Praelectiones academicae in proprias Institutiones rei medicae

발행: 1742년

분량: 360페이지

출처: archive.org

분류: 해부학

261쪽

L, D R N et a 2 9ris senses est, tu neque impossibile est menti nostrae cum grato sensu rem ingratam cogitare, adeoque causam tristitiae volumus exstirpari de rerum natura, abesse a nobis, non esse nobis cogitandam tunc odium est. Quando hostem volo sublatum, id unice essicere volo , ut ne mihi sit de eo homine cogitandum, quietus certe futurus, si id obtinuissem: ad solam enim ideam ejus hominis oritur sensus in mente me , quasi deinstructionis, quem cogor detestari. Ab his duabus animi adfectionibus, reliquae omnino omnes generantur, Amor praesentis objecti laetitia est amor objecti praeteriti. grata recordatio, amor objecti futuri desiderium, quod spem vocamus, quando hoc futurum bonum nobis postibiis I videtur malum praesens excitat tristitiam , odium praeteritum

μηνιν sive iras memores, futurum metum. Reliquae adfectiones animae, sunt vel amoris gradus pro praesente , praeterito, aut futuro vel odii, pariter pro praesente, aut futuro, aut praeterito. Hi motus animi omisnes, qui tanta vehementia nos concutiunt, communi nomine dicuntur passiones animi, ill qd nempe rei ἔφη τηρ quod toties lacrumis nostris deis precamur , quod illud ἡγεμωνικον turbet , eam nempe animae partem quae in patientem illam imperare deberet. Neque enim animi adfectus ratione oriuntur , neque rationi subjacent: Non amo Te, Volusi, nec post una dicere quare THoc unum possum dicere, non m Te . I, i alius ovi atra fis Uideo meliora proboque, Deteriora sequor , - . -

Ovid inmet. VII. Qui haec omnia melius SOCRATE nota habuit, EPICTETO, dixit,

Si videris mulierem, eamque concupiveris, idem est ac si cum ea junctus fuisses. 1

Adiaphorae Qualis est dea circuli li eae rectae, aeris, apidis.

Interni Sensus , tam externi, quam interni sunt in mente mutationes cogitationum . Video colorem rubrum, nempe cogito talem colorem

adesse. Sensus interni ab externis disserunt 3 , non modo cogitandi qui unus est omnibus, neque in mutatione sensorii communis , verum absentia objecti externi is quando nempe similes quidem Mutationes

cogi α MATTH. c. U. 8. 3 Imaginatio in homine sano debiIiorceptione, sed in deliris, de som-sorium commune non differre etsi homini naturaliter viventi mulinest sensationum externarum per tiplicitas dearum re summa rapiditas subsequentium novarum O niantibus omnino aeque fortis red- gitationum, ideas in sensori com-ditur, manifesto documento muni retentas debilitet. ipsa natura sua, dc in effectu in sen

262쪽

cogitationum oriuntur, ut eae, quae fiunt a praesentia objecti, terni,

rnutante sensoria organa , neque tamen eo tempore caula talis externa

adest, aut organa sensoria movet . Video Aethiopem , vel imaginor

Aethiopem vividistini e nihil differt idea Aethiopis recordati ab Aethio.

pis praesentis dea. In eo differunt , quod sensus externus sit, quando Aethiops oram me stat praetens, internus autem, quando Aethiopem mihi per cogitationem reprae lento. Non ideo non in mente uterque perinde sensus perficitur. Verum alter ab externa causa oritur, alter ab interna, sive intra nos ipsos praesente.

Idea Quare singulares cuique hominum aetati adfectus animi demonstrat hanc rem lectio vitarum hominum, qui naturam ipsam liberrime sequuntur, Momnia ex nutu agunt, Regum nempe morum enim juventus tot amatoria est, liberalis, benevola. In maturior aetate bellatores fiunt, Heroumque nomen adfectant. Inclinante senio fere avari fiunt, cum avariti crudeles Adeo parum ratio adfectus regit,

nisi in at cissimis illis sapientibus, quos solos vere beatos dicere decet.

s. DLXXIII.

Motus muscularis Omnes mus euis una movemur c simili In summa ira subito incalescimus, statimque cogitata vivide protela lingua, irae ministra dicta EURIP1D . Ita ACHILLEs, iratus AGA ΜΕΜΝΟΝ , lingua

i ia ea bona cupimus magis , ad

quae corpus nostrum percipienda aptius est, Venerea, Omne voluptatis corporeae genus , dum iuvenes sumus, integerrimis sensibus in senio fere solas opes, quod di ad audendum, di ad fruendum ineptos nos aetas reddiderit. Ipsa bruta animalia, dum juniora laeta, de ludibunda,is amatori sunt, a senio tarda 8 moros redduntur , de ad voluptates

aversa.

4 Adfectuum animi sequelae aliae

sunt cum conscientia, aliae absque conscientia Primi generis pertinent ad eam legem, qua CorpuS voluntati obedit, quocunque modo id fiat . Ad eas explicandas sufficere videtur acceleratio aliqua in motu liquidi nervosa, quae aeterna lege videtur contingere tu primo initio nervi, vel retardati . Alterius generis magis reconditi sunt, neque pro dignitate exposi- ii motus . In laetitia maxima summa d, quasi dilatatio cordis, Cum aucto pulsu, palpitatione cordis, ut auditu percipi possit aliquando ΚΕΜΡER. de ala P. s. dc maxima perspiratione , ut subitum saepe animi deliquium, aut mors ipsa succedat. COMM. BOERH. III. p. oo. o I SANCTOR. VII. D. I.

Ira omnes motus auge , tum circulationem , e qua rubor, a

Ior, trepidatio , c secretionum subitae stimulationes , sanguinis profusiones Comm. Boerh. Om. II. P. II. 12. HILDAN. Dis. I. hinc frequentes poplexiae, cicatrices ruptae HILDAN. Epist. I. inflammationes ID. Cent. I. Obs. I 8.

263쪽

primo is conviciis dolorem testatus est , deinde minaci est , quum arisma malu raperet. Neque mora est, quin totum corpus rapidis, icon. vulsi vis agitetur motibus, qui omnes tendunt ad destruictionem rei ingra. tae Totum enim corpus ita dispositum est, ut ad validam deam rei laetae vel tristis , quae sensus ferit , subito musculi operentur Omnes, ut gratum objectum retineant , amoliantur id, quod irarum causa est . Si pater filium in aquam viderit prolabi, quanta non vi etiam injusti musculi concitantur, ut caram animam aqua eripiant fatoque. Si digitus comburitur, continuo in toto corpore musculi convelluntur, ut ignem refugiamus. Quomodo ero hoc pericvlvi musculis innotuit . ' Nemo mortalium hoc explicabit.

HILDAN. Cent. I. U. I 8 perspi-

Taetionis argumentum SANCTORIUS VII. n. I. Ab ira muri taS sublata ACT. HAFΝ. I. n. 7 L. Ter Tor , qui totam machinam concutit ad defensionem propriam pene facit, quae ira, summasque, M validissimas muratione S, ut arteriarum aperturam cum magna

haemorrhagi HILDAN. Cent. I. Obs. 8. paralysium curationes subitas C. HOFMAN. de thorac. p. 72. de lethargi , dc podagrae BOYLE de titil. phil. exp. p. 282.

BRESLAU. 17i8. br. HILDAN. Epis. 7 de aphoniae, ut in celeberrimo exemplo filii CROESI, quale etiam AΜERAR. Epis.

Taurin. p. 79. morientium conis valescentiae restaυ. 72ῖ. Μ. Iul.

Nimius tamen subito occidit, i. de catalogum historiarum apud BRES LAVIENSES 72r april. p. 362 364. 8 exempla passim BEUERUUICΚ. Scat de Gezondhei p. 99. COMΜ. LITER. 1733. hebd. 23. 737. hebd. II. cquot non alia, ita incitato anguine , ut sequantur a POplexiae qualis in exemplo Pontificis HELI est . Timor mediocris Omne motus inminuit, facit frigus , perspirationem diminutam , IANCTOR. I. c. n. . . hinc corpus disponit ad recipienda contagia SCHREIBER. de pes P. 19.

pallorem, horripilationem, animi deliquia, sphincterum resolutiones. Moeror fere milia , sed minora et

maxime vero retardalionem Omnium motuum vitalium, aut animalium . Si tamen summus fuerit , aliquando subito occidit Exempla habet CARDANUS de subiit. L. XIII. δ alibi in promtu sunt. Haec omnia , si ad suas

causas retuleris, reperie , , Π

cessario nervis inperium ess e de here in sanguinem, ut motu spirituum modo incitat , modo diminuto , etiam sanguis celerius eat, vel retardetur. Ergo identur nervi , qui instar laqueorum arterias circuinplectunIur , in ira, .gaudio, alternis concussionibus incitare arterio sanguinis influxum in timore , c lenius in moerore, perpetua strictura ea iadem arterias coercere, ne sanguis ad partes effluere possit. Hos laqueos invenio in arteria carotide interna , temporali , naeninge . majori, vertebrali subclavia , radice subclaviae dextrae 8 Carotidis, trunco AOrtae, arteriis brachialibus, arteria Coeliaca , e sente rica arteriis, quae ex pelve prodeunt, pare certe omnino adsignato effectui Pudor , timoris lene genus, videtur stringere venam temporalem, ubi a nervi duri amis ambitur ac sanguinem

264쪽

Motus In omni animae adfectu est 1. rei X tra nos postae repraesenistatio et comes hujus repraesentationis idea, rem exprimens, excitans adfectum . . motus musculorum tendentes ad retinendum bonum, malumve tollendum. Ergo sedes adfectionum animi ibi est, ubi objectum externum primam sui conscientiam essicit. Ergo sedes harum adfectio. num is totius eu σε κου est sensorium commune. Hinc omnes adfectio. ne animi sopiuntur in perfecto somno, a quo insomnium abest. Et in apoplexi a delentur deae omnes, laetitiae, tristitiae c. Sensorium Est illa pars corporis, ad quam terminantur ultimae actiones nervorum omnium in organo quovis sensorio ab corporibus extra nos positis ortae; in qua perceptio de his actionibus perficitqr, voluntas

determinatur ad amorem, aut odium ; unde denique ex actionibus eris vorum , sensationes adferentium, oritur voluntas , primumque incipit imperium ad certos musculos , pro certis motibus influxurum, quibus objectum gratum retineatur, amoVeatur objectum ingratum . Hic ergo terminantur sensationes nervorum omnium is hic etiam oritur m ενορμουν,

a quo famuli odii, is moris in totum imperium volun Iatis, sive musculos voluntati subjectos, emittuntur. Hoc sensorium commune ibi vide- ur Me, ubi ultima arteria lymphatica corticis cerebri primum i , sibi connexum, nervi initium spiritu implet, per omnes ventriculos , Omnia cerebri tubera c. Tale quid intellexit UiEUssENI Us et , centri va- Iis nomine. Hujus autem sensorii Varia videntur territoria esse 3 , ut ad nervum quemlibet definita pars cerebri sit, in quam ea hospitenturi deae, quas is nervus adtulit, circa olfactorium odores , circa opticum colores, circa motorio nervos motus c. In eo loco magnum illud animae cum corpore commercium sedem Videtur posuisse Experimenta docent, haec ita se habere, Rumpatur arteria in ventriculo cerebra hominis sanissimi, uti millies contingit rumpi arteriam a salem , effunda. tu aliquid sanguinis in cavum ventriculorum , premat fornicatam meis

retinere mirifice certe consenistit, quae alibi dicetur, in erigendo pene nervoru in operatio, qui sanguinem venosum relinent

DCLVII. i DLXVIII. I. ah l. c. ita tamen . ut etiam ipso VIEUS SENIO teste, non videam, CCLXXXIv. quomodo corpora striata vel supe ltiora illa vulgaria, vel eorum sir tum inferius, quod vocat corpora friata media T. XVI lit. D. D. possint conjuncta dici cum nervo quinto, aut septini , 8 ne quiisdem cum aliorum plerisque.

3 DLXVIII. 3.

265쪽

pereunt Aotus musculorum . Haec ergo sedes animae non est in pineali glandula, uti CARTES 1 Us voluit, quis enim credat millenos nervos, omisne aliis , diversiis sensationibus, motibusque destinatos , a tantilla particula originem umeres Neque est in medulla spinali, neque in eis rebello sue J, verum in fornicata medulla circumstante cavitatem ventricuislorum cerebrici uti non male GALENU D J, qui in eo errat , quod Credat cavitates ventriculorum spiritibus animalibus repleri, quod demonstratum est perpetuo in clausis vasculis moveri . Ab hujus ergo partis cerebri integritate omnis pendet humana felicitas.

Di luctio J Distinctionem vocamus , quando unum simplex subjectum in totum sensorium commune simul agit, neque ullo alio coomite objecto turbatur. Ita enim unica cogitatio nascitur, perceptio unica. Exempli loco esse potest triangulum rubri coloris , quod in te

nebris video, quod solum illuminatum fuerit rid enim distinctissime

per omnes partes suas menti meae repraesentabitur. Quando microsco.

pio objectum aliquod curiosissime volo adspicere, ars tota in eo est, uetobjectum ponatur super nigerrimum lignum, atque adeo praeter id objectum nihil videat observator . Geometra nodosiissimo problemati intentus , nihil cogitat, praeter deam sui problematis , id autem ne nimia compositione turbetur, divid, in partes singulas is singulam seorsim contemplatur. Quare , qui uni studio se soli dicant , in reliquis disciplinis semideliri esse solent . Ad perficiendas historias speciales nihil aptius est elancholicis hi enim ex nativa indole ad unum objectum pertinacissime adhaerere solent. Ipsi stulti rem unicam aeque bene periscipiunt, ac homines, qui sana mente gaudent quando vero ideae conistinuandae sunt, unc errant.

6 Ex arteriis plexus choroidei in ventriculo anteriori generali spiritum animalem, instrumentum animae, indeque porro per nervos diυidi de Hipp. o Plat decret. VII. c. 3. seq. Verum alibi demonstratum est . Ventriculos ne quidem spacia esse, sed imaginarias intercapedines corporum sibi absque media inanitate incumbentium , CCLXXII. . 1 PRAECEPTOR agit decideis cominplexis, compositis , quarum nulla perfecta est perceptio , nisi

notiones Omnes , unam post aliam, nostrae menti repraesentem US. Er

go haec una cogitanda est neque enim multa mens nostra simul cogitat.

266쪽

crepera aegre conspicitur: melius, si paulum lux augeatur optime, si sol meridianus irradiaverit. Qui rure degens e longinquo rumorem audit nihil satis percipit, sed adtendit, una organa sua tendit harmonice, ita paulatim vividior sonus erit, ciccurate audietur. Hinc in obseris vationibus microscopicis objectum minutissimum, quod adcurate perlustrandum est, debet summa luce directe irradiari, dum omnia, quae circa sunt, perfecte obscurantur. Hoc maximum est in hoc genere καPerimentorum arcgnum , paucis satis notum.

g. DLXXVII.

Renovatur Haec tertia lex est . Pueri solent proposita pensa discere non meditando, sed decies eadem verba sibi alta voce repetendo, ut idea inde nascatur fere indelebilis, Mea, quae decies in libro legerant, nunc absque libro legere possint. Mala certe in discendo methodus ci .

g. DLXXVIII.

Alieni Lex IV. est, quam veram esse, levi experimento discere o. aestis. Requirite vobiscum, quae vobis in prima juventute contigerint, notate in charta ea, quae de remotissimis annis memoriae vestrae inhaeserint. Reperietis certe esse ideam aliquam ab omnibus aliis longissime remotam, insolitam, plerumque terribilem. Idea cacodaemonis coranuli, flammiuomi, petulanti puero a nutrice proposita canis niger, terrificus, Aethiops, aut simile quid. Non fallet experientes . Quotidianarum enim rerum ideae non conservantur, detritae a sui similibus BENEDICTU SPINOEA melancholicus homo fuit, hinc phthisicus obiit, minime vero superstitiosus Idem tamen fatetur, cum aliquando Brasiliae

incolam vidisset, septem pedes altum, flavo capillitio, quale gens illa fert prolixius, totum scabiosum, in insomnio eumdem coram habuisse Mideam impressam vix integrae diei pertinaci meditatione delere potuisse. Homo Indus, qui prima vice Europaeum hominem vidit, sui per omnia similem, sed color insolente, riualem in homine nunquam vidit, neque

Euro. x asia ideam complexam nobis non per suas notiones simplices declaramus evolvendo, sed literas tantum, sonosque, quos continuo dea. Ium novus torrens delebit.

267쪽

INT TRNIS aues Europaei, unquam per totam vitam obliviscetur , neque loc , in quo hunc singillarem mortalem vicit tanta est firmitas impressionum

reliquis omnibus ideis diversissimarum a J.

g. DLXXIX.

Fortiter maec fiunt in tensorio communi. Ea causa physica, quae facit, ut anima hanc deam, neque aliam cogitet , est ens adeo exiguum Dici, ut sere non sit ens , omni certe imaginatione minus. Taliumentium si unum superat reliqua minimo aliquo gradu roboris, tunc id unice praeseris manet, evanescunt reliqua, Coritur Phantasia et , quandiu haec impressio superest in sensorio , tamdiu etiam idea animae praesens manebit. Expertus sum, cum fotum vitri ustorii oculo excepissem: per oras enim solis 3 imaginem praesentem circumgestavi . Ex hac observatione medici possunt vitia imaginationis omnia explicare. I nempe fiunt, quando impressio aliqua fortis conservatur, excitata causa interna. Facile experimentum est, si in tenebris oculum dextrum, quanis tum potes, ad sinistram partem converteris , tunc apice digiti lenissime

oculum tetigeris videbis ingentem flammam . Nihil fecisti, nisi quod

oculum in vettendo retinae suum mutaveris, is haec eo tam minimo mota

et Rationem existimo, quia insolitum objectum e diu adspicimus , crepetito cogitamuS, cum quotidia. num aliud fugitivo oculo pra tervideamus , meque repetamus animo onsolita planta non adficiet de vulgo hominem , sed bota-nicum, Diconem suam imprimet animo. Non ergo insolens ex seipso facit deam valentiorem, sed ideo, quia de eo meditatum est Pr) v. g. Quando universum Corporeum uno oculi ictu perlustramus, tunc vastissimum illud caeli hemispla aerium in minima particula retinae pingitur. Iaantula ibi portio est stellae sextae magniIudinis Ipsarum etiam in cerebro idearum exilitatem infinitam in Nomptu est aestimare, si cogitaveris hominem sex septemve linguarum gnarum voces sexagesies mille , tum hominum facies in imagines plan. Iasum, d animalium, d instrumentorum, deinde historiarum

cogitationum, abstractionum, O dorum vim infinitam memori complecti, cujus tota ditio cerebri parte medullari, forte non

tota continetur.

2 Contemplationem vocat OCK II.

c. X. quando adtenta ad perceptionem aliquam anima , de ea aliquandiu cogitat, nam id est praesentem ideam conservare . Haec princeps causa est memoriae, de conservationis idearum Meditan tem voces, de soni adficiunt, nihilo secius ac alios , neque enim

organa aliter se habent, sed mens intenta suo objecto de sonis istis negligit cogitare. Pereunt adeo hae deae, de absque vestigiis. 3 DXXXVI. O. I. DXXV. o. Quare solos colores

causae internae repraesentanti cum neque odores ullus morbuS, ullave

causa alia repraesentet animae

268쪽

concussa clare repraesentat flammam. Idem experimentum , sed majori cum incommodo fit, quando pugnus oculo impingitur ita enim subito ex oculo scintillae emicant. Verum certum est mathematica certitudine, nullam in ea obscuritate lucem esse , tamen nunquam obtinebis a ipso, quin lucem credas Te videre . Verum est , causam lucis visae nullam extra Te ipsum existere,o sensus tamen internus aeque vividus est, ac si ipsa lux coram Te micaret. Iterum si non quidem in oculo, sed in ipso cerebro , circa commune sensorium, ubi nervus opticus primum oritur, causa fuerit similis motus, qualis in retina fit ab admota luce existerna , v. g. arteria mole aucta , quae in diastole sua eam partem orienistis nervi concutit, ea ratione, uti a luce commoveri solet, videbis omnino lucem , licet extra Te nulla fuerit. Quando arteria aliqua, ex ea. rum numero, quae tympani caVitatem percurrunt, validius pulsat, non poteris sere distinguere ab eo bombo , quem diu praesentem audimus, postquam explosi maximi tormenti frago aures nostras ferit. Scio non adest e bombum , neque tamen possum essicere, quin eum audiam . a. nis niger respectu oculi mei nihil est , nisi pactum non visibile certa quadam linea circumscriptum , quod definito modo nervum opticum ad lacit. Quando nunc canis niger coram me adstat, tunc causa deae a. nis nigri est extra me. Quando similis causa intra me adest, nihilo socius , quam in priori casu , videbo nigrum canem neque enim differt idea ab extus orta ab de , quae ab interioribus orituro si ea de inqui.

lina fortis fuerit , poterit diu superesse , neque facilis novis deteretur impressionibus.

, iis LVI. Quando duae res exsistentes in me ipso impresserunt cauissem ideae, simul, conjunctim operando , neque unquam n ab alia sejuncta sensum feriit, tunc recurrente una, Waltera recurret. Puer in scholis, prima vice ferula punitur a Paedagogo , postquam molliter ab indulgentibus parentibus extra omnem Verberum metum educatus fuerat, nunquam certe, etiam sene praeteribit gymnasium , quin acceptorum verberum recurrat idea Si viatorem latrones in sylva, prope annosamque nis odorata corpusculara nequeia sapores , eque sonos. Quos enim citat PRAECEPTOR, causam ha

hent externam , aerem nempe

tympani ab arteriolis concussum Sed nihil differt, num eum aerem artesiola concutiat, num bombuseampanae, nisi id unum , quod arteriae effectus, ut ex proXimo, multo sit valentior . Ratio vide- Iur esse in summa distinctione visu , qui particulas corporum di.

stincte , dc seorsim repraesentat.

269쪽

quercum suerint adgressi, in vitae deduxerint periculum , post quin

quaginta certe annos idem, si arborem viderit, totam historiam' cogi tationum nexum redivivum ante animum videbit, gelidusque per offa curret horror, etsi nihilo omnino nunc talium rerum adsit. Versum recitas , quem olim accurate didiceras, nunc aliqua parte diminutam hahesideam is cum Virgiliano pastore numeros nosti si verba teneres, scis versus nescis haeres in verbo. Si amicus alios versus praelegerit reprehendes, dices non tuos esse, quos in mente requiris. Sed primam tibi vocem praeeat idem , continuo totum carmen absque labore prolanindes. Novi hominem, qui totam Homericilia dam memoriter retinuerat: quando sodalis alia uis unum versum pronunciabat, addebat continuo eisquentes versus Min eodem ordine, quo exstant apud HOMERUM , abiaque ullo ratiocinii usu Olim in definita serie impressiones horum veris

suum se exceperant, nunc etiam , quando aliqua harum dearum excitatur, excitat continuo Wrevocat alteram , eamdem sequentem , quae in

prima impressione fuerat subsecuta. Ergo si duae fortes ideae simul natae

fuerint, nunquam una recurret, quin comes redeat altera: omnino ad.

mirabilis haec lex est, quam CREATOR menti humanae posuit fi J.

Conscientia mi haec abfuerit, non vera memoria est , sed simplex aliis qua qualis stultorum , recordatio. In universum homines adeo felicis meis moriae minus apti sunt ad recentia consilia capienda.

s. DLXXXI.

1 Mechanicam Videtur causam esse hujus phaenomeni, quod impressione co oreae cerebri s vestigia idearum concomitantium, vicinae sint, neque possit unum vestigium suscitari, quin emoveantur reliqua. Porro ex hoc phaenomen demonstratur, distincta esse id earum te ritoria, per ordinem aliquem di- sincta . Ut enim novu motus v. g. initium versus ab amico recitati, per aures adveniens sonus continuo ad analogam partem cerebri sequentes versus inmemoria conservatos impressionem suam communicet, ibiqN vestigia suscitet, requiri videtur ut perpetua lege deae novae ad

eamdem regionem ferentur, in

quam olim analogae his ideis aliae delatae fuerant. Aliter si fieret idea latronis non certius suscitar tu ab arbore fatali, quam idea

quaevis alia v. g. visi elephanti incendii, aut nuptiarum, aut alterius sensationis fortioris Eamdem propositionem confirmat, quod cerebri quaedam passione unum alterumve sensum de1truant, intactis reliquis A concussione capitis perpetua destructio iactus, ut corpora quasi per velum angeren-riar a MOTTE Chir compl. U. 168. Ex commotione cerebri caecitas HILDAN. cent lil. U. . frequens casus certe, quem ipse vidi c. Caeterum summam inatam harum ausociationion dearum

fuse demonstra LOCRIUS i. c.

33. a quibus magna vis non dio syncratiae solum, moerorum,

sed errorum A sectarum o i Lur.

270쪽

Mechauisa io totum pendet a facili recursu, ut mens sibi conscia sit, se olim talem deam praesentem habuisse. Haec memoria est , quam

Minervam, vel matrem Minervae veteres dixerunt. Tolle memoriam homo erit atomus Dici cogitans . Si humanitas unice in cogitando poneretur, uti voluit C ARTE fi Us I J, essemus tale punctum metaphysiacum , atomus sponte nata, nunc cogitansin continuo desinens cogitare, absque continuatione cogitationum. Verum ad humanitatem pertinet, non cogitare solum , sed cum cogitatione reminisci. Non sciet se priori momento extitisse, neque sciet nisi se esse hoc unico temporis momento quod nunc ex verum id imi continuo evanescit, nihil ergo sciet. Nunc, cum memoria praediti simus, tenemus ea , quae ante mille anno fuerunt, ut ea, quae post mille annos demum erunt astronomus enim eclipsita

solis post decem secula futuram nihilo obscurius, aut incertius determi . nabit,

i omne judicium est comparatio duarum dearum quarum unam ab altera diversam esse adgnoscimus. Atqui non possumus nisi unicam ideam eodem tempore mente On- templari. Verum sublata memoria prior dea deleta erit, dum alte- Tam compaso nullum ergo judicium erit. Sed neque loquela neque cognitio rerum mundanarum, neque conscientia nostri satis firma poterit superesse , cum absque memoria eorum, quae antea cogitavimuM, OS, tamquam modo nati

essemus ex nihilo, nobis ipsis incogniti, eque eorum gΠari, quae Personae nostrae acciderent, nihil habentes nostri, nihil omnino rerum nobis evenientium ad nos ipsos referremus, quo nesciremuSaut prius fuisse, aut paulo post nuperfuturos. Conf. OCKE i. c. Io Aeger historiae 98. UEΡFERIANAE ipsas rerum ideas amiserat is perceptionis accuratum usum, ut chartam pro strophiolo haberet, ianubrium pro pane cava cochlearis,in vulgo nomina ierum obliviscuntur . Alius loqueb Iur, neque tamen Eulebat periodos, quod initium evanuisset, prius quam reliqua sequerentur

IBID. n. Ioo LitteraSVidebat,non tamen norat legere alter n. O .

Exemplum, ubi sonorum Ormationem c usum loquelae aeger

amiserat habet a MOTTE U. 63. aliud IDEM habet, ubiliteras dedicerat pingere aegrOS famis ipsius itis ignaros plureS recenset BoNNETUS , quibus cerebrum varie laborabat.

1' Dudum LOCRIUS ius contra de finitionemCARTESIANAM scripsit l. c. I. Verum collectis argumentis, deductis a somno perfecto , ab apoplexia , ab infantia, omnino reperies demonstrare u CKIUΜ, hominem posse existere absque conscientia sui, neque liquere, aut demonstrari posse, quod

Inens eo tempore cogitat. Negabat adeo , posse cogitare animam absiaque sui conscientia memoria quod repugnat phaenomenis Or-borurn, in quibus plurimas actiones perficiunt aegri , quarum nulla ipsis convalescentibus memorita superest.

SEARCH

MENU NAVIGATION