뜻

1. 도전자, 유혹하는 여자

1. (in combat) challenger

예문

• solve zonam, provocator. (T. Maccius Plautus, Truculentus, act 5, scene 1 1:137)

  (티투스 마키우스 플라우투스, , , 1:137)

• Sed quis hostis et quid genus, quam formidandae vastitatis et quantum insolens provocator et cuimodi fuerit pugna decertatum, Q. Claudius primo Annalium purissime atque inlustrissime simplicique et incompta orationis antiquae suavitate descripsit. (Aulus Gellius, Attic Nights, Liber Nonus, XIII 5:1)

  (아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, , 5:1)

• Lucullus Turdulos atque Vaccaeos, de quibus ille Scipio posterior singulari certamine, cum rex fuisset provocator, opima rettulerat. (Lucius Annaeus Florus, Epitome Rerum Romanorum, book 1, RES IN HISPANIA GESTAE 11:1)

  (루키우스 안나이우스 플로루스, , 1권, 11:1)