뜻

1. 흔한, 평범한, 보통의, 보편적인, 사소한

1. common, commonplace, ordinary, trivial

예문

• cinaedum et senem cinaedum, calvum quidem sed cincinnis semicanis et pendulis capillatum, unum de triviali popularium faece, qui per plateas et oppida cymbalis et crotalis personantes deamque Syriam circumferentes mendicare compellunt. (Apuleius, Metamorphoses, book 8 12:4)

  (아풀레이우스, 변신, 8권 12:4)

• nam et ad communionem sermonis tacentis uel summissim fabulantis prouocabat, et aut acroamata et histriones aut etiam triuiales ex circo ludios interponebat ac frequentius aretalogos. (C. Suetonius Tranquillus, De Vita Caesarum, Divus Augustus, chapter 74 1:6)

  (가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, , 74장 1:6)

• Sed vatem egregium, cui non sit publica vena, qui nil expositum soleat deducere nec qui communi feriat carmen triviale moneta, hunc, qualem nequeo monstrare et sentio tantum, anxietate carens animus facit, omnis acerbi inpatiens, cupidus silvarum aptusque bibendis fontibus Aonidum. (Juvenal, Satires, book 3, Satura VII 1:17)

  (유베날리스, 풍자, 3권, 1:17)

• litterarii paene ista sunt ludi et trivialis scientiae. (Quintilian, Institutio Oratoria, Liber I 145:2)

  (퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, 145:2)

• illud appone, quod tantum increbruit multitudo desidiosorum ut, nisi vel paucissimi quique meram linguae Latiaris proprietatem de trivialium barbarismorum robigine vindicaveritis, eam brevi abolitam defleamus interemptamque: (Sidonius Apollinaris, Epistulae, book 2, Sidonius Hesperio suo salutem 1:3)

  (시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 2권, 1:3)