장음표시 사용
181쪽
in t prpuncti On0 Repetendum ver post Ἀκ mi e Si διαφθειρ quo neglecto error AtuS St. cteniluni est raυra cum participio διδάσκων.ῶν νυν ὁ λογος rum Genitivus co est casus obiecti, nec intelligetida est praepositio περι, quod a nonnullis fieri ni e- minimus. Nam quum non Ο-lum dicatur λεγειν περ Τένος, sed etiam λεγειν ιν , de qua On Structione ionii ad cap IX. recte tiam dicitur, oro περιτινος et oro ettνος. Etenim dicere etiam poterat υς νυν λεγομεν, quod quilibet videat huic loco etiani melius convenire quom alterum illud περι o ν νυν λεγουεν Endem ratio est Clinr- iii id. p. 156. v ου a Tt ODoiιγος λόγος oriis. Demo Sili. de Cor. p. 281. d.' roii iόγους at ri Jν, i. e. περὶ υτων. Eurip. Mod. v. 41: υκ νὴν toro σεθεν, i. e. περὶ σου. cons. Orvili ad Cliarit. p.
592. cliae fer ad Sophocl. Anti g. v. 11., ubi est μυθος
σά Νοn sine caussa ἀνὴρ otaddit significat enim iudices
eSSe, qui praes sentes adsint st litibus ista dicere iubentur.
182쪽
Sol at iii Liana pro diis ia-biti et culti sunt non tanti In Persis ullisqtie rentilius in rhn-ris, sed etiam a rnecis sub nomine Apollinis atque Dianne. Quod moneri,iis viri 'illi sit Amdocti gratia quem vidimus de liuitis loci litor prelatione in-gnas X citare dii bitati in Ps. l . M a Di - πε T. τλ.JAd a tam sit perior ilius intelligetidum est o Dougε θεους. Nam verissime iudicatiud eris
ctore Laertio I. . . do cohat solem esse μυδρον tάπυρον, quod alii de massa ferrien ridentis Accipiunt, ii de lapide ut ips Socratis P. Xenoph. Mem. V. T. T. ubi
praeter doctaui is eliseri disputationem ad h. l. I. Sc linu-hBcli de Ana Xagora Cla-ZOmenio s. de vi in eius
Sqq. P. 70 Sq. Haec igitur placita Melestus Socrati tribuebat, quem novisset Arcti elai, qui
ra J Enimvero etiam ii venes ista a me di Scunt. Nam o iii itur Socrates ronice et ex persoria Meleti. Hein dors interpunctione ante καὶ δν κα subint hase quoque Pendere vol0bat a praΡgre SSO Ort, tuae ratio mihi itidem ad iii O- dum colit Ortu id et ii r. Nec
Anaxagorae placitis reserti ex Oroliestra rnctim ne pretio emi potuerint, eique ssentitur .
183쪽
b1. d. 1. Quod coiitra recte iudicare videtur Orsterus
Emendat t. l. 13. coli. Fis clier in Indi c. ad Theopli rasti
ribus theatrorum, qui appellR'
234 23 T. I. s. CR Saul, oll. ad lieopli rast. Clinr. 2. BC Ol-vebantur sere iiii oboli teste Demosth ne . . interdunt etiam si ligulae dracliuiae, ut
docuit Cas nubo n. l. C., quo cum coli seras nunc Boeelchium l. c. Quum viro teste Harpocratione, Suid S. V.
θε ορικὰ et cli Ol. Lucinui ad Timon. . I p. 6. ma Ximum pretium, quod liceret constitui,
draclinia esset, nec unquRui posset a redemtoribus innior
iii lieti tro potueruiat cognosci Ad quam quaestion Pm responsio in promtu est. Coli sint enim poetns Scenicos ne Pst numero
184쪽
P. 27. ξυνειδεν et dita πειρ si εν V. DPrtθεν ri baldia T. Rocte καὶ in Bodl Ven. . . . Angei. Par. EST. iii l. 1. 2. . . Flor. r. i. i. si liis ζ post υνrt'. interpositum. Comma cur post ξυντιθεν rt sustulerinius, docebit annotatio ad Phaedr. p. 228. . et infra ad h. l. και νεοτηrt Respieit simul ad Meleti adolescentiam V. p. 25. D. P. 27. δ π ε ρ ιν ιγ μα ξυν-r θεν It διαπεερωμεν o) Recte Ficinus videtur enim ceu ne nignia quoddam
Componere, tental S, BI Socrates et . nec Opus e StAa particula, quae vulgo niate
διαπειρωμεν ' interposita legebatur Gorg. p. 464. C. et p. 479.
publ l V. 440. 13. Politi c. p. 273. D. Plineis r. p. 251. D. Plurn collegi miis ni Phileb. p. 22. A. et ad Euthyphron. . . . De Suverbi εοικεν cum participio iuncti . Phnedon. p. 87. E.
zις. Coii structionem illustravit Matthiae . 349 1. - no-φῖς δή, sapiens scilicet
185쪽
APOLOGIA SOCRATIS. P. 27. St. 10 i
Cn p. XV. Di επισκέ vas θε a J V δέ iiod ex o Did. emendavi B. ππους μεν ου νομιζε εἶναι eirat additi in se odi. Coisi. Par. D. Vat. Veri iii l. 1. 3. 4. 6. Flor. d. e. i. ro επι Ovr in γε γε e Optimis plurimisque codd. restitutum.
on eppellat, cui seni per parent. Signifient litΡm vo crem tin si divitiam, O Iii et mali intus iii pector ' praent intinna, tun nimiis tanquam divinat quid latumini sit austum . il id Veinfaustum, atque interiore quodam Sela Ru Ali liratii illi id bo-iluni et ii id mali in sutiirum sit.
C. M cui γησας, - ἀναγκαζωμεν g Ut in iuvisti eo quod egre aliquando respondisti iit recte litterpretatii Ple in dorsius. Ob
186쪽
467. E. huc vir. l. 40. . . 10. 2. I. M. 2. Prot*g. 331. U. Elmst ei. ud Med. 1263.
Attulinius line . quia i ii quυ-que loqueridi gemis ni Rie a criticis est tent iiiiii. Pntet vero priorem disii ii iiivae serit ei itiae pnri Qui si tu libus uiniore cum, efferri ut i . . , ubi Germ uici dixeris erit eder rars otter, Oder Gotters illve. P0uitur uterii hic ornet δαίμονες intiore si ruisi cnii Oile qua et deos ii peros denotat vel
ne iii inter lio inities utque deos lutigere et in I uiuum medium iti-i uiros lue locum ita explere, iit toniti ies tu e litur et custodis ut illo si uilicritu creberriuilini si pilis Oei 3s maxime
187쪽
p. 249. ad Phaedon p. 91 4 a. Ad , seget. p. 188 Matth. r. q. 595. Eadsem loqirendi ratione
iis sistit tinna scriptorps L lini, se si illius vide uersentium ad Corne l. op Cimon Ill. q. 1. Oνων το ς μιον Ους JMulos cur memoret in pricoegi. Hi enim quum nrentilius utuntur duplicis pii eris , equis et siliis, iiiiii certe liOC Xeni-plo aptius ad de inrni id uni id, quod iiiiii declaratur prolem
siti parentibus cogitari posse nullam itaque non assentio Pilium lμinio in alitii Annal. ovv. Suppi seni. Asc. IV.
νους pro glosse in te labenti, licρ ille Hermantium On Sentientsem in bent. Sed noc Ostryotro extermiliari dum sicuti voluerunt I os . . cli ei-ermacher et Forsi Er. amrecte is cherus . . Sed uio-νo dici possunt et ιππων παίδες et νων παῖδες, quum non solit m ex quo est asina, sed Qtiam ex asi si et e illa generentur et consiliu in dicentis de
Matthiae r. q. 25. et 471.13. Quo neglecto Herman
sensus ille fortasse etiam locili yperbato.
188쪽
ου δειμια in χανῆ cir a JHoc dicit ni illis unquam artibus poteris cuiquam paullo prudentiori persti η-dere convenire in unum emi di vim e lim in ii em, ii id am ni Om i a xc iam e sam Statuat, et Uusis nec se os nec daemones nec heroas esse credRt i. e. non poteris ostendere ac docer P fieri possΡ, ut dein ionio daemonia ac di vina esse credat, et tamen idem deos ac dae ut Ones et ter Ons esse neget, quandoquidem qui res divitias ac daemonias esse existimat, eum necesse eS etiBin earum auctores Sse credere. Haec
vero quia ni loci Sententia sit, sponte intelligitur, importune in
titur, quo sortius indi se tur temeritatis ningnitudo, quae ista utpote iii ter se pugnant in uni eidemque ioni in tri tralat.
selisio ite Socrates instituit de aliis rebus disserere eodem pertinentibus. Et primum quid in querit tir periculum esse, ne odium iniit titudinis sibi in nocenti mortem asserat deinde vero Ostendit etiam se in ea esSe sententia, ut vir bono ionestatem et officium Omnibus Omnisi a re biis, etiam ipsi vitae, Anteponenda esse existimet. Me
VI. p. 507. D. ibique Ian. O liti ai λησει quod me capiet, depreliendet, O que opprimet. i. e et sici et ut condemner. θ taplior a cursu vel persectitione hostili re potita. De P pubi X. p. 13. D. Ti
φθόνος verissime iudicavit Fiscli erus iae verba etiam abesse potuisse, quum praecedat
189쪽
a. b. Vat. Coisi sex in th. Flor. m. d. h. i. Par. DEHT. An B l. tuentur Sed ανδρος in libris multis deest.
pronomen Ovro, quod eandem rem iam significat. Adiecta sunt Butem Oratoria quadam ubertate, ut fit in oppositionibus. Similia ad Org. p. 21. D. E. et Protag. 316 C. annota in tu S. In proximis quod Obet. Varr. Lecti. p. 300. bai ante rasto υς ανδρας deleri vult, mininae viro
cons. Matilii a Gr. . 444. 4. Nec Vero assensione dignum quod Hir scilio . denter Pla
tot καὶ 7. quo cur recte Ca reamus. Sponte intelligitur. Ουδεν δε δε ta di , i r νεμο σrn ii. e. neque ero periculum est, ne ego simultimus, quem damnet invidia et odium multitudinis, ut recte in t 0rpretatur F Acheru S. Nimirum mansit in metaphora, quoniam praecessitaίρειν, dicens iuri ἐν ἐμοὶ ori . Sententia verborum igitur nec est: non e St metuendum, periculum non est, ne ista mala calumniae et invidiae non amplius grRSSen tur, Sed in me aliquando cessent et conquiescant .
desinant. Eodem dicendi genere Sophoc Aia c. v. 19 sqq. χθρ cui δ' υβρις - uita Ditio δ' ἄχος hora κεν ubi liquet
μῆται dictum esse. Ibi d. V. 950. .
lineo mala hic constitis sent, s. deSi issent, PsSBUissent, diis non iuvantibus, respiciens ad verba Chori antegressa: δU ἀπείργοι θεός - De Onstructione lineis On. p. 84. B. ουδεν δεινον, in φοβ θ , ubi
B. Eir' υκ ἐσχυνε ιJDe εἰ ra in interrogationibus ita usurpato ut indicet admirationem atque indignationem, . Vulcken. Ad Plioen. V. 549. Viger. p. 395. uti manu Gr.
του ἀδικειν. s. infra . 28. D. Verba rot ar γῆ εθνάναι tamquam Otios abiecit H iis clii g.; quo iure, viderint alii