장음표시 사용
31쪽
.in obseruationum forensium CXXXIV. iI. 35. BENEDICTU Ic Λ Rrgo v. processus titillo III. articulo IV. n. 73. et libro II. titu- Io II. responto XVI l. n. I4. P. as 4. IUSTUS HENNINO BOEH-ΜER volumiae I. parte II. consilio XXXX rim. n. 24. III. Conclamant leges omnes et approbant, ita fieri oportere, ut, medio Oinisso, caussam extra forum ordinarium recti ad altiorem iudicem nemo trahere audeat. Nec p. test igitur, neci debet quispiam, nisi quasdam excipias caussas, praeterito, et prointrito. proprio et Ordinario, primaeque iustantiae. vi nos loqui.
mur, iudice, ad altiorem et secundae instantiae iudicem resta ire. Quare ordo instantiarum neque turbari, neque negligi poteli, pro- . priuinque declinari forum. Sic proprium forum est ordinarii cuiusque iudicis et rectoris prouinciae, qui clarissimus, in qua quis larem constituit, qui proinde primus iudex est adeundus. Altior vero iudex est, qui et vice sacra dicebatur iudicare, secundae instantiae iudex, siue illustris, ut praesectus praetorio, liue speetabilis, qui videlicet dioecesi, ex pluribus prouinciis conflatae, 'magistratus praeerat, veluti comes orientis. Ratio autem huius constitutionis haec erat. Geminam is iaciebat et immittebat iniuriam in iudicem primi fori et aduers rium suum, dum superiorem statim adibat iudicem. Manifesta est in iudicem iniuria et contemtus eiusdem, quum nulla iusta de catissa cognitio eius, tamquam improbi, vel ut 1 preti iudicis, qui in id alioquin publice est positus, declinari potesti Patitur etiam
aduersaritis iniuriam, quum extra Proprium trahitur sorum, ad longinquum forte iudicis altioris. cum magno sumtu et vexatione, quod profecto fieri non debet. Quocirca et euocationum ad principem rarus apud Romanos usus erat. IACOB Vs GOTHO-pRΕDus in commentariis ad codicem Theodosianum libro.II. titulo I. p. 98. u. E.
IIII. Nemo itaque primae instantiae iure priuandus erit, ut probauit Io. PETRVs DE LUDEWIG consiliorum Hasio nlibro III. consilio LX col. TO2. n. 38. Vol. II. V. Quamobrem principes ceterique imperii ordines in pro-sriis cum subiectis sibi litibus, primam habent instantiam. Idem
iuro II. contilio LV. n. 38. col. 234. h.
VI. Priina quoque instantia in caussis sub udoriam non est posthabenda. IO. PETR. DE LUDEWIG consiliorum I lal issum C. libro Ili. ia. 77. col. 9st. voL II. SAM VEL STRYΚ volumine ILL d. . comitio XXII. col. 99. n. 14. libro I.
32쪽
BENEFICIO SIGILLATI M. 339. LX. .
Cantat itaque iudex, ne ulla alicuius fraude cam- petens alteri beneficium primae instantiae adimatur. Quid Z quod ex officio litigantes ad primam instantiam,
si ea praeterita ad iudicem superiorem Venerint, ex analogia tum legum Germanicarum tum Romanarum remitti debere, iam supra g. LVIIII. n. m. est Obseruatum.
I. LXI. Hinc facile patet singulis, quod ii, qui ordinibus
imperii sunt subiecti, nequeant renuntiare primae instantiae beneficio et iurisclictionem in cameram propagare f. LVIIII. n. I. . Quantumuis licet IOACHI-
Mus MYNS IN GER centurid I. Obseruatione LXXXVIII.
hoc fieri poster sibi-persuaserit. g. LXII. Inde quiuis intelligit, quod ille debitor, qui subditus
paret alii, quamuis se obliget sub formula: mis oder Ohne Recht, per hane non possit. prorogare iurisdictionem
camerae. Rehte interea GEORG. MELCH. DE LU- 'DoLFF commentationis ostematicae de iure camerali se. Dione I. II. n. I S. P. 3O. eum, qui austraerarum
foro uti alias posset, in chirographo per illam tormulam primae instantiae beneficium amittere, statuit. Operae autem pretium secero, si verba ipsa conc tionis omdinationis cameralis parte II. titulo X X U. V I. subiiciam: Da ei ire in einer Verachreiisv dem Gliiubiger Machi undGereali glebi, sines G falleuggen den versibri benen Gytera etu ver bren, uia sich an den Vanden oder Gytern mito ter obn Recti beetabis Tu machen. Mollan wir, Osisiolchereorte mit Recht, ad viam executiuam nichi tau extendis ,
33쪽
I. Variae sunt fraudes, quas ingeniosa excogitauit malitia. ut altor beneficio , quo gaudet, primae instantiae fine sensa callide priuetur, quod directo fieri nequit. Sic , uti Roma olii incommunis patria habebatur, quod egregie ostendit EZECHIEL a PANHEMIus de orbe Romano exercItatione II. capite VI. ibique tamquam in soro domicilii communi quilibet conueniri poterat per L. vlLD. de interdictis et relegatis,L. XVIIII. III. U. de iudiciis, ita putant hodie quemlibet statim in iudicio camerae coa-neniri posse. Λiunt enim Romanum imperium , communem quasi patriam et ciuitatem esse omnium, qui imperio subiecti sunt , ideoque iudicia imperii supreina commune sorum non instite statui posse. credunt. Sed si vel maxime haec quadraret comparatio, quod vero nemo sibi persita serit, fieri tamen hoc nequit, quia ius primae instantiae non admittit, ut quis statim iust premo conueniatur iudicio. vii recte monuit GEORG. ADAMsTROIVs in onmagmate iuris eluilis exercitatione VIIII. β. XU. Adde NICO L. HIERON. GuNDLINGIVΜ iu digesis libro Raitulo I. 6 XXII. R. p. 3I sq. II. Prustra quoque et sine emissa agri actor, qui pIures dLuersi sori reos captiose coniungit, eosque coram superiori iudice oonuenit, quia sic euertitur primae instantiae beneficium, quod
tamen sartum tectumque leges volunt conservari. AENEI, CGεΛκ peto v. libro II. titulo II. res Onso XVII. n. IO. P. 2sq. GE. N 1 C OL A I capite XX. processus iudiciarii n. l. p. 3O9.
III. Interest quoque magistratus, ne quis heneficio primae histratiae priuetur . LVIIII. n. III in. Ex quo palam est, quod huic priuilegio renuntiari nequeat, si hoc fraudem serat magistratui,
cui subie his est, obseruante LUDO UICO Gia NTHERO MAR
Tiru i in analectis forensibus ti lo XI. II. n. it4. IIII. De caussis fit aliburi ratione earum per nariam, quae parent ordinibus, complures asseuerant, fisci imperatorii procuratori non licere, eis actionem intendore, quia hoc repugnaret primae
34쪽
primae instantiae priuilegio. Dissentire videas NI C. CHRIs P. L. B. DE LYNCKER Volumine I. responsis XCIIII. n. 7. et i s. p. so8. Explanatione eget utique conceptio ordinaIionis camera.
m Parte II. titulo XXL ν. VIII
Quod omnibus etiam priuatae sortis hominibus competit beneficium, aeGuum est: tribui principibus imperii ; sine quo longe deterioris hi essent conditionis, quam ipsi illis subiecti, qui hoc iure utuntur. Pro-
he hoc intellexit NICO LAUS CHRISTOPHORUs L. B. DE LYNCKER de gravamine extraiudiciali p. 398.
ideoque duas instantias immediatis sussicere censiuit, quia una instantia caussis illorum, praesertim quum lctge grauiores sint, quam priuatorum, non satis comsultum videtur, prospici potest.
I. Sed praenideo, te mihi opponere auctoritatem tituli C. ubi senatores vel clarissimi civiliter ex criminaliter conueniantur, quo cauetur, ut actio in caussis ciuilibus, senatoribus et clarissimis in urbe intendatur apud praesectium praetorio vel praesectiun urbi. Vel, iubente principe, coram inagistro officiorum; ubi vero senatores in prouinciis commorarentur, hi ad praesidem eius prouinciae, in qua domiellium habent, in ius sint vocandi. Io. IACOBVS WIssEN BACH in commentationibus ad codicem libro IIL titulo XXIIII. p. I7 . IACOBVS GOTHO FREDUS in commeniatariis ad codicem Theodosianum libro II. titulo I. p. 92. Ex quo colligi posset, ordines imperii, quod ad instantias attinet, non aestimari debere secundum ea, quae de rusticis ciuibusve Deiarunt sancita. II. At vero, quantumuis licet senatores appellare nequirenta .raesecto praetorio, dum, ne ab hoc prouocetur, erat sancitum. . VIIII. C. de appellationibus, sed tantum supplicare licebat, L. V. C. de precib. imp. cr. ANTON. SCHVLTING in enarratione digesorum p. la9. hoc argumentum nullius esse momenti, vel inde Patet, quod sorum ordinarium senato in fuerit apud urbi praesectum, I nc. GOTHO FRED Vs I. d. ab hoc autem magistratu Ε a appella.
35쪽
36 sECT. II. DE PRINC. PRIM. INSTANT. appellabatur ad imperatorem, L. XVIIII. C. de appellat. item a praesii te prouinciae prouocare licebat ad principem, ID ANNEso RTwi Nus WESTEN BERG in priscipiis iuris digestorum libro XXXXVIIII. titulo III. III. p. ii94. III. Quilibet igitur perspicit iniuisitatem cius, quod contra hie
dicitur, vix esse serendam. Vt lain sileam, comparationem oris dinum regni Germanici et senatorum Romanorum esse rem exis 'tra modum absonam et ablurdam.
Hinc iudicium austraegarum loquendi modo in 'soro recepto, VocatUr prima instantia principum imperii
g. LUIIII. n. I. , testibUS CHRISTIANO THOMAs Io volumine I. libro I. consiliorum Hactensium CXXI. n. 32. COl. 293. IOΛNNE PETRO DE LUDE IG d. l. consilio CCLXXX. n. q. col. 822. FRANCISCO FRIDERICO L. B. AB AND LERN Uolumine I I. corporis constia tutionum imperialium Parte I. p. 337. g. IIII. et IO A MFRIDERICO PFEFFINGERO libro IIII. titulo v. Via
triarii illustrati P. IO3. g. LXV. Principes ergo imperii, si quibus ab aliis principi
bus et proxime caesari parentibus, immediatos vocant, actio intendatur in camera aut supremo iudicio aulae imperatoriae, primae instantiae eXceptione tuti sunt, quandoquidem legibus imperii vis aliqua et eflectus, qui sane maximus esse debet. Quamobrem caussam prius in iudicium austraegarum deduci oportet ibi
que in disceptatione prioris instantiae versari. g. LXVI.
Antiquissimum hoc est iudicium et a Veterum Germanorum institutis repetendum. Μoris enim apud illos erat, ut lites austraegis orbitrin decidendae committeis
36쪽
mitterentur, prout hoc praeciare docuerunt V. C. Io. ADAM. NOPP in den Proben des teuschen Lehn-Rechis p. 63. sqq. et V. C. H E N R. CHRISTIANUS SENCNEN.s p n s in foribus sparss ad ius austragarum I. IIII. P. I 2. Adde M vGONEM GROTIVM in protegmenis adfrι-ptores hisoriae Gothicae p. 68.
Austraegae vero sunt personae habiles ad caussas inter principes imperii, aliosque legibus denominatos, controuersas, secundum normam legitimam tractandas et decidendas, tamquam primae instantiae iudices,
constitutae. I. Quod austraegae sint loco primae instantiae iudicum, una
omnium fere iurisconsultorum est consensio. GE. PRANZΚI sin eommentario ad D. libro V. titulo I. n. 66. p. 2CS. N I C. C H R ISTOPHORVs L. B. DE LYNCRER degravamine extraiudiciali
capite V. sectione LXIII. p. 397. n. IN SAM. sTRYκ libro IIII. titulo VIII. et sis moderni D. g. XII. p. 438. II. Sed caue putes, prohibitum fore, si quis eligere arbitros genuinos ac Romanorum more cupiat. Neque enim et hi penitus in Germania suere ac sunt incogniti. Saltim austraegae ve. teri more arbitris coin promissariis admodum videntur similes, donec tandem iudices sunt effecti legales. Id DAT TIus de pace publica libro I. capite XXVIII. egregie probat. sormulasque suppeditat antiquis suetas. Valde enim memor bile duco, nostraistes principes ac comites arbitrium proprie dictum ae reductio
nem ad boni viri arbitrium suo quoque idiomate distinxisse, istud appellantes: e in volliges gemiglicles Erbieten zu Recht, vel : einavit Hiches und biiuges Recht - Gebot, oder unbedingtes Recht;
hoc ein bedingter Recht. DATTI Us l. c. n. m. a quibus arbitriis nee diuitates imperii erant exclusae. DAT TIVsi c. n. 83. L Ε Η- hi A N N. in chronico Spirensi libro VII. cap 26. 29. 48 nec equbtes. DAT TIVs l. c. n. 84. de quibus multa collegit C As p ARA L E R c M de nobilitate eprestri, cuius tamen pars primaria non
est impressa, sed incendio, haud facile reparando detrimento, Ε a periit.
37쪽
33 s Ec T. II. DE PRINC. PRIM. IN SYANT.
periit. Posthac vero, nempe Maximiliani I. aetate omnes austrae. gae euasere legales, a quibus nec eximendae videntur conuem tionales, uti recte sCHIL TE Rus h. t. Sunt enim iudices inia' nantiae primae omnes, solaque differentia est, quod actores deis heant illos, qui habent conuentionales, ea ratione conuenire. atisque hos uominare: in ceteris reus eligendi facultate fruitur rhisque uniuersis auctoritatem Maximilianus lege publica tribuit; cuius decreta confirmarunt leges imperii sequiores. Vide Nic. Hi ERONYΜi GVNDLINGIl ipsa libro IlII. tit. VIII. p. 4o7. III. Nemo igitur non perspicit, incaute loqui BUR Cn. OOT MELP sTRUVIVM capite X v. β. LXIIII. p. 98o. corporir iuris publici. ubi austraegas, quorum in ordinatione camerali mentioiit, rem nouain esse conteudit. Entinuero oportet probe sece nas rei modum nouum et rem ipsam, quae prosecto satis est antiqua.
Varii autem sunt austraegae, et Vel conuentionales, vel legales, vel ex priuilegio destendentes. Con- . Hentionales sunt, qui ex praeseripto pacti ad lites exotatas componendas eligendi sunt, quales habent sereni sibmi Hassiae Landgrauit, de quibus plura dixit PRAE-s Es in iure publico Hassiaco capite Vm.
Ab his, de quibus iam dixi, austraegis conuentionalibus vulgo secernunt austraegas legaleS g.LXVII. IMII. . Tales sunt, qui ex lege imperii constituti fuere, et nominantur in ordinatione camerali, quique in certas
L Horum quatuor ordines triplici distinctione complexus ro. DacκHER R. Iubet hic considerare personalia rei. virum sit princeps 3 an quidam inferior principe' Vtrique actio intenditur vela suae classis personis, qui est ordo I. et IIII., vel a diuersae classis Personis, quae aut superiores sunt, qui est ordo II aut inferiores
exsistunt, qui est ordo austraegamin III. . II. Plura
38쪽
II. Plura de alistraegis addere nec libet nec licet. Tu ipse consulere poteris magnificum nostrum Di ETERI CUM HER MANNvΜ ΑΕΜΜΕRICH. de austrassis S. R. I. comitum conuenosionalibur, Wo LP GANGVΜ ADAΜ Μ SCHOEPFIVM do amburis nece artis in primis austragis conuentionalibus et tes mentarris, IO. C.HRISTIANV Μ SCHRO ET ERVΜδε austraristis conventionalibusherenissimae domus Saxonicae, xΑΜ. sTRYK. de foro austragarum, GEORGIUM CHRISTIANUM Hu L s. de austragis reipubl. Norimbergensis. et in primis V. C. Io. V LRI CvΜ CRAΜΕRum de austrauis conurntionalibus in caussis mau datorum S. C. non cessantibus.
Vix autem credibile est, quantis difficultatibus austraegarum iudicium implicuerint duo iureconsilii,
merae quondam assessores. Horum enim Opera vlehatur Ferdinandus I. caesar, quum noua de re iudiciaria camerae promulganda esset sanctio, et hi sunt ordinationis cameralis, annOCIO IOLV. publicatae, architecti. Qui quum nimium quantum dilatassent argumentum, secerunt, ut austraegae ferme in exilium age. rentur, et sensim prima principum instantia aboleretur.
I. Querelas Io A M. cHRisTIANI Coc M. in praxi fori Germanici palle I. capite I. .vI. P. s. et sΑΜ. STRYκ. de prooeessu austragarum n. 3. p. s. sqq. nic sileo. II. Maxunilianus quidem i. quum anno cla CCCC XCV. rem iudiciariam eamerae constitueret, duos austraegarum modos inindicauit, alteriam quo principes, alterum vero, quo eomites et antistites regni inseriores uti possent. Vterque nec asper nec armduus, sed proximus ad institimini.