장음표시 사용
301쪽
XLVII. CONCORDATA AUSTRIACA A. 3855. 285ot ipsis Archiepiscopis seu Episcopis et Clero quacunque Oceasione reVerentiam atque hon0rem eorum dignitati debitum exhibeant. Art. XVII. Seminaria opiscopalia consorVabuntur, et ubi dotatio eorum haud pleno sufficiat fini, cui ad mentem sacriC6neilii Tridentini inservire debent, ipsi augendae congruo modo providebitur. Praesules dioecesani eadem juXta sacrorum Canonum normam pleno et libero jure gubernabunt et administrabunt. Igitur praedictorum Seminariorum rectores et professores seu magistr0S 110 minabunt, et quotieScunque necessarium aut utile ab ipsis censebitur, removebunt. Adole8centes et pueros in iis et rinand0s recipient, prout Dioecesibus Suis expedire in Domino judicaverint. Qui studiis in Seminariis hisce Vacaverint, ad scholas alius cujuscunque instituti praevio idoneitatis examine admitti nec non servatis servandis pro qualibet extra Seminarium cathedra concurrere poterunt.
Art. XVIII. Sancta Sedes, proprio utens jure, n0Vas Di0eces es eriget ac novas earundem peraget circumscriptiones, cum id spirituale fidelium bonum postulaverit. Verumtamen quando id contigerit, cum Gubernio Imperiali consilia conferet. Art. XIX. Majestas Sua Caesarea in seligendis Episcopis, qu08 Vigore privilegii Ap0stolici a Serenissimis Antecessoribus Suis ad Ipsam devoluti a Sancta Sodo canonico instituendos praeSentat Seu nominat, imposterum quoque Antistitum imprimis comprovincialium consilio utetur. Art. XX. Motropolitae ad Episcopi, antequam Ecclesiarum SilarUm gubernacula Suscipiant, coram Caesarea Majestate fidelitatis juramentum emittent sequentibus verbis expreSSUm : , Ego jux0 et promitto ad Sancta Dei Evangelia, sicut decet Episcopum, obedientiam et fidelitatem Caesare0-Regiae Apostolicae Majestati et Successoribus Suis; juro item et promitto, me nullam communicationem habiturum nullique consilio interfuturum, qu0d tranquillitati publicae noceat, nullamque Suspectam Unionem neque intra neque extra Imperii limites conservaturum, at ille si publicum aliquod periculum imminero resciverim, me ad illud avertendum nihil omissurum. μArt. XXI. In cunctis Imperii partibus Archiepisc0pis, Episcopis et viris ecclesiasticis omnibus liberum erit, de his, quae mortis tempore relicturi sint, disponere juXta Sacros Canones, qu0rum praescriptiones et a legitimis eorum haeredibus ab intestato successuris diligenter observandae erunt. Utroque tamen
302쪽
XLVII. CONCORDATA AUSTRIACA A. 1855. in casu excipientur Antistitum dioecesanorum ornamenta et Vestes pontificales, quae omnia Veluti mensae episcopali pr0pria oriant habenda et ideo ad Successores Antistites transibunt. Hoc idem observabitur quoad libros, ubi usu receptum eSt. Art. XXII. In omnibus Metropolitanis seu Archiepiscopalibus suffraganeisque Ecclesiis Sanctitas Sua primam dignitatem conferet, nisi patronatus laicalis privati Sit, quo casu Secunda substituetur. Ad caeteras dignitates et praebendas canonicales Majestas Sua nominare perget, exceptis permanentibus iis, quaeliberae collationis episcopalis sunt, vel juri patr0natus legitime adquisito Subjacent. In . praedictarum Ecclesiarum Canonicos non aSSumentur, niSi Sacerdotes, qui et dotes habeant a Canonibus generaliter praeScriptas et in cura animarum aut in negotiis ecclesiasticis seu in disciplinis saeris tradendis cum laude versati fuerint. Sublata insuper erit natalium nobilium sive nobilitatis titulorum neceSSitas, Salvis tamen conditionibus, quas in fundatione adjectas esse constet. Laudabilis vero consuetudo, Canonicatus publico indicto concursu conferendi, ubi viget, diligenter conSerVabitur.
Art. XXIII. In Ecclesiis Metropolitanis et Episcopalibus, ubi desint, tum Canonicus Poenitentiarius tum Theologalis, in
Collegiatis vero Theologalis Canonicus juxta modum a Sacro Tridentino Concilio praescriptum Sess. V. c. 1. et Se88. XXIV. c. 8. de reform.), ut primum fieri potuerit, constituentur, Epi-Sc0pis praefatas praebendas secundum ejusdem Concilii sanctiones et Pontificia respective decreta conferentibus. Art. XXIV. Ρ 0chiis omnibus providebitur publico indicto concursu et servatis Concilii Tridenti i praescriptionibus. Proparochiis ecclesiastici patr0natus praesentabunt patroni unum ex tribus, qu08 Episcopus enuntiata Superius forma propOSuerit. Art. XXV. Sanctitas Sua, ut singularis benevolentiae testimonium Apostolicae Francisci Josophi Imperatoris et Regis Majestati praebeat, Eidem atque catholicis Rus in Imperio Successoribus indultum concedit, nominandi ad omnes Canonicatus et Parochias, quae juri patronatus ex fundo Religionis seu Studiorum derivanti subsunt, ita tamen, ut Seligat unum ex tribus, quos publico concursu habito Episcopus ceteris digni0res iudi
Art. XXVI. Parochiis, quae congruam pro temporum et locorum ratione sufficientem non habeant, dos, quam primum fieri p0terit, augebitur et parochis eatholicis ritus orientalis eo-
303쪽
XLVII. CONCORDATA LUSTRIA CL A. 1855.
dom ac latini modo consuletur. Ceterum praedicta non respiciunt Ecclesias par0clitates juris patronatus sive ecclesiastici sive laicalis, canonice adquisiti, quarum onus respectivis patronis incumbet. Quodsi patroni obligationibus eis a lege ecclesiastica impositis liaud plene satisfaciant, et praesertim, quando parochodos ox fundo Religionis c0nstituta Sit, attentis pro rerum Statu attendendis providendum erit. Art. XXVII. Cum jus in bona ecclesiastica ex canonica institutione derivet, omnes, qui ad beneficia quaecunque Vel majora vel minora nominati Seu praesentati fuerint, bonorum temporalium eisdem annexorum administrationem nonnisi virtute canonicae institutionis as Sumere poterunt. Praeterea in possessione Ecclesiarum cathedralium, bonorumque anne Xorum, quae in canonicis sanctionibus et praesertim in Pontificali et Ceremoniali
Romano praescripta SUnt, adcurate ObserVabuntur, quocunque usu sive consuetudine in contrarium Sublata.
Art. XXVIII. Regulares, qui secundum ordinis sui constitutiones subjecti sunt Superi0ribus Generalibus penes Apostolicam Sedem residentibus, ab iisdem regentur ad praefatarum constitutionum normam, SalVa tamen Episcoporum auctoritate juxta canonum et Tridentini praecipue Concilii sanctiones. Igitur praedicti Superi0res Generales cum subditis cunctis in rebus ad ministerium ipsis incumbens spectantibus libere communicabunt , libere quoque Visitationem in eosdem eXercebunt. Porro regulares absque impedimento respectivi ordinis, Instituti seu Congregati0nis regulas observabunt, et juxta Sanctae Sedis praescriptiones candidatos ad novitiatum et ad professio nem religiosam admittent. Haec omnia pariter observabuntur quoad m0niales in iis, quae ipsas respiciunt.
Archiepiscopis et Episcopis liberum erit, in propriis Dioecesibus ordines seu Congregationes religiosas utriusque SeXUS juxta SacrOS eanones constituere; communicabunt tamen ea de
re cum Gubernio Imperiali consilia. Art. XXIX. Ecclesia jure suo p0llebit, novas just0 qH0Vis titulo libere acquirendi possessiones ejusque proprietas in omni-bUS, 'IUae nune p08Sidet, Vel imp0sterum acquiret, inviolabilis
Solemniter erit. Proinde quoad antiquas novasque eccleSiasticas
fundationes nulla vel suppressio vel unio fieri p0terit, absque interventu auctoritatis Apostolicae Sedis salvis facultatibus a Sacro Concilio Tridentino Episcopis tributis. Art. XXX. Bonorum ecclesiasticorum administratio apud
304쪽
XLVII. CONCORDATA AUSTRIACA A. 1855. eos erit, ad quos secundum Canones spectat. Attentis autem
subsidiis, quae Augustissimus Imperator ad Ecclesiarum necessitatibus providendum ex publico aerario benigne praestat et praestabit, eadem bona vendi Vel notabili gravari onere non poterunt, nisi tum Sancta Sedes, tum Majestas Sua Caesarea aut ii, quibus hoc munus demandandum duxerint, consensum tribuerint.
Art. XXXI. Bona, quae fundos, uti appellant, Religi0nis
et studiorum constituunt, . ex eorum origine ad Ecclesiae proprietatem Spectant, et nomine Ecclesiae administrabuntur, Episcopis inspectionem ipsis debitam exercentibus juxta formam, de qua Sancta Sedes cum Majestate Sua Caesarea conVeniet.
Reditus fundi Religionis, d0nee, collatis inter Apostolicam Sedom et Gubernium Imperiale consiliis, fundus ipso dividatur instabiles et ecclesiasticas dotationes, urunt erogandi in divinum cultum, in Ecclesiarum aedificia et in Seminaria et in ea omnia, quae ecclesiasticum respiciunt ministerium. Ad supplenda, quae desunt, Majestas Sua e0dem, quo hucusque, modo imposterum quoque gratiose succurret; immo Si temporum ratio permittat,ot ampliora subministraturus est Subsidia. Pari modo reditus fundi studiorum unice impendentur in catholicam institutionem et juxta piam fundatorum mentem. Art. XXXII. Fructus beneficiorum Vacantium, in quantum hucusque consuetum fuit, inferentur fundo Religionis, eique Majestas Sua Caesarea proprio motu assignat quoque Episc0patuum et Abbatiarum saecularium l)er Hungariam et ditiones quondam
anne Xas Vacantium reditus, quos Rusdem in Hungariae regno Praedecessores per longam saeculorum Seriem tranquille possederunt. In illis Imperii pr0vinetis, ubi fundus Religionis haud
extat, pro quavis Dioecesi instituentur commissiones mixtae, quae juxta formam et regulam, de quibus Sanctitas Sua cum
Caesarea Majestate conVeniet, tam mensae episcopalis quam beneficiorum omnium bona Vacationis tempore administrabunt.
Art. XXXIII. Cum duranto praeteritarum Vicissitudinum temp0re plerisque in l0cis Austriacae ditionis ecclesiasticae decimae civili lege de medio sublatae fuerint, et attentis peculiaribus circumstantiis fieri non possit, ut earumdem praestatio in toto Imperio restituatur, instanto Majestatu Sua et intuitu tranquillitatis publicae, quae Religionis vel maxime interest, Sanctitas Sua permittit ac statuit, ut salvo jure exigendi decimas, ubi de facto existit, aliis in l0cis earumdem decimarum loco
305쪽
XLVIII. LITERAE ARCHIEPISC. VIENNENSIS A. 1855. 289
seu compensationis titulo ab imperiali Gubernio assignenturdotes seu in bonis fundisque stabilibus, seu super Imperii debito fundata se iisque omnibus et singulis tribuantur, qui jure exigendi decimas potiebantur; itemque Majestas Sua declarat, dotes ipsas habendas omnino esSe, prout assignatae fuerint, titulo Oneroso et eodem ac decimae, quibus Succedunt, jure percipiendas tenendasque eSSe.
Art. XXXIV. Cetera ad personas et res ecclesiasticas pertinentia, quorum nulla in his articulis mentio facta est, dirigentur omnia set administrabuntur juxta Ecclesiae doctrinam et ejus vigentem disciplinam a Sancta Sede adpr0batam. Art. XXXV. Per solemnem hanc Conventionem leges, Ordinationes et decreta quovis modo et forma in Imperio Αu- Striaco et singulis, quibus constituitur ditionibus, hactenus lata, in quantum illi adversantur, abrogata habebuntur, ipsaque Conventio ut lex Status deinceps eisdem in ditionibus perpetuo vigebit. Atque idcirco utraque contrahentium parS Sp0ndet, Se
SucceSSOreSque SUOS omnia et Singula, de quibus conVentum est, Sancte SerVaturos. Si qua vero in posterum supervenerit difficultas, Sanctitas Sua et Majestas Caesarea invicem conserent ad
Art. XXXVI. Ratificationum hujus Conventionis traditiosi et intra duorum mensium spatium a die hisce articulis apposita aut citius, si fieri p0test. In quorum fidem praedicti Plenipotentiarii huic Conventioni Subscripserunt, illamque Suo quisque sigillo obsignaVerunt. Datum Viennae die decima octava Augusti anno reparatae Salutis millesimo octingentesimo quinquagesimo quinto. Mich. Card. Joseph. Othmar. Viale-Proo m. p. de Rau Scher m. p.,
L. S ) Archiepiscopus Viennensis L. S.). XLVIII. Litterae a Celsissimo et Reverendissimo Principe Archiepiscopo Viennensi qua Maj estatis
Suae Caesareae Pleni potentiario ad E mi nent: s-Simum et Reverendissimum Dominum Mich. S. R. E. Cardinalem Viale Prela qua Sanctissimi Patris Pleni potentiarium datae.
Eminentissime ac Reverendissime Domine i Domine Colendissime. Ecclesia catholica nunquam non est arca, ad quam consu-
Walter Fontes iuris ecclesiastici. 19
306쪽
290 XLVIII. LITERAE ARCHIEPISC. VIENNENSIS A. 1855.
giunt omnes, qui salvi fiunt in Vitam aeternam; nostris autem temporibus Dominus mundum promissionum Christi oblitum clarissimis argumentis edocuit, temporalis quoque Vitae bonis pessimam imminere ruinam, nisi Ecclesiae Salutaris influxus societatis civilis fundamenta confirmet. Vicissim tempestates, quibus agitati sumus, haud obscure innuerunt, quanti pro Ecclesia Dei momenti sit, ut potestas civilis effrenem cupidinum licentiam manu forti compescat; quippe nostro aevo Ecclesiae res est cum factione, quae non tantum fidem divinitus infusam, sed etiam
naturalem religionis sensum funditus evertere conatur freta commentis praVa arte ita adornatis ut animum, quae SVa Sunt, ' Uae
Ubi perversitatis praeconibus liberum est, ad populos fascinandos cuncta componere, nunquam deerunt, qui Sana ratione frustra reclamante in magistrorum Verba jurent, atque renoVabitur abominatio desolationis , quae ante aliquot annos in ipso loco sancto, Principis scilicet Apostolorum Sede, Stare coepit. His ita compositis magis quam unquam e XOptandum eSt, ut Imperium cum sacerdotio ad tuendum Dei in terris regnum fideliter conspiret. Augustissimus Vero Austriae Imperator avita pietate ductus nihil sanctius habuit, quam ut concordiam Sacrae atque civilis potestatis in latissimis ditionibus sceptro Rus subjectis intemeratam inconcussamque Stabiliret. Regnator omnium Deus incrementum benigne dedit eis , quae ad Ipsius sanctificandum nomen SUScepta Sunt, et conventum est de articulis,
quos tam a Sanctissimo Patre, quam a Majestate Sua ratos esse habendos, addubitari vix potest. Quum autem in tantae molis graVitatisque opere nonnulla superSint, quae meminisse juVet, Augustissimus Imperator mihi in mandatis dedit, ut, quae Sequuntur, Eminentiae Vestrae ReVerendissimae communicem. I. Majestati Silao cordi omnino est, ut in studiorum Universitatibus fidos floreat et pietas. Multifaria, quam scientia humana parit, utilitas praesertim ex saeculo XVIIIvo multifariis erroribus quasi nubibus obducta est, quae ut veritatis luce dissipentur, ipsius societatis humanae quam maxime interest. Tantae rei in studiis generalibus ordinandis diligentissimo rationem habere, Majestati Suae propositum est. Multa Sunt, quae SVadeant, ut sacrorum Antistites in Universitatibus Archidancellarii Seu Cancellarii partes agant; quatenus difficultates obstent, intacultatem tamen theologicam secluso Cancellarii, ubi adest, o Dficio peculiarem influxum exercebUnt.
307쪽
II. Ad examinandos laureae theologicae sive juris canonici candidatos per Austriam nullo non temp0re viri catholici exclusive sunt adhibiti, sed et adhibebuntur. III. Qu0dsi expediat, ut Episcopis nonnullis laureas theologicas conferendi facultas auctoritate ap0st0lica tribuatur, Augustissi inus facile consentiet; communicatis tamen inter Sanetam Sodom et Gubernium Imperiale consiliis negotium pertractetur. IV. Liberum erit Episcopis, studiorum Universitatem catholicam sub eorum dependentia constitutam standaro. Quum autem necesse sit, quoad res politicas et jura civilia ejusm0di instituto assignanda cautiones pro rerum et locorum varietate adhibere , consilia cum Gubernio Caesareo praevie conferenda
V. Antequam professor saeuitatis juridicae ad jus canonicum tradendum deputa tus constituatur, Episcopi dioecesani de iis fide et doctrina sententia eXpetetiar. VI. Universitas Pestinensis originem debet fundationi Oeclesiasticae, quae Maria Theresia Augusta regnante bonis ecclesiasticis adaucta est. Nihilominus ex saeculi praeteriti sine rarissimis quibusdam casibus accidit, ut viri adath0lidi ad scientias profanas in Universitate praedicta tradendas admitterentur. AuguStiSSimus Vero Imperator aequum esse agnoscit, ut in ejusdem professores catholici tantum assumantur , quin tamen derogare
intendat juribus virorum ab Ecclesia catholica alienorum, qui ad docendi munus deputati jam fuerint. VII. Th00l0giae studentes, quod si ab Episcopo in Seminarii sui alumnos suscepti vel vestem religiosam induti sint, nec non monasteriorum ab Ecclesia approbatorum novitii in cunctis Imperii partibus a servitiis militaribus praestandis immuneS erunt. VIII. Secundum leges in Austria vigentes pro gymnasiis mediisque scholis a potestate civili institutis religionis magistri
ita seliguntur, ut Episcopus dioece sanus concursum habeat, et quem dignissimum censeat , Gubernio adjectis concursus actis significet : qui sit de regula ad magisterium Vacans deputatur. Quando Sub peculiaribus rerum adjunctis eum declinari contigerit, nunquam non vir nominatur, quem Episcopus ad munus obeundem habilem enuntiaverit. IX. In reprimendis libris religioni morumque honestati perniciosis communis est Ecclesiae civitatisque causa et Augustissimus Imperator nihil intentatum relinquet, ut, quantum fieri p0ssit, ab Imperio excludantur. Curabit igitur, ut ad scripto-
308쪽
XLVIII. LITERAE ARCHIEPISC. VIENNENSIS A. 1855.
rum licentiam refrenandam leges , quarum districtae cautiones non desunt, debito vigore executioni mandentur et desideriorum, quae sacrorum AntiStiteS hoc de negotio exposuerint, ratio diligentissime habeatur. Multa tamen pro re nata cautione opus e8t, ne priora contingant. In plerisque Europae partibus classes animi cultioris et scientiae laude gloriantes morbo intimo laborant, quem medici prudentis adinstar tractare oportet. Annum usque 1848 in Austria e Xercebatur censura praeventiva et quidem rigore plena. Conquerebantur, qui liberales se haberi amabant, quod patrocinium a Gubernio Ecclesiae catholicae exhibitum omnos justi et aequi tramites excederet. Revera autem censura, qualis tunc obtinebat, malo praeVeniendo vel reprimendo impar plane erat. Nimis late patent Austriae fines et innumerae praesto Sunt artes, quibus inspectio a politia exercita eludatur. Igitur bibliopolis nunquam deerat copia libros prohibitos invehendi, et quo gravius essent interdicti, eo avidius quaerebantur et perlegebantur, eo majori pretio divendebantur
ita, ut tali mercimonio operam dantes mulctas , quibus deprehensi punirentur, facile praestare p0SSent et exultarent exterarum partium librarii, quando opus eorum sumtibus editum in Austria proscriberetur. Non eadem tamen in cunctis Imperii partibus rerum conditio est. In ditionibus Venetis et Langobar- dicis facilius est, perversos libros excludere, quam in Germanicis, quibus t0t principum protestantium dominia vicina sunt, vel in Hungaria et Transsylvania, ubi tantus habetur incolarum acatholicorum numerus. Praeterea in Italia multa, quae in Germania taedium jamjam pariunt, utp0te innumeris Vicibus repetita,
nova adhuc Sunt et majorem seducendi vim exserunt.
X. Quando ecclesiasticus vir a judice saeculari in jus Vocetur propter crimen seu delictum ad religionem pertinens,
quod poenalibus Imperii legibus animadvertitur, Majestas Sua difficultatem non facit, ut a tribunali civili primae instantiae,
antequam ad sententiam ferendam procedat, Episcopo acta eX-hibeantur et ipse reum audiat, Omniaque peragat, quae ad ea VS-Sam juxta canoneS cognoscendam requiruntur. Postquam Epi- Scopus in foro suo sententiam tulerit, eamdem communicabit
judici saeculari, qui subinde de legis civilis violatione legis civilis ad normam judicabit. XI. Ceterum articuli XIVti de clericorum caussis dispositiones eos respiciunt, qui a judiciis ordinariis condemnati fuerint; eXceptiones occurrant necesse est, ubi de crimine agatur,
309쪽
XLVIII. LITERAE ARCHIEPISC. VIENNENSIS A. 1855. 293
in quod ad tempus extraordinarius procedendi modus, quem, Standroch tw judicium instantaneum) vocant, Statutus est. Insuper Majestas Sua exspectat , fore ut Episcopi ad custodiendum virum ecclesiaSticum, qui a judice civili do delicto voltransgressione condemnatu S fuerit, domum ecclesiasticam seligant, quae Gubernio haud displiceat. In quantum ad ecclosiasticam aliquam domum custodiendi remitti possint, qui criminis rei judicati fuerint, pendebit a casus natura et gratia ImperatoriS.
XII. In provincia , quae sub limitum militarium n0mine venit, peculiaris plane res administrandi modus statutus est; quippe unus idemque et militum praefectus et judex et magistratus civilis. Igitur judices ordinarii, ad quos clericorum caussae civiles per ordinationem d. d. 7. Augusti 1852 remissae fuerant, militiam Simul regunt. Quum autem in pluribus limitum militarium partibus acatholici frequentissimi habitent, non contingere n0n potest, ut hi magistratus aliquando viri ab Ecclesia catholica alieni sint. Quapropter Majestas Sua clero catholico ab ordinariis districtuum singulorum judicibus exemto Zagrabiae, ubi rerum civilium et militarium per Cr0atiam et Slavoniam gubernator residet, forum speciale delegatum constituit. Pari modo in ceteris quoque limitum militarium partibus providebitur.
XIII. Quum Majestas Sua desideret, ut disciplinae ecclesiasticae Vigor conservetur, paratum semper se exhibuit et eX-hibebit, ad executioni mandandas sententias ab Episcopis in clericos eis subditos latas brachii saecularis auxilium praeStare. Exspectat autem fore, ut Episcopi brachium saeculare imploraturi congruas afferant dilucidationes, si quas ab ipsis peti c0ntigerit, qu0 quidem eveniente casu AugustisSimus conSilio utetur c0mmissionis sub Episcopi cujusdam praesidio e X Sacrorum Antistitibus seu aliis viris ecclesiasticis compositae. XIV. Leges Austriacae qua regulam Statuunt, Ut testes,
quorum domicilium a sede judicii inquisitionem peragentis ultra duo milliaria distat, coram judico districtus, in quo habitant,
te Stimonium ferant. Praeterea et legum tenori et Majestatis Suae Voluntati plane consentaneum est, ut in eXpetendis testimoniis Sacerdotum, quantum rei natura Sinai, caVeatur, ne persolvendis
muneris sacri officiis impedimenta ponantur. Qu0dsi accidat, ut judex quidam indiscretius agat, Episcopi Augustissimum adeant,
310쪽
294 XL VIII. LITERAE ARCHIEPISC. VIENNENSIS A. 185b.
qui cura sit, ut negotium Secundum Ipsius Voluntatem et legis ad mentem pertractetit P. XV. Quum anno 1849 militum in domibus collocandorum cura communitatibus politicis concrederetur, non infrequenter accidit, ut parochis, qui neque ampliori habitatione neque reditibus congruam Superantibu8 fruerentur, milites in sua recipiendi necessitas imponeretur. Quantum hoc ab aequitate alienum sit, Episcopi plus una Vice DXp08uerunt et medelam afferri Imperatoris Voluntas QSt, cumque hoc ipso tempore do reformando t0to milites collocandi negotio agatur, jussit, ut in dispositionibus condendis clero debito modo provideatur. XVI. Qu0ad ratas habendas uersonas ad beneficia eccle siastica promovendas Majestas Sua intendit, cuncta in eo, quo nunc Sunt, Statii relin Uere, et Sperat, nunquam futurum, quod necessitatem inferat, ejusmodi cautionem amplius, quam hucUS-que factum sit, adhibendi. XVII. Summi per Austriam Imperantes jure patronatu8 coronae Vel fundorum publicorum nomine eXercendo conStanter ita usi sunt, ut curae animarum efficacius gerendae benevolam curam haberent, et Majestas Sua, quae hac de re ab Antecessoribus Ejus constituta sunt, pro pietate et sapientia Sua proprio moto confirmavit. Voluntas Ejus est, ut haec eadem impo- SterVm quoque Sal Va conventione articulo XXVto inita firma maneant; quippe desiderat, ut ad parochialem animarum curam optimus quisque deputetur ; et pr0bu scit, quanti in seligendis sacerdotibus ceteris dignioribus Antistitis di iecusani judicium faciendum Sit. XVIII. Si forsan eveniat, ut corporatio quaedam eccleSiastica legitimo supprimatur, beneficia, ad quae praesenta Verat, liberae collationi opiscopali reddentur, in quantum id canonum Sanctiones praescribunt. XIX. Majestas Sua nullomodo obstacula ponere intendit, quin Confraternitates sive Sodalitates, quales Ecclesia probat et commendat, constituantur et pietatis operibus unitis viribus incumbant. Attamen praecavendum est periculum, ne sodalitatum piarum titulo molitiones obtegantur in civitatis sed et Ecclesiae perniciem Vertentes. Itaque cautiones quasdam adhibere necesse
est; magni tamen Episcopi dioecusani de S0dalitate quadam constituenda judietum fiet. XX. Archiepiscopi et Episcopi minime impedientur, quinin institutis piis ea, quae religionem et vitae Christianae inte-