Georgi Horni De originibus Americanis [microform] : libri quatuor

181쪽

dicia sint Issandiam ante Norvvagos variis gentibus frequentatam λ Nam Crant Zius in Norvvagiae prologo testatur, post subactant ab Hengisto Britanniam Frisios in Issandia &Fi istandia consedisse. Cujus fidem siquis in dubium vocet ob fabulosam Frisiandiam . is Arngrimum audiat i, qui Agna cultus humam, nolm, cruces ligneas G alia opere Iriundico

ac Britannico Inguisum ibi reperisse testatur. Vnde colligit Irtandos, Scotos, Anglos jam olim Ob uberem piscaturam in eam navigaste. De his anniversariis Issandiae quam Thulen vocarunt , habitatoribus, aliquid inaudivisse veteres , praesertim post Britanniam Romanis cognitam, quis dubitet Θ Vt igitur concludamus, multae omnino Thylae. De Tilem archia Nor-vvagiae loqui Procopius secundo Gotticorum videtur cum Herulos in Tulen habitatum veni iberefert. Orcades vel Schetlandias Tacitus innuit in Agricola: dispecta eII ct Thyle. Remigitur recta putantibus, manifestum erit borealem illum Europae tractum non leviter cognitum priscis fuisse. Certe si Cronia, quod probavimus & Dalecham pio quoque ac Clu-

verio placet, Croniandia est, diu ante Nor-vvagos cognita fuit. Tradunt illorum annales, demum A. Chr. IIcccc Lxxx II. ab Erico Rufo detectam, nomen Gruntandia, quod terra ibi perpetuo virens sit ac florida, accepisse, sicut

182쪽

AMERICAN ARVM, Lib. III. I 39scut in porticu quadam Bibliothecae Vaticante legitur. Quod nemo credet cui nives illar& aeterna sere glacies earum partium ex nautarum relatione innotuerunt. Massiliensis Pytheas, primus nobis Hyperboreos & Riphaeos

aperuit, nec ulla erat causa cur eum Strabo propterea mendacem vocaret. Nam & terras

ibi & altissimos montes & varias gentes esse , a Russis compertum. Hi Riphaei & Hyberborei antiquissmi sunt Croniae habitatores, id est Fenni, Lappones, Samojedi, Caroli. Vnde Mela duplices Riphaeos facit, cis & uls Ripharum montem. De quibus prisci multa etiam fabulose & olim integer de iis Hecataei liber extitit. Fuisse in Groniandia homines

antequam Norvvagi eb venirent, exinde patet , quia hodieque in ea reperiuntur qui nihil cum Norvvagis commune habent, vultu, lingua, moribus, diversis; Tataris, Samojedis , Lapponibus, Americanis etiam borealibus lineamentis & habitu corporum similli mi. Ivorus Boty Grontandus Norvvagicae originis, qui jam sere ante tria secula eam regionem descripsit, & cujus narratio apud Purchasum extat, testatur Occiduam risu partem incolere Sherlingos potentem nationem ct Normagis infe-sam. Hos alii Screti ers vocant, & Samoje- dis comparant. Sunt enim gens vaga, pisca tione & venatu victitans, colore susco. Colunt

Solem.

183쪽

I6o DE ORIGIN. GENTIVM Solem. Non sunt homiedones sed crudos cibos vocant, neque igne ad coquendum sed contra frigus utuntur. Forbisserus ad fretum

sui nominis, vidit barbaros lata facie, depregu ct imis naribin, longo ct nigro capillitio, colore oliva-stro. Alii raras barbas ct complura Samri edis ac

Tataris communia observarunt. Ducti exGron-Iandia in Daniam nihil a Borealibus Americanis differre videbantur. Habemus igitur ejus dem in Samojedia, Nova Zemla, Lappia, Cronia& America originis homines. Vt demigratione Scythica per cecidentem dubitare nemo possit cui similitudo inter Samojedos, Groniandos & Americanos cognita. Quae o mnia de Grontandis Norvvagicae originis dici nequeunt. Nec homines modo verum etiam animalia novae Zemiae, Groniandiae &Septentrionalis Americae conveniunt. Vbique ingens alborum ursorum piscibus victitantium copia. Quos ex Groniandia in Americana venisse inde patet, quia in australi parte& circa fretum Magellanicum nulli reperiuntur. Ac solere id serarum genus per glaciem vel frusta ejus aquis innatantia commeare illi reserunt qui Septentrionalia maria navigare solent. Ita in Issandiam quoque veniunt ubi

nulli reperiuntur myi cum glacie Groniandica a vetantur, quod Arngrimus contra Bleskenium asserit. Les carbolo admodum verisimile vi- . detur

184쪽

AMsRICANARUM, Lib. III. tur alces ex Septentrionali Europa ad terram Laboradoris, Canadam ct Sourique os pιr arctoam plagam tranasse. Nescio unde hoc hauserit Bi- Ebaldus Pirchliai merus in Germania vetere. Veniunt inquit quotidie a Septentrio bus terraque incognita ac a mari glaciali, homines quidam barbari , Caroli vocati, mercimoniorum gratia cum magno exercitu in Groniandiam ct ut pro comperto habetur, ex altera parte poli Septentrionalis. Groniandiam Americae continentem esse Anglorum navigationes docuerunt. Sed ingentes sinus & patentia maria in illam continentem penetrant, ad summam usque latitudinem arctoam. Neque tamen exinde necessario sequitur per regiones illas horridas & profunda nive obsitas barbaros illos, quanquam ingenti corporum duritie, transmigrasse. Imo quia omni pene anni tempestate regiones illae glacie horrent, eo facilius Samojedae illi frigoribus adsueti per concretas undas ultra tendere potuerunt, quanquam certum sit difficilem& longinquam viam & mille difficultatibus obseptam. Qualis sub ipso polo terrarum mariumq; situs, hactenus rerum omnium conditor occultum mortalibus esse voluit. De magnetica rupe & insulis circum maximis quae commentus est Anglus quidam Oxoniensis& ex eo Giraldus Cambrensis in suo de mirabilibus Hiberniae libro, reserre piget. Magna

L ibi

185쪽

162 DE ORIGIN. GENTIVM ibi naturae miracula & nemini hactenus cogitata latere dubium non est. Batavi gradum L xxx immortali cum gloria superarunt. Quibus Deus quicquid uterque polus adhuc atra nocte premst, quicquid exteriora Asiae vel abscindit America vel jungit, quicquid immensae Magellanicae, detegendum reservasse vudetur.

CAP. VII.

Gratii opinio de Imrvvagorum in Immeam migrationae refellitur. Rationes a lingua, tempore, religione, βω- manu. I Iannon est Norimbuasibulosa. Teur. Pagod, Guastra. Danie, Tophos, Pelta an Norvvagica.

CAEterum hic viam Hunno Scythis nostris

Issandica sua in Americam transmigratione intercipit magnus Hugo, cujus viri doctos errores audire non magna caret voluptate. Omnesferme populos inquit qui cis Hihmum sunt Panania, ex Normagia ortos arbitror. Ex

Norvvagia in Istandiam, ab hac in Gronia diam, inde Frisiandiam & Estotilandiam partem continentis Americae ventum vult. Parum abfuit quin tanti viri auspiciis & authoritate Norvvagi Hunnos nostros ac Phoenices America pellerent, nisi alter ille post Columbum novi orbis vindex clarissimus Latius o stitisset. Rationes hunc errorem eXpugnantes hae ex praecipuis sunt. Quia ratio nulla red

186쪽

AMERICAN A. RVM, Lib. III. 363di potest,cur non Issandi equos statim & boves, traduxerint ex Isiandia in Groniandiam,atque inde in Americana. Nec apparet quare in Groniandia potius & America quam istandia

sermo Norvvagicus penitus exoleverit ac tam brevi tempore in tot diversissimas linguas mutatus sit, cum contrarium plane observetur in

Europaeis linguis; quae licet multae sint, tamen aperta originis suae vestigia retinent. Deinde obstant Norvvagorum & Issandorum traditiones. Nam Chichimecae jam ante

annum Io C CYx ad lacum Mexicanum pervenerunt. Istandia autem demum A. II CCCLxXIx coli coepta, a paucis primo familiis Tyrannidem Haraldi Harsegeri fugientibus,

postea demum plures accesserunt. In Gron landiam demum Anno II CCCCL xxx Iv. ventum. Ex quo sane consequitur Septentrionales Americanos aliunde quam ex Norvvagia & per Issandiam venisse, cum Chichimece antiquiores Issando Norvvagis sint, Nava lacae Grontandis, & Mexicana cum vicinis partibus jam incolas suos habuerit antequam Norvvagi Issandiam adirent. Et quis credat tam vastum continentem inter sex septemve secula Issandos gentem non magnam imple re potuisse λ cum illis longo tempore opus seerictit solam insulam filam etiam raris habitatoribus colerent. Ethnici tum Norvvagi cum L 1 in .

187쪽

in istandiam migrarent , paulo tamen post Christiani facti. Sed quis praestabit Istandos

ante receptum Christianismum alio emigrasese, aut insula sua nondum perculta, quod paucis annis fieri non potuit,alias sedes & quidem majori frigori obnoxias, tanto circuitu quaesivitie Z praesertim per Groniandiam & bore les terras adeo horridas, quas absque summis difficultatibus & non nisi longo tempore transire non datur. Longe probabilius esset credere ipsos Norvvagos, Danos,Suedos, An glos, Canabros, Hibernos, qui omnes egregii navigatores illius Oceani diu ante Issam dos fuerunt, recta ad continentem illam de latos quam Issandos longo&difficili per ipsum fere polum circuitu. Est de aliud non leve argumentum gentes illas non venisse ex Nor-VVagia , . quia ante Hispanos nullum ibi se mentum Europaeum , sed tantum Maiatum Asiaticis semiliare, & quia Mexicani ebrieta

tem vehementer abhorruerunt ac severitate

legum castigarunt. His atque aliis rationibus removentur Norvvagi, ne Hunno Scythis obstent. Quod argumenta pro Norvvagis attinet, illa rem non conficiunt. Terminatio vocabulorum itin non est ex Germanico sed multis rebus communis quae nihil minusquam regionem significant, ut Ocacbittit: 'uan magis infra, Tmoxntian Tanais supra pe

trama

188쪽

ΑMERIC ANA Rura, Lib. III. I 6stram. De Norimbega quod dicitur, sciendum primo Mexicanos nunquam in ea fuiste qui ab occidente vel Coro per Cali miam & Teucullivacan proseeti, ut infra ostendctur. Deinde fabulosa esse quae de Norimbega quidam

narrant ex eo patet, quia hodie in illis partibus neque hujus neque alterius oppidi vestigium extat. Tractus ille a barbaris aliquando Aggunaa dictus, nomen cum ducibus crebro mutat. De vocabulis in universum respondetur; nullum a Grotio productum , quod vere Germanicum esset. Non quia Mexicani non habent commune nomen quo Deum appellent. Pagod nuspiam in universa America . notum, Indorum Orientalium est. Guayra &

Llame ad Peruanos pertinent, & illud furnillum non flabrum.hoc animal diversum ab ove notat, quod nihil commune cum nostro

Lain habet nisi quod quadrupes sit & lanam gestet sui generis. Tophos pro capitis tegmine

nuspiam occurrit. Tves Peruanis fibulae sunt quibus mantilia connectuntur. Nec Pese Mexicanis torrens sed Atlauhtis & illa in pes, peque seu pelie terminatio montibus etiam &aliis rebus quibus nihil cum torrente commune , tribui solet. Tepeque Mexicanis mons, ct nunquam terminatio in sine te occurrit.

189쪽

CAP. VIII.

FOrvvagi in America parte Graniandia. Uus notitia pariit. Navigatio in Gronian iam acie obfructa. Canes loco iumentorum. Raetiferi. Siberi in America. Ibingua Finnisadsrasiliana assinitas.

CAEterum non plane negatur etiam quosdam ex Germania aut Norvvagia in Americam venire potuisse: quod potissimum depopulis illis, quos arctos despicit, probabile.

Nam, ut dictum, Issandi in Groniandia coloniam condiderunt, cujus pagos describit Ivorus Booty & Arngrimus. Fuerunt autem homines non multi & ad oram fere maritimam. Itaque si Groniandia Americae pars & continens, iam partem A mericae a Norvvagis cultam habemus ut recte Grotius colligit. Nec

ithid negatur quod subjungit: Quid illos Gron-Iundia i sores impediit ire longius se perlata terrarum statia genus suum propagarer Nam &in vastissimo illo Septentrionis tractu quem Groniandiat adscribimus, genus situm propa gare potuerunt. Quod tamen adeo incertum, ut hodie neque in Groniandia neque partibus Americae ei vicinis ullum Originis Norvvagicae indicium exstet. Quid igitur illis faetum

dices. Non aliud possum, quam non liquere. Periit enim Groniandia Norvvagiea vel homines in ca Norvvagi, quo casu incertum. Audia-

190쪽

AMERICANA Rura, Lib. III. I 67 Audiamus Ioh. Isacium Pontanum in Historia Danorum. Resertis, Hel gelandam, V Veste noram, Imandiam, Feroam, Findmarhiam, Groniandiam olim Regis & Reginae Danorum proprias fuisse, nec aliorum nisi Regis solius classibus frequentari solitas. Postea intermissam hanc anniversariam navigationem

duas imprimis ob causas. Quippe A. Christi

mnes propemodum orbis plagas pestem grassatam, qua imprimis Dania exhausta fuerit. Et sunt qui iradant inquit post eam videmicam luem fuisse intermissam ac neglectam, qua ad orab Gron landia solennis antea ct annua fuerat, incolarum regni navigationem. Deinde immensa in paulatim ex Troilebotthglacierum copiam coacervatam fuisse

se, qua nunc impedita omnia ct difficilia reddat: adeo ut vix nisi a parte insula qua Libano tum borealem Ipectat, terram hodie, quamvis ct id subinde dissculter, detur contingere. Sic igitur glacialibus montibus obstructi sere omnes Gron-landiae portus notitiam ejus nobis ademerunt, ut Norvvagos in ea vel extinctos necesse sit vel ad interiora migrasse. Porro haec per glacialem Oceanum in Americam via etiam nupero Geographiae scriptori Georgio Fournior non displicet, cujus verba sunt: Per illud aequor stratum glacie ct per insulam Vastasi e nova Zem-Ia cum incola plures trajiciant quotannis in Mosco