라틴어-한국어 사전 검색

vitiōsē

부사; 자동번역 고전 발음: [] 교회 발음: []

기본형: vitiōsē

어원: vitiōsus(나쁜, 그른)

  1. 나쁘게
  1. faultily, defectively, badly, corruptly

예문

  • DIMIDIUM librum legi aut dimidiam fabulam audivi, vel quid aliud huiuscemodi, male ac vitiose dici existumat Varro. (Aulus Gellius, Attic Nights, Liber Tertius, XIV 2:1)

    (아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, , 2:1)

  • Pompei socer, a quo familia et appellatio Caesarum deinceps propagata est, vir ingenii praecellentis, sermonis praeter alios suae aetatis castissimi, in libris, quos ad M. Ciceronem De Analogia conscripsit, 'harenas' vitiose dici existimat, quod 'harena' numquam multitudinis numero appellanda sit, sicuti neque 'caelum' neque' triticum '; (Aulus Gellius, Attic Nights, Liber Nonus Decimus, VIII 4:4)

    (아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, , 4:4)

  • lenis crepitans avster duo epitheta posuit vitiose, ut diximus supra: (Maurus Servius Honoratus, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM TERTIVM COMMENTARIVS., commline 70 66:1)

    (마우루스 세르비우스 호노라투스, , , 66:1)

  • quae quamquam vitiose quidam secuti sunt, tamen non modo iis tribus, qui virtutem a summo bono segregaverunt, cum aut voluptatem aut vacuitatem doloris aut prima naturae in summis bonis ponerent, sed etiam alteris tribus, qui mancam fore putaverunt sine aliqua accessione virtutem ob eamque rem trium earum rerum, quas supra dixi, singuli singulas addiderunt, - his tamen omnibus eos antepono, cuicuimodi sunt, qui summum bonum in animo atque in virtute posuerunt. (M. Tullius Cicero, de Finibus Bonorum et Malorum, LIBER TERTIUS 39:2)

    (마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, 39:2)

  • illa magis vitiose dicuntur quam acute reprehenduntur, argumentum dubium pro necessario, controversum pro confesso, commune pluribus pro proprio, vulgare, supervacuum, constitutum contra fidem. (Quintilian, Institutio Oratoria, Liber V 322:1)

    (퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, 322:1)

시기별 사용빈도

SEARCH

MENU NAVIGATION