뜻

1. 비난하는 사람, 책망하는 사람, 견책을 하는 사람

1. a blamer, censurer, vituperator

예문

• Quamquam philosophiae quidem vituperatoribus satis responsum est eo libro, quo a nobis philosophia defensa et collaudata est, cum esset accusata et vituperata ab Hortensio. (M. Tullius Cicero, de Finibus Bonorum et Malorum, LIBER PRIMUS 3:2)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, 3:2)

• Qua quidem in causa et benivolos obiurgatores placare et invidos vituperatores confutare possumus, ut alteros reprehendisse paeniteat, alteri didicisse se gaudeant; (M. Tullius Cicero, De Natura Deorum, LIBER PRIMUS 5:3)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, 5:3)

• sed quia longius fiebat, volui per litteras eadem, ut haberes quid diceres, si quando in vituperatores meos incidisses. (M. Tullius Cicero, Epistulae ad Familiares, LIBER SEPTIMVS: AD M. MARIVM ET CETEROS, letter 3 8:2)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 친구들에게 보낸 편지들, , 8:2)

• Nos autem universae philosophiae vituperatoribus respondimus in Hortensio, pro Academia autem quae dicenda essent, satis accurate in Academicis quattuor libris explicata arbitramur; (M. Tullius Cicero, Tusculanae Disputationes, book 2 4:3)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 2권 4:3)