뜻

1. 의식, 예식, 의례, 제례
2. 관습, 풍습

1. a religious rite, ceremony, feast, sacrifice, solemn games, festival, solemnity festal games
2. A custom, usage, practice, observance, habit in the common way

예문

• ceterum Platonica familia nihil nouimus nisi festum et laetum et sollemne et superum et caeleste. (Apuleius, Apologia 62:2)

  (아풀레이우스, 변명 62:2)

• C. PLINIUS TRAIANO IMPERATORI. Sollemne est mihi, domine, omnia de quibus dubito ad te referre. (Pliny the Younger, Letters, book 10, letter 96 99:1)

  플리니우스가 트라이아누스 황제에게. 제가 의심하는 모든 것을 당신에게 언급하는 것은 관습입니다, 주인님. (소 플리니우스, 편지들, 10권, 99:1)

• nam Lavinii, cum ad sollemne sacrificium eo venisset, concursu facto interficitur. (Titus Livius (Livy), Ab Urbe Condita, Liber I 150:2)

  (티투스 리비우스, 로마 건국사, 150:2)

• ad haec officia dimissis magistratibus consules in rostra escenderunt, et contione advocata cum sollemne carmen precationis, quod praefari, priusquam populum adloquantur, magistratus solent, peregisset consul, ita coepit. (Titus Livius (Livy), Ab Urbe Condita, Liber XXXIX 153:1)

  (티투스 리비우스, 로마 건국사, 153:1)

• In Asclepiadis Mendetis Theologumenon libris lego, Atiam, cum ad sollemne Apollinis sacrum media nocte uenisset, posita in templo lectica, dum ceterae matronae dormirent, obdormisse; (C. Suetonius Tranquillus, De Vita Caesarum, Divus Augustus, chapter 94 4:1)

  (가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, , 94장 4:1)