장음표시 사용
621쪽
ORATio vetus enim snppeditabatur large sine labore. Repugnabant boni, quod et ab industria plebeii ad desi-
liam avocari putabant, et aerarium exauriri vid
XLIX. Multa etiam nostra memoria, quae consulto praetereo fuerunt in ea contentione, ut popularis
cupiditas a consilio principum dissideret. Nunc iam nihil est, quod populus a delectis principibusque
dissentiat; nec flagitat rem ullam, neque novarum rerum est Cupidus, et otio suo. et dignitate optimi cuiusque, et universae reipublicae gloria delectatur.
Itaque homines seditiosi ac turbulenti, quia nulla iam largitione populum romanum concitare possunt, quod plebs perfuncta gravissimis seditionibus ac dis scordiis otium malle videatur, conducias habent comciones neque id agunt, ut ea dicunt, aut serant. quae illi velint ali dire qui in concione sunt; sed pretio a mercede perficiunt, ut inii id quid dicant, id illi velle audire videantur. Num vos existimatis, Gracchos , aut Saturninum , aut quemquam illorum veterum , qui populares habebantur, vilunx unquam in concione habuisse conductum Nemo habuit. Ipsa sim largitio et spes commodi propositi sine me cede ulla multitudinem concitabat. Itaque temporibus illic, qui populares erant offendebant illi qui deni apud graves et honestos homines, sed populi iudieiis atque omni significatione florebant. His in theatro plaudebatur: hi suffragiis, quod contenderant, con--auebantur. Ilorum homines nomen, orationem, vultum, incessum amabant. Qui autem adversabantur ei generi, graves et magni homines liahebantur; sed valebant in senatu multum , apud honos viros durimum multitudini iucundi non erant; sun agiis Llandebatur saepe eorum voluntas plausum vero
622쪽
etiam si quis enmim aliquando acceperat, ne quid Peccasset, pertimescebat Attamen , si qua res erat maior, idem ille populus, horum auctoritate maxime
L. Nunc, nisi me sallit, in eo statu civitas est, ut, si operas conductorum removeris, omnes idem durepublica sensuri esse videantur. Etenim tribus locis
significari maxi in populi romani iudicium ac voluntas potest, concione coinitiis ludorum gladiatorumque consessu uuae conci sui per hos annos, quae
quidem esset non conducta, sed vera, in qua populi romani inu se iis P piri non posset Habitae sunt ni has sceleratissimo, MLq. nemo ad δ' incorruptus, nemo integer nemo inimi
edum vultum aspicere nemo surialem vocem bonus audire potarat. Eiant orant illae conciones perdilorum hominu in necessario turbulentae. Habuit de eodem me P. Lentulus consul concionem Concursus
es populi romani sectus; omnes ordines, tota in illa concione Italia constitit. Egit caus in summa cum gravitate copiaque dicendi, innio silentio, tanta approbatione omnium, nihil ut unquam videretur tam Populare ad populi romani aures accidisse Productus est ab eo Cn. Pompeius, qui se non solum auctorem
meae salutis, sed etiam supplicem populo romano exhibuit. Huius oratio et pergravis, et si ni concioni fuit. Sic contendo, nunquam neque sententiam eius, auctoritate, neque eloquentiam, iucunditate suisse maiore. Quo silentio sunt auditi de me ceteri principes civitatis quos idcirco non appello hoc loco, ne
ne nisi με finit)motomannus Melirrit ad Au Xlv. a. et Eenestitia negant alit, hoe ate nude Iucunditate stiisse maiores Ita eor- positum rePeriri. Sane frequentius si exertintrant. Angustinus et Ursinna
623쪽
mea oratio, si minus de aliquo dixero, ingrata si
satis de omni biis inlinita esse videatur. Cedo nunc eiusdein illius inlinici mei de me eodem ad verum Populum in campo Martio concionem. Quis non modo
opprobavit sed non indignissimum lacinias putavit, illum non dicam loqui, sed vivere ac spirare quis suit, qui non eius voce maculari rempuldicam, seque, si eum audiret, scelere adstrinii' arbitrii iuryLI. Venio ad comitia, sive magistratuum placet, sive legum. Leges videmus saepe serri multas. Omitto eas, quae seruntur ita , vix ut quini, et hi ex alia tribu, qui suffragium erant, reperiantur. De me, quum tyrannum atque ereptorem libertatis esse dicebat, in illa ruina. reipubli eae dicit sedes em tulisse. Quis est, qui se, quum contra me serebatur, inisso suffragium consileatur quum autem de me eodeme Senatusconsulto, comitiis centuriatis, serebatiar,
quis est, qui non prosteatur se alsuisse et sust agium de salute mea tulisse Vtra igitur causa popularis debet videri in qua omnes honestates civitatis, omnes aetates, omnes ordines una consentiunt an in qua suriae concitatae, tanquam ad unus reipublicae comvolant An sicubi aderit Gellius, homo et fratre indignus , viro clarissimo, et ordine equestri, cuius ille ordinis nomen retinet, ornamenta consecit, id
Vir et arissimo) Vulgo addebatur equestri loco a eensore movebantur o que utimo consule Gellius ille non vel o tenuitatem . vel oli miram. hoc olino sed . V. 68 cum Cn. Gellius Oh temia lalem novendus erat: Cornelio Letitulo eos suit ideo sine moveri ora Potuerat
Omommim conjeeit Quadringetita quia detrimentrum libid rei similiaria millia non,inuin Isaeeouin, vileque poste diium lustrum D t. t.
sirem dignitatem Ornandiim necessa et lain si quadriugii ut i millia possi-ria erant. Quod gi cui ininus esset, iure lesiisset tu equestri aure or- eques esse io potarat . inque Ilo dine eo usque permanere Posset, doratius: Si ι adringentis sex mem nec Musores creati euiusque rem --
624쪽
PRO P. SEXTs , CAP. aerit populare Est enim homo iste populo romano deditus. Nihil vidi magis qui quum eius adolescentia in amplissimis honoribus summi viri, L. Philippi, vitrici, florere potuisset, usque eo non sui popularis, ut bona solus comesset. Deinde ex impuro ades scenis et petulante, posteaquam rem paternam ab idiotarum divitiis ad philosophorum regulam perduxit, Graeculum se atque otiosum putari voluit studio literarum se subito dedidit. Nihil sane Attae iuvabant; anagnostae, libelli etiam pro vino saepe oppignerabantur; manebat insaturabile abdomen, copiae deficiebant. Itaque semper versabatur in spe rerum noxarum otio et tranquillitate reipublicae consenescebat. LII. Ecquae seditio unquam fuit, in qua non ille princeps ecqui seditiosus, cui ille non familiaris 2
pie suo ac loco retinereia, verene rent. MAN. Populo Romano deditu ari videtur in Gellii cognomen : nam Poplicola voeabatur Dio lib. XLVII. in. Nihil sane Attae Daboint' ita est in I S. S. Vteloe et Genihl enmqtie lectiouem desendiitit vietortiis. Ahra
inius et Graevius. Et hi quidem putantinum ipsos philosopbo voeari; nihil Gellio sest profuisse illos libi
losophos senius . itorum disciplinae se commiserat. iustiis enim PomPeliis ait Aua pro reseerentia seni eui
libet alie tuus, purei in in nomisenninuemus. Aitanis hoc vocabulo Ciceronem bis usum esse, quod i
ii in huius narrationis colorem miniis an deceat, nemo milii persuadebit. Fuerunt qui de potitaratra togatarum
mis. quidem ex iis quae seqvivitiis misso Ciceronem seripsisse nihil
saneonem iuvabant anagnostae. Nam particula sane hic tio fiatis aIlli e t. Vel si malis nihil ganeonen istae
625쪽
quae turbulenui concio, cuius ille non concitatocleui bene dixit unquam bono bene dixit immo, quem sorte in et honum civem non petulantissime est insectatus qui, ut credo, non libidinis causa, sed ut plebicola videretur libertinam duxit uxorem. Is
de me sus Iradum tulit, is assuit, is intersuit epulis et gratulationibus parricidamni, in quo tamen est
me ultus . quum illo ore inimicos est meos suaviatus. Qui, quasi mea culpa laona perdiderit, ita ob eam ipsam causani est illi inimicus quia nihil habet. Vtrum ego tibi patrinionium eripui, Gelli, an tuis medisti quid tu meo periculo, gurges ac vorago patrimonii, hellua re ut, si ego consul rempublicam contra te et regales tuos defendissem, in civitate esse me nollesque nemo tuorum videre vult omnes
aditum Sermonem, Congressum tuum sus tunc lesororis filius Postumus, adolescens gravis, fertili iudicio, notavit, quum in magno numero tutorem Iib
ris non instituit. Sed elatus odio, et meo et reipublicae nomine, quorum ille utri sit inimicior, nescio, plura dixi, quam dicendum suit, in furiosissimum
atque egentissimum ganeonem. Illuc revertor: contranae quum sit actum, capta urbe atque oppressa, Gellium Firmidium 'itium , eiusdem modi furias, illis mercenariis gregibus duces et auctores fuisse,
quum ipse lator nihil ab h0rum turpitudine, audacia, sordibus abhorreret. At quhm de dignitate mea &
gnosiae quoruin opera in timidis libris uterentur. D.
In quo tamen is Misitu Ita tal optime restituit Panti,gathus qui olim eorrupte sic scriptus erat in quo tanton es ne inua quum tuo reo
626쪽
rebatur, nemo sibi nec valitudinis excusationem, nec senectutis satis iustam putavit nemo fuit, qui se non rempublicam mecum simul revocare in suo les arbitraretur.
LIII. Videamus nunc comitia magistratuum. Fuit collegium nuper tribunicium, in quo tres minime, vehementer duo populares existimabantur. Ex his, qui populares non habebantur, quibus in illo genere
conductarum concionum consistendi potestas non
erat, duo a populo romano praetores video esse factos: et, quanium sermonibus vulgi et suffragiis intelligere potui, prae se populus romanus serebat, sibi illum in tribunatu Cn. Domitii animum constantem et egregiuili, et Q. Ancharii silem ac seviitudinem etiamsi nihil agere potuissent tamen voluntate ipsa gratum suisse. Ium de C. Fannio quae sit existimatio, videmus quod iudicium populi romani in honoribus eius futurum sit nemini dubium esse debet. Quid P pulares illi duo quid egerunt Alter, qui tamen se continuerat, tulerat nihil senserat tantum de republica aliud, atque homines exspectabant vir et bonus, et innocens, et bonis viris semper probatus: quod parunt videlicet intellexit in tribunatu quid ero populo probaretur et Iuod illum esse populuin romanum , qui in concione erat, arbitrabatur, non tenuit eum locum , in quem, nisi popularis esse vo luisset, iacillime pe enisset. Alier, qui ita se in populari ratione luciarat, ut auspicia, legem Aelium, senatus auctoritatem, consulem, collegas, bonorum
per Biennio avis et essent, ille lamen auspieiis negleetia, Bibitio Coss. Non. Et inultas , et reiiiiiblicae exitiosas, Ni qm H uuissem Quia ii Pro Caesaris poteritia, liertulit. ID.
627쪽
iudicium, hihil putaret, aedillinieni pelisit cum bonis viris, et hominibus primis, sed non praestantissimis
opibus et gratia tribum suam non tulit; alatina in denique, per qua in itine illae PeSte e Xare t o Pu-
Ium romanum dicebantur, perdidit nec quidquam illis comitiis , quod boni Viri vellent, nisi repulsam, tulit. Videtis igitur, populum ipsum, ut ita dicam, iam non esse popularem qui ita vehementer eos, qui populares habentur, respuat eos autem, qui et g
neri adversantur, honore dignissimos iudicet. LIV. Veii in in iis ad ludos Tacit En iiii ii ilices vester in me animorum Oculorumque coniectus, ut mihi iam
licere putem remissiore uti genere dicendi. Comitiorum et concionum significationes interdum verae sunt, nonnunquam vitiaiae atque corruptae theatrales gladiatoriique consessus, dicuntur uinino solere, levitate nonnullorum emptos, plausus exiles et raros excitare Attamen iacile est, quum id sit, luemadmodum, et a quibus fiat, et quid integra multitudo faciat, videre. Quid ego nunc dicam, quibus viris, aut cui generi civium maxime applaudatur'Neminem
vestrum sallit. Si hoc sane leve quod non iis est, quoniam optimo cuique impertitur sed, si est lexe, homini grari leve est ei vero, qui pendet a rebus
levissimis, qui una ore , et ut ipsi loquuntur sa vore populi tenetur et ducitur, i lausum immorta- . litatem sibilum mortem videri necesse est. Ex tu
628쪽
PRO P. SEXTIO, CAP. 55 a 5 igitur, Scaure, potissim uni quaero, qui ludos apparatissimos magnificentissimosque misit, ecquis istorum popularium tuos ludos adspexerit; ecquis se theatro populoque romano commiserit. Ipse ille
maxime ludius , non solum spectator, sed actor cinero anaa, qui omnia sororis embolia novit, qui iii coetum mulierunt pro psaltria adducitur, ne tuos
ludos adspexit in illo avdenti tribunatu suo, nec ullos alios, nisi eos, a quibus vix vivus effugit Semel, inquam, se ludis homo popularis commisit omnino, quum in templo Honori Virtutis honos habitus esset virtuti, alique Marii, conservatoris huius imperii, monumen lum municipi eius et reipublicae defensori
LV. Quo quidem tempore, quid populus romanus
Gavii Ludios fuisse ressi, ut ex oratioue de Raruspicum respons
coniicio. iii, dum gerentii ludi. in scena Psullerent Ludiiiiii lite ali- Pella credo P. Clodium qito lodianismopere deuelari solitus Mei: qui avsem Semitti iudos nobiit picere, quum populi eis io ei obibi
Pro iis re, Iri: e recitatur. Atraphrἱ videmus ut in orat. Pro Archia: uvae est iucunda narratio . et canti-
lena, et quidquid eos, qui audiuiit. oblectat. ID. Sororis embolia' Quia de ceti.t sermo mauisestum est ulludi adem ita fabularuni , quae et oui odicuntur. hoe est, digressiones tabula. Ludit autem in ambiguitute
vertit. Nam quia 1 β Dio est tim,dextrinsecus inseritur et inmittit Di ,
traductum est hoc Verbum ad pudenda inaseulina, ut ex Bevestio
docuit Graevius. Itaque omnia embolia sororis novit, est acute dictiini. Pr amores sororis, tu quibus et ipse erat Enr . In templo Honoria Virtutis Sic uter. e cod. Eri. et Genthia Vulgo
iis Divi Miminis eod. O vonus nωπρια --ιν. - Graionos sedem Honoris ari in visiuiis Naritillam, scripta pectiliari Distrilia distinxit denique a Mareelliana eiusdem P-pellationis. Vid ad Plan pag. 32.
629쪽
miserii, utroque in genere declaratum est primo. tuum, audito senatusconsulto, ipsi atque absenti senatui plausus est ab universis datus: deinde, quum senatoribus singulis speciatuin e senatu redeuntibus. Quum vero ipse qui ludos faciebat, consul assedit,
stantes, et manibus passis gratias agentes, et lacrymantes gaudio, suam erga me benivolentiam ac misericordiam declararunt. At, quia ille furibundus
laesinia illa sua vecordi mente, venisset, vix ο ρο- p is romanus tenuit vix homines odium suun a corpore eius inquiro atque insando represserunt. Voces quidem, et palmarum intentus, et maledictorum et amorem omnes profuderunt. Sed quid ego populi
romani animum virtutemque commemoro, libertatem iam ex diuturna servitute respicientis in eo homine,
cui tum petenti iam aedilitatem ne histriones quidem coram sedenti pepercerunt Nam quum ageretur g in , Sim ms, ut opinor calam a tota clarissima concentione, in ore impuri hominis immincns, concionata est Huic intite ιιι-- et Post inc0ia, atque
Sie eme Mulum ensuit Emesitus greative elis , quos aliquid a Volgo quia νον Musino in seruire tandiim erat quod initobr. Clodii ae Ostenderi . verti posset ei imminens et defixta his atque absenti Vulso ore mai, metu octilia Harissimo coneantnae
viilgus in gihili laetendis utitur esse potest. AN. t mauum aimul porris ni Huri In ore immri hominis
630쪽
PRO P. SEUl , CAP. 56 iatis instiosae citae Sedebat exanimatus et ii, qui antea Cantorum convivio concione celebrare sitas
sol t, cantomim ipsorum vocibus eiiciebatur. Et, quoniam facia mensio es ludorunt, ne illud quidem prahiermitiali, tu magiis varietate sententiarunt, nunquani illuui fusi, e locitia, in quo aliqvid a poeta
dicium cadere in ieini'us nostrum videretur, quod aut populum universum sugeret aut non exprimeret ipse actor. Et, quaeso hoc loco, iudices, ne qua
ine levitate ductum ad insolitum genus dicendi labi putetis, si de poesia, de bisuiombus, de ludis iii iudicio loquar. LVI. Non sum tam ignarus, iudices, causarum, non tam insolens in dicendo ut omni ex genere rationem aucuper, et Omnes undique Iosculos carpam
atque delibem Scio quid gravitas vestra quid liaec advocatio, quid ille convenius, quid dignitas P. Sextii,
quid periculi magnixudo, quid aetas, quid honos meus postulei sed inibi sumpsi hoc loco doctrinam quandam iuventus, qui essent vitinares tia ea expli
canda demonstrandum est. non esse populares omes eos, qui putentur. Id facillime consequar, si universi, Populi iudicium veruin et incorrupium, et, si intimos sensus civitatis expressero. Quid sui illud, quod, recenti nuntio de illo senatusconsulio, quod factum est in templo Virtutis, ad ludos scenamque perlato, cons in maximo, summus artifex, o mehercule semper partium in republica, tanquam in scena