장음표시 사용
161쪽
Senserat hoc regum qui prudentissimus unus, Te famulum fautor constituitque suum. Quanta apud illum sit tua nunc vel gratia flagrans,
Testatur resonis aula canora modis.
Illa quidem ut sileat, sum testis certior ipse rCommendas regi mUnera nostra tuo.
Hinc me conspicuo collustrat lumine Phoebus, Promovet & causiam gratia blanda meam. Quas tibi nunc referam pro tali pectore grates ZDiceris Aquis gloria magna meae. De Gallos, iri Chaucer . UUM vivum teres Atticus leporem Invenisset, & undecunque Graecam Linguam perpoliisset, insolenter
Audebat reliquos, rudCS Vocare.
Cujus judicium impiger Quirinus
Intenso studio sequens, LatinUm Sermonem quoque reddidit venustum, Et cum Graeco, alios rudes Vocavit. At quanto mihi rectius videtur Fecisse ossicium suum disertus Chaucerus, brevitate primus apta Linguam qui patriam redegit illam In formam, ut Venere & lepore multo, Ut multo sale, gratiaque multa, Luceret, velut hesperus minora Inter sidera ' nec tamen superbus Linguae barbariem exprobravit ulli Genti : tam facilis fuit, benignusque. Ergo vos juvenes manu Britanni Laeta spargite nunc rosas suave Spirantes, violasque molliores :Et vestro date candido poetae Formosam ex hedera citi coronam. Ad Richa, dum Mauris rim, Equitem. TRadidit Isiacis tua carmina candidus hospes, Heroum justo quae pede facta canunt. Judiciumque meum quaerebat sedulus idem, Ascribens Musis non tribuenda meiS. Haec cui pauca quidem dixi pro tempore : non sum Inter Aristarchos dignus habere locum. V Quin alacri potius testabar gaudia Vultu, Ansam me numeris forte dedisse tuis.
Unde quod ipse rudi cecinissem carmine, quodqUe Scripsissem, irato terque quaterque Deo et Tu
162쪽
Tu melicis plenus numeris Se Apolline plenus
Cantares, hederae praeriperesque decus. Sic amet Henricus doctos tua munera) libros Octavus, nostri maximus orbis honor. Perpetuo certa nostram superare canendo Musam, grandisonae quae minus cipta tubae est.
Promissis dives. R dere si quenquam ditem promissi Valerent,
Attalicas loculus noster haberet OpeS. Ad T Danetium.
CAndide nostrarum Musarum praeco Daneli,
Qui veteris secti tempora do6ta refers :Dispeream si non tam sis mihi chartas, ut ullo blil prorsus possit charius esse modo. Cujus se indicium monstrabo paratus amoris, Obtulerit quoties se tua caussa mihi. Interea nostrum hoc, quod nec leve munus, amice, Imparibus capias carmina mista sonis. Carmina, quae Phoebo doetisque faventibus, olim Ausonii venient forsan ad ora chori, Et tua servabunt florentia nomina, libris Ille meis genius si modo fautor erit. Ad Thomam Calum.
CAius, imperii dum gloria floruit ampli,
Inter Romanos nobile nomen erat.
Magnificumque refert quiddam vOK illa canora, Ausonii sic me perdoctae re patres. Tu per se clarum contendis reddere nomen Clarius, eloquio judicioque nitens. Tu celebras sophiae mysteria magna severae, Et colis Aonii lumina clara gregi S. Tuque laboranteis Musas, qua nescio Clade, Erigis atque levas, subsidiumque refers. Si nunc praestite iis deducto temporis usqUe Cursu te talem, parta corona tibi est.
Ad D. Edilardi Poti tim, illustrem Oli: P Rigit insignes volucris Junonia plumas,
M. Auricomus medio quum nitet axe DCUS. Spectat opes hinc inde suas, spectando tumescit, Postponens formae cetera quaeque sisse ;Donec ad incurvos ungues defle, fit ocellos, Inque suum recidunt lumina pieta locum. Exemplum cunctis est hoc, Phytione, notaudum, Et certe est multis utile nominibus :
163쪽
Elati ut fastum deponant pectoris omneS, Quum spectant terrae debita membra putri. De Georgio Daio, Dissor Gica rene DAius est Musis commendatissimus ipsis, Nec calamo felix indiget ille meo Attamen hic cupio veteris meminisse sodalis, Ingenuum juveni quem mihi Granta dedit. Praecipue quum sit tal is, qualem utraque Pallas Approbat, D melicis tollit ad astra togis. Et quum sit talis, qualem Suadela Charisque
Certarunt mammis supposuiste suis. Non loquar ulterius quicquam : virtutibus ejus Impense eximiis languet avena mea.
In figiem Eadueardi frinci is inconafarabilis.
ΙΝtentis quoties oculis vultumque coloremque Aspicio laetum, dive Edoarde, tuum :Expressi in toties videor mihi cernere formam Magnanimi patris, quo nitet Ore, tui. Ad D. Atidoenum, medicum Regium. Μ Usis Isiacis, Audoene, notus Es, quas tu recolis sevcriori Intentus studio frequenter illo, Frustum hinc inde refers opimi em a Naturae CXcutienS potentioris Vel mysteria magna, quae, f Vente Illustri sophia, tuo labore Nunc pulsi tenebris nitent serenum. Hinc Se tu medicam celebris artem
Antiqui Hippocratis ratum, ac Galeni Versis conspicui libros probatos. Haec persensit apex decusque regum Henricus, statuitque te venusti Eduai di medicum, deinde S almae Re in se Catarinulae, sibique. Vivat Nestoreos valens at ille Annos, praesidium turim, meUm qUe. Ad Eaduear lim Northaelim, Equitem. Doctorum merito generosa caterva Viror UmMe plane ingratum diceret atque rudem, si mihi cessaret calamus cunctator iniquUS, Nec justas laudes scriberet ille tuas. Jnclyta Londinum urbs genuit nos sidere fausto,
Imbibimur laeti litterulasque simul.
164쪽
Tu puero in studiis milii conjunctissimus: ipsos
Suspexi mores. ingeniumqtae tuum. Et me felicem, fortunatumque putabam, Te socium nactus, praesidiumque mihi. A Superis petii supplex, votoque favebant, Nos Ut perpetuus cresceret inter amor.
Causidici tu jura fori celebrare parabas, Applausit studiis Granta beata meis. Tempore sic longo disjuncta ita corpora nostrat
Praesentes animi convalUere tamen.
Confectis studiis affulsit laetior hora,
Di unctos rursus quae sociare queat. Quid nunc commemorem, quo tu candore beasti Exiguas Musas, vel si1ne fine, meas tΗactenus a te nil petii, quod non tuus in me Contulerit promptus munificusque favor. Testis erat factorum erga me Tucca tuorum, Legius, & testis, noster amicus erat. Coxius ti superest aeterno carmine dignus, Te qui patronum praedicat esse meum. Pingere si possem, vivisque coloribus uti, Eriglem exprimeret dextera nostra tuam. Splenderesque foro medio, velut hesperus alter, Signaque justitiae conspicienda dares. Hanc ego quum nequeam praestare venustius artem, Id faciani certe quod mea Cura monet. Nempe ut posteritas noscat, serique nepotes, Virtutes semper me coluisse tuas. Ad Henr: s. regent.
OUinti nunc opera loquens Latine
Dictys Septimii venit, rogatque, Princeps maXime, ut erutum duelli In lucem Priamarii libellum Verses, qui referet tibi tuorum
ΜΞ tua nobilitas, qua non illustrios ulla,
Ρrovocat ad cythaham, claris numque melo S. Perge favere tuas laudes, Gulielme, canenti Vati, qdo certe nomine major eri S. Te genuit scitum borealis Avonia, tellus Eximie omnigena fertili late scatens. Teque adolescentem facundo Pindarus ore, Ingenuum docuit verba Latina loqui.
165쪽
Mellifluos modulos quisquis fuit ille deorum
Qui te perdocuit contremulosque tonos, A te discipulo praeconia lucida sumpsit, Cujus concentus pulsat utrumque polum, Crediderim Phoebum sic te instruxis se canorum, Camina tam melicis concinis usque sonis. Non te convincit fama celeberrimus Orpheus, Ut nec Arioniae stamina laeta lyrae. Nec te convincit resonis philomela querelis, Nec qui, quum moritur, concinit albus oloria Fulmineo caderet quum fracta Bononia bello, Et Morinos premerent Martia tela truceS, J alia personuit dulci tua canti O Voce, Qualia vel Musae concinuisse velint. Non meliora quidem Dantes dedit inclytus. ille,
Aut qui Petrarchae nomine notUS erat. Sed neque Chauccrus resonanti musicus ore, Aut meus, arguta VOCe, Viatus, Amor. Saepe es doctdorum numeros laudare suetus,
Emeritis tribuens praemia digna viris. Denique tu puniat una facile hic sic omne tulisti, inpar ut videar laudibus este tuis. Helium Eobam sim. Niguos elegos nuper transmisimus ad te, Cultorem Phoebr Castaliiqiae chori. Reddita nulla tamen nobis pervenit ab Hesta
Littera, quae posset grata referre Vices. Provocat en iterum calamos Burgratus ineptos, Da veniam nugis, magne poeta, mei S. Ad Goorgium Ferraritim.
SI modo ' lariamum, vetus urbs vid toribus olim
Cognita Romanis, tota niteret OV an S :Te niveis certe insigniret grata lapillis, Texeret ac facili florea ierta manu : Queis tua congaudens redimiret tempora fessa Quod Musas deam et, Castalium Q Ue gregem, Concidit antiquae sed gloria funditus urbis, Albani fanum quod reparavit OPUS. Fortunae scandens alta ad fastigia su manar, Cromuellus sibi te vir catus a seruit. Deinde animo leges patrias evolvis, Se illis Sedulus inservis, causidicoque foro, Patronum veterem repetis patronus & ipse,
Ac lepidis dictis laetitiaeque studes.
166쪽
Κloria at illius cecidit, magnamque ruinam Passa est : sic versat sors male fida rotas. Aulica vita tibi placuit, mOX regia magni Te Henrici gremio foverat ampla suo. Horrida bella sonant, Martis foetura coruscat, Et Scotti & Morini tela cruenta vibrant. Fortior occurris, gladio clypeoque resumpto, Bellator prodis Martius, atque minaX. Vidisti Scottos victor Morinosque fugatos, Et patuit virtus amplior inde tua. Per e, ut coepisti, magnum te ostendere factis Ferrari, & nostro carmine major eris.
ad Guiliebnum Pagettium, Henrico orit: Regi a secretis. II lustrare tuum, Pagetti candide, nomen
Percupio, niVeis & celebrare notis. Lucidus aspiret Phoebus mihi grata canenti, Inceptum facilis promoveatqUC meum. Sic ego magnificum potero deducere carmen, Et tua per resonos dicere facta modos. Sentio nunc venisse Deum : viresque ministrat, Perscribam laudes ingeniose tuas. Te puerum in lucem Londinum protulit almam, Est urbs haec eadem, patria clara mihi.
In qua tu studiis operam cum fruge dedisti,
Sed nec ego a studiis tunc alienus eram.
Grammatici enituit quo tempore gloria Lilli, Notior ille tibi, notior ille mihi.
Cujus tu partes fautor, certante Gonello, Tutatus calamo es, non sine laude, tu'.
Interea excrevit vitae maturior aetaS,
Atque puellares praeteriere dies. Ecce petis vivos fontes, Grantana fluenta, Nectareoque rigas labra liquore tua.
Ast ego papecessi: nec segniter ipse secutus
Vicisti sortis munera parva meae.
Tu Gardineri petiisti tecta, diserti Eloquii sedem, Pieriique chori. Sors vel ad obstreperos me duXit iniqua sophistas, Tale quidem potui non ego ferre jugum. Suffugio quodam sed honesto Gallica regna Invisi, schola qua Parrhisiana viget. Quo magnis & tu properasti passibus, ardens
Linguarum nitida cognitione frui. Confecta tandem cau sta seliciter omni, Tu patriam repetis civis amicus humum Cardine rum
167쪽
Gardinerum etiam recolis de more patronum et
Uritistegi & nomina chara tibi. Per quos coepisti commendatissimus esse Henrico Regi, nobilibusque Viris. Scriba Palatinas coluisti hinc sedulus aedes,
EXercens calamos dexteritate nova.
Quo tibi conjuncta est Presdunia tempore virgo, Qualis in aethereis Cynthia vecta rotis. Felicem quae te generosa prole parentem Reddidit, L casto praenitet usque thoro. Principis arrisit tandem tibi gratia flagrans,
Legati ac Gallum munere functus adis. Deinde & Caesaream fortunatissimus aulani Prudens orator conspicuusque petis. Affulsere tuis meritis hinc praemia digna rDitescis, cumulos possidet area suos. Tantum est munifico domino servire: beavit Te Rex, excelso constituitque loco. Hic ego pro veteri vel consuetudine nostra, Optarem studiis proximus esse tuis, Ni tuus atque meus cultor Masonius ille Jam persuasisset, me satis esset tuum. Addidit hoc etiam, per me te velle videre,
Quae Burgiduni gloria, fama, decu S. Talia siqua juvant, possum describere ad unguem, Oppidum & antiquis irradiare notis. fisignia Regia. CIrculus imperii vastum qui circinat orbem,
Atque coronato collucet vertice celsus,
Excolit Henrici multis insignia votis; Magnanimos illos nod uque diuque leoneS, Eximie n vernos candentia lilia fores.
Quid sibi vult lauti, quid olivae festa corona 3 Illa suum Phoebum, colit haec foecunda Minervam. Insignia Dirae Reginae.
ΡΗoenix nuper eram venusta penniS, Ortum non Arabes mihi dedere, Sed gens clara quidem Severiana :Henricum colui serena solem, Pullum cui facilis meum sacravi, Fausto & sidere praenitente nat Um.
REttunt illa dies Anglis spei fata salutem,
Qua rosa purpureis candida jundia ros s. Cataracta,
168쪽
Cataracta, Ducum Somerstensium Ombollim Gentilitium. HAE C catarasta, Ducis, fulvo quae praenitet auro, Somurotrigum tessera nota fuit. Ulia. Lilia quis nescit coelo demissa supremo, Imperio Henrici succubuisse sui tPluma, Princisis Eaduardi Insigne. Andida gemmiferae cultrix haec Pluma coronae, Principis Eduardi tollit ad astra caput. Ad Gualterum Heueddunum, Ciceronianum. T TEueddune tibi favet caterva - - Grantae fluminis accola) erudita, in ripis puer ipse cujus olim Laeto pectore iussitare suevi,
Et caquas resecare concinentes
Quum flaret Zephyri faventis aura. Tu Marco bene Tullio diserto Cura sollicita faves benignua, Dicendi genus illius cousque
Facundum, teres, elegans, Venustum, Tersum, Conspicuum, fluens, amoenum,
Elimatum etiam, & suis decore Pictum floribus undecumque VerniSIllis usque adeo, ut nitente quadam Majestate styli Atticum leporem Graecis fontibus eXprimas petitum. Felicem puto te beatulumque, Haec qui sic meditaris, Ut perornes Tam dodiis studiis tibi faventem Grantam, cujus amor mihi profecto Tantum crescit, Opaca praevirensque Quantum vere novo illa alumna Phoebi Laurus vimina subjicit tenella. Inceptis igitur tuis secundis Vela extende manu valentiori: Ventus mox aderit Favoniusque :Tu portum iuvenies, tibi paratum Optatumque, ubi commode quiescas.
Angliae Archigrammateum. T Hoebus adest, Musisque novem comitatus amoenis Secum laetitiae signa serena refert. Ac me subtristem solatur carmine tali,
Quale vel Aoniis concinit ille jugis.
169쪽
Te decet imperio nostro parere, sorores Suavisonas istas suspicere atque meas. Urite siegum, titulis & nomine clarum, EXtolles dignis, me monitore, noli S. Ingenium cujus, mores, Virtusque modesta, Iudicio semper sic placuere meo. Ut terris dignum, Vel coelo rectius, illum Optarim comitem perpetuum esse mihi. Nolo tamen radium talem subducere terrae, Fulgeat, Obscuris restituatque diem.
Imperium hoc nostrum vates CXtende canore, Ne timeas : Vires, eloquiumque dabo. Dixerat: applausum resonando dedere Camoenae,
Et subito sedes reppetiere suas. Impulerit quo nos, Uritesiege beate, Imperium Clarii, certior ipse vides. Tu, quoniam juvenis mihi vel percognitus olim, Aspira, & coeptis inclyte plaude meis. Est Dens in nobis, agitante calescimus illo, Ardor & inde mihi dicere facta tua. Urbs mea Londinum genuit te clara puellum, Et tuus in dubie nobilis inde pater. A teneris annis coluisti pectore toto Musis, sic Genius jusserat ipse bonus.
Argutae resonos nervos testudinis apta Curasti eximie sollicitare manu. Et Fortuna parens sic te promovit alumnum Illa suum, ut medio luX tua nota foro.
Granianasque scholas petiisti sidere fausto,
Gardine rus erat fautor L ille tibi. Uroque Vicanum te docta caterva vocabat, Contulit hoc nomen functio clara patris. Forma venusta quidem tua sic in fronte reluxit,
Auricomus verteX sic nituitque tuus,
Lumen & ingenii tibi sic affulsit acuti,
Tum virtus sic te condecoraVit.ΟVans, Unus multorurn certe sis visus ut instar:
Tu mihi mel fragrans deliciumque merum. Quid nianc commemorem, quo te Comoedia Plauti
Accepit plausu, miles di ille tumens e Si mihi judicium solidum peritoruit unquam,
Rures si aut oculi praevaluere mei, Dispeream si non fueris tam lucidus actor, Quam qui maxime, R hic dicere vera libet :Sic oculos, sιc ille manus, sic Ora gerebat.
Sic quoque personuit, quisquis A il e fuit, si
170쪽
Ut dici possit, Romani cura theatri,
Atque operis pretium rettulit omne sui. Gardii erus, homo fortunas natus ad amplas, Se Volues ego consecrat atque dicat. Maxima tu spirans, Grantana sorte relicta,
Principis Henrici splendida tecta petis.
Thesaurosque manu nocturna, saepe diurna Versas, & curis prospicis usque tuis. Pecchamus haec cernens, sic ora resolvit amicus, Judicio cret cet candidus iste meo. Legati munus tum Gai di nerus obibat, Pag. ros Te comitem lateri junXerat atque suo.
Hinc crevit magnis certa eXperientia rebus,
Et fama enituit latius inde tua. Cromuellusque potens sic delectatus amoeno est Flore tui ingenii & dexteritate rata, Ut te crediderit naturae dona sagacis Hausisse ex Sophiae fontibus irriguis. Senserat haec princeps, quo non cordatior alter, Hinc te sublimi collocat inque gradu.Orator celebris Batavos, Belgasque potenteis
Dum petis, eXimie munere functus, Ovas.
Caesaris inde tibi soror ac Regina beata Plausit, & ossicium comprobat omne tuum, Floreat Henricus, regni tutela Britanni, Qui te pro meritis extulit usque tuis. Imperio Phoebi mouitus haec qualiacunque Carmina personui: vive, valeque diu. In Richardum, crotum, calumniatorem.
ME fatuum Crokus fatuorum maximus ille,
Imperio quodam praedicat esse suo. Ut sim, me furiae non torquent: illius urgentClade Μathematicum nocte dieque caput.
In fronte libelli, cui titulus, Genethliacon. TArdius in lucem charissime prodeo lector, Caussa fuit Domini languida Musa mei, Da facilis veniam justa ratione petenti,
Et tibi decedet conditione nihil. EXeo nunc multo limatior, atque Britannis Primus ego antiquum reddere curo decus,
Insignia Eadueardi princisis. FEsta coronatae sunt haec insignia Plumae Principis Eduardi, divino numine cujus Splendor, honos, tituo, nomen, laudesque manebunt, P g.