라틴어-한국어 사전 검색

strepitō

1변화 동사; 고전 발음: [] 교회 발음: []

기본형: strepitō, strepitāre

어원: strepō(울리다, 메아리치다)

  1. to clatter, be noisy

활용 정보

1변화

직설법 능동태

직설법 수동태

접속법 능동태

접속법 수동태

명령법 능동태

1인칭2인칭3인칭
현재단수 strepitā

복수 strepitāte

미래단수 strepitātō

strepitātō

복수 strepitātōte

strepitantō

명령법 수동태

1인칭2인칭3인칭
현재단수 strepitāre

복수 strepitāminī

미래단수 strepitātor

strepitātor

복수 strepitantor

부정사

현재완료미래
능동태 strepitāre

수동태 strepitārī

분사

현재완료미래
능동태 strepitāns

수동태 strepitandus

예문

  • qua se fert Nisus ad auras, illa levem fugiens raptim secat aethera pinnis Tum liquidas corvi presso ter gutture voces aut quater ingeminant, et saepe cubilibus altis nescio qua praeter solitum dulcedine laeti inter se in foliis strepitant; (P. Vergilius Maro, Georgicon, Book 1 14:7)

    (푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 1권 14:7)

  • si navigandum est, non strepitat portus nec unius comitatu inquieta sunt litora. (Seneca, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 2, letter 17 3:7)

    (세네카, , , 3:7)

  • prosubigit, pulsis strepitant incudibus urbes. (C. Valerius Catullus, Argonautica, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Quartus. 304:1)

    (가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, 304:1)

  • utinam strepitantibus aduolet alis flauaque coniugio uincula portet Amor, uincula quae maneant semper dum tarda senectus inducat rugas inficiatque comas. (Tibullus, Elegiae, book 2, poem 2 2:13)

    (티불루스, , 2권, 2:13)

시기별 사용빈도

SEARCH

MENU NAVIGATION