뜻

1. 갑작스러운, 급격한, 돌연한, 별안간의, 불시의

1. in haste, sudden, hasty suddenly levied, raised for an emergency

예문

• Nec tamen gaudio subitario commotus inclementi me cursu proripui, verens scilicet ne repentino quadripedis impetu religionis quietus turbaretur ordo, sed placido ac prorsus humano gradu cunctabundus, paulatim obli- quato corpore, sane divinitus decedente populo, sensim irrepo. (Apuleius, Metamorphoses, book 11 12:2)

  (아풀레이우스, 변신, 11권 12:2)

• ad eum explendum Latini Hernicique et colonia Antium dare Quinctio subitarios milites - ita tum repentina auxilia appellabant - iussi. (Titus Livius (Livy), Ab Urbe Condita, Liber III 46:1)

  (티투스 리비우스, 로마 건국사, 46:1)

• Aderat ibi nobiscum Iuliani sectator, iuvenis promptus et proficiens et offendens iam in eo, quod ille aput Iuliani aures in praecipiti stare et subitaria dictione periculum sui facere audebat. (Aulus Gellius, Attic Nights, Liber Nonus, XV 6:1)

  (아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, , 6:1)

• nam antea subitariis gradibus et scaena in tempus structa ludos edi solitos, vel si vetustiora repetas, stantem populum spectavisse, ne, si consideret theatro, dies totos ignavia continuaret. (Cornelius Tacitus, Annales, LIBER XIV, chapter 20 20:4)

  (코르넬리우스 타키투스, 연대기, , 20장 20:4)

• sed solacium populo exturbato ac profugo campum Martis ac monumenta Agrippae, hortos quin etiam suos patefecit et subitaria aedificia extruxit quae multitudinem inopem acciperent; (Cornelius Tacitus, Annales, LIBER XV, chapter 39 39:3)

  (코르넬리우스 타키투스, 연대기, , 39장 39:3)