뜻

1. a cross-eyed person, one who squints

예문

• simul praetorii praefectus Aelius Seianus, collega Straboni patri suo datus, magna apud Tiberium auctoritate, rector iuveni et ceteris periculorum praemiorumque ostentator. (Cornelius Tacitus, Annales, LIBER I, chapter 24 24:4)

  (코르넬리우스 타키투스, 연대기, , 24장 24:4)

• certa est enim ratio, qua debeat philosophus ob decretam sibi publice statuam gratias agere, a qua paululum demutabit libro, quem Strabonis Aemiliani excellentissimus honor flagitat, quem librum sperabo me commode posse conscribere; (Apuleius, Florida 16:46)

  (아풀레이우스, 플로리다 16:46)

• et matrem eius a Pompeio Strabone, Pompei Magni patre, bello sociali, quo Asculanos subegit, captam cum ipso esse; (Aulus Gellius, Attic Nights, Liber Quintus Decimus, IV 4:2)

  (아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, , 4:2)

• mox triumphante Pompeio Strabone eum quoque puerum inter ceteros ante currum imperatoris sinu matris vectum esse; (Aulus Gellius, Attic Nights, Liber Quintus Decimus, IV 4:3)

  (아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, , 4:3)

• C. FANNIO STRABONE, M. Valerio Messala coss. (Aulus Gellius, Attic Nights, Liber Quintus Decimus, XI 2:1)

  (아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, , 2:1)

유의어 사전

Strabo (στραβός) means, one who squints from nature, or sickness, or bad habit; whereas pætus, one who squints designedly and waggishly. (vi. 350.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein