장음표시 사용
211쪽
Ven. b. Vat. Vind. 1. . . Flor. d. v. i. Par. ST. enie Iidatum. scitat et te Atque eandem loquendi consuetudino in Latini quoque inbuerunt, de qua explicariint subtiliter rii ger: Untersu cliunget liber d. Lnt. Spracti P. II. q. 90 sqq. Ellonidi De Ormis enuntiat conditi Onal. p. n-tinos p. 41 sq. Ranis horn. Gr. Lat. Ampl. g. 193 9. d.
Intelligitntur maxime Alcibiades et Critias, quorum vitia o Ocratica disciplina orta esse serebantur. V. Xenoph. Mem. l. 2,
Mescii in ini. p. 287. εἰ δέ τις - ἐπ' D ιειὼ κούειν Vocat Socrates ταεα Det ni id quod sibi ab Apolline imperatii in esse dicti in bat, ut
hominum errores convinceret etcnstigaret cives lire suos ad virtutis studi iam cohortAretur. Cons. p. 21. E. 23. A. q. 28.
212쪽
Delii , Onte λλοι riάνrες Om. Bois. Dii . . r. iii l. b. Par. D. S. T. CAp. XXII 'Aλλα ita et dii no τε V. διὰ al, erat, iiivitis coisil. Optimis atqii plurimis. C. ἐκ μαν TU ων μαντείωι Bodl. Par. D. S. T. Vinis. 1. 4. Ox πωποι pro nor Visid. 6. Par. . cons. P. 1. C. καὶ λελεγκτα Sic odi. Vat. Ven. b. Vind. 1. . . Flor. d. g. i. Parr. D. S. T. Vett. editt. ευε Πλεγκetra. ἔγωγε τῶν νεων J Sic odi. Vat. Ven. b. Vind. 1. . . Flor g. di Par DST ἐγ- τ ῶν νεωτερων. EP νεωτερωντίαν in χοιμι h. e. lio recte milii tribui non poterit Alrίαν πέχειν proprie sensu malo dicitii de eo, in quem culpa merito consertur. Delii de omnino est caussam
Clip. XII. C. ἐγω ε πον. I et i κουοντες - Gravius post εἶπον distinximus. Nam quod sequitur T ἀκουοντες .r. . non e ε πον pendet, sed aptum est ex verbis: χαίι ουσιι ετ ιι o διαζρίβοντες quae X antegressis repet ε nda sunt. Hoc enim Socrates dicit omnem rei rationem ego vobis in in nriten indicavi: faciunt se, quia ait delitn uici em De s. qm i m e xl l Orantur et inscitiae conrguuntur, qui se si pientes
ubi repetendum: πομενειν ἐθέλεις. Ibi d. p. 10. D. Ἐγωγε,
δεον 1ος an Jὐνουσιν, lihi qui ad τι nobiscum intellexerint ex antecedentibus ἐννοα , ii locum s nissimum non iam amplius sollicitabunt; v. ibi ann nostram edit. Gotii. p. 237. Quibus locis omnibus recte Videmur eo quo diximus modo refinxisse interpli notionem , quum editt.
Perpernni commate ni o τι dis: tinguant. Ceterum in trans- ilrsu memorasse iuvabit com
213쪽
servavit Bekk. D. Eos τι κακον n. V. κακον quo Ρ Odi. Vnt. Ven. i. Cois l. Vinii. 1. 3. 4. 6. Flor. . . . . Par. ST. mu-t8tum. Dein et t. editt. O αυχῶν οἰκειοι, quod item ex optimis omnibus mutavimus. νυ μ μ ν ὰ θ additur καὶ ιαωρεισθαι, quod glossem abest in Vinis . . . Flor. a. h. c. e. i. Ziti. Par. CE H. g. Cois l. Ang. Ven. A. Servarunt inni et Turicenses. Alibi est 3 νη-
ονrων ' D. Nam quis, inquit, κουειν tui quam vidit cum dativo imirum nec nos unquam vidimus. Sed cur, Obsecro, bonus tona suum ipsius errorem protenus Platoni obtrusit Eltim ver dativus non ex ἀκουονet ες. Sed e χαίρουσι pendet, prorsus eodem modo, quo dativus personae liuic erbo additus est. HipP. mai. P.
res lepidissima et Suavissima Litotes roniae eleganter attempernin.
Inteli et o 4:ετάζειν. καὶ υελεγκτα Εὐέλεγκτα dicuntur plerumque quae ne ite possunt refelli et convinci; quorum vnnitas sine ullo Q gotio Ostendi
potest Sed ii l. intelliguntur
en quae facile possitnt explorari, utrum ver sint necnμ. teli in ἐλεγχειν nousolum significat reii Arguero, convincere, sed etiam X-pl Ornre, Xnmitin re, Vide-jicet o consilio, ut ait Prum erroris convincas. On male igitur Ne r i lis : une P d Br-gui possint, si noli vernsint.
s implex ε post et atque ii ἐpost ου et subiicitur, de qua ο quendi forma v. ad cap. IV in . Infra c. 32 καὶ zi δὴ μηδε
214쪽
in Iidiam . 9 Fuit etiam qui Θεοζοτου mallet.
πον non simplicitur dicitur pro
tius sic usurpatur, ut duae Ρntentiae in uian in quasi consus ne et conflatae putati in sint, h. e. ut significet in aliquem l O- cum V em ii in ii e V mrsari ita ne ἐνταυθοῖ itidem simpliciter pro ἐνταυθα surPa
Exempla huius loqui nisi formae suppeditabunt alcken ad Herodot 1. 21. utpp. ad P in don. p. 57. A. Protagor. p. 310. A. De ἐνταυθοῖ diximus ni I per X-plicatius ad iii l. p. 15. . KρίTων ii et Ool Crito est S, Cuius nomine inscriptus est nobilis ille Platonis dialogus,
ad quem litra de eo annotabimus. Dicitur Socratis γλικιωτης S. Bequalis, et δημοzης, . . ex eodem pago Oriundus, qui vocatur 'Aλωπεκή7. V. Harpo cratio, Hesycli ius set Stephanus ygant in Aio πεκῆ E. Λυσανίας Lysanias,
Aeschinis Socratici pater. dici
Rhamnusio, de tuo docta X sint Da v. Ruhii kenii disti uinti O. Epigenes Ap. Xenoph. Mem. IV. 12 cum Socrate de neglecto corporis cultu dispillat.
Jaυνδε Τος est Oratio neque commodum est h. l. isti id et oi ν, igitur, ut depravata haec verba videantur, sic ortasse Or- rigenda: λλοι τε ἐνταυ9οι -- Non do bebat haerere vir e Ximius. Sexcenties enim τοίνυν, ut at iam vero, non συλλD-γιστικῶς, sed με ΣαβατικάJς ponitur. V. ad Rem p. VIII. p. 555. et X. p. 603. H. Protag. p. 319
215쪽
APOLOGIA SOCRATIS. P. 33. 34. St. 135
P. 34. ιν τε Ἀδεο αν et ος V. δε, ii Od e Bas. 2. Vat. Veii. h. Vincl. 4. Flor. a. iar. C. In utatum. Αἰαντό δω ρος Ald. luens. 1. Stepli Aloirίδωρος, iii itis codd. pleris iue in Ilibus. Dein et t. editt. Οὐ 'An otio do ρος ἀδελφός, quod otii nille B SPern BDtur. ἐγc εχ os υ ζεῖν εἰ πειν V. ἔγωγε χυ , praeter fidem odi. Vat. Ven. b. Vii id. 1. Flor. . . . Par. ST. λόγω παρα οχ εσο αι Sic odi. Cois l. Ven. b. Vind. 1. 4. 6. Flor. d. g. h. Par. ST Vulgo παρεχεσθαι. D. Potuit vero et o ιν lii tanto rectius polii, quod Socrates,
postea lianni Atre nonnullo ruindiscipulor ilia suoru in prResentes noni innuit, deinceps etiam ratres et cognato quosdam recenset, ut ipse antea iudicavit. νι o GTλατο ς De hoc et de lieodoto nilii memoriae traditum est, quantum nos quidem sciamus. De Demodoco, Theagis patre, V. TheBgem P.
confundendus e St cum Cognomine Periclis filio, nihil usquam leginius . Adimantus intelli itur Platonis rater, qui in lit, ris de re publica loquens inducitur. vid. libr. II. p. bi 368. IV. p. 48. . . ni. Aeant odori alibi mentionem factam esse non meminimus. - Apollo dirum autem novi miis hominem suisse Socrati longe deditissimum. v. Phaedon.
p. 59. A. p. 117. D. Sympos . p. 172. A. 173. D. E. Xenoph. Mein III. 11 17. Ceterum καταδεῖσθαι, est liquem recibus vincere C Commovere. Nam sententia haec est: non potest Theodotus Ν -
quens est istud μάλιστα μεν - εἰ δέ et εἰ δὲ 1 vel etiam μάλισT μι - δε. v. ad Euthydem. p. 304. . ubi quae adscripsinius, ii nunc accedant Rei p. VIII. p. 564. B. μάλιστα
E. 938. A. ἐγὼ παom acosi id h. e. Perme ei hoc licet. Videlicet non licebat reum se defendentsem interpellare et tempus adde sensionem ei concessum atque clepsydra definitum alienis rebus conterere. Fiebat tamen interdum, ut qui caussam Suam perorabant, ii etiam adversarios iuberent inter suam rationem
216쪽
B. oo ξ υνίσα τι Sic uni Bas. 2. scriptum exlii lient odi. Von. b. Vat. Vind. h. Flor. r. i. Par. T. et larg. Flor. . . Vulg. o d. quod te liuit e lior ito δὲ ἀληθευον τι Sic odi. Vat. Ven. b. Vind. 1. . . Flor. g. i. Par. S P. Vett. editt. ἐριοὶ δὲ ἀληθῆ λεγοντι, quod fluxit se interpretatione Cap. XXIII. χεδον ni et ui τα V. σχεδόν et ἐστι, invitis optimis pluriniisque Ius s.
et Si διαφθ alii ντι - ΝΟ - tabis lianc appositionem, lineironiam dicentis indicat Criton.
derentur tentore usi Asse Onsiisetudine lio minis impii set perditi. Ipsi quo improbi in borentur.
Participium instar substanti vicum genitivo iunctum, de qua ratione diu serunt Lol, eck. dAinc. v. 358. Schae sor ad Gregor. Corintli. p. 139. Sic Legg. X. p. 868. α ι προς ο
ἀ λλ' 1 oti καὶ δίκαιον Formulam ἀλλ' sisere prasecedente segntione Oniat alie signiscare nisi, dudum Obs servatum est a rninnanticis. v. nerglerus ad Aristoplian. Equiti. v. 777. se aiissis et origine iiiiis significationis cute disputavit Herm. ad Viger. p. 812. tot g. Ad DevBr. p.
Τις ἀγανακτ οειεν instituitnuit Socrates rationem reddere iudicibus 'onstantiae et gravi-
217쪽
APOLOGIA SOCRATIS. P. 34. St. a 37
παιδία τε υτ οὐ Stepli. Ono scripsit, quod in in narratione ii in est nec ossarium. Mox άχ' υν in Odi. Vela. b. Par. DST. et τάχ' υν αν et in Vind. a. καὶ φίλων πολλo ς V. καὶ φίλου πολλους, invitis optiniis plurimisque codicibus. tatis suae, Stendit ille, cur nillil liorum exemplo lacere velit ad Ovsendam Ortim misericordiani Censet ni in primo illud indignum esse existimatione B, qua pud liomines florent deinde etiam logibus publicis ad
agens minua periculosam. Sic ut liyphr. . . . ἀγωνίζε- σθαι δίκην ubi vide quae Anno invio ProduYisse autem reos Athenis in iudicium ad Onim O- venitnm misericordiam liberos, s lios se filias, etiam uxores iniselligitur u ristopli. Pliat. v. 383. s. Psp. v. 566 sq. Fi-s cherus. Docent etiani luculenti iis pli irimi loci oratorum, Demostlienis, , siae Andocidis de quibusi v. Meter et Scho mann Process. it. P.
719 sqq. Et fuit res etiam publicis legibus interdicta, de lio V. Xenopli. Nem. IV. 4 4:
rum faciam. Quo indicatur contrarium eci praeter X pectationsem pro ratio ii eorum, quae o prioribus colligere liceat. Exempla collegit He in dors ad Phaed. p. 68. A., quibus accedant haec Criton. r. 12. e Met
37. D. πολλο s εντ' ἄν με φιλο-
218쪽
nomini addi, quod cum vi et gravitate quadam efferendum est: cuius loquendi rationis exempla
collegi runt He in dors ad Hipp. Mai. p. 301. A. Butim nuti. ad Criton. . . . . Male igitur . . in niti itis libris mis- Sum est potest enim commode reddi uni sogar rei Si line V ad Criton p. 47. D. Plii-leb. p. 48. D. - Filii Socratis tres uere Lamyrocles, O - hii iii sim s Mim e Memm s. Et Lamprocles ait idem, iii ioc loco
μειρακιον, dili Scentulus, Phaedon. c. 65. μεγας Ocntur, sui natu maximus V Xenophon. Me m. l. 2, 1 sed reliqui duo, quos pater hic nominat παιJία, a Platone linedou. 65. etiam ni ικoo dicuntur. V. ad Phaedon . . et cons alc-ken ad Theocrit. Adon. p. 349. Fis cherus Valckenarius .
vocabant παι Uον. Filios istos Senoc Epist. IV. narrat suisse indociles et matri quam patri similiores. ἀλλ' ostως - δε σοριαι JIn his quae in υδεν continetur negatio, ea item ad Evoo-
219쪽
APOLOGI SOCRATIS. P. 34. St. l39
Pliryilich. et Lot,. p. 66. Tlio in M. p. 81 sq. lii . ανδρες 'A9.
220쪽
praediti. v. luat illine q. 487. 5.
ε lo o θαι Non recte, Pilior, e in dorsius ως tim yειιόν connectit, ut line vocula significet per i uniri ellius Ai- anisi cnti ii iis exempla, quae ad Cratyl. p. 41. et lia edon. p. 152. collegit, ea vereor ut prolient quod probandum erat. Hoc qui clerii loco reser ii dum est dolo ειενο 1ς, lo sensu si lippe S. utpote ut nutes se indigni quid esse Assuro S.
sam et rationem indicare nemo ignorat, ut non Vide Anius, Cur H et ii dorsi iis , si vocitia i l. cum participio connect Atur, a scribendum fuisse iudicaverit. Colinerent autem line verba arctissim cum iis, tuae proxime praecedunt: θ αυρεα oin δὲ ἐργα ζοι μο=ς, io sensu mira tn- mei iacie lites, illi ipPe .utpote qui putarent etc. Brevius dici potitit omisso verbo putat di i ς ει nos δε ο De Fallitur igitur tange ilia da iis qui quom nigis ei liuor si iiii seri retn-tionem confirmaret attendere lectores iussit ad ea, quae PrRecedunt, οδους περ γα πολλα κε ζεωρακα libit simplex participi uin, ως noli literiecto nisi illa- gelidum sitisse contendit i e
ρένων cfr. Atili. r. . 568.3 sq. et nostra ad Pliileb. p. 44. C.
δεω . De lio usu pronominis demonstrativi post participia
cuni Articulo coniuncta non sine
vi quadam et gravitate illati . Matilliae . 472. 2. Tlieael. p. 171. D. 172. . Clinrm. p. 163. C. Legg. XII p. 959. Ue-