장음표시 사용
101쪽
lba ο : sed neque hoe perpetuum. Beda orthogr. pag. 2338. Κarrbago ει MIendae peν Κ scribenda sunt rιieet per C meIius. Kalendae quidem in lapidibus per Κ : Non autem saepe Karthago . Nummi quidam Seueri &Caracallae & Galerii, quos lavitatissimus Spanhemius pag. 727. descripsit, FELIX KART. praeserunt ; lapides autem C habent, plerique sine adspiratione . Columna Rostrata CARTAGINIENSIS . Gruter. pag. II a. ex vetusta tabula C A R-TAGO CAPTA : p. 38s. CARTAGINE: pag. 274. & 349. CARTAGINENSIS . Cum
adspiratione autem pag. 34p. CARTHAG. & taliani Porphyrii tab. x. CARTHAGO.L A B O R , Iobi , praeterito & participio lapsus anubfus formet , disceptatur . origo B exigit, atque ita in Sponii Misceli. pag. 84. & pa. & Grut. pag. 48. vetustare CONLABSUM: & Virgilii eodices Aeneid. U. vers. 326. & s. elabsur: tamen plures
inscriptiones eum P reserunt, CONLAPSUM Gruter. pag. 7. & s r. & a 3; ac COLLAPSUM
pag. & roo. &-Fortius enim B ante S pr nuntiabant, q-m ut illius Ionus sufficeret: quam ideo in P plerumque veteres mutabant. LACRIΜAE, Lacramae, sine adspiratione , Vt supra dictum, quia a δαέων deducitur: quamuis in quibusdam lapidibus cum H reperiatur Iaebrimae , Gruter. pag. s 2. n. I. Spon. pag. I 8o. Cum rautem haud facile repereri x ; at cum aequivalente Utichra mo Gruter. pag. 799. Pluribus autem locis L AC R I M A E , Gruter. pag. 6p4. Io . II s. & Spori. pag. 2DI. 2I9. alibi . Adde cum primis quae pag. 6. . ex Gisanio de hac etiam voce tradidimus.
L A E V A , sinistra , diphthon o principe, Festus & lapis , a Manlitio transscriptus , P Α R T ELAEUA.
102쪽
. LAPICIDINA, non iapidisina. Varro m. lib.v II. cap. xxx III. Qui lapides Medunt, iapicidar ; qus ιigna , lignicidas non dici e neque ut aurificem , sic argen- ificem. Gruter. pag. 393. 8. A LAPICIDINIS CARISTI IS. Sὰ emendandum cum Manutio αυτtar', quod perperam lapidieinis editum est . LET UΜ , mors , sine adspiratione .. Extra viam Latinam vagantur , qui mortem ab obliuione , hoc est letum a ληθη unde letbum scribunt deduci putant . Priscianus propior , qui a supino antiqui verbi Ieo , unde deleo superest , derivat. Plenus , inquit lib. V. pag. 66s. quas a pleo , verbo o ιerum quasio ιeo. Confirmat vetus lapis Gruter. 6ss. LETO
LETI DIEM. Quamses vero Varro lib. VI. cap. III. & Festus. Ieri etyinon etiam a ληθη petant ἰtamen uterque scripsit sine adspiratione. LITTERA dhpliei T libri veteres, Lipsio teste , de lapides . 'Sic Florentini Pandectae , ut Aldus vidit; sic & lapis Praenestinus, apud eumdem pag. 8.
cuius ne taceat memorandum , LITTE R A
Et Spon. Misceli. pag. 36. V T RIS Q. V E LΙ TERIS ER V DITO, ex basi Romanae statuae.
De origine, non sumus sollicitr,. fi uest , siue Iasitera siue ab iter , siue a ιitura ; quod indignatur Iul. Caes. Sςaliger. de causL LL. lib. I. cap. IV, quia non sint ideo inuentae nec factae siue ab iteranis . Uide Diomed. pag. 4rs. Mar. Victorin. pag. 24s 2. Apage ineptias . . Credibilius , esse , ut Vossius censet alitum , supino verbi lino ; quia atramento chartae seu membranae inlinatur r atque ita 'ab oblitum erit obliterare , quod vero etiam T duplicat , ut syllaba produ- .catur . nam etiam Catullus in Epithalam. V. a 32.
103쪽
LITUS, Iitoris vis T antiqui libri, esiani Carpensis Virgilius ; & lapides . Lipsius a litando duo cit , id est sacrificando , quod ibi nauigantium vora& concepta & persoluta . Praenestino lapide iam indieato LI T O R A , non lirrora , ut Gruter. pag. 72. edidit & alio Romano , L I T O R E Phocaico pelagi vi exanimais i & Ardeati lapide apud Spon.
pag. aro. L I T V S' vicinum viae Seuerianae . LOQUOR, loeutur , ιoquutus . Ante O, E, Iretinetur se , loquor , loqueris , loquitur , quia laceris , Iocitur inconueniens et ante V plerique mutarunt in C . vi Ioetitias . Antonius vero Rufus , quod Velius pag. 2137. refert, istentionem quoque per-dixit esse feruendam ; item 'Periculum S Feretilum: quod ipse Velius improbauit. Vt enim a nemo feret facile in posterioribus exemplis ; ita etiam dubium , in priori est. Toties in nummis Caesarum exstans vox A DoL O C U T Ι Ο , numquam , quod sciam , adIoquu-ris ; vide supra pag. a 8. videtur controversiam dirimere posse . Adde infra Sequor , securus . . L VC CEI VS Romanum nomen , libri veteres , &i nscriptiones . Grut. pag. 646. M. LUCCEIVS FELIX. ' l . . LUT AT IVGnobile bello Punico I. nomen , male scribitur Luctarius . . Nummus L. LViae A T. &alius Vrsin. p. I 6 r. Q. LUT ATI. Lapide Capitolino pag. 2pa. Q. L V T A TI VS C. F. Correpta etiam prima litteram C excludit. Silius xx II. 73 I.
Aequoreis victor etim classe Lutatius 1 armis.
MAECENAS. Sic scribendum , quia Graece est Μυκηνας . Nec lapides aliter. Grut. p. a o. P. Μ A E-
CENAS: &pag. 638. C. MAECENATIS.. MAEREO, maeror , maestus, & maerest , moeror smaestur, ambigua diphthongo . Sed praefert Μanutius diphthongum primam , quia Varro lib. U. cap. VI. R
104쪽
maνeere ducat, quod merore corpus mareescere viaeatur p
deinde plures inscriptiones cumis habeant. Romae in ara marmorea MAERENDO est & MAER O R . Gruterus pag. 494. MAERORE graviter adflictus : & pag. 7r7. MAESTI . Uir consummatissimus Henr. Noris in Cenotaph. Pis pag. 48o. de his vocabulis : Profecto in Μediaeo numqυano satis laudato Virgilii eodiee semper diphthongus A E
maerentes, & moesus , moesissimus pag. 6s 8. 669.673 MARCIVS, Mareianur , mreiaua , Romano rum nomina , per C in lapidibus . In nummis sen
pidibus . Hadriani & Commodi nummis Exereitus
MAURETANIAE: & alio R E S T I T UT ORI MAURETANIAE: Commodi, MAURETANIA. Grut. pag. 36r. Μ A URETANIAM SITI FENS. & pag. 482. MA URET. CAESA R IENS.MAURICIVS per C, quia Graeci, a quibus
nomen est , Μαυρίκιος scripserunt . Etiam Gruteri pag. I a. n. Io MA URICI US EUPOR Us. MESSALLA gemina LL, cognomen Ualeriorum , lapides Capitolini & alii. MILLE , milia , millis . De posteriori lis est, una an duplici L L scribatur. Cledonius pag. I9o I. Dι-
cimus , mille homines docuit , er , mille hominum magister e in pluraIi vero declinarur milia , milium , mιι bus , uno L fablato . Et Cassiodorus ex Papiriano pag. arps. Μille numerus a quibusdam per unum L feribi
105쪽
ν ιν , quod Milia dieimur , non Millia r aIii melias preduo L L exissimant scribendum , puta Mille . Sane saepe legimus milia. iter. pag. 83s. x MILIA NU-MUM. & p. 868. XC MILIA N V M Ο-R U M . Inde etiam miliarium scribunt uno L. Spon. Recherch. pag. Isa. UI AS ET MILIARI At
etiam miliaria in militia Romana , tam Gruter pag. 43 a. quam Plinii lib. v I I. epist. xxx I. Nec vero milιio reiiciendum. In Ancyrano enim monument
aliquoties legimus vlainti M I L L I A . Et Spon. Misc. pag. et s. ΜILLIA PASSUUM. ΜINUCI Us per C. Dixi ad Minucium Feli. cem pag. I. Addo nummos agentis Minneiae , Vrfin. pag. 179. L. M I N U C I . & T L Μ I N U C I. C. F. Et Gruter. pag. 6 s. Q. MINUCIUS MACER. MISTUS & Μ I xT Vs. Prius analogiae pro
pius est ; posterius usui. In misceo enim , unde ducuntur, nullum X , nisi transponas C S i Pierius autem ad verba Aeneid. I. 488. Se quoque primipibus permixtum agnouἰt Aeιἰuis :Inualuit, inquit, iampridem .sus, ut Μ Ι S T V S μνS T scribatur e quum tamen in eodicibus omniatis antistiis uno consensu per m seriptum ἰnueuiatur P E R M I X-T U Μ . Et lapide stomano apud Μanutium t O S-
ΜOESIA, regio iuxta Istrum , Latine per cescribitur , ut in Manutio exscriptis lapidibus , P R.
PR. PRO VINCI AE MOESIAE, licen
Graecis sit Μωία .MO N V ΜΕ Ν Υ VΜ. moa;mentum. Priori forinmae analogia fauet in doesmentiam , n. mentum , emolumentum ; S lapides plurimi sepulcrales et etiam alii, Gruter. pag. r6a. MONUMENTUM RER UM Deeitauit. Nec vero multo paucioressu s
106쪽
LATINA . sunt, quibus MONIMENTUM ineisum est.
Varro lib. v. cap. v I. monimenta .
M VC IVS , non Nurius , lapides Capitolini, consuetudo Graeca , ct nummus . cuius est Q. Μ VCIVS Q. F. SCAEVOLA.
M V LT A , ct mulcta . Prius amant eruditi, quia lapidum est & librorum veterum . Vetus lapis Ei manus ΑΙ RE M o L T A T I . Tamen Emeritensi inscriptione sub Domitiano exstat pag. Is s. Grui. gente male ΜULCTATA. MVN AT IVS , familiae Rom. nomen per T , libri & lapides, Grut. pag. 32. s . cet. ΜUS EUN sine diphthongo , quia est μα vir Graece Uid. Plin. I. epist. IX. Μ TT ILE NE , nobilis urbs Lesbi , 1 in prima , non Mitylene, ut in libris est consensu nummorum . scribitur . Vide nostram Notitiam Antiquae Asiae pag. 26. NE DUM, nee dum, non dum disiunctim scribit Manutius ; quia similia non nihil, non aeulli se paratim scribamus . Accedit, quod in Caiani cenotaphii versu i 4. NON. D U M. separata , & puncto singulas voces distinguente , diuisa conspiciuntur . In Mediceo autem Virgilii eodire M o N-DUΜ coniuncte scriptum est Georg. a. 322. NEFAS male in quibusdam libris cum ρό expressum est . F enim habent lapides t Lanuvinus , N EFAS EST; Sic & nefandus Gruter. pag. 16 I. 1.N E G O T IVM per T , ut otium , libri & lapidum plurimi. Frequens enim in his est nomeu NEGOTIATOR, Grut. pag. 466. 624. 641. 6 s. saepe,
107쪽
96 ORTHOGRAPHIANENIA, sine diphthongo Vollius Elymologico quia a m ιαγος, quod idem : & νηουροῦ ων Hesychio est θρηνειν.
ci. Prius probat Manutius, tamquam frequentius in libris & lapidibris. Ipse vero unum exemplum adfert ex Romano lapide, NUΜMULARI Graddit tria eiusdem vocis Μ vno scriptae . Monumento autem Ancyrano quadri enos N U M M o S , &post paullo millia N V Μ Μ V M , id est nummorum . Ueteres enim nulla nota pluralis genitivi contractionem indicant. Et Spon. Misceli. pag. HS M oo N U Μ Μ U M . Et in Varronis libris nun/ms. Contra Grrit. pag. 833. & 868. ΜΙLIA N U-
N UM RV A Μ , quo eruditiores utuntur , tuetur Manutius ex analogia , quia M ante est in aliis consistat , υtrumque , quemquam , nomque , quaecumque, &similibus. In Ancyrano autem , di alio Romano lapide Manutius pag. 3op. est NUN UAM. NVNT IUS per T. Manutius per C praefert enos cum T Cenotaphis Cati Caesaris sub initium reum allatus esset NUNTIUS: & post versiis aliquot , deeessus NUNTIATUS. Et in veteri S C. aput Gruter. pag. 4pp. detostis υοbeis N Ο TIATA ESSE. Nec ipse Μanutius diffitetur , in Carpensi , nunc Mediceo Virgilio , etiam perscriptum esse . v. gr. Aen. II. 547. nuntius ibis elib. xi. 7 o. nuntiet. Tamen & Gruter. pag. 234. 4.
plex . Varro L L, v I. cap. U. Obseaenum dictum a scaena . nam scena antiquis contra originem per A Escripta . Interpretatur Aldus, quasi eontrarium De uin, quod in sceaa , multis prUentibus , pronuntiare non
108쪽
Leeae. Sealiger de caussis m. lib. I. cap. xxx IV. per oe , απο κοινου scribi vult. Nonius autem. perA E , quamuis immundum explicet : quae notio videtur Scali ero accommodata . Sed commune immundum esse , sacrae dictioni in diuinis litteris , quam genio Latinitatis , est propius . oleris, quod multi ἐοlus scribunt, ut Festus , Nonius ; ct in veteris calendarii fragmento forum holitorium . Vossius bene ab ODO , id est cresco , trahit; qua stante ratione, excidit adspiratio. OPPERIOR duplici ρ ρ libri veteres , & virgiIius Carpensis, ut Μanutius memorat. OPPIDUM, quidam ορidum scribunt , quia Varro lib. IV. LL. cap. xxx I I. Cicero de Gloria apud Festum , ct ipse Festus ab ope dictum putent, quam hominibus praebeat: aut quod ibi homines opes suas conferant. Sed luditur saepe in etymologia , & ipse Varro ac Festus geminata littera scripserunt: atque ita etiam in lapidibus , ut Aletrino , IN Ο Ρ P ID O : in ponte Alcantarensi, OPPIDANI.ο P P O RT V S , gemino. ρ ρ libri veteres , di saepe laudatus Virgilii vetustissimus codex . O T I V A1, per T , non per C . Pierius ad Virgilii eclogam I. tradit, Romano, & Μ iceo , aliisque antiquis libris otia per T scrinium : & Manutius , Q. Papirium otium in iis scripsisse , in quibus T ut Z legatur . Adde negotium , de quo supra . Est enim ex mee ct orium, etiam Scauro iudice pag. 226a. PAENE, id est fere, cum A E libri veteres, Manutio teste, & lapides. Grut. pag. 6ss. ERO
Erodita , antique . ιPAPIRIUS, Romanae familiae nomen , I Latino , non T Graeco . Eius gentis tres nummos Ursinus profert, qui confirmant, unum Latine signatum,
109쪽
PAPIR. CARB. duos Graece , ΠΑΠΙΡΙΟΥ Κ APBΩNOΣ. Grutero pag. 447. in Brixiensi lapide plures Papirii sunt . P. Papirius Augmν ς Cn. Papirius Fufetis ; Cn. Papirius Cursor , S Cn. Papia
olus cursor filius: omnes sine ν Graeca littera . PARRICIDA. Librorum auctoritate veterum Manutilis nititur.
P AT RIC IVS , eum C libri , Graeca consuetudo , ct lapides . Fulginii repertus t adlecto inter P A TRICIO S. P AVLLVΜ & paullutam , LL geminata. T rentius Scaurus pag. 2256. Sine dubio peccanr , qui paulum & paululum per Onum L feribune. Obiicit velius pag. 2238. iuxta diphthongum geminari consonantem non posse, quia non possit pronuntiari . Sed refutatur exemplis . Inscriptione Romana Grrit.
EST. Sic viaque inuenimus PauIων , Paullinus ,riria nomina , iam demonstranda i sic & vox causei a fuit probata . - . P AVLLVS , cognomen Aemiliae gentis , plures lapides habent, pauciores PauIus ς v. g. P A V L-L U S legitur Grut. pag. as 3. in Capitolinis , S p. sq. 729. 832. α Psulto pag. 321. 4s s. e Sponius Μisceli. Paullur pag. 4r. 27s. alibi. Et nummi geritis Aemiliae tres apud Ursin. p. 7. PAVLLUS. At FauIus Grut. pag. 2 r. p. pag. 8a4. g. Sic & Fati ιinus pag. 429. 3. PAEMIino pag. 7s6. M6. sed Paut
PELOPONNESUS, gemino N N , conis .tudinu magis quani ratione . Sreabo lib. NIII. pag.
110쪽
dante . At χερρονησος, Chersonesus, N simplici . P E R C VN CT AR I vide in e-ctari , ybi ex
PERENNIs, libri, ct lapii Roman. O v.
PERENNEM - - - - quod contra eos notauit Manutius , qui peremnit putarunt dici, sicut se emnis. P E R F L S , nomen regis Μacedoniae , Latini gratior forma , quam quae secundum Graeco est Per Bus ex Περσευς. Grut. pag. 296. r. Ex M A C EDON. LT RES L PER SE PER T R ID U U M trium havit . Sic di plerique L lini libri s
Livianus autem Perseus . PIGNUS, ut Prisciatius lib. v I. pag. II. tra' dit , pigneris A. pignoris casum format : ut fenus , feneris 3x fenorir . Nugatur Agroecius , notione vocales distinguens , ut pigner rerum sinit ; ignora filiorum . ain potius pigneris priores dixerunt poste xiores pignoris . Ita Manutius censet: it Priscianuν lib. v I. de duplici casu a fenus . Quum dixisset fenui facere fenoris , addit : Tamen antiqui feneris dixerunt tunde θ' fen ror verbum , er fenerμror . Er piguus pigne. xis o piguoris ; unde plenero , pigneros , P IRUS , pirum , quia Latina sunt, pex I Latinum. Adlusio enim est , non deriv/tio , quae a πυμ ducit propter formae vel cotoxis similitudinem . Vid.
Isidor. xv II. Orig. cap. VI II.
POEΝA per oe , quia a ποινη : atque ita etiam lapides , quos Μanu ius exscripsit . A p . est paeniarer , licet Varro ordinem in uertat, ducens a poenirendo ; idem tamen sub finem lib. IIII. de L. lingua , nexum utriusque confirmat, & cum eo paritatem scripturae . Ut vero Romani interdum permutabant diphthongos , v. g. pr*tium S praelium scribentes ; ita
factum , ut oratione Claudii Gruter. pag. soa. aliquoties PAENITET legatur, quod non tam