Hortus medicus et philosophicus: in quo plurimarum stirpium breues descriptiones, nouae icones non paucae, indicationes locorum natalium, obseruationes de cultura earum peculiares, atque insuper nonnulla remedia euporista, nec non philologica quaedam

발행: 1588년

분량: 148페이지

출처: archive.org

분류: 식물학

21쪽

i coon medium, foliis multis unciali longitudine acuminatisteretibus,strictis. Haec est maior in hoc gener pecies oin , quam uici bcrevocant, praedicto qui- mltini et cuius alterat plum species est scd soliis ac cauliculis breuioribui i, troon minussi Vermicu&ru insipi a calterum quod i ii di est gustiis sed infrequentius Saepe tamen utrunquet noeodemque loco natum vidi letooncerrarem Cordis Cras uta errata Rarior est. Cor . st De raria maior Copiosi ili me habetur u ris initio Stolbergae, Est degenere Orobatiches Eius alia species minor ac tenerior, candida tota. Scd hec

rarius reperitur ac potissimum aestate.

. Metti uis, impellas, cu caesiis muscas, quae ex eius

floribus vivunt,ut studiose etiam Angli oblertiarunt L coctono uteum in montibu dui pr rami una maxima est luxuites, Stolbergae, ilicidae,&c. Ion mitritum Galati . notae Ranunculi luteo magno.sed infrequentiui hoc qi' o seM, NOMI sectorolophus Dodonaei prima seu lulatia, Drauny orcsIvltra Vualchenridam . .

inmisantis Ubique fere. Ita vero nominat plan-

22쪽

s Harcynia Saxono thuringica.

triplex metaria maior, passim ad loca culta. Item minor. Item alia grandior caulibus bicubi talibus, foliis mucronatis, quadrantem longis, sextantem latis, squallidis. Piumpetraeum eu Saxatio Plantula palmari, radice candida Petrosii lini vulgaris, tenui. Oliis eiusdem, sed tenuioribus, paucioribusq;. Vnicam ante triennium hic Stolbergae reperi inhaerentem rimis saxorum.

piumfluaticum, caule cubitali ac maioriquandoq; striato, laeui, folijs ad radicis caput in terra dispersis, quae adhaerent,(veluti costis quibusdam pediculis oblongis imbricatisq:.

Foliolorum semper bina exaduerso sibi respondent, dentata, subnigrantia, laeuia, splendentia, oblonga quibus sub in de minora redduntur ea, quae ex caulis ac brachiorum ipsius gcniculis prodeunt Vmbellas paruas minutissimis floscuulis candidis explicat, quos subsequitur semen apio maius duplo, acre Radice nititur crassa, candidiore, acris ac feruentis gustus Aliqui maiore pimpinellam vocant, sed meapimpinella maior alia ab hac est, Vt infra dicetur Lauretius Hiel, excellentissimus medicus&anatomicus insignis,prq-ceptor olim meus, hac mihi exhibebat pro Dauco iij, priCordi, sed pro Selinoide illo Dauco apud Cordum ex Trago Pimpinella vulgaris seu minor depingitur(sicut, Angli sentiunt in Indice sui operis eandem Pimpinellam esse Daucum illum qua etiam describere Cordum ipsum praecipuae notae ostendunt, quod scilicet eius folia non sint ita splendida det glabra ut in apio, quodq; in campestribus stirps illa proueniat. Hoc Vero nostrum api genus nusquam in campestribus reperitur, sed potius in sylvis opacis locis iue paulo humentioribus, stantq; ei folia splendentia alabra. Vbi tamen Cordus postea Daucoides maius describit, eiu que folia cum latifolio seu Setino MN Dauco confert, vide

23쪽

ttar ad hanc nostra stirpem respicere citis etenim foliis Dau- coidis illius folia similiora esle, quoad formam, quam istius p impinellae facile deprehcdere est diligentius ista perquiretiti, quia eodem odo in acutum mucronem dicti Cordi Dauci folia finiuntur, atq; in hoc apio soluatico, quod perinderin Pimpinella non accidit. Et fortaste Cordus duplicem habuit Daucum o Atro alterum quippe lati solium, qui videtur hoc Apium syluaticum esse, de alterum tenui solium,quae erit vulgaris illa Pimpini ella.

si irillis Oscis; vocant, circa loca cu is it hortis. x usu laesit , quanam tridam Lugio sibi sylvestre vocant,

Matth. Echion in agri Vcirca loca culta, iuxta vias, locis item caeduis montium: apricis. Achus amensis alba Flore nempe albo, in agris pasi mobuia . Gici ero Echion minus, in appendice stirpium pag. 2y I. Trago Lithos permon sylvestre Ego Anchuli, annumero, quod radix ei Anchus modo rubeat. Non tamen multum refert,

siue pro Echi siue pro Anchulae specie habeatur.

tiri man Tra , circa uernigerodam . t rrhenon rubrum rura se in agris. Anti rhinon minimu Reperitur locis cultis aut ligone subactis.

Dodonaeo Phyleuma Dioscoridis existimatur esse Plantula est palmaris, plerunque brachiata, solijs multis, tenuibus a tumst, fleetis arescuto num. A etiamsta remininui . Vere primo prosilit copiose. trium v num, aliquibus Ophioscor Odon, Dodonaeo Ampeloprasum Gesnero Alli una soluestre In hori. Germaniae

Tam mi circa liseidam.

aruis, albi rubris,capitulo antirrhi- iniit rimm a talente potius pro Phyleu-

partae

24쪽

io Harcynia Saxono thuringi cae

partae acera passina sarine Duis, saepe Obula. arine Duispalustris, in fossis stagnantibus despiscinis. Arthetica Saxonum. Locis nascitur pratensibus .collibus apricis meridiem spectantibus. Habetur quibusdam Staebes loco Radice constat oblonga, tenui, interdum simplici, interdum bifida trifidatae, transuersa ut plurimum forinsecus nigra, fibrosia ex qua coliculi prosiliunt reclinati, plures, paumare S teretes rubentes foliacirca radices plurima oblonga, carnosa exeunt, superne laevia, inferne molli lanugine hispida quoru singulum pediculo peculiari adhaeret Suntque hqc ferme trifolio, folio oblongo acuto praedito similia, quamuis in eiusmodi mucronem non desinant horum inferiora sub se in pediculorum insertorcparte lacinias tanquam a reliqua sui parte avulsa continent: in summo coliculorum capita constituuntur compacta ex multis vesiculis candidis, quibus exertatur flosculi trifoli marini, nisi quod brcuiores sint, aut meliloti pentaphylli in quolibet viri culo pariaqviliculae restant, semen Unicum cotinente S, aliquantulum rubens. O Anthyllis leguminosa Dodonaei. Lo-beiij.

fier Atticus caeruleus paucis tamen in locis. A me maxima, cubitalis saepe amplioriae folijs magnis, longis quadrantalibus fere sescuntiali interdum latitudine flore candido, fructu nigro, baccae instar intus semina sua copiose concludente ex saturato nigro purpurascentia. Al sinerepens Clusii.

A ne media, cui ferme maximae folia esse cdspiciuntur, lata oblonga, mucro nata,paulo breuiora, fructus quoque n&idem, sed minor Prioris altitudinem non assequitur, nec ita amplexi caulis est. Poterit aquatica dici, quia scilicet riuulorum marginibus ac locis vliginosis, opacis tumectis gaudet.

25쪽

Iohannis Thalli.

ne minor, soliis te nimbus oblongis sub incanis.. minor, foliolis oblongis, mucronatis, tenuibus, cauliculos frequentibus geniculis interstinctos habens, palmares, quam inde ma chri 3.: Alsimen voco. ira minora aliae tres species communiores quarum primax bivis fiequentissima folia obtinet caeteris hum S genera latiora rotundiora, maiora,vncialia,in paruum obtusum mucronem terminata Altera mediae magnitudmis folia continet, oblongiora de mucronat euidenter. crtiam mimis predit foliolita sub rotundiusculis ac in mucrone excrescen

A inranii alia species, foliola edens rotunca, sc drilertia: H Licem 1 linis, ita ut maiora soliola per toto coliculos,minin intercursentur. At intam ae aliquo taliae species. Prima suffruticis instar est, producit soliola parua mucronata, in cauliculi ex una radice emereentibus, plurimis, brachiatis,&sibi inuicem varie instar uium nidi, implexis, in quorum cacum me se exerunt capitula rotunda, lini capitulis ferme assimilia, sed minora Altera iam dictae assimilis prorsus, sed coliculis non ita varie implexis Tertia eadem est cum priori, solummodo teneritudine coliculorum,foliorum, flosculorum ac capitul rum, horumque omnium paucitate disterens . Singulae ratim ferme in hac specie exiguae, tenues admodum: lii peruacuae radiculae, singulos, tenuissimos, teneros rectosq; proferunt coliculos, foliis minoribus paulo, paucioribusq; ornatos. sine minor, passim vulgaris, alia, foliolis oblongiustulis(non

tundis mucronatis ex coliculo tenui singularique rarius odeuntibus. Huius&altera species est an qua lolia multo

longiora cernuntiar.

26쪽

ret Harcynia Saxono th utina ca

emergentibus geniculatis: flosculis partiis candidulis. Reperitur locis asperis secus vias, in imontibus item apricis asperisq;&poti strinum circa ossicinas metallicaS, ad accruo recreme Atorum mctallicorum

Asne hissi a passim locis praeserti insa loci umidiori bus. Eius

tres species diligentius rem cotem planti inibi de praehendere licuit Prima folia continet minore hirsuti e donata. Est vero haec ea, quam Dodonaeus auriculae muris loco nobis cxhibuit Altera species folia sortitur pilosiora sitiam uis haec differentia inter 'tranq: si te igua admodum Tertia iam dictis assimilis est sed omnia minora multo habet taut Al sine hispida minuta mihi dicatur. Caeterum harum omnium Alsimarum genera ac species plurimae alias etiam facile quouis loco eaei a Harcyniam haberi possim t. Albam, P in m. Reperitur aliquando solio amplissimo latissi ureiq;, dodrantem Videlicet longo dato. Arum aliud folio admodum lato, trientem fere Arum rursus aliud, talio macultato, lato S ipso, sed non adeo ut

in priori, Verum ViXqcta drantem aequante.

sarum aliquando reperi in HertZbergo mole iuxta listidam ante annos aliquo tu sic hactenus idipsum amplius se mihi nunquam obtulit, nisi nuper tot bergae. Diuersum hoc est: ab illis Arisari speciebus, quas Matthiolus exhibet. Folia enim ex singulis paruulis' oblongiusculis fibratisq; radiculis

prodibant singula, non admodum acuminata, sed rotundioris ferme figurae, licet nonnihil longius paulo protrahere labtur, firmata pediculi patianaribus. Ame in Veigili putatus nonnullis, seu Butomon Constantini , aut Cattha palustris clueri. Pastina in limnibus

27쪽

Ioli annis Thalij. is

se Dum Personata,Lappa maior, frequens potissimum circa loca habitata. Alsina ciet c. I, seu racemosum , sesqui dodrantalis est planta, caule geniculis discreto, ex quibus continuo ordine folia suae erit, Plantaginem maiorem fere imitantia, sextantem loga sescunt iani lata flores vero racemat in quasi in longo recurvoq; scapo dependent phirimi, rubicundi Frequens est muli is in locis opacis tamen&montium iugis idem store candido sed infreqtientius, nonnunquam conspicitur. is tua'u minus, folijs cum iam dicto iisdem, flore in summitate cat: lis sesquia odrantalis candido,cauo,cymbalariantremis suis labris parum dissecto simili liodammodo floribus Leucoii bulbosii Thcophrasti, ut plurimum unico: aliquando tamen&plures profert. lirius speciei plantulam aliquot ab hinc annis loco, liginoso ad radices Brocceiabereti reperi, foliis prorsus candidis, quod fortastis ratione solis acciderat, utpote cum ipsius radii sibi ferirta maturata perfecte ipsi non daretur. Poterit autem a floris figura Alitina

in tui Ihil adfiguram acutae Plantaginis accedunt, fioribus iam proximae dictae speciei iisdem,ca didis, sed in lacinias maiores dissectis cui deter. Haec duplo est: maior, cui ampliora, longioraq; sunt omnia, talia scilicet de caulis ac minor, cui omnia sunt minora contractioraq;: quae propterea in hoc genere ali alis tenuis oliae nomine censeri poterit Haec porro tenui folia species non solum candido sed rerubro flore licet infrequentius, interdum repetatur. Hi .i porro Icillud,quod florem cauum uali ligura propendentem ex caule recurvo sesquid odrantali profert evnde potetit Ilisma, a uis dici aut, o diquodq; ab Amato pro

28쪽

Harcyrii Saxono thurinica

Tonchytide prima exhibetur, puto in Harcynicis iugis quoq; reperiri, quamuis nondum quod sciam, in illis mihi sese ostulerit, licet in vicinis saltibus Franckenhusa nisi qui Vnostra Harcyniae pars sevcmb is quaedam sunt non sit infre

et mat pinum, Cattha Alpina Ges erit Ciet haec sternut meta. OnyZae forte annumeranda est. Nascitur in Broccen-hergo, item circa uernigerodam locis vliginosis, inquibusdam pratis dis non procul a Stolberga.

netallis aquatica sabachpungeri passim in locis vliginosis ac

scaturiginibu S. Metallis aquatica folio maximo trientem nonnunquam longo ac sextantem lato. netallis terrefris mas foemina, quarum altera puniceo, altera caeruleo flore constat. in locis fossione excultis: in agris. Vallis lutea folij numulariae, adeo ut facile pro eadem a non perito rei herbaria haberi posset Frequens in uliginibus circa Broccen bergam. Alchimica passi m. sparon passim . Arachi primum genus Dodonaeo flore viciarum puniceo siliquis maioribus nigris. Est de genere viciarum soluestrium. passim.Arachi species altera Dodonaeo. en sylvestis seu nigra, cuius grana paulo longiora crassioraq; sunt avenae Latiuae, ac ex rubro nigricantia. Est autem Aegy-lops seu festuca Pliniana apud Dodonaeum. Auena serius. Haec Auenae similis est iamdictae sylvestris breuiores profert folliculos, semina item minora. Est ipsa festucae species.

29쪽

Iohannis Thalij.

Harycniae nostrae in montibus vltra Ilienburgum mon sterium. Sed eanUbi nondum vidi . Nec tamen omnia illa loca ibidem hactenus perreptare mihi ii si a x A. - ,ri Ahara si Wlia licebit appcllare plantulam, cuius lemma anno superiore misi nomine Cum enim nos, quem plantula illa profert, exactius respondeat, in tapetetrine consideraui, Alisines storibus potius inde denominabo donec decius aptiore nomenclatura melius aliqua do edoctus tuero quam a stellae figura, quae alijs quam plurimis Ori melius forte, quam huic,couenire poterit Familiaris est Broc-cen bergo ac montibus vicinis,ligine perpet ira irriguis cauliculo singulari, dodrant aliquandoque, ut pluri in una palma- . Haecto, t reti, tenui, inferna parte mliis fere nudo supernax operambitum ijs cincto, quinis, senis, septenis, octo Aue pyri ferme foliorum similitudine, sed non ita rotundrum, oblongiusculis, sescuncialibus, teneribus, laeuibuS, Viridibus,

fibrat . Ex quorum medio pediculi tenues valde quadrantali sere lon' tudine exurgunt, in cacumine suo florem sim-gulum singuli sustinentes lacteum, Alsinae similem quem capitulum subsequitur rotu dum Coriandri semine minus,

se semina nigI tenui candidast:

cludens Peculiaris quaedam Pyroiae species, quam in s luis

et neon uoque otissimum circa Greuerat halium

seruaui. Folia tamen Arbuti potius iunt quam pyri An ne ore calidi do, amplo, solioso, caule palmari, foliis iss

si de ins . Otieqs disse Broccei bergi cacumim hecies illa, quam Pulsatillam vocant. In promon

30쪽

Harcynia Saxono thuringi catoriis quibusdam apii cis heri diei expositis. qui ria luestris, si ore caertileo simplici. I eperi hoc anno ISTA in prato quodam aprico non procul a Stolberga, aquilegiae stirpem unicam flore candido, nonnullis veluti literis caeruleis intercursato 1 qua tamen no procul aberant Aquilegiae fore caeruleo plureS. Am coides. Sic nomino herbam inter segetes, solo praecipue arido ac fabuloso t&quandoq; aliis itidem locis istiusmodi ariditate praeditis,exilientem, radice suffultam tenui, candidula lignos a fibrataq; ex qua coliculi prosiliunt tenues, plurimi, procumbentes, frequentibus geniculis intercepti, quae ambiunt foliola tenuia, oblonga, herbae Talis alitiae foliis milia sed minora,angustioraq; Flosculi ei in singulis pediculis singuli parui candidi, prominent, quos capitulti lini fere, subsequitur, seminibus plurimis nigri catibus papaueris fere scabrisq; refertum. Duplex haec est, maior&minor Mino autem paucioribus est coliculis breuioribus, non ita prociduis occurrit etiam circa salinas axonicas,

BR Amo ibi matri, latifolia Radicibus constat inutilibus ligno sis, candidis caule sesquipalmari, non admidum recto, rotundo simplici, nonnunquam etiam brachiato, foliis mollibus, laeuibus subflauis integris, sine incisuris aut sinuosis crispaturis, mucronatis, tuas uncias trigis, uncia latis In summitate in exiguis pediculis racemus florum candidorum existit, ex oblongis vasculis Brasticarum satiuarum modo prominentium, quibus deperditis stiliquae oblongae pronascuntur, semina brassicae fati: a minora continentes asscas luestras long molia Radice costat parti innosia fibris mul

Folia

SEARCH

MENU NAVIGATION