뜻

1. a going before the previous occurrence of phenomena a preparation of the hearer

예문

• itemque illi, qui ab hoc dissentiunt confitentes non fieri adsensiones sine praecursione visorum, dicent, si omnia fato fierent eius modi, ut nihil fieret nisi praegressione causae, confitendum esse fato fieri omnia; (M. Tullius Cicero, de fato liber. 64:4)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 64:4)

• Tu tamen aestima, quantum nos in ipsa pugna certaminis maneat, cuius quasi praelusio atque praecursio has contentiones excitavit. (Pliny the Younger, Letters, book 6, letter 13 6:1)

  (소 플리니우스, 편지들, 6권, 6:1)