Praelectiones de locis sacris : nimirum de ecclesiis, oratoriis, altaribus, coemeteriis et sepulturis

발행: 1904년

분량: 453페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

371쪽

DE ΝΕGATIONE ECCLESIASTICAE SEPULTURAE 355 d. Licet, ex dictis, dare Sepulturam ecclesiasticam excommunicatis toleratis; Verum aliquando eis negaridob0bit, si nempe sint pustici peccatores, ex infra dicendis. 20 De interdicto ra. Prohibitum est daro sepulturam ecclesiasticam iis qui sunt nominatim interdicti, ut constat expreSSe tum cap. Eos qui, l, DE SEPULTURIS, Clem ., tum Miltiali romano, loc. cit. - Attamen, vi cit . bullae Martini V, ut tenseamur iisne Ire Sepulturam, requiritur omnino ut infordicti sint denuntiati et proinde vitandi. h. I sempore interdicti localis, SiVe yeneralis, Sive specialis, item prohibitum est dare sepulturam ecclesiasticam sidolibus, in loco interdicto, exceptis Clericis, ut Constat

cap. Quod in te, 11, DE P ENITENTlIS ET REMISSIONIBUS , et Lithiali romano, loc. cit. sed, iterum, vi bullio Martini V non tenemur recuSare sepulturam, nisi illud localo infordictum sit declaratum et denuntiatiam.

219. - Ratione haereticae pravitatis. - Hoc titulo

Sepultura ecclesiastica privantur haeretici, fautores ho reli Corum, apΟSiatae et etiam Soepissime schismatici. 40 De haereticis. Haeretici puntiantur prii alione Septi l tiarae ecclesiasticae. - Constat 1. Ex eo quod sint ipso jure

eaecommunicati ex multis textibus juris, v. g., Pii IX Const. Apostolicae Sedis, an . 1869, De eaeconi. , 3 1, uri. lj

tur Sepultura ecclesiastica; - 2. Ex ipso delicto haeresis, et independenter ah eaecommunicatione quod muXimi momenti est; si enim haeretici, ut quidam dixerunt, non

Sint arcendi a sepultura ecclesiastica, niSi quia eXCommuniCati, non tenemur eos arcere a Sepultura, niSi Sint

denuntiati, ut dictum est; si autem arcendi sint a Sepulturaeae ipso delicto haeresis, sussicit quod de hoc delicto constet

372쪽

356DE CAEMETER IlS ET SEPULTURIS publice. Porro limreticos, Ut sic, priVandoS eSSe Sepultura ecclesiastica, constat :

neque sub privilegiorum no Strorum quibuscumque indui torum obtentu, neque Sub alia quacumque o CeaSione, Ohlatio pro eo sitat, aut inter christianos accipiat sepultianam. 0 In quo loco non con Sideratur nisi ho resis.

L. Martini V Const. Inter cunctas , 8 kal. martii 14l8 quo' scripta suit eodem ferme tempore ac ejus const. Ad euitanda scandala, i 5 apr. 1418, in Concordatis Germa- nisu), in quo ait : si Et si tales hosti elici publici ac manisosti licet nondum per Ecclesiam declarati, in hoc tam gravi crimino decesserint, ecclesiastica careant Sepultura, nec oblationes fiant aut recipiantur pro eisdem D Sane non loquitur nisi de Hussitis, Wiclesistis, etc., sed ostondit quomodo jus debeamus interpretari. c. Unde S. Congr. Inquis., in decreto 6 nov. 1641, ad l .

a porto declaravit Udoreticos notorios, gia an tu mi is non denuntiatos nominatim excommianicatos, non posse sepeliri

bavit, et ex Sequi mandavit. Unde, ut teneamur arcere hodretico S a Sepultura, non requiritur ut sint denuntiati excommunicati, nec etiam

declarati ut haeretici, sed susticit quod sint lis rotici notorii seu put lici' quod Vocabulum interpretamur ut, infra, piahlicos peccatores. Νec distinguitur intor tis reticos adi Mansi, Concilia, t. XXVii, col. 1206 - Vel Coleti, t. XI I, col. 751.2 Apud Albitium, De inconstantia in fide, C. Xum, D. 28, Ana Stelae lami, 1683, P. 100. Ita Albitius, Ioc. cit., n. 11 - 28; - Petra, In const. XVIII Innocentii IV, D. 44-50, t. iii, P. 102-103; - Passerinus, De hominum statibus,

373쪽

DE ΝΕGΛΤΙΟΝΕ ECCLESIASTIC E SEPULTURAE 35

se tam pertinenteS V. g., lutherunOS , et alios, modo sint notorii, quia lex non distinguit. 20 De fautoritus haereticorum. Fautores haereticorum priuari etiam detent sepultura ecclesiastica. - Constat

l. Ex eo quod Sint ipso jure eaecommunicati, sex Pii I consi. Apostolicae Sedis, an . 1869, De eaecomm ., l, ari . t ut dictum est de haereticis; - 2. Ex ipso delicto fanoris haereticis dati, ut patet cap. Eaecommunicamus, 13, DE HMRETICIS, redentes Sed, nota Sedulo, Innocentius III, in hoc cap. sex cone. Later. IV, an. 12 i5 , non plectit hos

sauiores poena privationiS Sepulturou eccleSiastico , nisi postquam fuerunt denuntiati ut eaecommianicati, ut expresse tradit. Ergo, pro Sertim poSt Martini V const. Ad evitanda, non tenemur eo S arcere a Sepultura ecclesiastica, nisi post denuntiationem excommunicationis; unde magnum diseri men inter eos et haereticos. - Νec obstat Lituale roma Hum, loc. cit., quod fautoreS et hooreticos in eodem gradu ponit; cum enim Lituale non det nisi elenchum eorum qui privari debent sepultura, sese eo ipso refert ad deforminationes Canonum Circa SinguloS.

30 De apostatis. - Cum hi sint vere et proprie haeretici, de his omnino idum dicendum est quod de iis reticis. 40 De schismaticis. - Distinguendum est a. Vol schismatici sunt etiam haeretici, ut eVenire Solet, proeSertim hodie, cum primatus R. Pontificis, de siducatholica credendus, in tanta luce positus sit; tune Schi S-maticis applicanda sunt omnia quo' diximus de ho reiiciS. h. Vel non sunt nisi schismatici, aut saltem non conStat notorie de haeresi, ut in aliquo sorsan casu fieri potest; tunc etiam arceri debent a sopultura ecclesiaStica, propter excommunicationem, cui ipso juro subjacent ex Pii IX bulla Apostolicae Sedis, an . 1869, De eaecommunication thus, 3 1,

374쪽

358 DE CAEMETERIIS ET SEPULTURlSart. 3 Sed tunc, ut patet, tantum post denuntiationem eXCommunicationis. OX Martini V const. Ad evitanda. 22 O. - Ratione peccati publici. - Privari dubent Sepultura occlesiastica 40 Qui se ipsos occideriant. - Constat Littiali romano, quod, isc. cit., n. 3, jubet negari Sepulturam ecclesiasti cam Seipsos occidentihus oh desperationem, vel iracundiam non tamen si ex insania id accidat), nisi ante mortem dederint signa posenitenti m. D Sic in jus scriptum transiit consuetudo paulatim invecta vi can. Placuit, 12, caus. XXIII, q. V, eX concilio Braeurensi, Supra n. 141, 20)rotali. - Requiritur autem, quia ηgitur de Poenu graVi, ut omnino certum sit defunctum a se ipso, non ab alio, suisse occisum, quod non statim amrmari potest de eo qui

Insania autem, de qua loquitur Nituale, non pro 'Sumitur, sed probari debet; item poenitentia ante mortem non Pro SU-mitur, sed probari debet, licet unus testis gravis sussciat, ex regula generali in his matoriis savorabilibus. 20 Qui in duello mortiantur. - Contra hos paulatim lata

et ampliata est popia a privationis sepulturn3 ecclesiastica3, hoc modo a. Cone. Trid. , Cap. Detestabilis, l9, SeSS. XXV, DE REF.,

P mnam primum tulit, his verbis : si Et si duellis tim) in ipso

conflictu decesserint, perpetuo careant ecclesiastica Sopul

B. Gregorius XIII, const. Ad tollendum, 5 doc. i582

poenam extendit aut extensam declarovit etiam ad eos qui privatim duellum commiserint, ex condicto quidem et statutis tempore et loco, sed sino patrinis aut aliis solemni

375쪽

tatibus. - Quod confirmavit Clemens VIII. const. Illius vices, 17 aug. 15921. c. Lituale romanum, editum juSSu Pauli V, an. 1614, declaravit poenam ab iis incurri si etiamsi anto obitum doderint poenitentiae Signa D. d. Tandem, oborta S plureS controversias Bono dictus XIV

set declarans si Sepulturae Sacrae Privationem, a Sacro Sancta

Trid. synodo inflictam morientibus in loco duulli ot conflictus, incurrendam perpetuo fore, etiam ante sententiam judicis; - a decedente gia Ogiae eaetra locum conflictus eae vulnere itidem accepto, - Siυe duellum publice siυe pri Datim indicium t erit, - ac etiamsi Dulneratias ante mortem non incerta poenitentiae styna dederit, - algiae a peccatis et censuris ahsoliationem obtinuerit. δε - Quod attinet ad ultimam istam clausulam, nempe etiamsi signa poenitentiae dederit, aut etiam fia erit absolutus, notant plures doctoreS eam non esse in usu in Gallia, ita ut, quoties constat moribundum signa poenitentiose dedisse, possit Sepeliri β.30 Qui consueverunt violare praeceptum de confessione annua et comm Unione paschali. - Contra hos poenam pri vationis sepultursu christianose primum tulit cono. Latera nense IV, an. 1215, celebri canono Omnis utriusque, 21 ε - cap. Omnis utriusque, 12, DE P ENIT. ET REMISS. quam Poenam Sic expreSSit, loc. cit., 11. 6, Ditia ale romaniam

si Iis negari debet sepultura), de quibus publice conStat,

- Ita Golasset, Theolostie morale, ecl. Paris, 1858, t. Π, n. 636 ICard, Praelectiones juris canonici, t. m, n. 751; - Craisson, De la Sepulture eccleSiastique, n. 252, Valence, 1868, p. 109; - quod etiam implicite tradit cone. AVenionenSe, 1849, tit. V, n. 4, Avenione , 1851, P. 66. - Contra vero Moulari, De sepultura, P. 28 l. si Mansi, Concilia, t. XXII, Col. 1007.

376쪽

DE COEUETERIIS ET SEPULTURIS quod semel in anno non SuSCeperunt Sacramenta consesSio

nis , et communionis in pu Selia, et abSque ullo signo contritionis obierunt. D Ergo l. Νon susticit aliquoties omissa suisse hoste Sacramenta, sed requiritur aliquis iasus non recipiendi ea sacramenta; - 2. Duo piat lice constare detent USUS non recipiendi ea Sacramenta, et impoenitentia; unde hic, ad concedendam Sepulturam, non requiritur ut probetur poenitentia, sed sui dicit ut non constet de impoenitentia equa= duo valde diversa sunt. Vix autem constabit de impo0

In Super, USU PaSSim Vigente, episcopi et parochi benigne interpretantur verba hujus prohibitionis 1. 40 Usurarii manifesti. - Hi privantur sepultura eccle- SiaStica. licet eos poeniteat, nisi actu restituant injusteucquisita, in quantum possunt, vel saltem idoneam cautionem pro beant de tacienda restitutione. - Ita hanc poenam, primo latam ab Aloxandro III in cono. Later. III, cap. QVia, 3. DE L si Ris, declaravit et ampliavit Gregorius X in cono. Lugdun. II, cap. Quanguam, 2, DE LAERIS, in VI. - Cf. etiam P0P. EOS viii, i, eod. tit., Clem. - Idem sere sancitum est Contra raptores honoriam manifestos, in cap. Super es, 2,

DE RAPTORIBUS.

5' Domum re manifestis et pia Blicis peccatoritus, qui sine poenitentia perierunt is, denegari sepulturam ecclesiasticam jubet Iituale romaniam, loc. cit., n. 5. - Ante editum an 1614 Nituale romanum, non erat textus juris authenticu S plectens modo stenerali peccatores pullicos privatione

sepulturo ecclesiasticae; unde ho rebant doctores' communiter tamen lenebant peccatores pullicos impoenitentes arceri debere a Sepultura, pro sertim ex amrmatione Glossae

3 De hac prohibitione cf. folium causae nasusinoe, 26 seb. 1859; The

377쪽

DE NEGATIONE ECCLESIASTICAE SEPULTURAE 361 in cap. Eae parte, si , DE SEPULTURIS, Communicata turi)docontis sepeliri non debere quem constat in peccato mortali decessisse. Hanc autem communem interpretationem indeque ortam ConSuetudinem jure scripto confirmavit Nituale romanum, loc. cit. - De his ha)c die nil a. Per puhlicos aut notorios peccatores, R Sepultura

arcendos, non ii tantum intelliguntur qui tales sunt noto rietate jiaris, nempe quorum peccata noScuntur per judicis Sententiam, aut per propriam confessionem in judicio

factam, sed etiam ii qui tales sunt notorietate facti, ita ut sactum peccati Sit evidens nec possit aliqua tergiversatione

celari, et idcirco notum sit vel mox nolum suturum sit

majori parti vicinis '. h. Si hi pullici peccatores moriantur sine poenitentia,

arcendi sunt a sepultura; hic autem Poenitentia non pro0- sumitur, sed probari debet, Saltem per unum testem; Simoribundus jubeat vocari sacerdotem, OSculetur erueifixum, oret Deum, aut alia hujusmodi laciat, signa sunt sufficien ita poenitentio .c. Unde notorii sunt peccatores a Sepultura arcendi l. Qui in actu peccati moriuntur, nec dant Signa poenitentim, ut decisum est in jure pro latronibuS, cap. I Ure8, 2, DE FURTIS; - 2. Qui aperte et coram pluribus sacerdoti recuSant ultima sacramenta, ita ut res nullo modo celari possit; - 3. Qui in notorio statia peccati ViVUnt, V. g. , in notorio Concubinatu aut meretricio, in aliquo ossicio quod Sine peccato Servari nequeat, in secta damnata, etc., ita tamen ut mala seides certa sit et notoria I aliter enim non essent pullici peccatores; - 4. De eo qui jubet corpuS Suum cremari post mortem, dicendum est ut Supra, D. 213.

3 Corpus juris canonici cum Glossis, in decretales Greg., Lugduni, l67l,

col. 1207.

η Cs. Benedictum XIV, De synodo, lib. VII, C. XI, n. 8.

378쪽

362 DE CAEMETERIIS ET SEPULTURIS 221. - Scholia. 10 Hi soli, de quibus actum est supra, privandi Sunt Sepultura ecclesiaStica; non ergo ea privari debent damnati id mortem, giti, ante supplicium, Ecclesiae reconciliati sunt. Privati sunt quidem sepultura ecclesiastica in relato Supra n. 141, 30) canone 16 concilii Bracarensis I. Sed hoc concilium vim non habet juris communis, nec adest ullus alius textus, Vim juris communis habens, qui tales arceata sepultura. - In Cone. Moguntino I, an . 847, Cap. XXVII, expreSse decernitur eos non e SSe Sepulturae honore privan

dos, Si eoS rite poenituerili. 20 Olim, in Gallia, comoedi repulabantur peccatoVespuhlici; unde a Sepultura ecclesiastica arcebantur, Si poenitentiam non egiSSent, V. g., Si repentina morte cor

repti fuissent . Quae prohibitio sorio originem ducit a concilio Arelatensi an. 314), can. 5, ubi theatricos a Communione rejicit δ. - Sed jus commune nil tale habet; unde quod Sint peccatores pullici vel non, hoc pendet ab indole

rerum quou in scenis luduntur.

30 Quando peccatores publici dant signa poenitentiae, ita

ut concedi possit eis sepultura ecclesiastica, curandum eStut haec Signa evulgentur, ut nempe, quoad ejuS fieri poteSt,

scandalum umoVentur.

40 In locis ubi sat frequentes sunt casuS Sepultiarae ciυitis, ut dicitur, V. g. , in multis Galliae locis, parochus debet quidem, ut patet, Servare leges ecclesiasticas de sepultura neganda; sed tamen debet etiam Benigne interpretari facta,

i Mansi, t. XIV, col. 9l0. Cf. Rituale Parisiense, an 1654, p. 114; an. 1697, P. 73, 245 Pastorale Parisiense, an . 1786, t. Ii, p. 429; - Rituale Senonense, an . 1694,9. 143; - Rituale Parisiense, an . 1839, p. 127, 137, 537 - BOSSuet, Leti ressur la comedie: Maaeimes et re Ierions fur la comedie, ecl. VerSailleS, t. XXXVII, P. 522, 560. δ Bruns, Concilia, t. II, P. 107.

379쪽

DE NEGATIONE ECCLESIASTICAE SEPULTURAE 363

v. g., de cauSa Suicidii, de qualitate peccatoris publici, do

signis poenitentiae, etc., ne, Si nimium rigiduS Sit, augeatur numerus Sepulturarum civilium, minuatur horror hujus modi sepulturae, et Sic scandala multiplicentur. 50 6 Ubi voro in praedictis casibus negandost Sepulturoo dubium occurrerit, Ordinarius consulatur, is ait Lituale

222. - Negatio extenditur ad omnes sepulturae parteS. - Sepultura eccleSiastica complectitur non tantum ipsum actum deponendi cadaver in sepulcro illi prumparato sed etiam omnes illos ritus qui, juxta Ecclesiose leges, innituali romano contentas, proodictum actum Complere Solent, nempe SolemniS levatio corporis ejusque deductio in ecclesiam, officium et missa, deductio ad coemelerium cum pSalmis et precibuS, Campanarum SonituS, etc. QUO posito, haec dicenda :1' Quando alicui defuncto neganda est sepultura eccleSiastica, nefas est illi concedere, non tantum ritum integrum, Sed etiam utiquam partem ritu S, V. g., ossicium aut missam lanebrem aut etiam solam Campanarum pulSationem. - ConStat clare ex regula 80 juris in VI si In toto partem non est dubium contineri; is et proinde si totum prohibitum sit, sinstulae partes item prohibitae sunt. Confirmatur ex statim allogando brovi Gregorii XVI. 20 Immo, Cum missae exsequialeS, etiam ahSente COI DO H, die tertio, Septimo. tricesimo, aut anniversario, aut etiam aliis diebus, sint quasi complementum ipsiuS funeriS, et ad illud pertineant, omnino prohibitum est celebrare hasmisSa S pro defuncto, cui negari debeat sepultura ecclesia

380쪽

36. DE CAEMETERIIS ET SEPULTURIS SitCδ. - ΟnSt0t, praeter argumentum jam duium, Grego

dem coenobii Schyrensis, O. S. B., in dioecesi MonacenSi, in quo prorSUS prohibet ne pro regina Bavariou acatholica celebretur missa sunebris in dio ejus obitus aut anniversa ria, etiam sub titulo celebrandi ossicium aut preceS pro defunctis universis familiose regisse catholico Nec enim Permittere possumus ut ullo modo fraus fiat prohibitioni illi, qua) in catholica ipsa doctrina innititur, de sacro funere pro defunctis acatholicis non celetrando i. D - Quod breve, in alio simili casu, jussum est communicari,

23 martii 1859 '.

hus, juxta Pii IX bullam Apostolicae Sedis, an . 1869, De caecommunicationitus, 3 4, art. 1, in quo decernit subjacere eX communicationi latae sententio0 nemini reservatae si Mandantes seia costentes tradi ecclesiasticae sepultiarae haereticos notorios, aut nominatim eaecommunicatos vel interdictos. D Quim poena originem habet a cap. Ess glii, l, DE SEPELTURIS, Clem. 10 De guorumnam septiltiara affatur. - Agitur tantum l. De haereticis notoriis, in senSu quem Supra eXPOSuimuS, quin requiratur denuntiatio excommunicationiS, nec hoore-SiS - 2. De excommunicatis nominatim, id est, de eX- communicatis qui fuerint denuntiati s0u vitandi - 3. De interdictis itoni denuntiatis seu vitandis. 20 Quid hic intelliffatur per sepulturam ecclesiaSticam. - Intelligitur, non celebratio funeris, sed ipse actias

SEARCH

MENU NAVIGATION