뜻

1. 참전, 정반대의, 개입하는, 적대하는

1. a running between, intervention, interposition

예문

• Macer ad exitium poscebatur, iamque vulneratum eminus lancea strictis gladiis invaserant, cum intercursu tribunorum centurionumque protegitur. (Cornelius Tacitus, Historiae, LIBER II, chapter 36 36:2)

  (코르넬리우스 타키투스, 역사, , 36장 36:2)

• iam recipient diem terrae, et hic ibit ordo per saecula dispositosque ac praedictos dies habet, quibus sol intercursu lunae vetetur omnes radios effundere. (Seneca, De Beneficiis, Liber V 31:2)

  (세네카, 행복론, 31:2)

• ibi simul perturbati ordines et impeditus intercursu suorum usus praelongarum hastarum - sarisas Macedones vocant - intulere signa Romanae legiones et pila in perturbatos coniecere. (Titus Livius (Livy), Ab Urbe Condita, Liber XXXVII 481:1)

  (티투스 리비우스, 로마 건국사, 481:1)

• deinde, ut pedes Romanus repentino per turmas suas viam dantes intercursu stabilem aciem fecit absterruitque effuse invehentem sese hostem, primo barbari segnius permittere equos, dein stare ac prope turbari novo genere pugnae, postremo non pediti solum cedere, sed ne equitem quidem sustinere peditis praesidio audentem. (Titus Livius (Livy), Ab Urbe Condita, Liber XXX 140:1)

  (티투스 리비우스, 로마 건국사, 140:1)

• sed ab lictore, nihil aliud quam prendere prohibito, cum conversus in patres impetus esset, consulum intercursu rixa sedata est, in qua tamen sine lapide, sine telo plus clamoris atque irarum quam iniuriae fuerat. (Titus Livius (Livy), Ab Urbe Condita, Liber II 306:1)

  (티투스 리비우스, 로마 건국사, 306:1)