라틴어-한국어 사전 검색

lūdicrum

고전 발음: [] 교회 발음: []

형태정보

  • (lūdicrum의 단수 주격형) 장난감이

    형태분석: lūdicr(어간) + um(어미)

  • (lūdicrum의 단수 대격형) 장난감을

    형태분석: lūdicr(어간) + um(어미)

  • (lūdicrum의 단수 호격형) 장난감아

    형태분석: lūdicr(어간) + um(어미)

lūdicrum

2변화 명사; 중성 자동번역 고전 발음: [] 교회 발음: []

기본형: lūdicrum, lūdicrī

어원: lūdicer(sportive)

  1. 장난감, 운동, 게임, 스포츠, 놀이
  1. a sport, toy, means of sport, game trifles A show, public game, scenic show, stage-play

격변화 정보

2변화
단수 복수
주격 lūdicrum

장난감이

lūdicra

장난감들이

속격 lūdicrī

장난감의

lūdicrōrum

장난감들의

여격 lūdicrō

장난감에게

lūdicrīs

장난감들에게

대격 lūdicrum

장난감을

lūdicra

장난감들을

탈격 lūdicrō

장난감으로

lūdicrīs

장난감들로

호격 lūdicrum

장난감아

lūdicra

장난감들아

예문

  • "quem servulorum non rear vilissimum, nudus plateas si per omnes cursitans pulset puellas verbere ictas ludicro?" (Prudentius, Peristephanon Liber, Sancti Romani Martyris contra Gentiles Dicta.1 10:59)

    (프루덴티우스, , 10:59)

  • et edixit Caesar, ne quis magistratus aut procurator in provincia obtineret spectaculum gladiatorum aut ferarum aut quod aliud ludicrum ederet. (Cornelius Tacitus, Annales, LIBER XIII, chapter 31 31:4)

    (코르넬리우스 타키투스, 연대기, , 31장 31:4)

  • Vetus illi cupido erat curriculo quadrigarum insistere nec minus foedum studium cithara ludicrum in modum canere. (Cornelius Tacitus, Annales, LIBER XIV, chapter 14 14:1)

    (코르넬리우스 타키투스, 연대기, , 14장 14:1)

  • Nerone quartum Cornelio Cosso consulibus quinquennale ludicrum Romae institutum est ad morem Graeci certaminis, varia fama, ut cuncta ferme nova. (Cornelius Tacitus, Annales, LIBER XIV, chapter 20 20:1)

    (코르넬리우스 타키투스, 연대기, , 20장 20:1)

  • hortos suos ei spectaculo Nero obtulerat et circense ludicrum edebat, habitu aurigae permixtus plebi vel curriculo insistens. (Cornelius Tacitus, Annales, LIBER XV, chapter 44 44:10)

    (코르넬리우스 타키투스, 연대기, , 44장 44:10)

유의어 사전

1. Ludus (from λοίδορος) denotes play in an objective sense, inasmuch as it is at hand for a man’s entertainment; whereas lusus, in a subjective sense, inasmuch as a man carries it on and produces it himself; further, ludus denotes play, as a means of recreation, in opp. to exertion; lusus, as a childish, useless pastime, in opp. to real business. Plin. Ep. ix. 33. 3. Pueri quos otium ludusque sollicitat: comp. with ix. 25. Lusus et ineptias nostras legis. Or, Cic. Flacc. 5, 12. Græci quibus jusjurandum jocus est, testimonium ludus; that is, to whom it is a mere trifle to bear false witness; compare with Sen. Contr. i. 2. Piratas . . . quibus omne fas nefasque lusus est; that is, to whom the distinction between right and wrong is a mere sporting with words. 2. The plur. ludi assumes the special meaning of public spectacles, and in this sense has a singular peculiar to itself in the word ludicrum. 3. Ludus and lusus have more a negative character, as mere pastimes and amusements, as a guard against ennui; whereas jocus more a positive character, as an utterance of humor and wit. The ludens wishes merely to be free from exertion, to do nothing serious, and to amuse himself; the jocans will be as active at the command of mirth, as others at the command of seriousness. (ii. 33.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein

시기별 사용빈도

SEARCH

MENU NAVIGATION