라틴어-한국어 사전 검색

venerābundus

1/2변화 형용사; 고전 발음: [] 교회 발음: []

기본형: venerābundus, venerābunda, venerābundum

어원: veneror(숭배하다, 존경하다)

  1. venerating, reverential, with respect

예문

  • iacere humi venerabundos ipsum paulatimque servilibus ministeriis tot victores gentium inbuere et capiti vis pares facere expetebat. (Curtius Rufus, Quintus, Historiae Alexandri Magni, book 6, chapter 6 4:1)

    (쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 6권, 6장 4:1)

  • Iovis filium non dici tantum se, sed etiam credi volebat, tamquam perinde animis imperare posset ac linguis, iussitque more Persarum Macedonas venerabundos ipsum salutare prosternentes humi corpora. (Curtius Rufus, Quintus, Historiae Alexandri Magni, book 8, chapter 5 7:2)

    (쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 8권, 5장 7:2)

  • cum perfusus horrore venerabundus adstitissem, petens precibus ut contra intueri fas esset, 'Abi, nuntia,' inquit 'Romanis caelestes ita velle ut mea Roma caput orbis terrarum sit; (Titus Livius (Livy), Ab Urbe Condita, Liber I 175:2)

    (티투스 리비우스, 로마 건국사, 175:2)

  • Tiberio cum plurimis lacrimis pro contione laudato funeratoque amplissime, confestim Pandateriam et Pontias ad transferendos matris fratrisque cineres festinauit, tempestate turbida, quo magis pietas emineret, adiitque uenerabundus ac per semet in urnas condidit; (C. Suetonius Tranquillus, De Vita Caesarum, C. Caligula, chapter 15 1:2)

    (가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, , 15장 1:2)

  • namque delecti ex omni exercitu iuvenes pure lautis corporibus, candida veste, quibus deportanda Romam regina Iuno adsignata erat, venerabundi templum iniere primo religiose admoventes manus, quod id signum more Etrusco nisi certae gentis sacerdos attractare non esset solitus. (Titus Livius (Livy), Ab Urbe Condita, Liber V 255:1)

    (티투스 리비우스, 로마 건국사, 255:1)

시기별 사용빈도

SEARCH

MENU NAVIGATION