장음표시 사용
51쪽
III. Breniter sed perspicue austraegaram amfractus et cir euitiones deseripsit CHRISTIANUS SCHWANΜANN obserua. rione praetica XVII. P. 3I. R. IIII Recte idem de processibus eamerae imperialis agens libro I. capite IIII. n. 8. P. as. statuit . quod austraegis locus fit. tametsi pluribus imperio proxime subiectis una intendatur actio. Quando autem priinae instantiae priuilegium cesset, ex communi hic docet opinione L l. capite VI. p. 3o. sqq.
sin vero actor uti mallet commissione ad austradigas, et huius rei licentiam habere debet et libertatem. Hac tamen adiecta lege, Ut, quemadmodum austrae-gae g. LXXI. n. H. de controuersia cognoscere possunt eamque decidere ac per circuli duces exsequi; ita similem esse conditionem oporteat commissionis ad austraegas, sic quidem, Vt, verbis utor BER TRAMI d. l.
XIII. P. 87. nomine atque auctoritate caesaris ambas partes coram se vel delegatis suis certo die et loco etiadas, interque illas earumque procuratores amicabilem compositionem inaret tentanaam, ea vero non subsecuta, processu summario utramque audiat, causiamque secundum austramales sacri imperii constitutimates decidat.
Quae ad formam suppIicandi pro commissone ad austraem
PIura non addo, sed repente conticessiere malo, qui: Eriptionis .genus sui aggressus difficiIe paene ac arduum, neque non ita sibi innexum, ut vix fieri pom
52쪽
st, quin horum gratiam, illorum odium, aliorum de nique censuram mihi colligam acceleremque. At limnesia tamen conanti, semper quod satis est, sufficit. Odia cur metuerem plane me non reperire, in re integerrima et quae ad bonos ciues ex aeqUO pertineat, Sat enim fautorum habet, docente MATTHIA BELIO in praefatione Prodromi Hungariae antiquae et nouae, qui recte facit. Tametsi enim non defuerunt, qui in hac Parte cum laude fiant versati; quia tamen aliud sibi propositum habebant optimi illi viri, quam ut se per reSinstantiarum principum uniuersas diffunderent, in eam spem veni, haud inutiliter studia laboresque collocatum iri, si, quod huc faceret, pro ingenii ac virium modulo in commentaria retulerim. ε 3ORMA
53쪽
ΙΟ. G E. ESTOR. ITA quidem commune aetati iuuenili solet
esse, ita vetus, ita frequens, ita priuatim publiceque usurpatum, ut quocumque te Vertas, quidquid aspicias, quidquid audias, vel totum ex animis constet dissolutis, vel pigritiae, negligentiae, inertiae, ignauiae par
tem maximam complectatur, scholae, mu'sea, compita Omnia, veteres novique academiae ciues, quantam, bone DeUS, Mamque
perspicuam querendi de moribus corruptis non imperito copiam dicendi suppeditanti
Verum enim Vero , ORNAT 488IME DE
B REI ER, TV in hac nostra ita vixisti academia, ut tibi recte persuaderes, parum intentam et operosam senectutem non admodum probari, multo minus de adolescentia otiosa et ingenua sore statuendum. Firma
54쪽
Firmauit tuam sententiam locus, ubi vixisti. Nam Ienae ipsa loci natura nullam aetatem' este patitur, nisi Occupatissimam. Tu semper habuisti nihil deterius otio; nubiam luem tam foedam putauisti, nullam i hem, nullam pestem, quae possit cum igna uia comparari. Recte, dum hic vitam in litteris degeres, statuisti, institutam studiorum rationem perpetuo labore constare, eoque intermisi, non iam debilitari, sed omnino distblui. Odisti semper illos, qui somno
et culcitae, ut qui maxime dediti sunt. Etenim TE diligentia tua singularis somno excibrauit, iussitque ante lucem surgere. Vbi docentium recitationes audiendae erant, ibi totuS eraS. homo, ibas, redibas, nihilque
Τε fingi potest negotiosius. I v ostendisti, nullum este togenium tantum, quod efficere aliquid possit, nisi viridem aetatem assiduis
exercuerit vigiliis. Sed hac de re, quo minus aliquanto copiosius dicam, tua vetat modestia, praesertim quum laudum tuarum locupletes testes habeam collegas grauissimos, atque sufficere putem, hos non modo sententia sua, sed TE eXemplo etiam, quae dixero, iamdum confirmauisse, atque ipsum lum-
lanti e hoc ipso disputationis specimine
55쪽
eoque publico demonstrauisse. In hoc igitur TIBI gratulor, qui singulari industria perscrutatus es atque pertractauisti bonas artes,inprimis iurisprudentiam, tum Romanam, tum Germanicam, tum publicam, tum clientel rem,tum illam, quae desecris et de criminibus speciatim agit, tum denique eam, quae artem, lites in foro scite tractandi, docet. Idem ego precor, Ut tuae res fauste, feliciter prospereque eueniant. Fruere virtute tua, quae
ipsa per se maximae spei commilitoni debet esse titis: ego enim, quod unum oleo, tam assidui ornamenta auditoris et quotidiani
perpetua cogitatione complectar. Vale, mi BREIERE, Vale, Vale et fatue. Scrib. Ιenae A. S. R. CIO IDCC XXXXI. VI. iduum , , aprilis.