뜻

1. 정착, 확립, 저택, 거주지

1. An act of peacemaking, pacification, settlement.

예문

• Sed, ubi ista pacificatio perpetrari nequivit, verba a plerisque Rodiensibus in contionibus eorum ad populum facta sunt, ut, si pax non fieret, Rodienses regem adversus populum Romanum adiutarent. (Aulus Gellius, Attic Nights, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Sextus, III 4:1)

  (아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, , 4:1)

• itaque sapientius meo quidem iudicio facies, si te in istam pacificationem non interpones, quae neque senatui neque populo nec cuiquam bono probatur. (M. Tullius Cicero, Epistulae ad Familiares, LIBER DECIMVS: AD L. PLANCVM ET CETEROS, letter 27 2:1)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 친구들에게 보낸 편지들, , 2:1)

• quod quaeris ecquae spes pacificationis sit, quantum ex Pompei multo et accurato sermone perspexi, ne voluntas quidem est. (M. Tullius Cicero, Letters to Atticus, LIBER SEPTIMVS AD ATTICVM, letter 8 8:5)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, , 8:5)

• respondit se non dubitare quin et opem et gratiam meam ille ad pacificationem quaereret. (M. Tullius Cicero, Letters to Atticus, LIBER NONVS AD ATTICVM, letter 11 4:5)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, , 4:5)