Specimen emendationum in Pindari carmina: Progr

2쪽

HARVARI COLLEGELIBRARY

5쪽

NATALITIA OCTOGESIMA TERTIA

CAROLI AERIDERI CI

LAETANTI PATRIAE SAc RA

ET NOVAS QUAESTIONES PROPONIT

ACADEMIA EI DELBERGENSIS

7쪽

Nihil litterarum neremento magis obest, quam quod non

nulla res plerisque ita adornatu perfectaeque videntur esse: ut neque melius inveniri, neque plenius tractari, neque Polistius scribi aut dici queant. Quodsi quid prorsus exploratum firmissimeque stabilitum putetur, mimi tur studia hominum, retunditur mentis acies quique, si dubitassent, in veritatis investigatione strenuam operam orituri, et ingenii vires exe citatione corroboraturi sitissent, ii nunc inertes ingloxiam vitam agunt litterae vero, intex discordias eruditorum saeps florentissimae, compressis eorum contentionibus turpi otio consenescunt, quemadmodum magnas civitates longa paco tristius dilabi videas, quam atrocissimis proeliis infractas. Sed eam rem quamquam in plurimis doctrinis emes, tamen in iis deprehendes potissimum, in quibus partim ob vetustatem famaeque aliquam constantiam multa creduntur, partim extenuibus indieiis maximarum rerum rationes deducendae sunt: inter quas quum antiquitatis studia hon refere nemo possit vel mediocrite iis imbutus, suspiciosum oportet esse, qui

8쪽

operae pretium facere in iis velit, nec quidquam obiraestam

a cuiusdam viri auctoritatem temere probare. SinguIis hominibus, nisi de parta 'rnditionis laude deiici voIent, mi quam subsistendum, sed continuo ardore Progrediendum erit, ne intermissione attritis viribus paullatim Mro labantur Rrtium ipsarum, quas illi tractant, diversam naturam esse Censes Immo suantum artes praestantiores sunt quam singuli artifices, riuum nonnisi multorum flagrantissima aemulationae ad aliquam perfectionem adduci, numquam unius animo immeri, unius opera absolvi queant, sed per praestantissima imgenia sparsae quodammodo ac si v - Sint timio, magis alter

alterum ἱ iis promovendia uPerare debet, meqrie, ut ipsius negligentia detrimentum capiant, committere quippe hae quoque, quamprimum Proficem desierint, magno impetu in peiusserantur necesse est Sed artium et doctrinarum terminos quis ponere ausit quis inmortalem auram dimitibus actis eoercere quis humani animi immensitatem ex suae scientiae moduIo existimare Nam noster animus tot praeclaris dotis Aus insignis. Eo quoque excellit ceteris animalibus, quod horum indolam natura angustis finibus mircumscripsit, quos

egredi non liceret illa vastus, aeton di inus, infinitate quadam ipsa definituri quis igitur sciet, . quousque in artibus et doctrinis progredi liceat quis persectam abs quoquam LMus re tractationem contendet' monne positis mihil pers εtum, auecta omnia confiteare Haud sane absurdum est magna nomina revereri etiam lisudis auguId hum verecundiae, meque iniuria, tribui solat modo ut veritati ius constet, evo

9쪽

Nultra valeat mos ille, quam ad reprimenda immodesta et eo meraria iudicia. Igitur qui docemus, Vos, qui nobis operam datis, non idcirco docemus, ut in ea, quae acceperitis, iurare cogamus, nostrisque verbis tanquam vinculis impediti, nobis Vosmet penitus addicatis et consecr tis sed ut nostra discis in eruditi atque exculti Iiberalius pertractare litteras discaris, quas vestris ipsi ingeniis olim metis, amplificetis emendetis, ipsosquo praeceptores doctritiam copia et iudicii su tilitate superetis. Hais ahantor artes et gliscunt hac re Veritas Promovetur, errores pelli intur. Quid autem dicetis prae Ceptorem, Sive Voce sive scriptis usum, rini, quidquid discis Puliis invenerit, ad se auctor in revocandum arbitretur qui aegre ferat, quod sibi a discipulis Maeandum sit qui ei Placita relinquent succenseat' Nae istum feneratoria potius uel cauponia indole, quam ea, quae doctum decet, instructum iudicabitis. Sed haec quum nulla aetas non senserit, quid commemorem nostram quae inter tot publicae privataeque vitam ruinas ac rei litterariam calamiIates haud pauca etiam

eximia protulit, meque in uno genere latefecit quant martes provehantur, ibi spreta priorum hominum auctoritate pro virili quisque parte Iitteris consulere annitatur. Vidimus enim nostris temporibus universam fere studiorum faciem immutatam D quae olim certa, in dubitationem adducta: quae dubia, nunc explorata quae salsa prius, ea nunc Vera quae vera, falsa habentur ' Atque ut largiar congerenda materia. violo pristinum aevum nostro praestitisse, tamen hac aetate

affirmaverim alaraque et melitis disest et luculentius dis

10쪽

stincta et elegantius ornata esse ac a non omnia perfecta sunt, certe hoc quoque opportunum est, quod multa nobis deesse, multa utilia obscurari, multa prava Perversaque denuo

nasci haud pauci intelligunt. At sunt fortasse, qui quaerant, quid ego dignum tantoriatu sim allaturus. Profecto nihil magnopere: noque enim, in vel maxime ii genio Valerem, Iocus hic esset, ubi in ampliora litteratum spatia evagarer. Quidni fatear Diutius me, quam ortasse pol tediat, tenuit gravitn sua illa, in quam incidi cogitatio, quamquam neque a consilio huius scriptionis, civium academicorum studiis racientiai destinatae neque abs rei, quam tractaturus sum, ratione Prorsus aliena erit enim Hiem, unde emcuεationem Petam, si in auctore egregiorum virorum opera XPolit Pluscula nostris laboribus relicta esse dixero, Pindari carmina cum Homero Xenophonte, aliisque remotissimae antiquitatis scriptoribus integerrima ad nos ex- venisse vulgo creduntur. Quae res tantum abest, ut vera a. benda sit, ut quoVis pignore contendam , nullam fero reperiri paginam, quin uno sit vel pluribus mendis inguinata. Quot enim vitia una metrorum ignoratio peperit, quae He nius recte iudicat ne AIexandrinis quidem iammaticis fuisse cognita; qui si ea mediocriter tenuissent, fieri non po-.tuisset ut ipse Aristarchus Pyth. III, 5. in fine trimetri dactylici catalectio contra teges artis Pro spondeo πρωτ' re-