Joannis Lelandi antiquarii de rebus Britannicis collectanea : cum Thomae Hearnii praefatione notis et indice ad editionem primam

151쪽

I. LEL ANDI ANTIQNARII

Anglia Chaucerum veneratUr nostra poetam, .

Cui veneres debet patria lingua suas. Victoria Vienire: is. SIqua dies unquam, merito haec te fausta canoram Admonet ut sumas, Calliopae M lyram. Nam pater Omyi poteIis gentem misit alias ab alto Christicolum, victo victor ab hoste redit. Cinxerat innumeris peditumque equitumque catervis Muros Turca feroS pulchra Vienna) tuos. Hunc sensise putes immanem elementa tyrannum, Illius inque sacrum tela vibrare caput. Danubius tumuit rapidis violentior undis, Intentans Scythico funera justa duci. Toto vera loquor) cecidit nix plurima coelo, Et gelidus ccepit stringere cuncta rigor. Hinc etiam cives telorum grandine densa Millia Turcarum multa dedere neci. Barbarus haec sensit Solymannus, & urbe relicta Corripssit turpem turpior ipse fugam. De muniscentissimo reDe Henrico octavo.

NON positum domino meo referre

Grates pro meritis pares suis: sed Longam si dederint secunda nostris Vitam fata libris ; futura clare AEtas sentiet, atque praedicabit Demissum a Superis fuisse lumen Illum conspicuum meis Camoenis. Ad Riohatatim Ventavrum 'irtilicum . DE seram plectron digitis aptare si aetis, Et chelys in theca condita nostra fuit :Candida quum tua me virtus, Ventame, jubere Argutae nervis invigilare lyrae. Quis mihi desueto dictabit carmina vati Z Quis ρ nisi praecipuus fautor Apollo incus tIlle probe novit dotes quas sacra Minerva

Ingenii dederit judiciique tibi.

Ille etiam novit tua sit facundia quanta, Quae vel dura quidem saxa movere solet. Supprimat haec Clarius: nos nulla minora canemus Sunt tua causidico fulmina nota foro. Fulmina cordatos terrentia saepe patronos, Quum partes nequeunt constabilire suas. Non ego nunc vanus jacto sine testibus ista, Carnaeus testes atque Odod unus erunI. Quos

152쪽

EN COMIA ILLUSTR. UIROR.

Quos habet in pretio querulorum turba clientum, Consilium quoties ardua caussa petit. Sit satis hic laudum partem cecinisse tuarum :Olim forte meo carmine major eris. Tunc cRnet alma parens nostros tua Cambria versus, Et docti, quotquot terra Britanna fovet. Ad Joannem Sti revium. ΙΝter candidulos meos amicos, Sheprevi, loca qui tenes suprema, ob morum lepidam suavitatem, Et musas etiam elegantiores rEu nomen placuit tuam libellis Nostris inseruisse : non quod ipse His unquam numeris putem futurum, Clara arrideat ut sereniori Vultu fama tibi, sed ut benigni Cognoscas animum cc probes amici. Ad Thoma m Maronem.

OUAM bene cum Zephyro violetis convenit, I quam

Melliferis apibus cum redolente thymo: Coiijuge cum propria Viti quam convenit ulmo, Tam mihi cum niveis moribus hercle tuis. Unanimes igitur synceri munus amoris Curemus, dextris candide utrinque datis. Ea mea dextra tuo prompte subscribit amori, Ne desit fidei syngrapha certa bonae. Fac tua quod superest) subscribat dextera nostro, Impleat ut gratas charta notata viceS. Sic tibi, docte Maro, illustri virtutis alumno, Cum Musis faveat clarus Apollo novem.

Fama virtutis glerna.

OV A M parvo fragilis marcescit tempore forma '

Deserit & niveum corpora nostra decus tIlle ego cognovi puerum, qui viderat annos Billienos, formae gloria prima fuit.)Contigit hunc ipsum post paucos cernere meI1kS, Heu nitidae formae gratia lapsa fuit. Virginei decor est oris sui fallor) amoeno Persimilis flori, nam cito uterque cadit. Retrogradi quum sol petit igneus atria Cancri, Florida puniceo spirat odore rosa e Deficiente statim vitalis munere succi, Purpureas moritur pallida fasta comas. Sic modo quae pulchra res plaudet fronte venustas Languebit, spatio defluet atque brevi.

Fingite

153쪽

Fingite formam animi, virtutem, cordibus altis, Cultorem nunquam deseret illa suum. Conferet haec vitae fructus feliciter amplos Praesenti, pacem constituetque ratam. Et tandem a tenebris lucem perducet ad almam, AEternam ut videant atria celsa Dei.

Doctorum merito quem chorus omniS amat.

Ille canit dextris Musis & Apolline versus, Quos habet in pretio Cantia tota suo. Insuper illustrat nostros ex ordine regeS, Imperii sobolem, Dux Gulielme, tui, Denique scriptorum veterum monumenta polita Disquirit, studiis prosit ut ille bonis. Invigilatque scholae, Dorouernae nomine, dictae, se servatori fana dicata tenet. Ista quidem si sunt minime laudanda, Tuinum

Desine tunc, Erato, concelebrare meum.

Ad Thomam Eliotam, Equitem ornatisso Forsitan exspectans, Eliota diserte, venustum

Ut transmittam aliquod munus ab urbe tibi. Ut non exspestes, mentis tamen intimus in me

Promeruit candor munus at omne tuae.

At ne quid temere mittam, Vel quod sit ineptum, Restat in officiis unica cura meiS. Non aurum mittam, longo nam temporis usu Fulgidus est auri deperiturus houor. Non in Erythraeis crescentia munera conchis, Margaritarum gratia fluxa, brevis. Sed neque gemmarum radiantia sidera mittam εTantum oculoS pascunt, cetera nuda quidem. Excutienda mihi quare sunt munera, quae non Corrumpant ullo secula longa modo.

Talia sed magno quaeruntur dona labore, Et poscunt animi fertilioris opem. Quum mea nil aliud possit praestare Camoena, Praeter Castaliis carmina mista modis :Carmina fac igitur capias haec fronte remissa Munera, sed meritis inferiora tuis. Queis modo si annuerint stabilem fata optima vitam, Longe auro & gemmis splendidiora dedi. Sic te perpetuo victuros scribere libros, Edere me juvet & carmina digna cedro.

154쪽

EN COMIA ILLUSTR. VIROR.

Ad musam, de II. Dunoveri Equite. antus erat, celebri qudin Roma niteret honore - Μaecenas Flacco Virgilioque suo :Quantus erat lepido facundus Stella poetae, Quem jactat civem Bilbilis alta suum :Quantus erat satyrae scriptori Caius ille Bassus: in Ausonia cognita fama chely :Tantus Dunovedus tibi sit, mea Musa canora, Quo solido propior nemo in amore mihi. Ad mor Odo unum, Ecelesiae Durovernensis o

Elix Caesarei fori Ododune

Lumen conspicuum, sereniores Extende h1c radios tuos : ocellis Laetis aspice candidum libellum In lucem modo prodeuntem apertam, Ut doctos celebret Viros, tuasque Laudes eximias canat sonorus. Hoc unum rogitat, velis favere Nunc auctori operis laboriosi. Cujus sedulitate convalescens

Tandem 61c didicit loqui diserte. Fausto sidere praenitente primum Te gens libera Cantii videbant,

Natum ex nobilium domo virorum, Divina indole praeditumque, cujus Magno munere litteras politas Degustasti etiam domi forisque. Unde & Parrhisos, chorum eloquentem, Germanosque, gregem venustiorem, Postremo ac Italos, decus Latinae Linguae praecipuum, incinamque Romam Invisisti alacer, tulisti & amplos Fructus, tunc pretium laboris altum. Sic tandem repetens tuos penates Intrasti medium forum, clientesque In rebus dubiis suum patronum Collaudant, recolunt, probant, amantque. Audius denique Regio favore Legati ossicium omne praestitisti. Noster concinuit tuas libellus Laudes: concine tu illius vicissim,

Alternos numeros amant Camoenae.

155쪽

pag. sis.

Thomam Motorsitarim. T O. Rarum niveum decus sororum, Mi Thoma, patriam tuam serenas i virtutibus undequaque claris Ad te nunc properat gradu secundo Vel laetissima Musa nostra, speratis Pro candore tuo futurum id, optat Quod vel mirificis modis, benignum Nempe ut te sibi comparet patronum ;Quo tandem duce cognito, probatoque Ins gni Clario, petat celebres Montes Aonios, petatque festum

Parnassum, ac Heliconios liquores Pleno combibat ore perbeata. Hanc tu si facili manu lubenter Nunc perduxeris Usque eo Venire . Quo contendit, ita illa comprobabit Erga se beneficium tuum omne Collatum, ut resonet modis canoris Te natum studia ad politiora Nam clarissima Caesarum tuoruna Facta & Laurigeros canet triumphOS, Tum Mauros domitos, ferumque Turcam Devictum resonabilia fugatum.

In laudem Hugonis Vis uni. V Isidianus erit mea candida cura, celebris, Qui Christum, sacram personat atque fidem. Is quum suggestum conscendit candidus altum, Zterni ut reseret mystica verba Dei, Docta caterva virum, fluvius qua labitur Isis,

COIa Volat, ac aures arrigit usque silens.

Edocet interea magni miracula Christi, Auditor solem justitiaeque colit.

Majori nullus studio pia Themata dictat:

Orator dulcis, sedulus, atque sagaX. Quam pius hic traei at partes feliciter omnes,

Quas vel jure suo concio sacra petit tAudivi claros dicendi saepius arte, Eloquio quorum raptus & ipse fui:

Hais tenus at non est certe mihi cognitus alter,

Qui, Vis dunus fulget ut ille meus. Quid referam multis vultumque habitumque decorum illius Z aut quod mel profluat ore merum tAut quibus exemplis divinae lumina legis Illustret, rara deaeteritate sua PSedulitatem

156쪽

Sedulitatem apium prudens imitatus Hyblaeam,

Delibat veterum tot monumenta patrum.

Quidve loquar morem qUo, uenique, numine fretus, Ad Christum alliciat mitia corda suum ZI ac recta pergat pius, Sc, duce flamine sancto, Conscendet magni culmina celsa dei. Ad Richar Him Schelligitur. SAlve delicium merum Britannae Gentis, qui celebres tuos parentes Virtute alta animi celebriores Reddis, restituisque utranque linguam Antiquo facilis suo nitori:

Momentum breve temporis remitte, Pag. 87.

Excultis sophiae libris severae. Tulli & Rhetoricos tui colores Pone, hic dum Pharia notat papyro

Dulcis versiculos Camoena paUCOS. Quae stare in numero cupit tuorum,

Si tu si modo splendida relucens Fortuna, tenuem henignitate Admittas solita, quod ipse non te Facturum dubito : vir es modestus, Candoris nivei, & leporis almi. Nunc, Schellaege, vale, manuque fausta Artes assere, litterasque doctas. Caussis Craneae cantionis non editae ab Erasmo, id fuit in caussa moriens quod nuper Erasmusta Cygneum tacito presierit ore melos ZQuae solet argutos cantores reddere Cygnos, Non flavit Zephyri lenior aura sui. Ad eruditis tim υirum D. Thomam Smthitim. Equ. T Octorum celebras Smythi) monumenta virorum Ardenti studio & deXteritate pari. Unde tibi accrevit virtutis nomine fama, Judice me, nullo deperitura die.

Granta venusta tuas collaudat, cantitat, Ornat Eximias dotes, ingeniurnque tuum.

Quicquid in Aoniis speciosum montibus olim, Quicquid in Italicis praenitet atque jugis :Est tibi tam notum, quam quod notissimum : ab uaks

Artibus, & rara cognitione ValeS. Fontibus eloquii sitientia labra rigasti: Atticus ille tuo regnat in ore lepos. Instaurare bonas pergas feliciter arteS, Laudabit factum posteritasque tuum.

157쪽

J. LELANDI ANTI UARII

Ad Thomam Tidringtonum. E nunc per Charites rogo benignas,

Et te per faciles rogo Camoenas, Te per Castaliae ducem catervae, Et numen rogo per sacrum Minervae, Quaeso per Genium tuum, venustas

Et per litterulas tuas quidem illas, Ut munus solide meum perornes Verbis ac stimulis novis subinde :

Quam tu sis probus artifeX, simulque Novi quam vehemens sies Pericles. Extendas igitur velim valentes Nervos ingenii tui expediti. Sic stabit mea caussa te patrono, Tu laudem ossicii feres perennem.

In rontispicio libelli, cui titulus Antiphilarchie. E jussit pietas amorque Veri, λ - - Jussit relligio, fidesque pura, Christus denique jussit ipse, stricto ut

Divini impeterem mucrone verbi Hostem Evangelii ferocientem. Lectores, mea cura, candidi, nunc A quum si petimus, novo libello Linguis ac animis favete dextris.

Ad libellum de D. De Checo.

vis Thespiadum choro probari, Fac ut consilio, libelle, nostro, Facundo studeas placere Checo,

Quem Pandioniae colunt Athenae, Et quem Roma colit diserta multum. Quem Rex maximus omnium supremusque Ilenricus reputans virum probatum Spectatumque satis, reconditaeque p. Censorem solidum eruditionis,

Eduardum bene filium, suumque

Heredem, puerum, illi ad alta natum, Sic concredidit, utrilisque linguae Flores ut legeret VeninioreS, Exercens facili manum labore,

Et Christi imbiberet suave nectar. Felicem arbitror hanc diem fuisse, Tanto discipulo dedit magistrum Quae talem. Unde suo venusta alumno

a Granta

158쪽

EN COMIA

ILLUSTR. v IROR.

Granta as urgit, D eXcitata plaudit. Quod jussi, facias velim, libelle,

Checum concilies tibique amicum. Is si te nivea manu tenebit, Perlustrans oculo tuos sereno

Versus, o facile inter eruditos Exspectare potes locUm poetas, Et famam domini tui per orbem Late eXtendere. Perge quo parabas.

- Thomam Leghi , Armigerum Adlingtonensium, de D. Eichardi Coxii side θ integritate. UUM fucis adeo laboret orbiso Totus, me rogitas, amice, narrem

Ore ut veridico tibi petenti, Si dum reppererim, Omnibus fidelera Quem possem numeris virum probare. Talem me volo repperisse credas: Albo rarior est ac ille Corvo. Novisti bene Coxium pium illum, Sacri Evangelii tubam sonoram :Quem clarus patriae pater Britannus Dilectum refovet, suoque nato Inservire iubet probum tenello.

Is vir judicio omnium piorUm omni ex parte fidelis integerque. In effigiem Henrici odit: Regis Anglii SIqua manus pinxit vivos in imagine Vultus,

Haec operis pretium verna tabella tulit. Sidereos sic rex oculos frontemque serenat

Splendidus Henricus, sol sine nube micans. Ad Thomam Ganmermn, Cantiorum Archiepiscosum.

G ST congesta mihi domi supellex

Ingen8, aurea, nobilis, Venusta, Qua totus studeo Britanniarum Vero reddere gloriam nitori. Sed fortuna meis noverca coeptis Jam felicibus invidet maligna. Quare, ne pereant brevi vel hora Multarum mihi noctium labores Omnes, & patriae simul decora Ornamenta cadant, suusque splendor Antiquis male desit usque rebus. Cranniere, eXimium decus piorum, Ita plorare tuam benignitatem Cogor

159쪽

J. LELANDI ANTI IARII

Cogor : fac igitur tuo sueto Pro candore, meum decUS, patronumque, Ut tantum faveat, roges, labori Incepto : pretium sequetur amplum. Sic nomen tibi litterae elegantes Recte perpetuum dabunt, suosque Partim vel titulos tibi receptos Concedet memori Britannus ore. Sic te posteritas amabit OmniS, , Et fama super aethera innotesces.

Ad Henricum Eouertum, illa risi: Regnorum comitem. Et quot saltibus arbores in ipsis, Quot sunt pinnigeri freto Britanno Pistes, & Lybicis lapilli arenis:

Quot sunt collibus Italis racemi, Et quot Niliacis agris aristae: Tot Lelandus agit tibi benigno, Toto pectore gratias amico Regnorum Comiti, tibi coronas

Texens laurigeras, perenne munUS,

Quae festum caput implicent triumphis.1 Estia lascivo placuit formosa Catullo,

Lesbia fulgentes candida peXa ComaS. Collaudant alii teneros Varronis amor S, Formosam & noto nomine Leucadiam. Qui cecinit molles elegos resonante Camoena,

Calvi Quintiliam tollit ad astra sui. Deliciae Galli docti clarique poetae, Eximium nomen pulchra Lycoris habet. Lactea Peligni floret Nasonis amica,

Materiem numeris sueta Corynna dare rCynthia laudatur detersi Nympha Properti, Et Cynara est Flacco nota puella suo. Talia molliculi cantabant carmina ValeS, Ignari vitae qui melioris erant. Christicola at cassos castus decantet amores, Et sacros resonet Musa pudica thoroS. Sic in siderea coeli spatiabitur aula, Laetitiaeque novos concinet ille modos.

V quum prodieris pictus fuligine preti

In lucem, doctos extulerisque viros et UOT sunt sidera candicante coelo, Cassios esse decet foetas. Ad libellum, de Dr Bechensario.

160쪽

EN COMIA ILLUSTR. VIROR.

Bechensanus erit tibi vel tutela politus, Artes qui didicd perdocuitque bonas, Qua celer ancipiti decursu profluit amnis Isis, dicta esst urbs Isidis unde Vadum rEt qua Parrhisios collambit Sequana flumen, Valle vagus media, nobilis urbis honor. Te decet, eXcultum multa impertire salute Illum, nam studiis annuit atque favet. Utpote qui certet praestantes fortiter artes Splendorem ad solitum jam revocare suum. Lectio multa quidem, linguarum & gratia felix Illius hic caussam promovet, auget, agit. Ossicio quare ne desis, chare libelle,

Candoris niveo & munere claruS eris.

Ad Helium Eobanum, Hessum. HEsse tuos lihros vatum celeberrime legi, Et lecti summe perplacuere mihi:

Sentio Nasonis venam facilemque fluentemque Ingenii fontes nunc subiisse tui. Mentior, haec eadem nisi tota Britannia nostra Quanta es s& merito) praedicet atque canat. Non opus est in re manifesta testibus ullis, Testibus hic quanquam nec mea verba carent. Unus erat Burgratus, eritque Micocius alter, Testis Bombergus tertius esie potest. Quos oratores a Chatto & SaXone mistas, Splendida jam nostri principis aula fovet. Misimus ecce tibi versus eX tempore natos, Delicias Μusae quaeso remitte tuae. Ad Antonium Denegrim, Equitem. toni, eximios qui flores inter amicos, Quos dedit Henrici regia clara mihi: Te mea contendit justis celebrare Camoena Laudibus, & nomen tollere ad astra tuum. In teneris annis juncti conviximus ambo, Qua docuit tersus Lillius ipse schola. O quoties audita mihi tua verba ferebant Assiduosque jocos, assiduosque saleslΙngenio nec te quisquam felicior acri, Perpetuusque tuo fluxit ab ore lepos. Tum desiderio captus peregrina videndi,

Acceleras votum, duXque BriennUs erat.

Cognitioque tibi linguarum hinc floruit alta, Perplacuitque oculis Gallica terra tuiS. Senserat Isr