장음표시 사용
71쪽
Saepe accidit , ut vocem ultimam versiis , quem vulgo lineam vocant , non capiat , ut propterea diuidenda sit, & pars reiicienda iii versum insequenatem . Nostri hodie signum diuisionis - apponunt , transuersam blaeolam , quae indicet sequentia adnectenda in legendo este': & quum scribunt , militi Teutonicae scripturae signum . in etiam Latinis adhichent . In antiquis monumentis nulla huius generis signa in diuidendo apparent , quia veteres nec post integram vocem , in fine incidebant . Saepe etiam inscite diuisum in lapidibus est . v. g. Grut. pRg. ς O. n. a. diphthongus A E dirimitur , P R A scripto in fine prioris versus ; E F. principio insequentis , Ut praefectus significetur : & pag. 46. n. II. duplex eadem littera in principio versus posterioris , partem divisi verbi tenentis , sic posita
id quod opificum inscitiae, non uniuersali consueti indini, tribuendum est . Doctiores enim in his quoque industrii & curIosi erant. Quintilianus lib: I. c. VI I.
Es etiam in disidendis Uerbis obseνuatio , mediam litteram consonantem priori , an sequenti θIlabae adiungas .
Α R U S Ρ E X enim , quia pars eius posterior spectando est , S litteram tertiae dabit A B S T E-M I V S , quia ex absinentia temeti composita vox est , prima relinquetur . Ad originem ergo & derivationem diuidentes ablegat, nec praeuerbia compositorum licet dirimere , sed dividendum , si opus est , b-igo , a eo , ad-oro , os-tendo , dis-cutio , fuscipio , si seri eo , pan-insula , er-iam , neg-οtium , prosodia ,
72쪽
pst-est , ve υν , 'Od-ir a prodeo. 'ro-dit prodo . nam epenthesis D in compositis ad priorem partem pertinet , cui euphoniae causia adiicitur , ud prod-eo , νed-eo , red mo . Dub da sunt eoenoseo , ignosco , a innoso . Si enim a gnosco Caecilii sunt, r. ab n non potest diuelli: sin a nosco, g ad mutatam praepositionem pertinet. Cicero sane in Oratore c. .XLVII. ignotias ab in & notus ἰ & sen ures ab in nautis de duxit . Ceterum si duae consonantes in medio con currunt , diuiduntur tantum eae , quae ab fiitio puer: hi nequeunt pronuntiari. inon autem aequibus Verba tam Graeca quam Latina incipiunt. v. g. diui
sbi ma , magi ter , cetera. ab, his 'euim. incipiunt vocabula Crespbon , Prosemaevi , , i psallo , Si νna , sare . Si tres consonantes in medio conciaris runt, ratio est eadem , ideoque Caesellius apud Casisodorum pag. pla rum , tu rant , cam e re , per syllabas disiungi censet. At Pro tam in Claudii oratione apud Grut. p. so a. quam Lucii Caesaris cenotaphio diuiditur Μ AGI S-T R AT 1 viae graminmaticorum de tribus consonantibus regulam non attigisse aetatem illam , saepe laudatus censed Norisius .
SCRIPTUR A. De notis hic agere non est nostri instituti , nec il-Iae tam ad orthographiam pertinent , quam ad lectionem , aliam grammaticae artis partem . Tantum de paucis , nostro aeuo maxime tritis , aliquid adseremus. Uulgare, non autem antiquum , neque Latinum est, virorum propriis nominibus vocabulum; Do Disi tiroo by Corale
73쪽
Dominus ho-ris caussa praemittere , quod hae nota , DN. seu D.. plurimi solent scribere . At medio aevo D. N. puncto interposito, valebat dominus noster , aut si Fures, D. D. N. N. domini nostri, & auguristorum nominibus tantummodo prannittebatitat , uti ex innumeris inseriptionibus constat. Rectius plene
scripseris , fi scribe um est ἔ aut D. fimpli iter minnas , ut aliae gentes facimt. Si times , ne cum Do Horis nota confundatur , Veterum consuetudini ma-
ais DOMO quam DN. accedet . Deinde abrumpendi formula ly eetora, eontrahi tur sic ere. siue &c. Trita hodie forma , antiquis prorsus ignora r qui rem varie eloquuntne & circuminscribunt di nec non ipsum enero aliquot membris reiacensitis sublimi Lucretius lib. VI. vers. R Cicero Top. cap. VII. Vtrobique recentiores s eneνa edideri runt , quod improbant ob. Gitanius , Dan. Pareus , di Aug. Buchnerus di elegantius censentes eetera sinctconiunctione , quam fir eetera. Ηine iudieari de nota hac augendo honori duplicata , &c. &e. ac tripli cata &c. εα. &e. Nest , quae hodie singularis reuerentiae signum habetur . Plene exscribe, plene pronuntia , di intelliges quam parum apto sensu naee fiat muItiplicatio . Idem quod cetera , in abrumpendi usu sunt reliqua . Capitolinus iv Gordiano e . in partem refert epistolae imperatoris Alexandri ad senatum qua recitata, abscissis ceteris, quae seque bantur , subiunxit de reliqua .
74쪽
A Praepositio sine accentu, morct antiquo : neque etiam accentu ab ullo alio discerniti ir. A D F A T IΜ di assatim scribitur di sed qui prae uerbium ad in ceteris ante F seruant , iis prius plaμcet : cum quibus re nos sentimus. Festus , adfatim retiam Lipsius de Pronuntiat. cap. xxi. Agroecius ab adfatu dueit: sed repugnat breuis quantitas, a Nania no poeta defensa apud Gell. lib. vi I. cap. VI I. quam quam is veram eius rationem ignorauit. nam a fatim in , veteri voce , quae sonuit abiandanter ς viae sapia βο , abnndanter aperior : inde adfatim siue ossat m . Sie Servius d et ad illud Uirgilii Aen. I. vers. II 3. - - rimisque fatiscunt . ADOLESCENS per O auctoritate Festi in ines, quia ab euesco , id est ereseo . Lapides quidam S libri adulesens. Spon. Misc. pag. Iap. e medio Ru .
75쪽
ussiduitate . Vtruinque explicat Sosipater lib. I. pag. Adsiduus quidam per D stribunt , qMas sit a sedando figuratum , sed errant . Nam qtitim a Seνuio Tullis populus in quinque elasses esset diuisus , ut tributum , prout quisque pus deret , inferret ς ditiores , qui asses
dabant, obsidui dicti sunt, quasi qui asses duint :
squoniam sit in negariis publieis frequentes aderant, eor qui frequenter assunt , assiduor ab risbus dixerunt.
Inscriptio sus Antoninis Grut. pag. I 63. 8. A S S ID UIS FLUCTIBUS. Contra Festus 3 Adb-duus dicitur , quia in ea re , quam frequenter vir, quasi eo edisse υideatur . hic ergo ab adsisendo ducit, ut a residendo resistis. Varro lib. VI. cap. V. qui ades , adsiduus. Ergo ab adsum. Atque his displieuit opinio de assibur: quae aliquid fabulae de Seruio habere videtur . Nec Cicero ex mente sua , sed Aelii locutus est: Gellius dubiaanter aut, aut . Accedit, quod Romae marmorea tabella legitur Grut. 9so. pag. 8. ADSIDUE DEFLET. De pronuntiatione per Τ minus dubitatur : scriptura fuit ambigua. A D S V Μ dico , quia S ante se ad praepositionem . ferre posse, supra probauimus. Nec Plautinus iocus Poenulo a. I. sc. a. 67. quo dicenti assum apud reeoeum , alius respondet , ego eIixus sis voIo , nos mouet : nam plebeia pronuntiatio , non doctorum scripturR , ex eo probatur .
. AE G A E V Μ mare , utrimque diphthongo prima : quia Graece est vo Αἰγῶσν πελαρος . AEMILIUS Latino I, non Graeco r, in secunda , nummi & lapides. Vide Ursin. pag. II.&Grut. pag. 36. . 4 A E R I US , Aereus. Tritum posterius t M S S. &castigatiores libri aerius. Lucretius lib. I. vers. I 2.
76쪽
, Castalia in tumulis, cetera . A ET HE R IVS , non aethereus, Manutius ex .virgilii vetustissimo codice , quem a suo possessore saepe Carpensem vocat. . AFRICA, Africa ur, Afer , per f non pb ς numini & lapides : ut ut Graecis posterioritvis nam veteribus- est Α' ρος , A ρικά . Uide Paeanium , Eutropii metaphrastam , lib. II. in bello Punico II. AG N AT V S , AGNOSCO. De his supra pag. ας. disputauimns : & de simili verbo cognosco pag. 33. Nondum dubitare desino de gnoscor , gnosco , unde
ducunt illa , littera οἱ prae uerbii extrusa . Nam sonomen est adnomen , quod ita coniunctim scriptum Salmasius Capitolino vindicauit in Uero cap. I II: quem admodum idem auctor eodemque principe cap. VII. in praestantisIimo Palatino cod. adnoseeret scripsit . Glossae nomicae : , συγγετης. AHENOBARBUS , non diphthongo Aenobar bus, nummi gentis Domitiae , & lapides Capitolini . vide Μauur. In Ancyrano , serie I , cum biu
eali AH AENEIS PILIS. ALAΜ ANNIA & Alemannia r sed prius in libris frequentius : at plures nummi A L E M A N-N I A , quod ideo praefert illustris Spanhemius pag.
7so. Cum A in uno nummo aureo , quem Nic. He-insius exponit ad Claudiani IU..cons. Honor. V. 4 6. Inscriptio Grut. pag. 16o. titulos Valentiniani, Valentis & Gratiani refert: in singulorum cognomentis ALAΜANN. Et pag. Is p. 7. de Gratiano et
ALLI A fluvius Romana clade nobilitatus. Seruius ad illud Aeneid. v II. vers. 7i . infaustum interluit AIιia nomen; dicit nomen Atia esse , a poeta
77쪽
in Camillo pag. I 37. παρὰ γλ Aλιαν πσαμόν. Nos duces sequuntur Manutius , Sigonius , Dausquius . At duplex L in aliis omnium libris Varronis, Ciceronis , Livii, Taciti, Suetonii , Macrobii et neque credibile est , hos omnes potuisse corrumpi. Accedit incorruptum testimonium Caiani, quod Pisis
est , cenotaphii, quo PRO ALLIENSI diem VIIII. Κ. ΜARTIAS, quo obierat Caius Caesar, habendam esse decernitur . L E X A N D REA, Alexandria , Graece Aλμ. Vrbium autem nomina proparoxytona , in μα exeuntia , dubium accentum apud Latinos habent , prout in ea vel ia eadunt . Quaedam constantius E longum habent , ut Laodieea , Heraclea , mea , Cassandrea et quaedam plerumque per is scribuntur , ut Seisueta , Nicomedis , Philadelphia , Sebastia aquaedam ambigua, Alexandria & Alexandrea ς Anti ebia & Antioebea ; Caesaria ae caesarea, cetera et quia ει nunc I nunc E pronuntiatur. Horatius lib. IIII. M. x IIII. Alexandrea scripsir, arrecta paenultimae
in nummis Latinis autem Α L E X A N D R IA; ut etiam Plinius , ct plerumque alii . Antioeb a in antiquis codd. Epistolarum C ieeronis; quod Fulvius
Ursinus ad lib. II. epist. x. al. I x. tuetur , etiam exmummi epigraphe GENIO ANTIOCHEAE. Plurimis nummis est Co L. CAESAREA,
tam utriusque in Palaestina, quam eius , quae erat in Mauretania. Sic etiam de Amama, Antigonμον Pharnaeμο , Rapsia iudieandum est.
A LUCINARI, sine B, ct L simplici, Festus ,
ct Cloatius Verus apud Gellium lib. xv I. cap. X. I. scribunt, quasi a Itiee aborare , ut Manutius cum Pantagatho interpretatur . Recentiores quidam malunt allucinari, Due aviueinari, quasi offendere ad
lucem, eiusque claritate praestringi. Sed malim cum Festo
78쪽
facere A Cloatio. Veteres aliquando adspis rationem praefixerunt, vi idem Gellius lib. II. cap.r . refert e sed addiderunt etiam quae ibi exempla coniungit ad bonero , honustum, quae nemo imitatur ,
A MOE N Vs per ue in lapidibus, quibus prom
yium Amoenus & Amoena sunt. Gruit. pag. 788. L.
N A . Addit Manutius vetuitos codices virgilii , ANCORA sine adspiratione, quia est αγκυρα
Graece. Servius quidem ad Aeneid. I. vers. I 69. mirabundus r Hoc nomen quum in Graeco , υnde originem dueit , adspirationem non habeat, in Latino odistratur rquod est contrarium . nam magis Graeorum es adspiratio .
At Marius Victorinus pag. 2466. componit, ut pseria in hoc genere, corona , aneora , sepulcrum . A NNVLVS anulus. Qui altius videntur sape-ve , scribunt anuIus , uno N, Manutius , Sealiger ad Varronem: quia sit ab anus, quod ei culum & podicem, perinde ut δεκγυλDe Graecis , significet: quae parum decora originatio est . Varro LL. lib. v. post initium . Tempus a bruma ad ινumam fidum sol verit, vocatur annus ; quod, ut parvuli eis- euli annuli, se maenἰ dieebanitie anni . ut autem an αυι N dupliei scribitust, ita etiam annuIur υποκορι- . Mollius sonat , fateor , anulus : inde sorsan illa , quam Manutius urget, antiqua consuetudo aquae in libris obseruatur.
79쪽
seribi debeat , quoniam nulla praepositis T Iistera fui.
r. Haec ergo consuetudo obtinuit.
AP P ULE IVs , Apuleius, viri nomen , freque rius duplicata littera , quam simplice , in inscriptionibus apparet: quae Apulia quidem , unde est , P simplici poetae vero etiam geminato scriptum tenent . ARCESSO, non aeterso . Grammatici quidem. Inter utrumque distinguunt , Sosipater lib. III. & Diomedes lib. I. quod illud sit accusare hoc eu care . Sed nihil valet haec distinctio . Est enim ab antiquo arcis , pro quo , ut Priscianus lib. I. pag. ssp. notat, aceto , ah ad & eio , cd in ν olim mutato) postea dixerunt: quod approbat Lipsius in orthographia ARENA fine Η. Servius ad illud Aeneid. I.
vers. I a. potiuntur Troes arena p
s Maerirur , inquit, babeat , nee ne , nomen boe adspia tionem . Et Varro fie distinii r si ab ariditate dieitur non babet ; si ab /aerendo , Ut in fabricis videmus , ha- et . melior tamen est fiasterior etymologia . Eadem Ca-xisius lib. I. pag. 8o. sed epicrisi , gratitis ramen cum adspiratione , dissentit a Semito Μauro . Manutius etiam barena , persuasus praeterea vetusta inscriptio
ARRIVS familiae Romanae nomen , R gemino in nummis & lapidibus t Arius, R simplici, nomen haeresiarchae, cuius media producta est, quia Graece scribitur , ut Darius ex Δάρωος . Vnde &Areus, Quintilianus III. cap. I. scripsit . A RT VS , angustus , non arctus placet eruditis . Sic Priscianus scripsit & artus Se artare verbum lib. VI & Valer. Probus pag. I 474. arrus angustus , diaritis membra sola flexione & casu, non scriptura , discernit. Dicis , ab areeo esse vel areis . Esto : Vt vero ex farctus fit fartus et sic etiam artus ab orctus
80쪽
ASPORTO , quasi a porto , excluso B , secun Priscianum lib. t I. pag. s71. In aliis manet ,
A T a VE coniunctita . In lapidibus sepe legitur ue . Vide inscriptionea Grui. & Sponii , etiam, vetustos Virgilii codices . Mollius visum adque , neci alienum ab originis significatione . Nihilominus prae luit atque, & Augusti aeuo utrumque in usu erat Cenotaphio enim Cati Caesaris est A T V E ; Lucii Λ D Q U E . Lapides plerique sunt posterioris aeui
Gruterus tamen etiam vetustum indicat pag. -.
in quo est PRO HOC AD QUE ALI EIS.
Tandem id exoleuit, & atque ubi uis stabilitum . . ATT IVS poeta : & Auitis, familiae nomen , diuersae ab Aeriis r ut Attius augur apud Liuium . Sic Μanutius ex libris & lapidibus . . A Vc T O R , auctoritas , per CT . Sosipater Ca- risuis lib. a. pag. 3o. Auctor prostreres diciνων , quod .atveret O ganeraret. Sic meliori aetate scriptum . C .
notaphio Cati Caesaris i PVBLICA AUCTORITATE; & mox, AvCTORIBUS EUE IIS . Et oratione Claudii imperatoris apud Grut. pag. soa. HOC INTER AUCTORES DISCREPAT. Et nummus Commodi ex VIII. imperii anno , non A v T O R , ut Vaillant in Aeneis pag. pa. refert, sed ut occo & Μe- Mobarbus pag. as . AUTOR PIET. quoa in alio eiusdem anni nummo argenteo ipse valliane pag. 88. AVCT. PIET. transscripsit . & Μ dieeo Virgilii codice lib. v I. v. 6so.
Putida ergo aurέον , authoritas, quia nullus hic locus in litterae θ, tb e tolerabiliora autor, autoritas, quia in