Historiae ecclesiasticae Novi Testamenti, Enneas, seu Pars prima. Qua res Christianorum, Judaeorum, Gentilium, Muhammedanorum, iuxta novem, post natum Christum, primorum seculorum seriem, breviter, succinctè & aphoristicè primò proponuntur; ... Autho

발행: 1656년

분량: 1055페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

91쪽

7x t Hist. Sac. N. T. Seculum, seu CAP. XII. religionem, orbem vicisti, t Ad te trahit homines , non ipsorum devotio, aut pura conmen ta , ta sicelerum multiplicium perpetratio,

pretio comparata. Huc facit querela Ironiscar ' notensis, an. Ch. roo. mota: Cum flatus Ecclesia me abis terrarum ruinas lamentabiliter putiatur, qui s dilector domus D E Id onestationes durdem domus quanto viciniuontis, ta*to ab ius pungit; quoniam ignis viciniora comburit, Epist. 13ti Confer Nauci . Generat. 38. p.977. a. Cessabant circa a.Chrri 6. in quibusdam Ecclestis clericorum officia, sisiud famosissimum Monasterium Fuldensi uuad ultimum redactum est inopiam. X. Scholasticum statum seculi huIus

quod attinet, multa i' eo occurrunt memoratu dignissima. I. Theologia, a Pe.

tro saJ Lomba o, Parisiensi Episcopo i

n Va, Ma Graecis mutuata,traditur Me.

thodo, quae tum ipsi aliquandiu Ponti siet Romano O J suspecta fuit, & damnata; tum a Pontificiis fri scriptoribus ex. plosa. Scholastica illa dicitur, κατ ἐυπνω certis Γῆ absoluta aetatibus, deterior indies evasit. II. Iuris civilis prudentia Imperatorum se J auxilio restituta , ω publi-

92쪽

Sectio I. de Christianismo.

publice in Academiis proposita , juri Canonico, a Gratiano, Bononiensi Monacho conscripto, fgJ cedere paulatim cogitur. II. Arabum Lingua S stu. dia, tum ab aliis, tum ab fh J Anglis in. primis , excoluntur: Europaeis variis librorum translationibus frJ commendantur : J ipsaque religionis Multam medicae arcana deteguntur: qua tamen occasione non modo Grrci J Philosophorum fontes paulatim negliguntur; sed ipsa quoque Christiana Theologia Arabum spinis & mJ barbarismis intricatur atque impeditur IV. Philo- subia, DJ & ipsa in varias sectas distra. cta; dc superbo in Theologiam dominio intolerabilis turpiter degenerat. V. Philologia, seu politior Latinoru&Gra coram literatura, a quibusdam paucis in Anglia N alibi ΡJ in honore esse coepit.

sal De quo Geneb. an. Ch. Ugo Petrus Lon gobardus, cognomento Magister sententiarum,

qui Disium Parisiensis an . Ch. Il6o .salutatus est, celsione Philippi, Eeciem illius Archi diaconi, Ludo vici Regis fratris, qui alioquia majore parte electo fuerat, primus Latino . E s rum

93쪽

γε Hiae Sao. N. T. Seculum, seu CAP.XII.

rum Theologiam i per antiquorum libros star-sam, ieertum Methodum arte redigit,a- mutiti nerabannis amoemi, qui ante quini gentos annos idem Gracis obris rastiterat. Ilia autem Metho in isti Danielis uessulo recotinua : Est D E u s in caelo, revelans mysteria. Nam apud utrums primus liber est Deo,Dos essentia,natura, proprietatibus, attribuoonibus: secundus de caelo, Castque orerum caro comprehensarum creatime ; Tertius de revelatone si e iscarnatione Domini, o rebus adram perti enιibus. Quartu de Masteriis se Sacramentis. Sunt, qui scribunt. Petνam Iombardum , Petrum Comestorem ,

qui a comedendo sie dicebatur, quod dicta Biblicaua memoriter recitaret quali ea in veptrem memoriae esu eondidisset TreeensemPresbyterum, S' Grattanum . fratres fuisse ; qu 1 tamen alii, qubd Petrusramiar-Novarae natus sit. ιιanus in Hetruria, Comesον Trecis in Campania, resutant. Alii utrosq; conciliantes, nothos eos fuisse volunt. Vide Gault.Gemb.M. Dan Prol. in l. I.sentent.c. . Alii se tres spirituales; Naacι.

,J Hine Epistola Papae Alexandri contra Petri Lombardi haeresin,quae extat in Hist.An-stic. Matth. Par. p. 3 3 1. Relatum μι praeterea

94쪽

Sectio I. de Christianismo.

Petrus Lombarduι, in quibuddam scriptis fluis, 4b articulas fidei deviavit. UndeνιEhelmo, SenonensiArchiepisicopo literas Fub hac forma direxit. Alexander Epistum 'vinservo-mm Dei , reusAmo Senones archiepisto salute. Cum in nostra olim esses praesentia constitutus,tibi viva voce iniunximu , ursus'alganeis tuis Parisiis sibi scitis ad abrogaria-nem prava doctrina Petra quandam Parisiensis Disivi, qua duitur, quo Chri Uecundum quod est homo.non est aliquid omnino in tenderes,c, ficacem opera adhiberes. Indesiquidem es, quod fraternitati Tua per Fripta solica mandamin, quatenus, quodιibi cupraesensessis,praecepimusρfaganios tuoι Parisios convoces, , una cum illis se abis viris

religiosis se prudentibin prascriptam doctrinamstud Npenitus abrogare, se a Magista Scholaribus ibidem in Theologiasudentibu Christumsuu perfectum Deum, sic sperfectum hominem, ae verum hominem exanima se corpore consistentem, praecipias edoceri:

ive sis firmirer, es inistricte injungens,

quod doctrinam illam de c tero nequaquam docere praesumant, sedi am penituu detesentur. Scxgμ eiam eiu dem ψ tu, centra

95쪽

76 i Hist. Sac. N. T. Seculum, seu CAP.XII. eundem Petrum Lombardum, Abbas Ioachim Floren in ean otii, libesiam, vocans eum barati cum se insanum: eo quod in libro Sententiarum, quem composiverat idem Pe rus de uni

laresve istentia Trinitatis dixit : quoniam quadam Fumma res est Paterio Filius, ct i-

risin Sanctus, or illa non estgenerans, neque genita nes procedens. Contra hanc assertionem ondsuit Abbin prasatin, quod non am Trinitatem astruebat in Deo, quam quaterni

Id quod bifariam fit. Alii enim, in ipsa

tractatione non pauca desiderarunt, Guiuimus nempε, Senonensis Archiepiscopus, Abbas Ioachimae Florensis, Iali nnes Cornubiensis, qui ut dicium. haereseqs Petrum Lombardum postularunt. Alii, modum tractationis rep ehenderunt, facile praevidentes fore ut semel ejecta authoritate Seriptum Sacrae in probandis fides do gmatibus, Patribus aliquando suecederentPhilosophi. quorum placitis id ipsum tribuatur .

quod soli. Prophetarum competit oraculis, E-lvangelistarum & Apostolorum, quod revera sequioribus seculis accidit Unde tot bonorum virorum, in ipso etiam Papatu querelae, de nova hae S periculosa Theologizandi ratione. Vide

analecta nostra, P. I . I . quibus adde Men .annal.

96쪽

Sectio I. de Christianismo. t 7

nal. lib. 6. p.6ι8. Ea tempestate Petrin Longobardus Lutetia Parisiorum, creatur Pontifex

Is quidem Theologumenon quatuor libros scri. ii , se acroincta PhiloAphiae veritarem, fonte purissimum , sicuti plus millies a D.

cobo Fabro, Iodoco Clichtoveo praeceptoribus meis accepi, al, auaevi, cand quaestionum, rivulis opinionum conturbavit. Idquodo inu

rerum magis misicaci simin satis sepem δε-

cet. Theologi Reformati de famoso hoc Petri Lombardi scripto in quatuor tomos distributo, ipsaque adeo Theologia Scholastica ita sen

tiunt.

I. Causam Pontificis & Pontificiae religionis in talibus quidem libris strenue agi, multa tame Iam excidisse, quae Papisticis placitis e diametro repugnant i de Scriptura, Praedestinatione; electione & reprobatione, Libero arbitrio, Eucharistia, quae excerpsit alib. Cata rest. Perii.l, II. p gJOt. IL Quatuor Petri libros postea fuisse totius Scholasticae doctrinae velut basin, .

Unde tot reperias Lombardi commentatoares, quot celebriores extant Doctores Scholastiei. Nomina habes in Prol. Dan. cui, c. q.con ser c.6.

III. Notoriam hane Theologiae Methodimutationem magna solis Eclipsi, multorum iu .ldicio, l

97쪽

dieio , fuisse praenuntiatam. Matth. Paris in A. Chronie.lib.hoc habet t Anno Domini iI4o.

Erl fis ρer tutam Aristam facta es cum ter more ita terribitas, horribilis, frenebrosa, ut caelestia defecisse viaerentur. suod si e

conjecit Balain. in Centur. p. i88 or huic cogνum utor Cum verisset sigilia extum ι ecce terra moι- magnu . Et Spirari in eis niger, tanquam saecud cilicinin, Apocal. 6.

Perect His,stu osuratiomem Solis inι estgι-m- hoc loco defectupurari Dina Iesia Christi. Tune captum en Oxomi, rarissis se alibi, curiose di blutari de authoritarentri,iae δαgnitate ordinis Monastici,de praefantia sacri libatus, de conreptione Matris , de fermensos ae mo, de Deficatione panis in astari pertranssubstantiationem, M. Hac per pradicta Eclipsin caeli morabanι, ad gloriam Dei : ut notum esset electis,sse Se. impleri.

IV. His iuventutem studiis ita fuisse occupatasti, ut illa Bibliorum lectioni vacare non potuerit,nec voluerit. Vide amiι.nostra p.i 9. Quid . quod ipse Bibliorum tontemtus hunc abortum

peperit 3 Monachi his diebus fidem teliti Bal. p.r 89. videntes Sacra scriptura cognitionem frigesiere, or contemptuι essepra studio Iarisconsultorum, dissutationes Seholasticas de re-

98쪽

semo I. de Christianismo. t 79

bwsacris insti uerunt. Othreri ingensis0iscopus inquit Caeneia Sylpiis primus dissutandi subtilitatem ex Aristotelis doctrina receptam , ad Bavaros or Austriatos detulit, uι impii cultus, ct hypocrisa Monachorum inventiones pro nece sariis ac bonis operibus de inceps haberentur, imo ut pro articulis fit in Ecaesis manerente alligorticas interpretationes , morales disiciplinas, patrum Imrentias, doctorum censuras, or ex Ari toteler olutiones ac problemata Scripturis adiderunt. Tunc nimirum intrabant duriorum doctrina, quibu ,Evangeliosi usto, omnia dimetiebantur. Petri Lombardi sententia Theologica , Petri Comesons Scholasticae Historiae, o Gratiani Monachi Pontificia decreta, ubique dominari carperunt. Als his nihil sinum, nihilpurum, nihil credebatur in Ecclesiis religioseum. IV. Ipsum, huius Theologiae Methodi apud

Latinos authorem Petrum Lombardum,haberi 2 multis testem falsum, scriptorem perniciosum, denique etiam ridiculum. Vide proleg Dan. c. s. eonset sub finem Elenchum eorum, qui primo libro sente citiarum in citanda tum S. Sc. tum Patrum authoritate sunt a Petro lambardo vel addita, vel detracta, vel commutata, vel memoriae

lapsu supposita.

99쪽

Hist. Sac. N. T. Seculum, seu CAPAi1

sH Triplex hujus Theologiae observanda est

aetas, Vetusi. o Nova. Veteris Theologiae Seholasticae,initia a Lansranco Papiensi ; quem admodum scribit Danain, coeperunt: sed ea da. tasse postea videtur usque ad Albertum MagnupeqE per annos 2oo. videlicet ab anno Domini io2 o. usque ad annum Ii2O. quo tempore Lutetiae Parisiorum ipsum Seholasticorum Theo logorum collegium, & lustrum, quod Sorbona dicitur, aedificari coeptum est,ne ho h tanta urbs hoc malum venenum mature intra viscera sua reciperet. Haec aetas habuit Lanfrancum,suit.

mundum, Anselmum, Hugonem de sancto Victore, Gratianum, Lombardum, Comestorem; Pett.Clericum, Rupertum, Leonem Tuscum, cuillelmum Antisiodorensem, Cyrillum illum impurum Monachum montis Carmeli , quisci ipsit novum Evangelium ) Petr. Cluniacensem, Bernardum Compostellanum, Hugonemilarcinonensem, vincentium Gallum, Alexana drum Alensem, inui primus in quatuor libros Sententiarum P. Lothbardi commentatus est Gualterum Pictaviensem. Haec vetus Scholastici cene quidem pudentior adhuc elat : de quanquam Patrum Ecclesiastieorum, i.e.homitium Eeclesiasticorum dicta ipsi verbo divino aequabat, tamen verbum Dei tractabat,& commentariis pro captu illorum hominum. id est, pro ignorantia & barbarie illius aetatis explicabat. De hac igitur ipsa aetate sic in P. Dialectico

seriis

100쪽

Sectio I. ds Christianismoo . q

scribit Joh. Trithemius , abbas Spanhemenus.

Ab hoc tempore philosophia secularu sacram Theologia siua turiositate inutili foedare coepit.

Aristoteles quidem in ipsius S. Theologiae templi &saerarii limen jam introductus erat: nondum tamen in ipsum templum, vel illius adytum. In quod tamen postea perrupit,aut potius a Media Scholastica, quae secuta est, deductus fuit. Mιdia Seholastica ecepit ab Alberto magno,i.e. anno Domini Ia Io. & pergit usque ad Duranὸum de sancto Portiano , qui vixit anno Domini 133o. Itaque durat illa sere per annos cen tum & decem, qua florente Otto mannus ille Turcarum Imperator, de nominis Chiistiani in-klbssim us hostis exotitur: Monasteria in oecidente praesertim, ubi hae e Seholastiea vigebat, hac eadem aetate furiose exstruuntur, crevitque hoc locustarum genus in immentum. Habuit haec mediaScholastica Albertum Magnum,tanquam primum patentem & authorem, qui philosophiam illam prophanam, Aristotelicam dico,jam quidem in limen s. Theologiae impudenter & te me te a superioribus introductam, ipse in intima & adyta ipsa saetatii Christi intromisit, illique in ipso illo templo principem locum &primariam sedem eollocavit. superiores enim Scholastici Partum quidem, sed Eeelesiastkorum duntaxati dicta , ipsi sacro & divino Verbo

SEARCH

MENU NAVIGATION