장음표시 사용
651쪽
pore illustre sit. Adde etiani, Haeet epigranam de mutier, sevitate, quod Q. quoque Hummestio in editione Norinthese sensi a Mo Lxxxix. operum Q. Ciceronis dedit. Tragoediarum autem eiusdem Quinti mentio sit in epistolis Marci ad eum ipsunt, nempe lib. III, 6, 9. Maius
Ad pag. 23. M. Aemilium Scaurum et ipsum mutiae emolitionis , ut historia de illo habet . Codex de illis Meret. Aitii ute in Cicero in Bruto cap. XX lv Huius Scauri et Ormiones titit , et tres ad L. Fufidium libri, scripti de ita ipsius iacta, sane utiles. cyttas pinnis legit Ohiter etiaci moneo exstitisse librum logistoricum Varronis inscriptum Mustus. Vid. Fabricii bibliotheca in lat in Varrone. MVS.
hid. Cum Q. Catulo patre et sti Q. Catulus pater prio pssuit Sullanae factionis, ut ait Asconius ad Lib. I in Verrem
cap. 6o. Mario victore ipso ρ iis rixavit. H. Appianum leti Cir. I, 7. Q. Caluius filius Lepidum acta Sullae rescissedere conantem , inuimque patriae ivserentem amnis epulae Vid. Epitomen lib. XC LiVii et Appian Bin Cis i in mi e Sunuuius rasin nisi lib. iii 8. MAio.
in oratione Mauri Licini ait: ulla mortuo, qui in tu mim 'osueria semutium, 'em muli credebatis orius es trans resne is Cutulus. Aius. Ad pus Aulus Gabinius duxisse romanum exercitum in Ain, ριtin diceretur A. Gilbinius A. V. Dcxcix lolemaeum in Aestylii uir cuni exeruit reduxit, eoque eri in in damnatus est latu haec ratio vulgo creditur dictὸ Λ. V. S. Igitur vel tenipora perturbat noster interpres, alque de alio Gabinio loquitur icero, ut Censobiit lividam auricus meus vo haeCoratio alii luant serius a Cicerone dicta est cui sententiae obstar videntur, e quae ex huius orationis cap. V dicit Fabr
eius iubila Ciceronis ad a. a Pisono et Messala coss. a ius. Nullum dubium est, quio uio Sehesiastes erraverit no loco enim non de A. Gabinio, sed de P. Minio agitur, qui quum praetor fuisset, post administratam ei iam a L. Pisone derepetundis accusatus est. Sosv0. Ad pax si Comu i veris auctorem ita eod. auriorem; nisi serie scribendum est actorem aluus.
652쪽
A. pag. I . Cladium dilexit. Modex aperto L. Clodium. Et quidem Clodius sed cum pracnomine Servius recensetura Suetonio inter illustres grammaticos cap. a gener Q. Aeliii leni grammatici. Sed vulgata Ciceronis habet L. Plotium , aut Plaucium L. autem Plotium primum Romae oeuisse latine, se puero, testatur Cicero in fragm. epist ad Titillium, apud eundem Suetouium de claris Alicti cap. a. MAIVs.
Ad pag. 38. Venio quos Saturnio amestaverunt Quinam sit versus ituratius declarat Asconius ad Aetio in Verrem N Antiquum mein in rrito Minui Romae sunt eo πιυιπι- tune Meteilus minua iratus versu res ponderas aenario m acriotecto, quine Saturaius id est nabunt malum Metesii Naevio poetae. Iloratius item lib. II, epist. I, vers. S ait: Si horridus illa
Dessuxerit munerus Sammitis Et Festus in Saturno Versus antiquissim . quibus Faunus fata cecinisse otuinιbus i letur , Saturni πρellantur , quibus et NacDi belltιι Punicu n scriptum est, et a multis aliis plura
Ibid. Adoraui ditiones habent horimus sum. At noster Interpres legit adora, i, quod mira quadam explicatione declarat, nisi sorte loeus in insigni aliquo inendo cubati AD COMMENTARIUM IN ORATIONEM PRO PLANCIO Ad pag. 66. Existimabant est codex; sed videtur potius legendum existimant. Maius.
Ad pag. 67. Testimonium e meus. Fortasse eo sendum
restimonio M. Ad pug 46,8. Niri ni uni si nihil rata codex Videtur tamen legenduli Miruna si aliquid, ut recte in Onet Garatonius M.thid. Id est legeia nonduin et Litatu igniscare Spatium in codice quod explevi ex conieci uia. Et liuidem totus locus videbatur costi igendus sic et inlcrauu Polex rogalio legem nondum
perlamn significare M. Ad pag. 76. M. Licinius Drioti, Seribere debebat Ieserpres M. Lirius Drusus M.
653쪽
Ai pag. 8a. Reliquis iudicum Puto hic esse lacunam, quia pagina desinit inci . proxima autem incipit haberet M. Ad pag. 86 P. Vatinius eo tu defendente Μ. Cicerone IIoc ipso anno, quo etiani Plancius desensus est. Nam Asconius
ad orati pro Mauro sinue Ciceroneni pro Vatinio disina, L. Domitio Ahenotaris, et Appio Claudio Pulchro eoas. Domui in consulatu Pisuetus renisus creditur coni cicem ad Q. vrair iis, i, έ, et vide P. auuiiuni in momento huius orationis pro Plancio M. Ad pos sim Coronain oricam dando, quam radisur de gramine rei Mui in Civicam coronam diei noster interpres Mise e gramine. Gramine sisti quidem obsidionalis, sed de esiae seribit Plinius XVI, seel. 5 GViea ligna primo fuit,
ostea magis placuis ex emulo I ri sacra Variatumque et cunaquercu est, ac data ubique qua suerat, custodit lamen ii nore glandis Quernam aut lignam fuisse civici in coronata testatur etiain Gellius V, 7. Sed nostri Interpretis, praesertim, si is est Asconius, non levis auctoritas est. Verumtamen etiani si hoc loco Interpres coronam ei vicam ininus recte gramineam dixisset, mentinerimus errores nonnullos ipsius etiam Asconii aeriticis notari. Loci autem, in quilius reprehenditur Asconius
sunt Divin. in Caecit 3 et 7 Acti in Verr. 3. Lib. I, o et 5 . Lib. II, petra Vid. Milionem Meoui Lugd. Bati om1675 s. os, ais, si, M sia. 66. Errore contrario peccat Hinius VI, 5 , dicens sonum coronain obsidion iem, de qua ibi loquitur, quam iamen lib. xxii, Met. . recte an immo idem Vocinae ita risebatium dis Omnis tui. Hi, 16 inspicienda item sunt, quae Garatonius ad hune l. disputat de gramineis hastis, quarum ineminit Cleo in Verrem IV
56. M. Ad pag. 17. Puran urbs Romula comparasset d. videtur
habere in strasset Romulo autem comparatus est Cicero 'num ob oppressatum itilinae coniurationem viris Patriae nomen ol
Plutarchum in Cicerone M. ibid. Cum quo post amicitiae reconelliationem Vicietur coris rigendum quum is Nam Cispius exsulis Cicerouis misertus sierat, ut vides in hoc loco orationis. .
Ad pag. Si 8. Racili beneficio Disse contentum In cod. seriarium inriti en ii, cui quidem laetioni CL aius saxere videtur, sed in contentiis ab aliquot seriptoribus, ut Uxio,
654쪽
DVidlo, Paterinil alἰisque eum genitivo construitur, hoc loco
tamen Cicero profecto ea constructione usus non esset, Dacili benescii, ut alter genitivus ab altero regeretur. ScHvTZ.
Ibi l. Libellus eiiιsdem Ciceronis , qui ita inscribitur: DICTUM LUCl RACILII. Nota opusculum deperditu in immo prorsus, quod sciam, inauditum Ciceronis L. Racilius tribu natum iniit cum Plancio aliisque anno exeunte quo Cicero ab exilio revocatus est, gessitque alim sequente, nempe Marcellino
a Philippo eonsulibus Belle ad hunc locum faciunt, quae ieero seribi ad Q. Fratrem lib. ii, p. t Bacitius surrexu, et dehonesi em -- L Mareellinum, uiuem Wimum rogavit os primi misite de Clodiam incendiis, trucidationibus , lapidationatis questus esset, sententiam dixi Qui viis demisatis me primum sensentiam παρα- αια dies uerba datoto Iurore taetrarinioque P. Godii eum, tanquam reum, σωι multis et secundis admurmurationaus cuncti senatus -- non Clodius rogati diem disendo eximere comit furebat Bacilio se contumaciter urbaneque elatum. -- De tribunis pressis longe optimum Racilium habe s. m. Ad pag. 29. Θιod illius edicto Cod dicto. Sed correxi edicto quum ad orat in Pisonem, cap. X scribat Asconius L.
Lamiam a Gabinio consule edicto relegatiιm esse iam diximus. Vbi observa iovum argumentum comprobans Interpretem trunc nostrum revera esse Asconium. Nam quod is ad orationem in Pison memorat se iam dixisse, hoe videlicet in loco nunc no-
Us oecurriti Paxent autem emendationi meae loel etiam a Gratonio producti Tullii pro Sextio, de hoc ipso Lamia ea ait: L. Lamiam in con o ne relegasiis Gabinius consul edixisque ut ab urbe Messe milita asinum duo tu Tum xiii re minisi eives Romanos edicto Onsu a via sis Penatibus.
655쪽
Te aiebas de tuis rebus gestis nullas litem misisse etc. Manutilis illas ad Pompei uin scriptas fuisse literas recte suspicabatur. Sed nihil suspicione opus esse Cicero ipse declarat pro Sulla cap. 4. Ii tu Pistolam meam fame recitas , quam g ad Cn. Pompeium de meis rebus gestia, et de stim ma republicacita cod. nuar non re . misi. dui saepe summa eloquentia
res suas gestas extulerit, videatur sane in illa etiam epistola gloriosus suisse quamquato, ut longior esset, res ipsae posce-hani baud tamen ita, ut ullo modo Pompesum uisenderet, omnibus a se H--, et milium artis eolorauis, ut ad I ad Aule ai cuius di iam augendam tanto nudis vi dedero ut eum Q. frater monuerit cap. IV adversarios ob id in pei tione consulatus ei non defuturos cui denique illo ipso tempore consul supplicationem, confecto bello Mithridatio, ut cap. ii de prov. Consulari dicit, αυρlicviam, h. e. dierum duplo quam solebat, plurium decernendam curaverat. Itaque
ossensus ipse vere, graviterque, sed familiariter hominem cautum, atque omnia circumspicientem accusavit, Epist. 7: Bes, inquit, eas gessi de quibus ad eui copiose an scripserat .
quarum aliquam in tuis literis et Oat a necessitudinis , et re .causa gratulationem exsPectavi quam ego abs te PraetermisAiam esse arbitror Od ererere . ne cuius antinum rasenderes. Erat
e ni in ob eas ipsas res magna in invicta Cicero intima Crasso, et Hortensio simultas inerat, ut ex epistolis ad Atticum novimus oppugnabatur a C. Caesare praetore, qui iam tum apini plebem ex Marianis partibus, et ex largitione gratiosus emp. valdis turbabat insesios tribunos plebis bubebat Calpurnium Bestiam, et Metellum Nepotem hi ire Pompeio arunt a tur, eumque ciceroni opponere conabantur: ad eum deniquo Nepos prosus; irnius. Quo reserendum est rogiastentum illud orationis Meteilinae apud Quinctilianum I. O. IX , 3, p. ii riseni ex M. Me imum quam bonum i Tribunus plebis oenue Asta verumtamen venit. Nam repente inde redierat. Haec
omnia testantur Plutarchus in Cicer e G, β, et Dios XXVII, e S ad M. Quo tu animo Pompeius esset, quum nobis ipsis
656쪽
llae lam intelligere, tum Cicero, qui probe illum noverat, opsino iudieariti Erigebat ergo virum et victoriis et cognomino
Magnum, et confirmatin his verbis: Sed cito ea, quae nos moMute patriae etiamus, orbis es a iudicio, a testimonio comprobari ει clam vero summoque viro digna postrema lita
sunt. Quae, quum veneris, tam molio, tantaque animi ma- mimine a me gesta esse cognosces, ut tibi multo maiori, quam Africanus suis, me non Πιtio minorem, quam Loesium facilem in rep. et in mi uri adiunctum esse patiore iam, quoniam Pompeii silentium eiusque causam cognovinius, an offensionis
tamen aliqiii ostenderit, videamus. Atqui eum, antequam in urbem rediret, nobis amicissim una constat esse , scripsit Cicero ad Attio I ia in ipso adventu, ut me rinium decedens ea cima Midit, complextia et gratulans me benefici paιriam in Misiarum esse di ri , t Phil. 5; quem locum intulit ilius denique, quum priuuina in Senatum venit, O nnia illius ordinis multa laudavit, I ad Att. 4 Tum Crassus Ooeteaquam Gisitiuum excepto laru in ex eo, quod suspicaremur homines e consutinum meum tacere, surrexit , ornatissimeque de meo contulatu se usus est Proximo ominum indebam Di-- remota Minitaem ni rei utrum insimu inire eam rasium, quum a praetermisisset, an esse tantus res nostras, quae tum libente Seni laudarentur eis. Cum his superiora si conseras,
quibus 'om ii silentium redarguerat, qua esset prudentia Cicero, intelliges Sequitur epist. 6. de se , et Pompeio mulio,
e iucunda consuetudine coniuncti inter nos sumus, usque eo, ut nostri issi comissatores coniurationis barbatuli moenes illum in sermonibus Gnaeum Ciceronem adpellent. Item epistola qr Itaque rimum eum, qui nimium diu de rebus nostris tacti est at,
Pompeiam adduxi in eam voluntatena, tit an Senalia non sentisi, sed saepe multisque orbis huius mihi salutem imρerit , at itισOrbis terrarum diu, liciarit. Quod non tam interfuit mea ne iticenim illae res aut ita sunt obscurae, ut testimonium , aut ita
dubiae tit laudationem desiderent , quam reipublicae quod erant quidam improbi, qui omiseriusionem fore uti viren mihi uniri ei ex rerum Murtim dissensione arbitraremur insignis
etiam est locus It i, quo purgat se de Pompeii iam nimium popularia similiaritale obium ius ab Atiim eumque de meis, inquit, rebus, in quas eum multi incitarant, multo est si rio ius, quam de suis, prae in re sibi enim bene gestue, mihi cotis uuae re ρ. - ωπι --. Persi Epist. 3 cfutuMilo
657쪽
mihi summa cum Pompeio. Illa vero notari velim, ex re miliarum dissensiones, in quas eum mulli incitarunt, ut ad ea,
quae de pristino Pornpeii silentio diximus , adiungantur. VN-uain igitur tanta illius epistolae insolentia , quae post quadrien
nium denique erupturam inimicitiam pepererit Nain quae de subdolo quodam, tectoque immine dicuntura Misitio te peram de Ponipeio aliutium, aliosque intelligere, in adversa, quae adtulimus, testimonia demonstri ni Musit unMallus, et
in severisima admiddielonium epistola in M' Mori4-um significari optime docuit. Fuit omiano iii luiminorum e luminis;
quorum stultis ii eum iniquitate certarit, ut nescio. um inuemuis laederent, Ciceronem, an Pompeium. Simillima es sita, quom in Pisonem e. α ipse Cicero resutavit. Dixerat enim huius consulatum collaudans L. Piso non ira sita inridi m- , sed
Mera citii scripsisti enim, Cedam arma togae 4-ra dictauore summum imρerviorem esse cessiarum. Deinde post multa u. 3O: Hoc tamen intelligi , scelerettes, is , o elum inimicum mihi
ista Mers csse factum tit atri ersus mihi nocuerit ab eo , quem is saeratis menderit Mideatur mihi ernicies esse quaesita Totum vide locum nam responsionem necesse non est, re iam pate
facta , describere uitam qui dein rem ex epistolis Potissimum declaravi, ne eum Tunstallo l. e. p. 8 et o mihi quisquam
dilidiat, Milia tu orationibus falsa temporis, commodique e Mareseret ornate, haud lanis Di, dixit pro Min e ii quoam omitatio conridam humi inin in hac tute con iun ius, quam bimus inur nos in et G. Pompeius eis. At verum dioidii iure eos exori est aut reticuit, Mymquutunt ibi, tum pro Sex. 18, et in Pison. 3 in bomines improbos conisii. Erat enim veritas, vivis orontibusque Pompeiori caesam dissimulanda neque publici eadem ruit sermonis est, quae familiaris. Postquam Vero illi porterant, ii bilipp
3 ausus est dicere, C. Caesaris opera Pompeium a sua familia-διιal f ιisse disiuncιιιm Coiis probat id Plutarctius in Cicer. c. 3o illa nimirum ab eoitione Pompeii cum Cilesare, et Crassona usu est is petenda, qui rem p. quum occupassent. Cuius amanti iuriis Cici ro semiter fuit, non potuit inter nos dissensio nouconsequi. Quae paullatim eo progressa est, ut, quum Ommiua a totum Caesa/a tradidisset l. c. Philipp. simulatione, doloque interposito operaiiciem denique incauto adtulerit, et imm
xenii vi Cladium Vidit tribunaxus causa ad plebem translatum, moi ciuem iraeuudia, quum tamen spes eum quaeduin sana
658쪽
nam meis titissimi orationibias grasiam retulerit, quarum ex- vecta dioinam παλινωσίαν Pompeio tamen adiuranti credebat.
neque ipse sibi constabat, ut ex iis epistolis Il ao etc. Patet rillum scilicet perdito amabot, ut epist. I ipse indicavit. Experti tandem gravis et philosopli digna oratio est ad eumdem Atticum belli ei vilis initior Cogito quid intersit inter me, et istoc, quos proPter omnia nunmus Ornpeiuln, et caesarem . - .unt, qui, nisi me civitate e ulissent , obtinere o non male utaverum licentiam cupiditatum suarum,
quo Urietinis, et sce ratae, ueri xionis Ide quo eruperi Miris Tum de Pothmo pia nos sim quondum ad mae stratosne Meva ι rudem , vi vi nihil eonim uitio Caesaris Mesuritatem aiebat Iacere posse De hoc Pompeii responso, unde utriusque perfidia notissimus Dionis est laeus XXVlu, 15. Si itaque persit cicero Horum ego summorum impera
tor nn non modo res gestas non antepono meis, sed ne fortu--m quidem 'sam, qua illiinoremisiam, nos duriore conssι-ctati videm in est Vera igitur illa semonis non liberi vox,
Pro domo l. c. Ego ero neque me tunc fortum puto, sedia dedistinaci vereque προδοσια illam Plutarchus adpellat, in Pomp. o. 9 Denique, ut finem si iam, si Pompeius. Iuuuiquam nullum dedit initio plausu ni iratus ob eas literas Ciceroni non fuit si postea longe graviore de cassa illam prodidit ne dum deseruit errat profecto una accusatore Scholiastes Vid. p. ar iiqui responsionem adeo Ciceronis, nescio qua mente, sals imc Mniviscitur, quasi quae teriora esse dicit, iis aliquid adiiciat ponderis. Ita enim pro sua dignitate, ac prudentia respondet imo obbis, non inurum, quia niihil ea de causa inensioni in Pompeio cognoverat; ei deo prodesse otuisse neque mini prosi erunt, quum Pompeius a Senatu desciverit, quem retinem in opitum sum partibus potuissetit, ut suis opibus consensitu, bonorum, uniunctionem ordinum, in adversus improbos cives, et romp. concutientes corroborare Teclo boo Msnisi u
659쪽
IN HOC SEXΤO CICERONIS VOLUMINE
M,rationem pro Plancio Typographi praesa
orationes , qua iuxta Dulgatum ordinem in hoc ἡ-mine desunt, seorsim Ost Philimicas inter oriationes
Ciceroni et vlgo ulmositas, Prodibum; hanc enim distribu-tisinem Staturius Promutit DP,