장음표시 사용
191쪽
192쪽
εκ νδ i νευον, et icto sit. Etenim iii dicativus rem spe int, line rure accidit; 'tativus roni, ita fieri POSS CO itnti: r v. cliae seri
λίο)J De Socratis stipendiis v. Symp. 219 sqq. Cliarm P. 153. acti. p. 181. Laert. II. 22 sqil. ibi iii Mena o ius, At lien Beus V. 15. ibique Casa ubOnus Aelian. V. H Il. 17. ibique ut inius et Peri ZO-nius Cicero de Divin. l. 4.
194쪽
li O, pollitur ille semper sic, iit in se iii alii negati O. U. -
C. D. E. 31. 4 35. A. 38. C. 39. C. D. 41. C. Crit. P. 48.
C. l. est se niena illa da mi in
re mortis, quo Sen Sui ποκτει -
νειν legitur etiam apud X noph. Mem. IV. 8, 5, ubi Op
Ver ilicii Oala per D re υ εἰ structi ira absori iti Ir, sed Propter triplicsem pro insis repetitionem denique reli liquitur imperfeci , qualido quidem no Commodial ni proxime aiit egressa si ibi unguntur ista astu ἀν μινχTL, illae continent apodosin. Cur autem pri in dixerit et εῖ τίετε, ac deinde usus sit modo optativo eius rei ratio ne mi Ilent, Opillor, praeteribit.
C. 'A 'tu' a tirn σαντεςJ Irtorεῖν, at oro S, Tigrim, dicuntur non tantum de iis, qui non credunt, qui non ha- boni fidem at iis, vorum etiam
195쪽
ΛPOLOGIA SOCRATIS. P. 29. St. lib
iis negant idem Do et de hoe verbo disseruerunt Val-ckenar ad Herodot. l. 108. Fis chorus ad h. l. p. 13. Hein dors ad Theaetet. q. 11. Sio moreia positum etiam Legg. XII p. 941. C. et t.
quem salutare ita, ut eum amplectaris φιλεῖ, Salutare aliquem ita, ut eum Ο - uteris. H. I. 1;ignificant haec verba grato laeto trie unimi ii in xiii di ve mot clementiam amplector Rique Veneror Lysid. p. 17. B. G ναὶ κ cserat δέ γε otos a ta
εἰς οφίαν και ἰσχυνJVoc. ἰσρον non de potentia, sed de animi mugnitudine et sortitudine accipiendum esse egregie docuit is cherus. Num Verba sequentia docent oχυν Opponi urae et stulto divitiarum honoris landis. Ceterum eodem
196쪽
E. OT Tia πλείgri, αξ ta Hirschig. μεν post a in Seruit. Male Noque enim liae e rationis membra tanquam paria inter Se OPPO Iluntur, Sed alterum alteri subiicitur, hoc enSu: N-
probrabo ipsi hoc, quod quae plurimi facienda sint, nihili faciat, quum deteriora minori aestimet. Itaque verum quidem est, quod critieus Scrip Sit, membra per μεa - δε iuncta quavi fere pagina reperiri, quod vel pueruli Seiunt, Sed praecipitato iudicio inde collegit, ubique ita scriptum e S Se oportere, sicubi sieri posse
. iat. Xenoph. Cyrop. I. 3, 14. Aristoph. Nubb. v. 1415. ed. Wolf. Addimus etiam frepubl. V. p. 72. A. Gm ν
VIII p. 568 C. Lysid. p. 206A. l. f. os t. r. f. inot. 12. Ac prorsus sic etiam Latini Liv. II. 1. Quo plureerant, Rior capites fuit Ovid. Epist. IV. I9 otii
197쪽
APOLOGIA SOCRATIS P. 29. 30. St. lii
collegerunt quos laudavi ad RiM limanni Instituit linguae Lat. T. i. p. 104. 7 Cc υ πο iis ita νὴ omen verbale dativo iun tiam, ut Euthyphr. p. 14. ar 'esia rota θεοῖς, et aliis loci innuuieris v. ad Euthyphr. p. 1 ,. D. et 1 o A. Pliileb. p. 16 C. At thia Gramna. q. 390. cons. ad
Quod ut d post urit insertur, adduntur haec tanquam novum orationis membrum Grammatico alicui deberi videtur, quod vulgo editum est ui rε Aio Dot-
gnificaret et reliqua Omnia, videli e et ea, quae bonuo utilia hominibus Sunt. Num totius loci rationibus ud-Versatur. Ceterum Et g est: arvitum, qui repetit urticuli usume Xeniplis confirmari non OSSO putabat, meliora docebunt Poppo de loeut Timeyd. p. 201. et Boriae manu ad Xenoph. Apolog. p. 33. Hi με, ουν - δι aspi εὐρ υ - , rai r ἄν εἴ n 'LJDo hae construetione dixi ad cap. XII Xtr.
198쪽
ti et pium futuri eum P iunctum. sicubi per optativum, addita eadem partie illa, Nplieari pote St, nihil habet insolentiae. Sela Re ser ad Gregor. Corinth. p. 66. Reisi g. de ν particula p. 102. Hein dors ad Phaedr. p. 268. Matth. q. 598. d. tot g. ad DeWar. De puri Vol. II. p. 15 sqq. Quod praecedit προς raὐra, interpreteris in Begie hun daraus . dum naeli; ha
Todes se in . Nam Grae ei, quum moriendi tristitiam graviter indicare volunt, ipSum mortis statum et conditionem O minant pro eo, quod illum an
ἐorιν tristi . f. Demost h. Philip p. IV. p. 138. De rebus
iungi solito v. Dor uill ad Charit p. 221. d. LipS. Obiit ad Phrynich. p. 45 sqq. Cap. XVlli. C. ζ θορυβ ει ε Accedit Sostrates ad aliud
quid. Docet enim damnationem Suam utque mortem non sibi sed civitati Athoniensium damno et detriment fore absolutionem et vitam emolumento et utilitati. In qua parte Re que nitrari licet viri constantiam et fortitudinem atque distendi libertatem cum ironia illa coniunctam, qua per tota in vitam in disserendo uti solebat anim-
199쪽
introduci caussam suani delendentem arbitratur, ut non SuP-ple aut reuS, Sed uingi Ster aut dominus videatur iudi eum. D. ου Oῖομαι θεμι- ror ειν at J h. e. neque enim legibus divinis consentη-nim ni esse ne fieri si osse
513. E. Rei p. III. p. 407. . . p. 342. B. Ph9 dr. p. 242. B.
illustravimus. Ceterum Sententiam praestantissimam multi postea celebrarunt maxini Stolui: v. Seu eun De Constant. C. T. Ἀ-visius ad Cic. De N. D. II. 66. MaXim Tyr. II. p. 24. y toni, noli ad Plut Mor. p. 475.
. E. Fi Scher ad h. l. - MOX ὀπoκrείνειν rursu est facere, ut quis morte damneturat imi interficiatur: εξε .a - νειν facere ut quis multetur exsilio et urbe eiiciat ii : iaris apta saeta e uariu is vel omnem civitatem miti ad vel certe mi Xi mn ea Dr; cipua civitatis commodantque iura. Quanqunm pro δrt ictoειεν sortus Se X Stob. Nerm. V. 126. reponendum est ritio; σειεν, sicuti suasit nastius ad Longin Rhetor. p. 190. t quo scripsit nuper Hermannus. De his poenarum generibus apud Athenienses usitatissimis v. Meter et Sohoe mann Proces s. t t. p. 740 sqq. S c lii, mi ni utiquitati Juris
notio δεω ἐγω De hac constructioue verbi εο v. Hi ii d. ad Theaet. p. 364. Matthiae Gr. q. 277. et 355.
200쪽
λει Ti. neque C irrigendum est
Politi c. p. ii C. Phaedon P. 90. C. supra p. 18. Q
Horum verborum interpretatio pendet e Oe. μυωπος quod et calearia significat et taba
ioris, iumenta infestantis et Oncitantis, de quo V. praeter F se hortim ad h. t Boisson. ad Aristaen. p. 10. et Blom siet d. Gloss. ad Aes hyl. Prom.
v. 583. Quod si calearia intelligis, id quod fecerunt Fici
mu S, Ne rara mura, 'Vid sit s. Selileier machirus, alii, coni- p rat se Socrates equiti vel aurigae, lii rei publica θ, tanquam equo cuidam magno ne genero SO, sed tardo illi et pigro, ima Si incumbat eumque aculeis et calcaribus M Xuites atque instiget. Sin tabanum cogitas. Socrates
ait ei vitatem, tanquum equumn liquem magnum et generoSum, sed tardum et pigrum a Sequasi asilo quodam X itari et Oncitari Sententiam ipsam ubi speetamus, etiam Si primo adspectu non multum referre Videatur lio an illo modo verba interpreteris, tamen re diligentius considerata, posteriorem explicationem praeserendam e Sse facile intelliges. Nam primum urbanitati et ironiae Socraticae parum videtur SSe On Sentane uni si ille dicat se universae civitatis salutem curare an lunm aurigam vel equitem, qui equi imi gnavum instiget multo laeetius et urbanius se cum USeu Om-PΘrat, quae equum tarde nee clentem lacessat et concitet.
Quippe ita admonitiones, qui bus utebatur, quia plerisque
erant in Oratae et OleSine, Verissime eum aculeis comparuntur, quibus Athenienses ad ho- ne Sta appetenda et ad mala fugienda instigentur. Dein do illa sententia nihil abo insoliti a que ridiculici altera haec longe est mirabilior iugi Sque ridicula,