장음표시 사용
61쪽
& perieulosa dogmata introduceremur,& eet ros, ut id tanquam venehum sespectum haberent, monuisset. At Imperator, quasi gravi aD sectus injuria, Pontifices convitiis insectabatur,& homines omnium mortalium stultissimos appellabat : quippe ςx morbo gravissimo , qui exitium ei attulit, pronior ad iram factus. Proinde iis quae priore decreto susius oratorii 1 ornare mentis adhibitis seripserat, in compendium redactis,& dogmatis illecebris adornatis, aliud decretum promulsavit. Cum autem tune in Palatio ad Damalim, quod Scutarium dicitur,
tum ad vitandam turbam , tum obae iis tempe' riem versaretur, totus curandet valetudini intentus iussu eius Pontificum Collegium. & eruditi ssimi quiq; eo trajiciunt.Qui clim vix ex lintribus descendissent, Theodorus Mazuc , homo apud Imperatorem gratiosus & inrer scribas authoritate Princeps adest, & oratione ad Patri' archam ω Pontificum Collegium instituta,Imperatorem, nunc adiri posse negat , ob morbi
quandam accessionem : litera vero, quas manu teneret, esse audiendas. Agebant autem
alterae de proposito dogmate i quibus a Ponti-fieibus subscribi eupiebat Imperator e alterae sub persona ejusdem cum summo pastore Theo-
ἐρ- δe Pontificibus, ob praeposteram advocationem expostulantes , majus Concilium minabantur r&controversiae disceptationem ipso
veteris Romae Papa adhibito cujus hae de re
62쪽
facile haberi potuisset, perscriptum ad Regulum illum Sitifensis Mauritania: , ut di i seculo XI. ἱ-466. iudicium, qui omnino voluit, unum ςse eundemque Christianoru&Muham medan O-rum Deum ὶ jurejurando testificaba tur. In gratus, inquit, universitatis rerum Deo, a quo praeter Imperii fastigium, aliis ilustribus praerogativis sum ornatus& insimus essem, nisi pro tenuitate mea qualecunque illi studium meum deelararem: & summis in id viribus incumbe
rem, ne is verus Deus auathemate notaretur.
C tei sim auditores ea magniloquentia adeo pon percellebantur, ut vir doctissimus&eloquentissimus Eumlius Thessalonicae Archiepiscopus , eg iratione vehementer commotus , verum Deum aliquid holo hyron , inqselicis ingenii commentum , perhiberi nullo modo serret. Enimvero, inquiri insanirem,
& hse habitu ostento pallio in indignus es
sem , si Deum verum judicarem brutum illum praediconem, & omnia obscutit iis & sceleri doctorem. Quar cum clara voce de magno ve rae pietatis affectu dixisset, audito Ies pene obstupuerunx. Scripti vςro illius recitator, pau. lisper velut attonitus, compressis labiis altitit, deinde ad Imperatorem revertitur : qui ea Oratione pertu ibatus, varia desensione usus est,h patientia , ut nunquam ante , laudata . ut querulos & cavill rores vitaret, se quoque in egerrimis Chtistianis anumerabat ,& religio-l
63쪽
sissimis natum esse parentibus asserebat, & contra Thessalonicensem judicium vehementer efflagitabat. Aut enim, si absolveretur, ur qui Deo p dieoni no crederet, nec de religione perinperam sentiret, se justas pamas de eo sumturum qui contumeliosa verba in unctum Domini ef-'s uitet: aut si condemnatus esset, quasi alium quam Christiani Deum coleret: veritatem velle di scere.& gr ti m ei non parvam habituru, qui sibi errorem extorsisset, & veritatem explicasset. Paulo post Patriarcha in ejus conspectu venit, &quae res postulabat locuxus, effecit, ut iracundia placata, veniam habitae orationis
defendendi sui potestatem Thessalonicensi daret, cum hac tamen castigatione. oportere eum.
ut virum sapientem, ab obscuritate verborum sibi temper re: nec effutire temere, qua nihil ad rem faeerent. Postea, cum scriptum de eo dogmate public recitare tur,&ab omnibus, ut pie explicatum laudaretur, se lubenter subscripturos pollicentibus, Concilium est dimissum. Acilli abibant laeti, quod adversatione sita Imperatorem vicissent: is veris gaudebat, quod eos ad suam flexisset, voluntatem: ac paucis verbis id consecutus esset, quod antea verboso scripto impetrare non potuisset. Postridie Concilium prima luee iussu Imperatoris in Patriarchae aedibus convenit, ut faςerent, quemadmodum fro- miserant. Verum illi omnes mutata sententia
subscriptionem recusabant, quod in illo scri-
64쪽
pto verba adhuc quaedam mutanda laterent :quibus erasis alia reponenda essent, quae cum vera sententia congruerent. Rursus igitur commotus imperator, eorum vacordiam , inconstantia m, & levitatem aperte insectatus est. Sed illi tandent aegre assenserunt, ut anathema a Deo
Macho meti in ipsum Machometum & Omnem ejus doctrinam dc sectam in catechetieis libellis transferretur. Quo, post multos congressur, decreto de confirmato, tandem acquieverunt. Sic Nitit. Choniat. Habet haee Manuelis Historia nonnulla , ex quibus potismata quaedam eliei possent, observatu dignissima. Certum enim est, Andabatarum more aliquandiu pugnatum esse, nullis statui controversiae politis , quod maxime conveniebat, limitibus. Aliud Manuel in. tendit, Eustathius aliud. verum, curam hanc Lectoris judicio resin quimus. & industriae. unuincumbere nobis , ad solidiorem recitatae disputationis notitiam , videt ut; Dicere videlicet, quid sit ολο φ Μον. Est in Athorano, Surata, numero I IO. quae ita ex Arabico translata verbolim habet i Diciso, ille Deus unus, Dem AZZa.
haado ; qui nec gignit, nec gignitur, nec 1υ ef imilis quisquam. Est hoe symbolum Mu-
ham medicae fidei prae caeteris decantatum , in quo Deum suum vocant Aeet mado, voce ad modum de obscura, de πολυ μω. Significat nim Azgamado, apud Arabes, Herum , yami numi
65쪽
4ὸ Hist. Sac. N. T. Seculum, seu CAP.XII. Num ,perpetuum, diuturnum excelsum; cui nemo comparariporem Indissecabilem perfectu,nusio vitio laborantem, incorporeum I omnumali expertem. Ita ipsi explieant Arabes. Abu-ηaea de hae voce scribit.qubd vel Dominam
significet; vel eum, ad quem ranquam auiamst homines covertunt aut conigregant est, qui nec edit, nec bibiti ve i ,qui nec dormit,nec dormitat; vel, qui nec gignit, nec gignitur. Ἀben
Abbas vero ait, Zama don eum uenorare, quisiveriorese habeat nullam. Alii voluiit hae v ee innui sortem; belgatorem; unum, qui nultas ullis destribi popis proprietatibus; qui omnes ditat, ipse vera nul&m sit indignu . Hanc et
go vocustam,quam Arabum docto testa contentiose vexant, Graeci reddiderunt per ολοὸ φυ ον
quod solidum proprie est, non constatum, stedductum maluo .prout ipsa quoq; Arabica voxfo-liduale, imo licem,& quidquid durum est,exprimit.Cum ergos amorientalibus Ecclesiis Caatechetieae institutiones hunc Multam medis Deuὁλόσφυρον, seu aE mado anathemate feriistens, gravi sermone Imperator,pro hac excommunicationis formula abolenda certavit,non tantum ut ne recens converserusaracenoru aures offenderentur;sed etia ut vehi Dei gloria vindicaretur.
JAtq; hcie occasio fuit prolixae illius disputationis inter Impetat ore,&Ecclesiae Antistite, institutae.
66쪽
- ιθ Unde Conradus Rex, sermone ad milites habito, veternum iis exprobrat & nimiam indulgentiam , qua Agarenos tanquam lupos in suam caedem alant, & per dedecus suo cruore saginent: Nicet. Choniat a naι. p. 6. Andronicus, tyrannus licet, intolerabilem illam & Christianis indignam consuetudinem, qina naves tempestatibus agitatas & in litus ejectas impune praedari licuit, sustulit, qua de re sic Nicet. p.I62. Cum autem apud Romanos eosque solos, ut opinor,iniquissima consuetudo valeret, ut naves tempestatibus in litus ejectae, noci modo a nemine adjuvarentur, sed ab accolis, quovis turbine saevioribus diriperentur, siqua fluctus reliqua fecerant: iniquissimae isti rationi tam acriter est adversatus, ita piratiram illam rapacitatem compescuit, ut haec una res amplissimas ejus laudes complectatur. Nam aulici quidem Proceres, id malum deploratum& im medicabile iudicabant, ut vetustate confirma, tum ac multos ex supelioribus Imperatoribus fasciculis literarum in provincias missis extrema naufragorum spoliatoribus minatos: sed eo- natum illum fui sse iiritum ,&intra scripta substitisse, rubricam Imperatoriam illius mali undis eluentibus , ut literae illae plane in aqua seriptae viderentur, & edicta fruura subnotarentur. Quae cum hi dixissent, Andronicus circumstantem Senatum acriter intuitus & se spirio ex imis
praecordiis ducto, Nihil, inquiri est, quin ab
67쪽
, 4Imperatoribus emendari queat: nec ullum peccatum est, quod vires eorum superet. Superiores autem Imperatores, aut rem stulte sunt aggressi, aut se dolore injuriis simularunt. Nam si corruptelam illam vere suppressam, & libere agi ea quae ad aequitatem pertinent, voluissent: rubricatis literis omissis de chaltis inutilibus despectis, cogitassent, sanguinem deflere, non la-ehrymas fundere eos, qui homines , apud quos fractae naves ejiciuntur, occultis inma: i saxu&rupibus duriores experiuntur: &ense illor coercuissent, qui non frustra gestatur , 8e capitis iniquos damnassent. Hoc vero malum, quod altissim stam egerat radices, ut tolleret, non gravi tantum sermone Andronicus cohortatur, sed&in delinquentes seipendio animadverten
dum deeerni las Nicet. Choaiat. de Isaacio angelo, p. ii 9. Ea
ejus suit audacia, ne quid gravius dicam, ut sacra vasa profanaret,& templis avulsa m en sis suis adhiberet. in comessationibus quoque,ex gem- mis pretiosis & solido auro, calidum instar facta donaria , quae supra Imperatorum monimenta pendebant, manibus versabat , & pelvibus insuperabilis elegantiae, quibus se Levitae & Sa.
cerdotes, cum mysteria sacra tractant, mundare
solent, pro malluviis utebatur. Auferebat particulas de venerandis crucibus . idern ornatum maximi prei ii de i ni mortalibus Christi oraculis, iisque pro monilibus dc torquibus utebatur:
68쪽
. . sectio I. de Christianismo.
ipsos vel o codices aliis Imperatoriis stolis, quae nihil haberent admirationis, involvebat,& graviter succeiisebat iis . a quibus monebatur, ea fa cta non expedi e religioso Imperatori, qui pietatem a majoribus accepisset, nec aliud esse , quam sacrilegium, eosque, ut manifeste deliros& honestatis ignaros arguebat. Licere enim Imperatoi ibus omnia: & inter Deum & Regem, quod ad terrenarum rerum gubernationem attineret, non eam esse differentiam, quae sit inter negat lonem & assirmationem , contendebat, bJ Iohannes Comηenus, Imperatoris Iohannis Comneni ex fratre Isaacio Sebastocratore, nepos, non modo in castra Persarum transfugit, sed&in religionis Multam medicae sacra, Nicit. in Joh. Comn. p. 9. Abjurata religione,Icomensis Persae filiam uxorem duxit.
id Quo loco a Choniata habentur seditiosi
illi, quibus veniam dedit Isaaciae, hac tamen lego , ut poenitentiae ob violatum jusjurandum declarandae causa, Patriarcham adirent, seque anathemate solvi peterent, quo a civibus, cum illorum facinora ex turribus spectarent, obstricti essent. Ac multi, quibus religio cordi erat, ita
fecCrunt. caeteri vero nutu capitis duntaxat admonitioni illi assensi, magni templi ingressum,&confessionem pro nugis habuerunt : ne dicam, fuisse quosdam petulantes, qui cum exiissent, Imperatorem deriserint, & subsannarint.
nihil esse novi dicentes, si is. qui sacrificulus olim D suis
69쪽
so .Hist. Sac. N. T. Seculum, seu CAP.XII . fuisse t snam id etiam ei crimini dabatur) ipsis etiam ea praescriberet, quae e puro didicisset. D J Illi enim deditus erat Aaron quidam, de
quo site Nicet. Choniat. annal. p. 73. Calumniato res quidem alias alii dederunt poenas. Aaron vero gravissimas omnium, suis ipse laqueis irretitus. Non multo enim post, eum Magiae studiosum esse, compertum est: & simulachrum testuis
dinis prolatum, in quo erat imago hominis, qui ambos pedes habebat in compedibus &pectus clavo transfixum. Est & librum Solomonium evolvere deprehensus, qui cum legebaturlegiores daemonum adducebat , subinde interrogantium, cur accersiti essent, ac jussa alacriter exequentium. Atq; tum ob hanc, tum alias etiam
ob causas & oculis privatur & lingua. Eodem supplicio mactati etiam suntSelerus &Sicidii es, qui sub Astronomue professione, magiae & dae
monum imposturis operam dabanr. Nam Seserus , Chontata teste, cum nubilem quandam virginem, a qua contemnebatur, adamarer, ac manifeste solicitaret, per lenam ei malum Persicum mittit: quo puella in sinum recepto, amore &libidine insaniens,ab illo corrumpitur Puellae vero cognati facinus id indigne ferentes,& strenue contra daemonem pudicitiae puellarum infestum,& pomo, instar malefiet illius serpentis , insidiantem , quas castitate tanquam horto Eden ejiceret. vociferantes, effecerunt, ut ejus aspectu penitus privaretur, quam impudice
70쪽
aceaspexerat. Sicidites veth praestigiis quibusdam rerum earum conspectum eripiebat, quas oculi intuebantur, & totas daemonum cohortes immittebat iis , quos volebat perterrito S. Cum autem aliquando ex editiore palatii loco naviculam vidisset, qua ollae & patinae vehebantur, adstantes interrogavit, quid daturi essent, si essiceret, ut nauta alienata mente, naVigatione omisia, remo ad comminuenda fictilia uteretur qui eum ei pollicerentur, quicquid pQ stulasset, nauta paulo post exui git, & vasa non prius ferite destitit, quam in pulverem redegi se set. Quo conspecto, illi risu rumpebantur, factum illud admirantes: nauta vero paulo post barba prehensa coepit lamentari, amotaq; caligine illai se, ut ira Numinis agitatum, deplorare.
Rogatus cur merces suas ita tractallet, cu dolore narrabat, se remis intentum , horribilem serpentem supra vasa porrectum , oculis inconni ventibus in se conversium instat devoraturi se vidisse , qui prius volutari non destiterit, quam fi- stilia confracta elleti Inde subito ex oculis evanuisse. Fecit & aliud non dissimile. In balneo lavans, rixari cum quibusdam coepit, & in conclave egressus est. Paulo post & caeteri anhelan tes & trepidi prae metu ac festinatione invicem
conculcantes narrant, ex canali calidae aquae vi
ros pice nigriores exiliisse, a quibus, nates ipso rum plantis pedum ferientibus balneo exactie stent. Ob quae quidem scelera oculis orbatus D 1 est.