Menandri quatuor fabularum, Herois, Disceptantium, Circumtonsae, Samiae fragmenta: Quatuor ...

171쪽

SAMIA 15sπερ του βο*μεν; - πῶς λέγεις;- ῶσπερ λέγω. οὐ Mιρέα τὸ πρωτον ἐξεδωκατε τὴν παιδας

- νὴ τους θεους

Eodem referenda est lacinia re S ff. ab altera parte 12 versuum littera initiales exhibens, in his εἰς Μοσχίω νος et Xαιρέας, ab altora versuum 1 littera finalsa.

172쪽

Heroia, Disceptantium, Circumtonsae, Samiae fabularum frag1menta praeter ea, quae nuper reperta sunt, extant Sequentia quae pridem innotuerunt et inter cetera fragmenta poetarum comicorum sunt recepta: Ι.

Ρatet ex eodem colloquio, cuius initium iam ea repertum, haec verba esse desumta. f. S. 16 sq.

δέσποιν, ' Eρωτος ουδὲν ἰσχυε πλέον, οὐδ' αὐτὸς ὁ κρατssi τῶν ἐν Ουραν θεῶν Ζευς, ὰλ ἐκείνι παν- αναγκασθώς ποεῖ.

Videntur Davi esse verba ad Myrrhinam heram iratam propter Plangonem ab ipso, ut ait, Vitiatam. Τertius verSua estne sanus sed amore coactus facit quicquid facit)2 Malim . . in sine αναγκη πείθεται.

ἐχρῆν γαρ εἶναι τὸ καλὸν ευγενέστατον, τοὐλευθερον δὲ πανταχρου φρονεῖν μέγα.

173쪽

APPENDIT. 1614.

ώς οἰκτρόν, τοιαυτα δυστυχ ρεοντὶ, μηδὲ πιθανὰς τὰς περβολα ἔχει.

Plangonis haec verba esse nequeunt cf. pag. 3 supra); Suntne Myrrhinae

χους κεκραμένου οἴνου λαβων ἔκπιθι τουτον.

Mon. r. 212Mox Athon. 426 H. 6.

ἐπεφαρμάκευσο , γλυκυτατ ἀναλυθεὶς μολις.

Mon. r. 213 Phot. d. Boitz. t Suid. S. V. ναλυθῆναι) T.

ε ἴσθι, καὶ ἐγω osτο συγχωρήσομαι.

δυστυχης, εἰ μὴ βαδιεῖ.

10. νυνὶ δὲ τοῖς ἐξ ἄστεως κυνηγεται ῆκουσι περιηγησομαιτας ἀχράδας.

11. Denique hic commemorandum est codicis nostri fragmentum exiguum , in cuius altera parte leguntur haec: Πτη ειὲJν ὀJκfτJω καὶ δεκ

174쪽

162 APPENDIX. in altera: oci Ἀρως γε, νὴ c. ἁ γυναι. ra Dεστηκας et οἷα γαρ λέγεις Γαι δέδοκται μοι πάλαι

quae propter pastoris et Myrrhinae mentionem ad Heroem fabulam probabiliter admodum rettulit elabure. 12. Partim nostram fabulam pectant verba: τὸν Θίμβιν ὁ Μένανδρος συνεχῶς ψειον ὀνομάζει.

ubi scripsi Tlβειον pro ιβιον cf. fabulae a. 1, 28 . Sed verum a vidit Bentley, otiam alius fabulae Menandreas versus hoc nomen praebebat: ευθυμία si τὸν δουλον τρέφει, ubi pro si nihili vocula entis scripsit τοι οβιε, nunc Head lam melius ψειε.

Nec non in Mulierum sors ibit nomine usus videtur Menander, si quidem versus ἀλλ o Tιβείου νῶν ἴσως δε φροντίσαι recte sic scribitur τα βίου cod. τα ιβίου Bero, melius nunc Hsadlam ιβείου .

Brevem esse Syllabam n docet nostras fabulae versus 28.

175쪽

Ad Disceptantes reserendum esse hoc fragmentum testantur nomina propria, ex initio desumtum docent ipsa verba Quae coqui esse videntur. De voce τροφίμω cf. s. 160 versum malim sic acriptum: ὁ νυν θ βροτονον τὴν κιθαρίοτριαν ἐχων. il δ' - ποεις

αριστον ο δ αλυει πάλαι κατακείμενος.

Onesimi ad coquum haec verba Videntur. Verbum λυειν nihil agere in hoc versu valere testaturihotius. Cf. fabulae S. 342.

ἐπέπασα ἐπὶ τὸ τάριχος αλας, ἐαν οέ τι τυχy. Mon. r. I 8 ox Athon. IIs . αργὲς δ' ἡ γιαίνων του πυρέττοντος πολ

ἐσς αθλιωτερος, διπλάσιά γ' ἐσθίων

μάτην. Men. r. 175 o Stob. Flor. 80, 3.

ἐσθίων pro γουν ἐσθίει coniecit och, alii aliter tetrametros agnoscere ibi videbatur eineste, fortasse verum perspicienS.

176쪽

164 APPENDIX.

ἐλευθέρω τὸ καταγελθσθαι μὲν πολυαισχιστον ἐστι τὸ δ' ὀδυνασθ' ἀνθρωπινον.

κλάουσα. Mon. r. 184 o Ohol Eur Phoen. 11543.

Cf. r. 505 e Philadelphia desumtum νὴ τὸν in τὸν μέγιστον,

ἐκτυφήσομαι.

Sophronea nutrici haec esse probabiliter coniecit elabure.

Fortasae huc referendus est verSu mancus: pussi 'Oνήσιμε καὶ ἡ περίεργος εἶ. Ubi fortasse 'Owήσιμ oti est legendum.

Facile praeterea suspicetur quia ex hac fabula excerptum saefragmentum quod aequitur Smicrinis igitur ad stliam esse verba; sed riuoniam scenam prodiisse amphila non Videtur, verba certe fecisae illam veri ea dissimile cc tamen us 404 , neque de absente hi versus dicuntur, potius statuendum ex alia fabula desumtos: χαλεπόν, Παμφίλη, ἐλευθέρα γυναιδ πρὸς πορνην μάχη.πλείονα κακουργει, πλείον tu . αἰσχυνεται οὐδέν, κολακευε μαλλον.

177쪽

Hesychii verba: τρόφιμον herilem lium c Μέν ανδρος Βακτυλίεν sic Iernatedi, cf. Nauckingi. Gr. R. VI p. 1093 libenter rettulerim

ad nostram fabulam, In qua et frequens nominis τροφίμου Stuaua cf. a. 160 et anulus efficit ut stat agnitio. emerarium tamen fuerit contendere duo unius fabulae fuisse nomina Em- τρέποντας et Λακτυλιον, quoniam ex Anulo fabula etiam alii versus afferuntur quidam apud Veteres, qui in novi hi fragmentia non inveniuntur. Hanc fabulam et alii respexerunt inter veterea scriptoreS, quos indicavit ock, et Chorictu Apol Mim. cuius verba ad Γιτοβολιε aio attulit ock Men. r. 4943. Frustra conatus sum huic fabulae adaptare Menandri fragmentum, quod primus edidit obet in nemos. 1876 - adesp. r. 114 φ Menandr. 30 4desp. 105, sic videlicet a ochio

perperam divulsa , dein Iernated anno 189 in observ. at et phil ad D. com Att. ruSSic Scriptis p. 4 sqq. et 176 qq.; hic tamen excudere vlaum est, postquam obet aliorumque et mei ipsius coniecturis usus quam poteram probabiliasime constitui. Nam ad Superstitiosum fabulam quod rettulit haec Cobet, coniectura Si minime certa ). Colloquium est ervi alicuius cum fili herili. ΘΕ ΠsZA.

2, 5, II. Supplovit obst, itom 15 - 17 coli. aro. Ant. 5, 12, itom 25-31 Clement. l. l. ubi odiosa a. 25 sq. habent φιλιώζειν, Grotius id supplevit sic: Dειδια, ζητεῶν, equidem φιλτατα tu τειν dedi potius. Ita statuendi obsto has fuit causa, quod Olomon locum quondam Superstitioso fabula, et mox, paucis intorpositis, nostri fragmenti f. 25 sqq. attulit Strom. VII et 273. quidem ad Citharistam fabulam flarendum

178쪽

166 APPENDIX.

179쪽

ειJεν πανυ γαρ ταυτὶ λε λυπηκέν με νυνJ τί μοι παραινεῖς;

180쪽

168 APPENDIX.

ούτω ποθεινον ἐστιν ὁμοτροπος φίλος. Mon. r. 391 o Stob. Eol. 2, 33, 3.

oμνως δ' ἀπόδειξον ταυτα τη γυναικί.