장음표시 사용
381쪽
DE ΝΕGΑΤΙΟΝΕ ECCLESIΛSTICAE SEPULTURAE 365 inhumandi destinctiam in loco Sacro, SiVe sunUS celebretur, sive non celebretur. - Ratio deSumitur ex ipsis verbis constitutionis, tradi sepulturae eccleSiasticae, quin alium sensum habere nequeunt, eo magis quod hic strictissimo intelligenda sunt. - Ut autem Sit locus sacer ad 0ssocium
do quo agitur, non Sufficit quod depuletur auctoritato episcopi ad sepulturum fidelium, Sed requiritur insupor ut sit rite tenedictus 1 juxta enim hodiernas legos Iitualor Omaniam, tit. VI, C. I, n. 18 , ut aliquiS locus sit aptus ad sepulturam, requiritur ut sit ad hoc benedictus. Ν0c sunsidit simplox illa benedictio invocativa Nituale, tit. VI, c. III, n. 12) quam SacerdOS propria auctoritato consortsingulis sossis aut sepulcris; sed requiritur illa bono lictio constitutiva, quu) sit auctoritate epiScopi, et cujus ritus describuntur in Pontificali aut Lituali.
30 Quinam delingitentes poena Pincomm Unicationis puniantur. - Hodie non ampliuS incurrunt hanc excommunicationem, nisi mandantes et costentes lis reticum iradi
sepulturm ecclesiasticoe: l. Mandantes, id eSt, ii s V. g., pro secti urbi aut oppido), qui utentes vel potius abutentes auctoritate sibi commissa, jubent hi 'relicum sepoliri in loco Sacro - 2. Costentes, id est, ii qui vi vel metu gravi alios injusto inducunt ut sepultant lis roticum in loco Sacro. - Ut incidant in proodiciam poenam, non requiritur amplius temeritas quam requirebat cap. Eos qui, DE SEPLI T. , Clem. requiritur tamen quod de facto hosti elicus
Sepultus sit in loco sacro. Uum ConStant eX reguliS generulibus do interpretatione Cen SUPII Um.
224. - Poena interdicti certis in caSibus, juxta Pii ΙX bullam Apostoliem Sodis, an . 1869, De interdictis,
3 Ita multi conti a plures alios sapud Plat, Comingularius in conss. Apostolicae Sedis, in hunc articulum, Tornaci, l88i, P. 2 il).
382쪽
366 DE CAEMETERIIS ET SEPULTURIS Irt. 2 si ... Nominatim eaecommunicatos ad divina officia, seu ecclesiastica Sacramenta, Vel ecclesiasticam sepulturam admittentes, interdictum ah ingressu ecclesiae ipso jure incurrunt, donec ad artitrium ejus, cicus Sententiam contempserunt, competenter satisfecerint. D Quae poena originem habet a cap. Episcoporum, 5, DE PRIVILEGIIS, in VI.l' De quorumnam sepultura astatur. - Agitur tantum de excommunicatis υitandis, ut dictum est supra; non, oro do intordictis licet vitandis. - Per sepultiaram nu-iem occlesiasticam intelligitur inhumatio in loco sacro, ut dictum est, Sive sunus sint, SiVe non.
2' Quinam delinquentes praefata secena interdicti pianiantur. - Cum censura seriat tantum admittentes ad sepul- turam, non agitur nisi de his qui jus habent admittondi Vol non, ad sepulturam, et proinde de parochis, pro latisne utarium, et generatim de rectoribus ecclesiarum qua' jus habent sepulturim; hi ergo, si admittant excommuni
catos vitandos ad Sepulturam, incurrunt CenSuram, non vero alii simpliciter comitantes, assiStenteS, etc. - Hodie, in locis ubi oreola sunt coemeteria publica, quou pertineant ad municipium, putaverim censuram incurri etiam
a praesecto civitati Vel oppido, si agatur de coemeterio benedicto, aut de parte coemeterii bonedicta; hic onimoliam hab0t jus admittendi vol non admittendi ad sopulturam in coemetorio municipali incurrit ergo CenSUram, nisi tamen desit aliud coemeterium non benedictum. N. D. - Poona contra SepelienteS usurarios manifestos, de qua in cap. Ess giat, 1, DE SEPULTURIS, Clem. , CeSSIVit, utpote non contenta in ConSt. Apostolicae Sedis, item poena contra eoS qui Sepeliunt fautores haereticorum ex cap. Quicti mytie, 2, DE HAERETICIS, in VI.
383쪽
DE JURE PUBLlCO ECCLESI E QUOAD SEPULTURAS 225. - Jura Ecclesiae quoad SepulturaS. 0 Ius orandi pro defunctis et hi us orasionis formam determinandi. - l. Jus profecto habet Ecclosia orandi pro dolanctis quod defluit directo et immodialo OX Hus1ino, qui est Salvandi animas, eas nempe ad gloriam p0radisi quam citissime perducendi; - 2. Proinde, et eo ipSo, jus hab0t Ecclosia dolorminandi formam hujus orationis qui enim jus habet circa suistantiam, habet eo ipso circa
modum y ergo jus habet jubendi ut hoste oratio sit publica ,
et constet cantu divinorum officiorum, celebratione miSSim, recitatione precum ab ipsa ad hoc institutarum, aliisque, ad ejus placitum, variis ritibus. 20 Ius honorandi corpora defunctorum, eaque honorari juhendi, modo sit iei sum consono. - l. Ubique locorum varii populi, tum antiqui, tum recentos, exuvio S destinetorum honore prosecuti sunt, juxta humanae rationis et Variarum religionum dictamen, ita ut congrua et decenS mortuorum Sepultura semper habita suserit ut ossicium humanitatis,
religionis, et ex jure gentium . Ergo et Ecclesia jus habet
3 De quo cf. GPotium, De jure Belli ac pacis, lib. II, C. AiX, Hagae Comitis, 1680, p. 334-345.
384쪽
368 DE CAEMETERIIS ET SEPULTURIS
honorandi, jubendique honorari corpora fidelium, juxta
suam ipsius fidem; - 2. Juxta fidem EccleSiou, Corpora fidelium defunctorum magna Veneratione Sunt digna, ut- polo olim membra Christi et templa Spiritus Sancti, Saepe Sacramento corporis Christi resecta, et reservata, in die
resurreetionis, ad gloriam immortalem; ergo Ecclesia jushabot jubondi ut modo huic fidei consono tractentur, nempe ut ignobili cremationi non tradantur; ut publico et
cum honoro deducantur ad ecclesiam; ut in locis non pro sanis, sed benedictis et sacris, requiescant; ut a funere amoveantur impia vexilla aut insignia, etc. 3' Ius hahendi coemeteria eaeclusit e Sihi propria.
l. Sicut Ecclesia, nativo jure societatis religiosae et, in hoc
genere, juridice persectae ut alibi demonstratur), jure
inconcusso fruitur, habendi templa sibi OX clusive propria, ut nempe libere possit in eis Suos coetus tenere, suam fidem
dolere, SUI Sacramenta miniStrare, sua ossicia aliosque rituslperagere; ita etiam, et propter easdem rationes, jus habet possidendi coemeleria Sibi exclusive propria, in quibuS SUOS si deles, et hos tantum, Sepeliat, et cum his ritibus, officiis, precibuS et cantibus, quou Voluerit, quin impediri aut irridori possit ab impiis; - 2. Eodem titulo societatis juridice per- sociae, facultate pollet habendi dicta coemeleria, non tantum quoad USum, Sed etiam quoad plenum dominium, ut nempe libere possit in eis ordinare modum ossiciorum et rituum, quem Voluerit; unde impediri nequit quin acquirat aut dono accipiat loca ad sepulturam destinanda; et reVera, Saeculi S prodieritis, ubique terrarum Ecclesia pleno jure possidebat coemeleria sibi exclusive propria; - 3. Quod Si, injuria temporum, non possit haberi pro una civitate vel oppido, in quo sint etiam acatholici, nisi Unum coemeterium, saltem jus Strictum inest Ecclesisse, habendi, in hoc
coemeterio, partem Sibi exclusive reservatam, a reliquo
385쪽
DE JURE PUBLICO ECCLESIAE QUOAD SEPULTURAS 369 coemeterio distinctam et congruo modo Separatam, ut in hac parto libere poSSit ossicium funebre ordinare. - Νec dicatur hoc repugnare PraeSentibuS rutionibus temporum. cum omne S CiVeS Sint εUquale S COI δm republica, lego, et municipio, cujUS e St C meterium. Νδm, econtra haec separatio maxime Convenit noStriS temporibuS, quibus tanto
pore praedicatur Sic dicta lifertas cultuum. Ipsa senim sopultura fidelium, qualem jure Suo ordinavit Ecclesia, ostres religiosa, imo parS utiqua Culi US, et professionis reli gionis catholicae. Ergo juxta ipSum Sic dictum principium libertatis cultuum, juS hubent ciVeS Catholici, ut omnino libori sint in hac exercenda Parte cultus et professionis
sum, et proinde ut habeant locum Sepulturod Separatum.
in quo libere poSSint, juxta legeS Ecclesiue, lanebria ossicia
ordinare, et in fraterna communione, eXcluSis indignis ,
' Ius negandi sepultiaram ecclesiaSticam eis, cyti Os ea indignos ipsa judicat erit. - In dubium revocari no qui thimc Ecclesiost potestas; nam s. Hatio illorum honorum et precum, quibuS ConStat Sepultura eccleSiaStica, penitus do fidit in illis defunctis, quorum corpora suerunt in Stru
menta nequiti u et re Servantur ad ignem et ignominiamo ternam; - 2. Sepultura e Cele Sia Stica eSt pars ot conti nuntio CommunioniS ecclesia Sticue; unde sequum ost ut illi qui viventes ob proprium nequitiam separati fuerunt aut se ipsos separaverunt a communione Ecclesi00, etiam post mortem ab illa separati remaneant: nonne ridiculum ot
ut in locis in quihus inveniuntur cives cliversarum religionum cultores, plura essent coemeteria, Vel Saltem, Si Unum tantum eSSet, aliqua pars, uti aliis congmao modo Separata, unicuique religioni reSerVaretur. - Verum hic articulus ahrogatus fuit lege tb nov. 188l, art. unico urnal descons2iis de scit,nique, i. XLVII, an . l88l, P. 320).
386쪽
370 DE CAEMETERIIS ET SEPULTURIS sore comicum Sit, illos qui tam caute vivente S a coetu et communione fidelium abstinuerunt, Velle poSt mortem prorumpere inter Sepulcra et corpora piorum - 3. Privatio Sepultur in ecclesiaSliem est poena officax ad deterrendum ViventeS a malo, quo mereantur hanc poenam, ut Per Se
Hobi mos ex testimonio Fl. Josephi ' , AEgyptios Gen. XL, 19) Romanos ut deducitur ex pluribus textibus Corporis
Iuris Romani , et multos alios, ut latissime et doctissimo demonstrat Spondanus I ergo nil mirum si Ecclesia hanc po nam contra indigno S decreverit; - 4. Νotandum etiam ost olim et usque ad moderna tempora unicuique religioni suisse proprium sibi OXClusive reservatum Coemelerium ita ut homines, sicut diversi orant religione, ita orant ei sepultura β; unde nil mirum si Ecclesia catholica illos, qui aliam religionem aut nullam Sectantur, propria Su3 Sepultura privatoS Velit. Dixi Quos ea indis nos ipsa, nempe Ecclesia, judica- Deris ' solius enim est Ecclesiim judicare quinam moriantur extra ejus communionem; nam Sola e St Competens ad decernendum in quo consistat Sua communio, et quando quis ab ea deficiat. Unde quod suocularis potestaS Cogat pastores Ecclesioo Vel ad concedendam, vel ad negandam alicui sepulturam occlesiasticam, est intolerabilis abusus. 226. - Jura Saecularis potestatis quoad Sepulturas. - Finis societatis civilis seu potestatis Asucularis ost
i De cura pro mortuis, C. Vii; Migne, P. L ., t. XXXVII, Col. b98.
R De Bello judaico, lib. III, C. Vm, n. b, ed. Lil Sido , 178b, p. 63 i. y V. g., l. Liherorum, 1l, ss. De his qui notantur infamia, g 3 IlI, iij; - l. Minime, 3b, s s. De relisiosis XI, Vii . - Coemeteria sacra, toto libro II, Parisiis, 1638, p. 3bb- έ84. . Ut Spondanus demonstrat, thid.
387쪽
DE JURE PUBLICO ECCLESI E QUOAD SEPULTURAS 3 1 promovere fiat licam Seti communem felicitatem et utilita tem temporalem civium pro tempore i itae praesentis. Ergos secularis potestas jus habet interponendi suam auctorita lem, quoad sepultura S, in iiS omnibus quou dirocto ut immediato rospiciunt finem istum. - Ex hoc principio generali sequuntur praecipua jura Saecularis potestatis
' Jus habot cavsendi ot curandi qum intersunt publicae valotudinis, et proinde l. Quoad lociam sepulturae, jubendi
ut co motoria sint extra locos habitationis, immo extra civi talos et oppida, cum determinato intervallo interjecto. . . 2. Quoad ordinationem fossarum, ut Sint Salis profundae, sufficiuntor inter se distent, non renoventur nisi post tale
2' Jus habot cavendi, ut non justo citius aut Serius corpora defunctorum Sepeliantur, ne Scilicet Sepeliantur viventes aut jam corrupti. 30 diis hab0t cavendi, ut corpora occisorum, Vel aliorum destinctorum, de quorum mortiS CauSI SUSpicio extat, non statim sepoliantur, sed deponantur in loco determinato, modicorum et juristarum investigationibus exponenda.
40 Tempore pestis, jus habet jubendi ut corpora desun-ciorum statim et recta Via in coemelerium inferantur, quin prius ad ecclesiam deducantur, etc. Ole. 22 T. - Corollarium. - Ergo Sepultura est materia mixta, sinem utriusque societatis, eccleSiasticae nempe et
civilis, directo et immediate respiciens, licet quoad majorem et praecipuam partem respiciat sinem Ecclesiae. Ergo, sicut Ecclesia in variis rogionibus se libenter subjicit ordi nationibus quas So cularis potestas intra limites sui fori
decernit, sic et Status tenetur recognoscere et MVere ordinationes quas ipsumet Ecclesia in suo soro decernit.
389쪽
S. Mituum Couyreyationis decretum Urbis et Orbis. de celetratione missim in ecclesio alieno, si julii s8953. Quod Benedictus XIV diserte docet Op. de Beat. et Cati.
lib. IV, pari. II. c. Π, n. 5 , miSSas nempe in honorem Beatorum vel etiam Sanctorum nonnullis Ordinibus regularibus ex indulto concessas, ab aliis presbyteris Sive saecularibu S Sive regularibus celebrari non posse, Sacrorum Rituum Congregatio jam pridem deClaraverat, ac postea quam pluribus partistularibus volgeneralibus decretis retinuit confirmavitque. Cum nihilominus, eodem Benedicto satente, incongruum videretur ut exteri sacerdotes ad Regularium ecclesias, die proseSto Statuia, confluentes aliam celebrarent missam ab illa iisdem Regularibu S Concessa; hinc factum est, ut summi Pontifices, in ipso beatificationis brevi, indultum pro Regularibus datum, ad omnes et Singulos sacerdotes in prae satis ecclesiis Celebrantes
Id autem progressu temporis consultius ac prΟPe neCeSSarium judicatum eSt, Cum novae pluresque missae iisdem Regularibus Seu etiam permultis particularibus ecclesiis cum Sanctorum tum Beatorum indultae sint; ne videlicet laiso super colebratione
i Decreta aulli., n. 3862, t. m, P. 288.
390쪽
DE LOCIS SACRIS missarum leges aut confusionem aut sacilem transgressionem paterentur, nisi et sorte earum observantia sere impossibilis fieret. Quae quidem omnia Cum pluries ac praesertim in una Romana Dutiorum, in conventu habito die 23 augusti 1800, perpensa fuissent, S. Rit. Congregatio, dilata resolutione, decrevit ut, ad omnem dissicultatem penitus amputandam, Certae normae haCin re universis sacerdotibus in singulis Casibus Constituerentur. Idcirco in ordinariis comitiis ad Vaticanum subsignata diu habitis, hanc generalem regulam ab omnibuS SerVandam ConStituit Omnes et singuli sacerdotes, tam SpeculareS qUam regulare S, ad ecclesiam confluentes Vel ad oratorium publicum, missaS Cum Sanctorum cum Beatorum, etsi Regularium propria S, omnino celebrent ossicio ejusdem ecclesiae Vel oratorii Conformes, SiVeillse in romano, Sive in Regularium missati continentur; exclusis tamen peculiaribus ritibus ordinum propriis. Si vero in dicta ecclesia vel oratorio, officium ritus duplici inferioriS agatur, unicuique ex celebrantibus liberum Sit missam de Requie peragere, Vel votivam, Vel etiam de occurrenti seria iis tamen exceptis diebus in quibus praelatas missas rubricae missatis romani vel S. R. C. Decreta prohibent.
Super quibus omnibus facta postmodum Sanctissimo Domino Nostro Leoni Papse XIII per secretarium relatione, SanCtitas Sua sententiam ejusdem S. Congregationis ratam habuit et Confirmavit rescripta seu decreta, tum particularia tum etiam generalia, in Contrarium sacientia, suprema auctoritate Sua penitu Sabrogando. Die s mensis decembris eodem anno. Sequuntur, ad intellectum et interpretationem superioris decretiyenerali3 quoedam decreta particularia ejusdem S. Dil. CongregationiS. 10 Dubium ). Quamplures Regulares, ratione suae vocationis et praedicationis, quotanniS per quadrageSimam totam, per men SeS mali et