뜻

1. 유혹, 매혹

1. bewitching (e.g. by evil eye), fascination

예문

• Fascinatio enim nugacitatis obscurat bona, et inconstantia concupiscentiae transvertit sensum sine malitia. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Sapientiae, 4 4:12)

  악의 마력은 좋은 것들을 무색하게 만들고 솟구치는 욕망은 순수한 정신을 훼손하기 때문이다. (불가타 성경, 지혜서, 4장 4:12)

• Oculis quoque exitialem fascinationem fieri in isdem libris scriptum est traditurque esse homines in Illyriis qui interimant videndo quos diutius irati viderint, eosque ipsos mares feminasque, qui visu ita nocenti sunt, pupillas in singulis oculis binas habere. (Aulus Gellius, Attic Nights, Liber Nonus, IV 9:1)

  (아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, , 9:1)

• Multi namque favore et fascinatione circumstantis populi hoc factum esse autumabant; (ASSERIUS, DE REBUS GESTIS AELFREDI, 74 77:4)

  (, , 77:4)

• Uno modo secundum Stoicos, qui ponunt, quod omnis substantia nobilior per imperium habet movere inferiorem et inferior oboedit ei, sicut in fascinationibus anima unius videndo alterum impedit et ligat operationes eius; (Albertus Magnus, De Fato, Art. 2. Quid sit fatum 13:2)

  (알베르투스 마그누스, , 13:2)

• dicunt enim, quod virtute alicuius naturae superioris, sive intelligentiae sive stellae, anima unius ponitur in gradu superiori et alterius in inferiori, et tunc inferior nata est mutari ab apprehensione superioris, et sic fieri fascinationem, et quod dicit Aristoteles, quod inter movens et motum non est medium, non dicunt intelligi semper de immediatione loci sive spatii, sed de immediatione gradus superioris et inferioris, ponentes exemplum de eo quod prius inductum est, quia organum imaginationis non est immediatum vasis seminariis et tamen imagine mulieris concepta extenduntur vasa seminaria et affluit semen propter immediationem superioritatis et inferioritatis, quae est inter praecipiens et id cui praecipitur. (Albertus Magnus, De Fato, Art. 2. Quid sit fatum 13:3)

  (알베르투스 마그누스, , 13:3)