Ius publicum vniuersale et pragmaticum methodo systematica noua ratione elaboratum ... accedit Meditatio ad augustissimi imperatoris Romanorum Caroli 6. sanctionem pragmaticam anno superiori edita ... Auctore Godofredo Ernesto Fritschio ..

241쪽

ordinarius in RepubliLa non est, compromitvlicausam controuersam secun- tentes iuris-

dum leges disceptet, qualis arbiter ictione ca- audit. Eualis etiam inter summos Principes constitui soleι, quam do causam controuersiam iuri belli non com mittere volunt, ut vel unicum ostendit exemia

plum successionis Castilianae, quae DI TsIP rbitrio, Regis Portugalliae, ex compromita decidenda, relinquebatur. Haec vero iacultas constituendi arbitros denegari parentibus quoque eam ob causam non potest, quia ex pacto iura acquirere, obligarique parentes queunt I. 73. . Quod si vero in sententiam arbitri compromittitur, obligatio omnis ex pacto existit proinde arbitrum parentes Ἀῖ.constituere tibera voluntate possunt. At vero quoniam cogendi ius nemini in Republica, nisi principi, et imperantibus, iure proprio competit g. 36. : arbitro non est ius cogendi compromittentes ad ubediendum

sententiae, i. e. arbitrum deficit execusio g. Ha ). Iurisdictio autem sine executione nullius effectus est atque consistςre nequit

242쪽

re. Austreta an imperio sunt arbitri in cauis sis controuersis statuum imperii aut lege aut conuentione constituti. Igitur de iure sta.

tuum Aus regas sibi constituendi deque A stregarum iuribus iudicari ex hoc f. licet.

compromis- Dum itaque penes arbitrum nota est executio g. IS ): in qu νώκ, s leti- stion est , quodnam causa suma-

la alia est causa, quam fiamo, qua arbiter constituitur a eod.j, seruanda vero pacta sunt g. i36), inde etiam compromittentes, dum ex pacto decisionem causiae voIunt I. IS . Istare decisione causae controuersiae siue Iaudo

tenentur. Hinc illo maxime ceIebrato cauis Geoncordia inter Imperatorem RuDOLPHvMet TocARvM facto, quod habet LEIBNiTZIus Tom a. Codicis oplomanes auris Gentium in

Mamissa, g. p. mg. roo set firmum ius fa- 'miliae Habsburgicae acquisitum est r praecipue cum hoc Iaudum ita comparatum sit, ut legibus consentiat. Quod quidem requiritur in omnibus Iaudis, quae obligare debent eoa et ob eamque causam comprominentes . f

243쪽

Ex quibus quoque o cia Ausirgarum statuisum imperii colligere licet S. IS .)-

Si quis nomine imperantis it De o --ra quaedam exercet,. ille ossisialis i μ' I- .

live Minister 1-erantιs audit,q pro diuersitate iurium, ipsi commissorum, diuersa quoque nominae sortitur. Alii sunt Ministri staιus, et quidem, aut intuitu negotiorum ad administrationem Reipu- lblicae spectantium, aut ratione n 'tiorum cum exteris gentibus interuenientium, quo rum descriptionem belle suppeditant Garae. cteres ou Moeurs de re necis de Ia Bruller cap. du Mur eraim et de ia Republiqueia Alit Magistratus et iussices audiunt, sub quo nomine veniunt illi, quibus datum ab imperan te est ius iudicandi et disceptandi lites ciui- um. Inter quos speciatim commissaris appellantur illi, quibus sigillatim causam aliquam in Republica exquirendi disceptandique ab imperante data potestas: nec non Commissarii vocantur ii, qui rem imperantis generatim procurant in Republica.. Quo Vl-

244쪽

x o - o timo sensu Commissarius priseipalis et Como missarius Imperatoris in comitiis habendistini. Ex utraque definitione Commissariorum elucet, quod Commifarii non ad extraneas liberas Respublicas mittantur, verum expediendorum eorum negotiorum gratia, qua inter imperantem et parentes in Republica se currunt. Interdum etiam inter aequales, sed . eorum potestas tantum intra territorium Principis, a quo missi, valet, tales sunt v. g. March-Graentet. Commissarii. Omnes hi ossiciales ceterique praeterea alio nomine venientes, qui nomine imperantis potiuntur rerum itas Republiea administrandarum, munus publi-rum gerere dicuntur. r.

L . .

consi uenia liniet, Vt ea onera in Republica EL ' sustinere solus non queat. Cum

vero gubernanda ab ipis Respublica sit β. 28.3 : nonnulus imperii sui par- res aliis, qui nomine eius administrationem Reipuboca in se suscipiant, mandandas habet. Eius generis homines, ossiciales, ministri, magistratus, iudices, etc. compellantur, et mu

nus publicum gerere dicuntur f. Is6. : quii libet

245쪽

libet igitur imperans hahe facultatem cuiusis cunque generas ossiciaIes ac ministros, et ex consequenti ossisia publica consiliuendi. Iura ex ossicio publico manantia constituunt diagnitatem. Hinc illud imperantis rus conferendi varii generis dignitates , qui adeo fons o omnium dignitatum in Republica recte nuncupari potest. g. IS8, o Ab imperantis voluntate cuius- Imperante cunque ossicialis, atque adeo Ma. n V n sum

gistratus constitutio proficiscitur zὸ, is tin 6. IS7.). Quae ratio iussicit ad ra imperii probandum, quod omnes O eia- iure proprio i

Ac quoniam imperans iure proprio suam h het potestatem ciuilem omnem g. 23.): imperans nec administrator, nee Magistratus dici potest, quamuis vulgus Reges vocet Magistratus summos, quod quoque contra latinae vocis usum esse recte ait GROTres de Iure S. P. circa Sacra, c. I. Nec etiam asseri potest, o cium aut munus gerere. Ex quo diiudi. cari potest quaestio, an olim Principes Imperii Diales fuerint, et quomodo vox, in legibus imperii reperiunda, hiae Landes obrigheiς, und Amtavrpetem interpreMnda sit.

246쪽

ne iuribus Multum ceteris ministris quod et o ad honorem anteeellunt viat , qui q' ' deseribi possunt, qgodsint Ministri, ab imperante ad alium imperantem, Reip hlicae causa, missi. . Legatum Gallice significare Ambassadetin Anglice An basiadour noto notius est, quem: acutissimi ingeni et iudicii Anglus ΗENocvs vvoTToxus ita finit et An Ambasadourra. an hones Mani sentabroad eo lie for ιbe Good of his CoumreT.. Qua quidem legati descriptionem multum in momodi ob verbum lis in malam partem expli.

in the Lio in Henr motron pag. ιδ . reserta Certe BALsACus vocabulum lis Gallicae menis eir interpretatus est ii ex hac huius. Anglicae descriptionis Gallica versione, in Principe suo reperiuncta patet, quae ita. versa : Vn Ambasisadeur est une per nne gra e ,. enmyee aulain a fin de mentir pour Ie bim de la Republique- Varia nomina legatorum quid si gnent et quomodo, disserant eorum i*ra et . officiae ostendunt OICQvEFORT, H vAT ,

Legatorum iura iuri Gentium quam publico uniuersali propiora

247쪽

cum HvGONE GROTIO de Iur. B. et labilitatis L. a. cap. II. s. r. cerno. Iuuat L g torumtamen etiam ex his nostris prin- rhiscipiis, quae in rem sunt, et in O- Iibertatis. annes partes valent, quaedam pro ferre. Diximus iamdum quod legati perB- nam imperantis referant, eiusque ruribus, eorra imperantis, a quo miss sunt, Rempublicam, viantur g. 37.). Extra Rempublicam, Vero uti imperantes, ita legaιi, maiora non habens sura, quilibet homo in tu naturali H vens g. 38 ). In quo quamquam nemo ius laedendi, puniendi, leges praescribendi, tributa imperandi, nec reliqua iura ex potestate ciuili fluentia habeat ; propterea quod haecce potestatis ciuilis iura imperanti duntaxat competunt , quae in statu naturali locum non ha

bent I. 3s. et facili tamen negotio exinde

colligere licet ius inuiolabilitatis legatorum, quod sub se comprehendit omnem a legibus riviraris liberationem, adeoque ast omni iurisis dictione, a poenis, a tributis, et generatim ab omnibus iurabus, qua ex potesate ciuili consi quuntur. E contrario quam quis facultatem in statu naturali in alium habet, illam etiam exercere contra legatum Princeps is potest, cuius in Republica legatus commoratur. Qui

bus ex principiis quaestiones dubias contro

248쪽

I 4go o MD L, en uersasque de iuribus et obligationibus legatorum occurrentes disceptari posse ego quidem reor. Secundum quae Iegatus in aliena Republica degens ad damnum auerι datum reis parandum, et ad id, in quod obligatus perfecte es,' sandum, etc. cogi ρotes. Equidem animadderio, quaeri posse, cum GuNDLINGIo ia r. N. et G. cap. 31. g. N. per quςm legatus cogendus sit Responsio in promtu est: per imperantem. Namque legati et imperan- res, ad quos missi, iure naturae utuntur et sunt

ut homines singuli priuati g. I. et a ), se

eundum ius naturale vero alter alterum ad

id, in quod obligatus est, praestandum, adeoque etiam ad debita soluenda cogere potest g. 38.): quare imperans adigere legatum alterius Principis ad destita in Republica conia tracta soluenda potest. Qui rationem huius sententiae, quod penes imperantem haec fa cultas sit, reposcit: ille sumat hoc rationis, quod imperans accipiat a parentibus, qui se potestati imperantis ciuili subiecerunt s. 3 . , iura libertatis g. III. . Ex iure libertatis vero consequitur ius cogendi eum, qui mihi perfecte obligatus est. Unde si parentes iuxlibertatis haberent, nulla causa esset, cur nota contra legatum adhibere possent remedia coisastiua i nec adco quoque ulla causa est, quae

249쪽

I simpediat imperantem, quo minus legatos, ad ipsum missos, ad obligationes iure naturae validas praestandas adigere queat. Sed non proacessu iudiciali, quia in statu libertatis nullum iudicium locum habet, verum merita causiae tantum conlideranda veniunt, ad quam praestandam legatus ipse deuinctum sese profitetur. Porro secundum ius naturae iniuria nemini est inferenda : quare legatus non habet Iiber satem ea loquendi, qua cum iniuria illius principis, ad quem mssus, coniuncta. Ex quo fundamento exempla, quae PRESBEvTA et ΚvLPisius, de iure legaιionis saluum imperii, proferunt diiudicari possimi: quod recte ad libertatem loquendi a legatis prouocatum sit, cum iniuriam non fecerunt ulli, mandata sua exponendo. g. I6I.

Quandoquidem legati Ministri Ad Imp imperantis sunt g. IS9. : illud 'tem est consentaneum, quod ad ἔmpe' legationis rantem quemvis iud legationis spe- spectat. ctet g. Is7. quodque adeo illi, qui non sunt imperantes sibi tribuere hocceius nequeant, contra quam sentit GROTIus de Iur. Best. et Paci Libr. a. cap. II. g. a. Nec exemplum, quod in GROTIi epistolis Part. r.

s' isi . adducitur, nobis obstat: illud sci-

250쪽

et 6 -M o et g. I 6 I. I 62. licet Cancellarii OxENsTtRNII, qui, quamuis subditus, accepit a statibus Sueciae post moris , rem GUITAPHI potet talem mittendi legatos in causis et belli et pacis: hanc enim potestatem accepit, ut exerceret non iure proprio, sed alieno, scit. Regni Sueciae. Neque habet aliquid ιNerans, quod Aracipuum rus legationis stre aliis strincipibus postulet, ob id, quod imperantes, quos legati repraesentant, omnes sunt aequales I. 36. , atque aequalibus iuribus utuntur 9. 37. , et ex consequenti omne ius legaιionta aquale sit necesse est. Ex quo controuersia inter Electores et Principes imis perii de iure legationis agitata diiudicari potis est : modo ante, quibus fundamentis ius legationis nitatur, eruatur, et exinde quaestio

praeiudicialis, an status imperii ius legationis habeant, decidatur 3 in qua causa libri paulo ante laudati consulendi sunt.

Ad quos iis Quibus Ministris negotia imperi

constituent rantis data sunt, ut ea curent prae vis es depua cipue apud parentes, Illi nomen stat. His Commissariorum pro eo,ac iam diis

M. xi, subire solent: illi vero, qui a parentibus ad imperantem, aut etiam aequales mittuntur negotiorum expedien-