장음표시 사용
131쪽
luta, de virtute, vitiis, recte factis, veritate aliisque rebus disseruisse, uti vulare licet apud Dionem Chrysostomum, Auctorem moralis Interpretationis errorum Ulyssis Pimesum, Lycium, Diad tum, Plutarchum in libro, -πῶ- inveni audiendapoemina, denique Athenaeum qui tamen ultimus praecipue de tem 1 Tantia, quam omnibus Heroum comviviis adhibet poeta, agit. Atque hoc est quod canitio ratius; Troiani besii scripto , πυα-- Ga,
μ, iis , melius Chusi'ρο- -- dicit. Additque eum in Paride stultum regem Nestore amorem patriae . Achille Agamemnone iram; lysse sapientiam&virtutem Sirenum vocibus & Circe intemperantiam clibidinem descripssisse quod idem argumentum tractat Maximus Tyrius Dissertatione HI nec non Dannes sarisberiem sis lib. . c. o. Meo ut non inconcinne dixerit crates Or tione ad Nicociem poetas reliquisse -λ α - Hi ota, coptimo merito pueros voluetint Graeci carmina Homeri tu,
ιξαρ ς, ut loquitur Dio Cluyibstomur, discere ETHNexcipit seminae non secus ac pleraeque virtutes domentiae assimilata; ves quia teste Aristotele apud Eustativum, mulieres sunt
ροηι νι .nem vel quia unae Musis eo nomine insignis fuit; vel denique quia ipsa vocis terminatio hoc quasi ubet Reserendam autem jkiali vel Memoriam ad Historiam censeo; quae Justino Martyri est . di ηγη Mὲν πρ χων ο κ η γγνόπιν-ἀγώ-τ 3 Ciceroni vita memoriae vel absolute memoria, ut, Mibire remia structeris su - - - --μ- φω---ἀι iis cui etiam ut aliis, πι--- - --cti, memoriam, orire μι, - posteris memoris Mere, propagin, tire, inliustoriam scribere. Homerus igitur belli Troj memoriam po
uti appolite loquitur Xenophon quo pertinet Philonem Judaeum tradere, historicosin poetas memoriae tradere anti. quitatis pulcherrima facinora:
132쪽
Si quis tamen cenis ni viri stamus, octetrica me conspicuus existimat μυ-αγα- fieri, quia HIs TORIAE jam nota mentio est dico in narrando Dello Trojano dc hilis*lamitatibus, Homcrum multarum rerum antiquarum c gnitionem: mcnaoriam conservasse quas caetero quin injuria temporis posteris eripuillet; ut 6ccarum injecisse mentionem, quae ante iram Achillis, quam ornandam sibi desumsit,
-ter, opereia,nem digerendo, me gesta sunt, nec tamen P interit rum nobis notionem subtrahat Tybelen Asiae civitatem aliasoue Διrimas Achis antequam irasceretur , merterata sed Homeri opus ab Achilia M'asMVst exordium. Ne litur Menoriaremus , au. prius gesta sui, sic eorum tempes Da narratio: Iem ne ignoraremus, quo duce clauis Graec mini in sibi Trojaenitus invenerit, cumini ante quinmotist ait.
Graecos versiis, mi ab ipso peti posiuit, omitto Ei i si
μή et tore contigerit; ex quo denuntiatum est exti cisum annos decem inissera fucinum alio loco senex, id est, reserenssis subic amica ct Aouax .etas , res resera vetustas. Non igitur in re obscura conjecturis obnoxia erraturum me puto, si dicam ad T in D M praecipue respicer illa, quae acciderunt irato Acta ille, lysseuntis jactato mi G R I xu vero, quae vel paulo vel somspiramissam bellique Tros iu initium praecesserunt mum ruminem uiam conservatam esse excmplis arum siet. c-stoc non absque ration Eullathio appellatus χορηγἰς paci .
ιήποιων, inpuleio, omn--ettuli itis certissmetus auctor, ocios, bellu iraque Lapitharunt cetu.iurorum breviter narrat atquestini liter poeta docet, magonas Aliam sibi subiccisse;
bellum Thebanum infeliciter a Polynice reliquisque ducibus gestum Thebas ab Epigonis deletas bellum Oti oc Ephialtae
cum Marte hujusque per menses tres&decem captivitatem; Iunonem Ilutonem ab Hercule vuliacratos Trojam ab eo captam propter ncitato a Laon vel in te quos Belleropll n-tis aerumnas Phoenicis a paterna domo lugam, crimenque
in patrem commissum; Enei, apri Calydonii, Mele rinecnon Atalantae historiam in Iliade Herculis natales et,
mi α Amphioni, --; Edipi parricidium ac incestas
133쪽
nuptias, Castoris& Pollucis mortem Oti, Ephiestat cum diis dolum ippoluti castitatem Phaedrae libidinem stiadnam a Theseo resinani, Procridisobitum liabulam Ioeos Philomela: aliaque in Odyssea. Quo periuret sapientem
multarum rerum, cum antiquarum, tum quae siramis iij-tIaerunt, debere memoriam servares viailla mater est a. PiςMi 3 uti testatur Manius Usus me genuis, mure pera mom M. Sophiam Gr--cani, simum ;
V , de verba instituto meo accommodem M., si ,
I προ- - Conservavit adhaec antiqua urbium
ΣΡ - T. --Πtςr Obsistetas numerat jέκγ.cumque e rarum antiquissima lingua abundaret monosii 'labis, eas lactavit mi immediaitai characterem interire
134쪽
λι et v Kk ,- vim πω miscuulas caes nax, auctor ineditus, quem ex lorentina bibliotheca descripsit Celeberarimus vir Isaacus Volsius, Euboicum, Thebaicum, Sicu-- lum, Chalcidiacum, Colophonium Eliu aliaque in ejus operibus occurrere docet Vetereique Grammatici non tan tum Ionicam, Atticam,AEolicani, Doricam, sedectun και vel At reor, singularum, nempe civitatini, populorum desim silarimi, ut Cretensium, Siculorum, Tarentinorum, Cypri rum, Pamphyliorum: aliorum apud eum dialectos notarunt,
uti observat Salmasius Licet autem incertum quodammodosiit, quae figuram sive Memω ιam repraesentet, puto tamencam esse, quae Virtuti silentium suadenti adstac cu)usque liu-meris illa manum imponit, quia cogita muri memorias veteres revolvens quasi secum stat ac quia uti ruria cvo M A aliis nominibus subjiciuntur, ita Tisipvissimae in
myram conspiciuntur. Sequitur igitur , ut quae de veste teriore cucullata dici possent, alii tempori reservem, lΣTIΣ, ive FIDES.
Haec vox si eo sensi gentilibus usi petur, qua Christianis scriptoribus facile crederent,nihil eam aluid junificare quam Reem-- sive se, quorum nomina, cultum, formam graphice Homerus describit. Sed cum plane ea significatio
iis incognita sit, aliud quid longe arbitror notarici de quota men antequam agam, quia deorum cultus non minima erat sapientiae cthnica pars, atque adeo quodammodo ad Σ - IAN pertinet, quae dc incro cultu observavi, adjicere ineratiam studiosi lectoris visim scit utila magis pateat, quo in Homerus apud veteres fueris escini meritis, ex mentegentilium loquor, divinos honores consecutum esse, optumum deorum praeconem. Nulla igitur Homero pars absque diis est virtutique Minervam, amori Venerem, artificio Vulcanum, cantu Musas, choreis Apollinem bello Martem, ventis olum,fluviis Oceanum, frugibus Cererem praeficit adeo ut vere dicat Maximus Tyrius: με fias obiliω ον ουδὲ μολι cos , in. θU H. ρον, ' πιιν, μεχὶ Θει-
ονοματῶν Q Θειωναργων , ἀχνηe nuta pars naturae est minis sine diis, nepraefecto, sine imperio; fedomnia divinis nominibus, omnia divinis sermonibus, omnia ιliminis abundietnt artibus. Et ejusmodi diis
ab ipso tribuuntur, quae si ad Deum unum: Verum reieraimo tur,
135쪽
tur, dematurque vel Iovis vel alterius daemonii nomen, a Christiano aliena esse nequeunt; ut; id est, vertente Amplissimo Grotio t
:ias p - μή dare cuipis id ras. il. i. Atque ita alibi canit Iovenx Agamemnoni misναον, ἡδενιμιις- si trum &jWa sedise, ab eo pendere humana regna; Gges majorem in Dei auxilio spem debere habere, quam ho- init ii minum Iovem iratum esse iis oui jura evertunt, impios punire, deos qui mandatum plius rescindere conantur, in tartarum mittere, sive, ut alii loquuntur, emeam Deum m. a. divitias largiri frustratae horniniim labores, nisi Deus ad- .i sit illosque potissimum deum juvare, qui quod in se est praestant sedulo, nec manibus compressis scdent. Illud quoque toties repetitum priscam pietatem spirat, non 'a )is ci λε υμω, quod elefanteris pie, si modo is in mum etaeta mutentur, cum Sassinio dicere possumus. --. Quin' Iustinus Martyr censet eum aliosquc veteres multa exi, se in opera sua transtulisse ' quod ille dixit, Imprincipi scis
iisque versibus eum creationem mundi expressisse utin per Alcinoi liortos, paradisum perguantum pugnam, turrim Mix Babylonicam per dricctionem -- Α - , deturbatum e caelo diabolum , ad laaec multorum quidem meminisse, ne ab Orphei recepta jam poesi recedere videretur, deorum4 sed postquam in AEgypto divinos libros inspexissct unum solum Deum cecinisse, illumque Vocari si iam ἐν Deum ipsum tandemquc uni Deo omnem potestatem tribui, & imperium in deos ceteros , qui tantum ab ejus divinitate absunt, ut una Ohcx cum liominibus nominentur Et Minutius Felix respiciens i versu Homericos,quosArchilochus inJambos transsor avit
136쪽
ror apud Theonem Sophistam, optimeque illustrat Mericus Casaubonus, unum Deum, omnium rerum auctorem a poetiscelebrari scribit: - ρεων ---μυ- - at w-im m in mus, setaiamsi mort ii minium, ,- rens omnium se induxerit. Praeterea sacrificia ab ipso descripta alii imitati sunt, teste Dionysio Halicarnassensi is Iovis si-Mh 7 mulacrum ejus ad exemplar se finxisse a Pandaemo interrogatus, pronuntiatis versibus, qui exstant in Iliade A. testatur d Phidias apud Macrobium, Valerium Maximum, Sc Strabo L. s. e.
nem; quotiim hic addit, scite solere dici de Homero, mi χρω aut B..,ώκ . vias, Has Hosto mi Lucius milius Paulus, Polybio teste, templum Jovis ingressus, statuamque admiratus, dixit, et μο . . . D. ρκει Φειδίαὶ παρ' O 'μηρ Διιι αεαιαῆίς solum Phi iam sibi videri IIomerieum Jovem
imitatum esse. Et Proclus scribit Phidiam non respexisse sole: dia γεγον Vel saluas ante eumfactas sed meminillea παρ' Ο , Haionis. ος, oviso p---m Euphranor quociue Athenis picturus XII. Dcos, cum haesitaret, qua potissimum forma I vem fingeret, auditis iisdem versibus se An i habere dixit, ad quod deum formaret, uti apud Eustathium lagere licet p. s. adeo ut non absque ratione cum Luciano Homerum vocem Librae
ct figura non peculiari me ut ille est pnere des apud Sch liastem Apollonii Dromoerides, si modo salva lectio, Orpheus apud Fulgentium ; sed sparsim in Iliade, Odystha&Hymnis docuit, uti testis est Herodotus nec non S. Isido L. a. rus Pelusiotis probantque Mythologi veteres d patres; lil de diis acturi, rcquentillimac ad Homcrum velut antiqui ili N. ii.
mum Theologum provocant. Huc pertinent, quae poet nun interpretes allegorice explicant ut cum per auream Iin vis catenam de caelo in terras demissiun Macronius intelligit, 'unam nussua minurru' me exionem vinculis religatam asummo e. 4. Deo que adustimam rerumfaecem te Iustinus Martyr ν ὀ m, et 'τι ἐξουMαν eo στ α παντων, - principι De potessitem atque imperium ιn omnes tributum quam in rem quae annotari
possunt, si Lectori annumerare vellem ejus proculdubio patientia&otiomeo abuterer. Nec suae Hynmi omittendi a sunt;
137쪽
Iogiunt; quia, quamvisa multis dubius habeatur eorum auctor, plurimi tamen veterum recentiorumque illos poetae nostro
Wreliqua quae ipsi uitatuitur , ex Messiade dc dys
ct propter vim: Bochartus in epistola, Num Eneaffuerit in milia, omnes censet esse suppositicios; sed admodum antiquos Scaliger eosdem Honu ridarum alicui tribuit, non secus ach mnuna in Ap nem Atlacnaeus Quem tamen Homero assi
signa gravis inprimisauctora ita didolabro tertio Atque ediver haec PIA ARMI NA, ita enim hymnos vocari mi censeo in inscriptione antiqua, mi Linaxos intelligosiadem ac dysicam.
nomvallos vermini Homero adsignasse testantvi Midas, cuiae Herodotus, si modo is auctor, in vita Huc Sic Pausanias
ipsi tribuit hymnum inccrerem, in quo prima ἀχηu vel tum mentio quod tamen nomen dum apud Homerum ex- stare negant Macrobius&Joannes Sarisberiensis, non proge-L pol nuino, nisi sorte Iliademin Odysseam respiciant, videntur
illum habere. Et ne dicam doctissimos hujus superiorisque sectili viros, ut Stephanum Pisitium in Themide, ubdium Menagium in originibus Gallicae Linguae Petrum brum in Semestrium libris: Vostium in Elymologico N
ciatum in parergis Bernardum Martinium in variis Lectio. nibus Mericum Calaubonum in Dissertatione Pontanum ad Macrobium; tibi ouodammodo contrarium Bochartum in Gemraphia sacra, aliosque varios hyma ut genuinum Homeri foetum laudare idem multis tam veterum uuam
recentiorum testimoniis docuit Leo Matius Neque ignoro, Xenophanem in Homerum atque Heliodum scri psisse sillos; quia stultis de deorum natura perlualiombus
mentes hominum impleverunt, Pythagoram censere animam ejus apud ualeros ex arbore cile suspensam, serpenti- Que vallatam, in 'ων, νε- λων Iropterea quaede iactulit opud DiogenemLaertium ex Momi Luciam tentia, limmines
138쪽
mines auditis deorum rixis, pugnis, vinculis, amoribus, quae omnia poetae vertibus complectulitur, allie fieri; ab midem Epicureum iis, quapdedit, Homeriucanit, collogis e nullos Ed Mos, munduntque nulla providentia resti; inde insuper oriri fluctuationem Menippi QTychidem Ne rem. eum testari s 4; τνιῶσμαπι μεδυο, esse Platonicos Homeri sectatoribus .ricia, velum utens dicam scripsisse, I cianum, quia deos a poetis confictos inalieatro quali deriden. dos propinaret, laudasse, narrante Uidoto Perusiota philosopliorum lacile principem Platonem euma rep. quam se adiit ejecio, lanis tamen coronatum albis d unguento delibutum, uti dere licet apud Dionem Chrysostomum, Iustinum Martvrem, Maximum Tyrium, Heraclidem in Ailagoriis: denique omnes confiteri apud eundem Dim otii. D. nem de iuris μηδή αλημι, εὐ- Homerum dicere, ejusque laudatores non aliter defendere rivi hominem, quam ad aenigmata es alienorior iure α sed tamen , Rhasii, bulas viscutiam rueriter, ejus di terricultanentis icti nibus opus fuisse rimabist ut rudes, croces, d jugi in Oatientes hominum animi mitescerint ut enim scribit Stra, Lib. i. Furi em --.' est , ----πὸ promisiuaetis ει ostii ἀπ- mitim, xuutin, Min------ μα -- u
diei se narraei -- Laudat praeterea Isocrates Homerum tragoe Adine. diarumque inventores quod animadversa humani ingenii natura, fabulose bella semideorum narraverint, fabulasque in actus redegerint. Maxitarit Sinimue Tyrius disputat, utrioisi ,α. melius poeta an philosophi de Diis senserint, cumque uuta scitu digna in medium attulisset, haec verba, ut ab inter prete verti sunt enimtia: Noli litui quaeine, iurum de diis in lim poetae tradiderim πιν- sphi, sed tisi m --μ, sed que inter
Vmusaeustates meastur quam unam eandemque artem esse confidera. Sive enimpoetam voces, philosephum dicis sivephilosophum voces , dicis poetam tandemque colligit, vera dicere poetam, quamvis fabulam narret, quamvis carmine dicat seque persequi vel obscuritatem aenigmatum, nec de via vcritatis abductum
139쪽
iri, vera adllaec dicere philosophum, licet oratione nuda dc simplici utatur mod autem Platonis factum spectat, non ἡ 'quam sormadat philosbebus ille cum contrumelia fuit ejectus , verum cum honore durussus non secus ac muli
G res hirundines, qua metaphora utuntur Dio Gunbstomus,&Tlieodo retus quasi deliciis habebant, unguento perfusas avolare sinunt. Et sane honoris causia hoc lacille Platonem, aliisque ita poetam eluti maxime necessarium, sed cuius nullus usus in sua rep. esse poterat, commendalle, ex
ips Platone patere videtur quippe qui modo eum appellat
reliquos autem poetas ς -τωεδον multisque rebus imas sentitur; undella Telephus Grammaticus impetum olim Opit librum componendi, teste Suida, UZimmia, buri Πλάτων συμφωνίας quo pertinent dissertationes eorum, qui inquisiverunt, strui irreueP-ὸret fecerit mim qualem composivit
- et Zerapion Alexandrinus, uti legere apud suidam licet ustisqueexstat inter opera Maximi Tyrii necnon Homerid
sensio, quam adversus Platonem libris quatuor complexus olim fuit Dio Prusiaeus, narrant codem exicographo. Quam in rem oui plura- desiderat, adire potest Nicolaum in Ane Majora num in distcrtatione non inerudita Eustathio Roma- 9.. nae editionis juncta vocium, Scholium Barthium&Micie. nesium; quorum hi inquirunt cur corona, qua Homerum,. Plato ornatum dimisit, lanea fuerit: denique Proclum Ανν Lycium Diadochuna capite ultimo Libclli, quo dicta adve sitis Homerum & poeticen in Rep. Platonis rcfellit. Cumis uti enim Philosophia passim contemia erctur, aliique illam ut inutilem accusarent, alii damnarent, poetis contra in i modica admiratione et atquc hanc ad solam doctrinam sufficere ei arent, narrantem Plato hominum pervcrsitate motus poeticcmin imitatorium genus plurimum a veritate disiccdere monstravit; politas ac praecipue tragicos, qui domulcere auditores, non ad virtutem promovere student, reprehendit, Homeruiri ut trigisorum ducem inciasmit& ejecit,
quia in cius poeti lemina quaedam tragoediae sparsa sunt,' vestigia passim apparetit. Idem in praefatione Homerum in doctrina sua de divinis humanisque rebus, tum naturae, tum
philosophorum placitis maxime convenire Platonem oc
140쪽
Homeriun esse mentem scientia contemplatomnarum, eademque iisdem de rebus utrinque docere, denique tanquam ab uno numine progresses, undem divinitatis
ordinem perficere, ac candem in rebus veritatem interpretari memoriaen andavit praeterea cap. Xx II sequentibusque Platonem maxime poetam admirari, nec nil hoc nomine reprehendi cap. v III venerari solere, ut omnis in imis--; cap. xx in omnibus suis scriptis, in diviniora Mi nisque rebus, aemulari ostendit Deos igitur descripsit, mrumque cultum ad posteros transmisita, unde non immerito a Porphyrio Θ Ε Ο in dictus cst. Nam Graecos non :. aliter scriptores vetustissimos Vocasse testatur Lactantius Nym. hocque nomeniis dabatur, qui de diis mythic disserebant, dc eorum naturam involucristabularum vel allegoriarum velabant quales fuere antiquissimi Orpheus, Servio adsi uum AEneidos lituum 2-gus etiam dictus, Musteus, Homerus, Hesiodus qui ingenere Origeni 'ocantur ira
θχιῶρι Θεολογι E R. 1νων, quorumque Theologia erat L . . , μυ λκη, ut Pliilosophorum φιMκ I sacerdotum vero&populi de GV. mλιJ κη, uti ex Varro la d Seneca docet Augustinus hi de
ad eos devolutum est, qui mysteriorum erant interpretes, Deorum vaticinia&ormala maturam,' omnia quae trucspectabant, explicabant occiariisque vox non modo apud Ti.
Ciceronem Arnobium, Proclum, verum ctiam in num- βμ mi Herenni Etrusci Messii Dccii apud Tristanum Spanhemium. Sic Theologicas doctrinas celebrat Ammianus: Pulianus nocti dimidiata e urgems, occuste Mercura sempra suppia bat: α---- ω ocilarem sensum esse, re tum lium suscitantem
THEOLOGICAE mili redoctri e: Procium Lycium suidas scribit librum composuisse de Magna Matre, atquc in coomnem etia alta L; ιν εολογια cxplicasse. Quinin Homoricam Π-otiam Tatiani interpres memorat; sed cujus ne quidem ille meminit nam cum Antinoum caelo illatum dixisset a quodam nempe qui mercede conductus pejeraverat sic vidit- se eum adscenderoaddit: fa ιμ ιανθολογem et μης , δωρεῶς,ξω Isimilem sit hominem dignatus est propter honore ct munera Deum facere non autem se Homericam Theo iam i-υ- honoremunerib 3-- -- est quae nescio quomodo alicui in mentcni venire potuerim Verum licet alicuit c mea explicatio pro