Petri Francii Epistola prima ad C. Valerium Accinctum, vero nomine Jacobum Perizonium, professorem Leidensem: qua vera causa obortae nuper inter illos inimicitiae, & nuda ac simplex facti narratio continetur

6쪽

PETRI FRANCII

EPISTOLA PRIMA

C. VALERiu ACCINCTUM,

Vero nomine

IACOBUM PERIZONIUM,

Professorem ridensem:

Qua vera causa obortae nuper inter illos inimicitiae , nuda ac simplex facti narratio

continetur.

8쪽

Candido aequo Lectori

S. P. D.

PETRUS FRANCIUS.

Emptis ad hoc . Quis is jam bis ibi quinque se m

Omnefuit Musae carmen inerme meae. Liceat enim cum meo me ordiri vidio nam eodem propemodum aetatis spatio, quam ille tum egit, peracto, meum item ego sum expertus Alastora, ut ille suum. Non desuerunt scilicet ab omni aevo invidi homines & maligni, qui praeclara morderent ingenia, , quod ipsi prae-hare non possent , in aliis carperent ut enim umbra corporis, ita Virtutis comes invidia est. Idem videlicet mihi subeundum uerat fatum , qui uti viris istis praestantibus nec ingenii nec doctrinae laude me parem puto, ita in hoc certe cum illis aliquam habere similitudinem videor. Qiuippe quum pacem sectatus sim hactenusin quietem , neque ullum omnino bonum cum animi illa tranquillitate duXerim comparandum; per Omnem vitae meae decursum ab omni semper te

9쪽

contentione abstinere studuerim ; nec cum quoquam unquam mortalium ullas susceperim inimicitias extitit quidam nuper, qui ab isto me Vitae proposito reVocaret,

homo pacificus , cingenii minime mali, sed qui per

aliquo jam annos continuos rixas istiusmodi litterarias fovet, ac nutrit cum omnibus paene hominibus bellum gerit. Is cum Variis me carminibus lacessisset,

ineptis illis quidem ac plane ridiculis, nullo prorsus Attico sales, sed felle tamen multo ac veneno oblitis;

meamque non iminu famam , quam artem , quam

profiteor proscidisset visum fuit illi reponere aliquid. Epigrammate uno aut altero lus cum homine minis, quam quod ullum in eum convitium jecerim, aut die tum aliquod virulentem. Cum non desisteret, ex obliquo me invaderet denuo, occultato semper & elato nomine , provocavi istorum auctorem versuum. sereor, acriore paussulum carmine, quicuarque tandem is es et, ut e latebris ac speluncis prorumperet, no-incia deret suum. Nec vero alio se ullo indicasseth M. Moris enim si bonainibus istis, non reci amin fruere aciem id ex occultis insidiis in hostem im potumfaceret, Varrainc Horum turpium mpar, furariCicto iam potius . quod bi ille indecorum putabat quam aperto Marte contendere. t sane cum Philippo bEllum gerere malunt, quam cum Alaxandro Oid enim tittitis multo , mulioque securius. Nam S quidvis in quemvis dicere posunt dum latentri , ubi dixerint. tomnem rei invidiam a se derivant, Sic ut impar con- ωgo cum isto genere hominum futurus si illis semper, qti recta ut decet, ac regia procedere Volent Via neque enim ullum est veritati cum mendacio ac dissimulatione commercium. Eandem fortas e sortem verendam mihi

10쪽

animadverto, ct ut pro Aggresserevi Convitiatore a nonnullis habear etiam, nam e suos ille habiturus si asseclas futurum plane praevideo, sed meae ratio v. tae,&anina mei indoles,m ipsius historia facti ab isto me facile crimine vindicabunt. Sed quisnam est iste, quem dicis, adversarius tuus y liquid assirmare non possum. Ipse enim non indicat. quamvis se satis cognitum dicat, subinde tamen refugit rursum is suos se condit in saltus nuncis aliqlo, nec ignoto mihi homine, nunccam Nemine certamen futurum amrmat iacis egrofecta omnia coUtetur, quaecunque in scriptis istisEristicis continentur, nunc sescriptorum istorum auctorem negat: se tamen Scurram illium Litteraris agnoscit , quem ubtimo meo Epigrammate designavi. Ego vero neminem nominavi in solum carminum istorum auctorem meum illud carmen conscripsi. Ego auctorem istum

curram Iitterarium Voco, quicunque sitisse, suo, ut

puto, merito is avectorem essest negat scurram, a firmat. Quae haec est argumentati, ego sopbisticam istam non capio in tibi, Cir bone, qui melius illam calles, univertam cedo. Sed utcumque celare te cupias, 'itecto, quanquaminon incognito, in scenam prodeas nomines, imprudenti tamen αλ hi ta&άβλε ta prodidisti te turpiter ide quid in epistola tua nupera scripseris principio paginae quartae , cujus in ac libus fueris; quid ibi rei si gestum Aedes erant ut ipse sanificas,

Jani Broukhusii, amici, tui, certe&mei: iram iste, quem tuum putas, potiore sane jure de priore, merues una nobiscum tum aderat, . Galleus, verbi divini Minister Campensic quod non enlnera , credo, aut damno tibi futurum non cogirabas Teneo enim te, quidem ortuis quam it, Africam teneo