뜻

1. separable

예문

• duobus Pherecratem quendam Phthiotam senem, quem ait a Deucalione ortum, disserentem inducit nihil esse omnino animum, et hoc esse nomen totum inane, frustraque animalia et animantis appellari, neque in homine inesse animum vel animam nec in bestia, vimque omnem eam, qua vel agamus quid vel sentiamus, in omnibus corporibus vivis aequabiliter esse fusam nec separabilem a corpore esse, quippe quae nulla sit, nec sit quicquam nisi corpus unum et simplex, ita figuratum ut temperatione naturae vigeat et sentiat. (M. Tullius Cicero, Tusculanae Disputationes, book 1 21:2)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 21:2)

• unamquamque substantiam una specie participare, pluribus vero accidentibus et separabilibus et inseparalibus. (Petrus Abaelardus, Theologia scholarium, Liber secundus 34:9)

  (피에르 아벨라르, , 34:9)

• Cum in inquisitione naturae alicujus intellectus ponitur tanquam in aequilibrio, ut incertus sit utri naturarum e duabus, vel quandoque pluribus, causa naturae inquisitae attribui aut assignari debeat, propter complurium naturarum concursum frequentem et ordinarium, instantiae crucis ostendunt consortium unius ex naturis (quoad naturam inquisitam) fidum et indissolubile, alterius autem varium et separabile; (FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 344:5)

  (, , 344:5)