장음표시 사용
271쪽
specie dicimus mercedem in pecunia numerata in teruenisse, ut DD. probe sentiunt, nec tamen propterea locationem, vel conductionem dici, ut Iacminus solide putat. Tunc enim locatio est , quum
mercede certa constituta conducitur opera in rem
locatam exhibenda,& semper ex parte utriusque duplex actio nascitur. Hic autem opera smpliciter extraque rem exhibita eis: quae rei traditionem necellario non exigebat, nisi gratia commodioris .explorationis, idcirco an locationem non cadit m que enim exploratio precij inter operas comput tur,quae locari soleant, cu in ipsam rem necesiario non exhibeatur. ut belle declarat Paul in l. natur iis,g. at cum do eo.tit. Superest ergo ut in nominata contractum iudicemus. Uerum in quam speciem cadat Ias. poti DD. putat eile contractum in nomina tum ab lolutum , nec respectivum , cum ex una pam te silum nascatur obligatio. s. sacio ut iacias , idest trado rem ut explores praerium, sed quam mire hallucinetur iacile constat: non enim hic rei traditis inspicienda est, quae in consequentiam venit , sed pecunia ex parte tradentis, cuius gratia aliter operam promisit. Erit igitur contractus in nominatus respectivus. & utrinque obligatorius in eam specie cadens e quae dicitur, do ut facias. Alter enim pecuniam dedit ut alius rei precium exploret.. In g. at cum do. Bar. doctr. solito more contexit: ut, inquit, datur merces in pecunia numerata pro, ni ero facto . quod non habet mixturam iuris,veluti pingere, scribere, ire Romam, & tunc oritur contractus in nominatus locationis. Aut pro facto mixto , ut manumittere, & tunc oritur in nominatus.
disserentiaeque hanc esse rationem , quod priore casu talia sint facta, quae locari soleant, posteriore ne
quaquam. Verum utrique membro non parum res
gati uidentur duo fortissima iura. priori quidem
272쪽
Ulp. in l. si pecuniam de c6 d. ob cau.vbi traditiir speicies huiuscemodi, si pecuniam dedero, ut Capuam leas te nondum profecto, & re integra existente potero datam pecuniam condicti olle repetere, quod tamen minime liceret si contractus locationis existeret : hac admitto interpretis & sequae tum diuinationem. Quod promistar onerae non erat solitus operam locare. Nempe Iuris cons. in eo casu minime distinguens monere prorsus videtur ea ratione,
quod liceat ei qui pecuniam dederit re integra penitere . Quod si alia ratione motus suisset,procul dubio expressisset. Nee enim verisimile est Iuriscon Dillud facti omittere,quod ad tollendum omnem O bitationem potissimum requiri videtur. II: Polleriori quoq; membro obstare videtur Papiuin i .rogasti. f. de prescrip. verb. ubi traditur manifeste ex satio mixto mercede interueniente ex Iocato actionem nasci. t
Quamobrem diligentius animaduertendum putaui in iis aut enim ex facto quod interueniente mee cede praestari debet immediate resultat utilitas conducenti;& tunc contractum locationis esse dicimus ut pingere rabulam, scribere librum, aedificare domum . Talia enim non nisi ab artificibus in eisdem operis exercitatis pnaestari consueuerunt. Ita Paul. hoc in loco declarat: similiter ubi usus rei alicuius ad utilitatem conducentis traditur ut apud Papi . ind. l. rogasti e non enim ibi iactum conducitur ut te. mere aliqui opinantur , sed rei usus. nempὰ dominus prςdij nomine conductoris dat praedium pignori eius creditori interueniente mercede. quod lane
nihil aliud eis quam locare ipsum praediunt Titio
conducenti ea conditione ut ipsum alteri obligare possit. nec quicquam facitqu5d locator ipse Praedium recta via altori obliget, quoniam is c bligari videtur, cuius nomine negotium geritur, l. quod
273쪽
meo dea quir. poc& quod breui manu Titio priis traditur deinde a litio creditori ,l. singularia si certa, pet. Aut vero praestandum est factum mercede inter, ueniente,ex quo non statim resultat utilitas, verum
habitu & potentia resultare potest alijs simul inter
cedentibus,ut ire Capuam, explorare rei pretium,&.similia,& tunc dicimus indistincte contractum innominatum, & nasci praescr. verbis actionem vehconditionem parere,d.l.si pecuniam de condistobis c .l. . in iJ.exemplo. supra.eo. tit. Aut demu praesta dum est factum ex quo resultat utilitas non pecunia
ria quidem sed affectionis, & tunc pariter innominatum contractum arbitrantur,ssit.rogasti,SJon eo iuncta l.seruus, ea lege deseruis export. a L. Lucius , cui trem de barad.instit. nouo sensis Gelarata . . ofyn. confutatio. Cap. VIII. DOCTOR Es omnes interpretis opinionem corimunt calculo secuti in sensu huius legis non solum
hallucinati,verum etiam errorem ad aliarum quae Bionum decisionem temere produxerunt . Commu ne illud adagium comprobantes ex minimo errore.
principij finem a veritate quam maxime alienum steti. Putant enim liberos Titi j, & nepotet testat ris ex fratre in conditione positos non ex testameαto, sed ab intestato voeatos: ideoque haeredem insit tutum onere fideicommissi non teneri , sed bon ad libitum posse etiam in nepotum praeiudicium
alienare. Quae opinio quantum a mente Iuriscons. distet, qitanti inaque verbis ipsius legis disconueniat se cilc ostendetur. Inquit lex, Prudens contalium testatoris animaduertitur, qui non solum se trem praetulit ex testamento,ergo & liberos. Nam quoties plura uno, & eodem verbo simul determinantur,eodem iure,& uniformiter determinari censentur ,l. Iam hoc tu re, T. de vulg.
274쪽
i Praeterea si nepotes praelati substitutis,& in praeiudicium substitutorum bona alienari minime potuissent, longe minus in praeiudicium ipsorum N e potum et nam si de quo minus inesse videtur, &inest, ergo de quo magis, auth. Multo magis.C.
de sacro. Eccle. & absui dum foret melioris condiritionis censeri substitutos extraneos,quam nepotes expresse praelatos argumen. I. si viva matre, C. hon . Mater. Caeterum nisi ex Testamento vocati intelligantur, quomodo praelati dicentur λ non sanare ab intestato, quoniam serui ex testamento subrili tuti omnino essent potiores,l. antequam cadicommv. success. l. Qitandiu de acquirend. haered. Nee obstaret t. si ita quis haeres instituatur de institu.quoniam haeres vocatus in haereditate test toris legitimo haeredi suit postpositus , vel sub co ditione deficientis legitimae successionis. Verum hic ad propriam testatoris haereditatem ab int istato vocari non potuerunt , cum impossibile lit,
uenquam decedere pro tempore S pro
s. Haec adhaereditatem instituticligitima'. P niam de legitima alterius successione nemini pe missum es estam . Nisi dicatur testat'rem confovariare secum Auris dispositions, ut de illis liber suntellexisse videatur, qui eidem ab intestato succer
ti: . Postremo si superestent, haeredi institut0 nepor 'tes concepti post. mortem patrui , qui veniunt armellatione liberorum, l .l iberorum de verborum significatio. Et tamen ab intestato non succederrent, i. Titius cum L seq. de suis & legit . Quo iu-- a primo testatore praelati in sua haereditaxe dicerentures nisi ex Testa inepto λ Quamobrem faetendum est liberos haeredis in coditione positos ex testamento vocatos censeri duobus saltem concur-
275쪽
rentibus, quδd verba conditionis nihil dilaonant I.si quis lub conditione : si quis omiss.caintella. quoniam regula fallit ubi dispositio ex solis coniecturis induci potest velut in fideicommissis l.vnum f. fi. l.
cum proponeretur de lega. ibi. eam quam. C. de si- deconi.& ideo nonnulli summae authoritatis viridi heros in eonditione positos ex testamento vocatos assuinarunt , cum masculini sexus mentionem testator fecisset, quoniam ex coniectura voluntatis quaecunque verba in dispositionem facile transire innumeris legibus eomprobatum est. Deci .consi. I .in
s.& verba conditionalia fideicommissum inducunt. Bari in lifidelico inmissa g. dum essent delega.iij.Tadem euitari verba legis no possunt . Inquiunt enim si frater adeat haerecsitatem stichus & Pamphilus
redes non erunt, quos eo amplius haeredes esse noluit , si frater ante haereditatem aditam liberis relictis decederet, nempe liberos substitutis praetulisse manifestum est. Eic proposit is verbis satis liquet ad
, us testatoris haereditatem liberos ex ipstamento Vocatos, non persona patris, sed propria. Ve
Hiha v in obstarς videtur si liberi haeredis institutilati desectum ipsius vocaly sunt quo iure admixten- tur recto ne an per fideicommissum & s ne di-Ψectb non possunt, cum ex solis coniecturis directa dispositio minime inducatur l. Haeredit d statiude naered.instit. .Iubemus. C.de Testam, Nec ex GMeicommisso quoniam gratiari haeres non potuit in casum non aditae haereditatis,in quem liberos colla stat suisse vocatos,proinde liquet ab intestato &iu re legitimo eos latum suisse praelatos. Nec prit obsurdum idem verbum plura cisirmiter detormina. re secundum cuiusque determinabilis qualitatem iuxta glo. in l.ij.in verbo manumitti de ossi.proco. satis vocari. dicitur cui legitima successio non admittitur l. conficiuntur de iur. dictu. s
276쪽
ti sita erusis haeredes de hamia.inn baelinus 1 mile. Ia.vera ad me ite Iuriscons dabitur declarasis. c. p. ix. POMPONI vs in l. si quis h eredes desered.inst male fuit intellectus , quoniam aliqua D D. volunt, quod unus sit coniunctus re , alij verbis,& ideo con' currant, quod eis salsum: alii quod sint ψnanino di-suncti, eo casu tantii no virtute sermonis, sed quia vo)untas testatoris aliunde colligitur, ex eo quod Iurisconsul. dicit, testatorem noluisse eos coniungere: sed est salsior intellectus, quia ibi poneretur unus casus specialis , qui nihil utilitatis asteret,nec lex dici posset,quae debet esse generalis.c.erit autem lex .iiij.distinct. Item IurisconLde facto respondisisti,non de iure contra morem l. euoquem.f. . de iud. Quare veritas est quod in omni tali casu coniunctio personarum nullam inducit coniuncti 'ne quoad ius accrescendi, sed accelerationem sermonis. Ideo tales coniuncti per copulam celeri u vocati vide ptur, sed non coniuncti ad obtinendum ius accrescendi , & est veritas. Qui sine partibus institu-unxur coniuncti non censentur l. Item quod Sabinus 6.j. de haered. inst.& ideo in l. si ita quis haered. inst. non dicuntur coniuncti quia sne partibus sunt instituti. Ratio noua dabitur caeteris consutatis, nam haereditas suapte natura in varias partes diuisibilis est, unde sine partibus instituti non in eadem parte, sed
in diuersis vocati censentur, secus tamen in legatis rerum, quia sine partibus honorati in eandem concurrunt, cum res suapte natura non iacile diuidatur l. grege,d l. neminem de legat. j. coniunctos t me facile ostendemus quoni a teri in d.l. Item quod Sabinus.f. i. dicit quod non sunt coniuncti respectu iuris accrescendi ut caeteris praeserantur, tamen bene sunt coniuncti,ut potius ius accrescendi habeat
277쪽
emam quod legatum vel institutio caduca reddatur, Lille tex.debet intelligi comparative & respecti-uὸ non autem simpliciter,& ita intelli t Besiui. post. 1adob. de Rauen. Aren. hic in j. quaest.Bart.de Coniunctione reali cor .fi.Nam si nullo modo essene
coniunm portione unius vacante alter non admitteretur, sed legatum apud haeredem caducum remaneret: sed aduerte , quia conclusio fit in haere minstitutione,ratio vero transfertur ad legata,&ideo intellectus non valet. Paulus in I. Tripliei de vereb. ignis. de iure acerescendi non tiquitur m male vinant- DD. Cap. x.
CopvL A, & quo ad ius aecrescendi non coniungit,sed quo ad partium distributionem, quia conlatio causans ius accrescendi procedit ab unitate se monis,vel identitate rei, & ideo verbalis aut realis dicitur,sed illa quae procedit a copula eo iungit pertinas ad una portionem,& est magis odiosa, quam fauorabilis, ut d.l. si ita quid haeredes de hred. inst. Nihil impedit eundem legatarium ad comun ctionem distributivam esse prorsus disiunctum , S: quo ad ius accrescendi omnino coniunctum, ut hoe exemplo,Titio fundum Tusculanum , eundem Meuio & Sempronio aequis partibus do lego. In hoc exemplo Titius est separatus , quo ad primiti iram Eoniun tionem,& ideo solus dimidiam landi habebit,& tamen est re, & verbis coniunctus, quo ad ius accrescendi. Alis duo sunt copii latiue coniuncti eo iunctione primitiua ,& ideo ambo ad aliam dimidiam vocatur. Tamen quo ad ius accrescendi sunt re disiuncti,unde altero ipsorum repudiante solii iti iis admitteretur, tanquam magis coniunctus, licet quo ad coniunctionem primitivam ,& partium distributivam esset omnino separatus .& nota,quia
278쪽
, x e x x R A T I o N E s. Nisa Misitio Imris attreficendi. Cap.xu l Ius non deestrendi proprie apud Iuriscon .non inruenitur sed semper utuntur iure accrescendi, mi amiti reali coi unction ut patet toto tit.de usulis.a r.& est ratio quia siue verbis, siue re fiat coniunctio, siue partes ab initio fiant, sine ex post laeto per con cursum semper deficiente uno,iuvidius altera accrevit large saltem & improprie loquendo , nec po etest dici ius non decrescendi cum testatoris euinens mens non fuerit, ut singuli totum haberent, quia tunc unus ad rem alter aestimationem, sed in dii bia voluntate lex concursum admittit , unde neuter proprie totum iure suo. habere videtur. Est igiturius non decrescendi totius legati acquisitio propter concursum collegataru eestam a reali comu ctione Procedem
Ius aecrescendi variὸ inductum est . Inhaereditate testamisaria,ut obmo pro parte te intestatu decedat. In bonorum posset .ne desuntcti luccessio dive so iure deseratur. In legatis, Iaiarnim est, ut.Lportio eiusdem rei portioni nectatur,& totum ex tacita mente disponentis ad legaturium magis pertineat quam ad haeredem.l si quis euin fi:8cl. inibitus.f.f.decond.&dem.&sic in legatis fauore legatam j inductam est ut praeseratur haeredet in relegata sevelit, si esset inductu taliqui putanevr portio puxtioni uniatur, ne eandem res diuerto iure censeatur, ut i que legatarius partem accrescentem inuitus acciperet proinde, ac si tota ei legata fuisset 1. Neminem de leg. 3. sed ubi testator ab am tio partes legauit, duo legata secisse videtur in da hersis personis, unde dehciente uno legatario, au- cium rei tota pertinet propter coniunetionem to I ..... s a Ratoris
279쪽
satoris,qui personas adeo coniunFit ut pravi r putentur,& Ideo tale legatum non dicitur vacare ni,si utroque coniuncto repudiante , & sic coniti hctio verbalis nihil aliud est quam coniunctio person rum pro uno legatario accepta . Sed quid si testat ediceret. Titio dimidiam. Nunquid possit alteram partem repudiare, & alteram agnoscere, 'el si pri
. mo dimidiam, deinde post aliam dimidiam, legauerit ρ Cogita quia paria sunt 'ni totum relinquere , set per partes. Coniunctionem partium itinributhram III .hamnus
. Quo N r ΛΜ nullam videnturis cere diserentiam
inter coniunctionem nominum per copulativam,&,vel puncta copulatorum de qua loquitur Iurisco. an l. Diplici ibi nominatum complexus iungit deverb.signis.& in l.si ita quis haeredes de haered.inst.& coniunctionem iuris accrescendi , quae inducitui unitate sermonis vel rei identitate,quo fit ut plurima. leges male intellexerint , quas ad coniunctionem iuris accrescendi induxerunt , cum tamen
copulatiua partium distributiva loquatur. Conignctio partium distributiva,ad ius aecrescendi non pertinet tex.est in latem quod Sabinus Id.& in d.L, ii ita quis haeredes de haered.inst. Nam unus erit se Paratus,& tamen plus habebit quam duo simul copulati,ut hoc exemplq. Titio landum Tusculanum, Meuio , & sempronio eundem fundum do,lego. Licet duo ultimi sint magis copulati,& ambo simul ad
dimidiam veniant. Tamen uno illorum x udiante Titio duae partes, alteri una tantum a rescet,quo niam ius accrescendi pro rata competit l. Meuius delegatissecundo. . , V lRatio ultra omnes concludens assignari potita
quoniam copulatio partium distributina potivi in
280쪽
odium copulatoriim idducit I quam in fauorem. cia minus sabeant in sinat utin
Igitur non debet lupd inodium inductum est in f uorem nterpretari estiaelleximus de iiidi. l. relegatorum in fi.de poenis, &i eo tales copulati in honore veluti a testatore hi inus lecti, minus etiam habent in iure accrescendum