Fragmenta qvae reperivntvr

41쪽

tum video, deest, ut etiam in ri avest. 1 38 mar Mutuum te κε -----.tur, est simplex sententia, quam egregie poeta exornavit. - μόνος Tempus , in personam mutatus quare littera maiuscula exaravi) hominibus affert dolorum medio

mina. Quod scilicet per iamporis decursum evenit, id γ'etice ipsum tempus fecisse dicutur. Res notissima, vel ex Tjbussi I, o et, Longa dies homini domi parere uomneoll. v. 8 sqq. - , - - ελθ perrim sin pro λδεν Deest apodosis τότε - is

De vario vocis usu vid. V. S. v. Ηeynius ad Viri Aen. VII, 343 et sis b. oeppinius ad vim. n. II, ag7. - χε uri. ιμμιορ ἔχει, ut Eurip. Bacch. 377. iupiter igitur fingitur, quemadmodum aliis iis munera sua τιμας καὶ γέρα Hesiod Theog. 88i sqNiniunxit, ita et Temporiγέρας dedisse hoc, ut homines curis liberaret. Imago rei prorsus noVa. - φ--κον sunt herbatum seces. quibus prisci homines pruriemporis in his artibus imperitia solis utebantur medicaminibus.-Hinc

42쪽

Hiis quodcunque medicamen et sementum dicitur φαρμακον, et h. L ad animum mos seriur, ut p. Theocr. XI, I. pro θελκτερ- , ut Nicander in Ther. 86s. θελκτῆριο ς,τνα adem vi ap. Properi. Heg. III. 13, 4. medicina curarum es. I, 6, 28 et Ao, 8. d totam sententiam cs Menam de in Reliquiis Men. et Philemotus a Ct rico ed. p. 86. Πάντων ἰατρὸς τῶν Amyn. s. κακῶν Καὶ γάρ τις, 4Mλέοιο κορεσσάμενος κλαυξ

tiatur sata moereres amittit misero expectπε. Servavit Idem et eodem loco omnes, quotquot earum vidi, editiones coniungunt hos versus cum iis, quos N. I. exhibui, sed mala, nam sententiae prorsus non cohaerent; quare cum robeniana Collectione Καλλών που μοι et γνῶμαι ἐκ δραφόρουν ποι rari φιλοσόφον τε καὶ ρηετορ- συλλεγεισα usa so C P. 187.

43쪽

σι σια - μέλεος, epitheton orminis . ex re natura petitum, miseria r. -- κορεσσάμενος. Trin v. Ed aeva res νος, vitiose. - . πρα

ed si sileri, quam in excitandis fragmentis sequor. Titulum, quem in ed. Francos reperi, omiserunt Gela et Trimam, neque Maiae, nam rarim, quos iam dedi, verius sunt elegiaci. Misisse resin novis δε μxari

44쪽

α- ἁ-riba, eonqueritur poeta ID. λέεσσι, pro πολλοῖς, serina illa antiqua in Homero saepius obvia --χ λεπωσι in collections Sententiarum apud Froben. quae Codicis loco habenda est, . 64. χαλεπῆσι vitiose scriptum est. -- Ἀ-θα - , ea dem videtur loquendi ratio cum ea, quae si tim occurrit, ἐπ Mσγεσθα, μίγνυ -αί τινι, Pindaro inprimis satis solenni vid. e. r.

Heyniis sit. Adiat a ad Pind. Olymp. X, 117 sqq. est autem ais e limi rei ut v. c. Hom. Odyss. I, os . Expressisse hoc videtur Psopere Eleg III, 23, Mixta aria laudavi saepe ura.

φυρῶσθαι χαλ-οῖς adeoque est idem, quod χαλέπτεσθαι -- a. γαλη αἰη, γαλήνη, ω quillitas, ut maris ' Transfertur ii l. ad animum et est κακκ 'ti m 'ap. Euripid. i, Aeolo in Stob. l. c. - a Moliri σον, s tunissisum quidem - 3. τετ, ασιν τρω ἀτρηχον, antiqua vox, quae OX τραχυνομα ι, est t--ltuor, proprie, exasperor. v. n. II,

9s VII, 346. Ita Apollon Rhod. IV, 447.

45쪽

Is6. d. ineren ubi re Codd. sub titulo 'Ερμῶ exhibuisse dicuntur. Iuni omnes hexa- metri Versus, meque Iersuaderi initii satis possim, duos excississe pentametros; quare Iortassis reserendi sunt ad Aelian Vari ist.

46쪽

piendum, pro Θ τοι Mnamon, 'Aνάγκη est titalis Necessitas, quam ιμαρμένην dicimi Stoici. v. Cic. demat. Deor. I, Ο. Imperat autem ninibus, unde Callimacho in Dei Iaa. 'Aναγκαίε μεγαλη Θ εὸς Voc tu , ubi vid. panhem. Cum versus olli esset plenus, lineolis id indicavi. - . aiariavit poeta orationem, nam pro eo is per geret: -- ἐπικρατε τῶν ἀμνάτων acem et tilatori vi dixit, itaδὲ ποδείδιεν ἀίΘανάτους, qui ei nobis imperam , eos timemus. quia nobis potiores mala infligere potant , s.' ιτοσθεν ἀχέων, pro sum, χωρὶς. i. q. μάκαρες - ὀίκους ἐκάμοντο, domos, ab

o κέ σφιν κρημῆσον ἐυκτιμένην ἐκάμι - α Similem ob sententiam huc adscribam locum Philemoniis p. 368. .ed Clericiae.

-- ὀν, ἀλλὰ καὶ κατ ρανον. et responsum Pythiae, quod legatis Croesi dedit, ap. Herodoti I, 9 I. τη, πεπρωμένην μιοίρην ἀδυνατώ ἐς ἀποφυγέειν καὶ Θεα

47쪽

την παραιτεῖταί ac καὶ ποιεῖ τον πατέρα α τῶ συνοικίσαι.

Haec Parthenius in Libro πιρὶ ἐρ-ικῶν πο μάτων , cap. IL Epitome autem locum suum sub titulo Epirii non retinebit, si Ru-heni R et emendationem in Epist criti p. 284. probas Φιλ τοις κα Ερμησιάναε ita

48쪽

ut σιαναε scribendi coitipendio expressiimista

debueriti Fabulam, quam Parthenius ad nos propagavit, long alio modo enarravit. Homeruili X, D 76. Cum nempe lycsis socii utres, quibur ventos inclusos ire 'iuderat Aeolus, aper 'issent ventosque --sssent, a procella reteicius ad insulam Aeoliam appulit seque ad Aeolum contulit, ut

ventos ab eo iterrumnancisceretur. Hic autem Deos lyssi adversos arbitratus .eum ἐκ κισε et quidem a v. a. s. Det ambribus

Mysiis eum Polymela in Homero aliisque

scriptoribus ne verbulum quidem reperias. Ceterum in primo versu cum Galeo αουιάενος posui, pro λο αενος v. Noti ad Parthen. in Hist. Poet. Scripti. p. IIa et in ultimo versi tegendum videtur rara'. pro ποιεῖ πεί- Θω τον τα τέρα Fbςελαδτῶ τνα ac συνομαι τα 'α αυτῆν τῆν Πολυμήλην , ut ea Dioridet inorem. Hoc autem rite fieri poterat, nam Homerus ait n. X, T. εγε se. 'λόλος θυγατέρας ποθεν ψιασιν

49쪽

' Ἐπιγράμματα,

nam multa bona expertus es nunc rL

In ed. Trin v. et Gesueri, nec non p. Fr m. c. p. 87 excitatur sub nomine Φιλέα, quod alae dubio, ut et in his locis, corruptum est ex γιλήται neque , quos laudavi carminis nomen adscriptum habent, sed Lia ed. Francos et e fle. Non intes rabile videri inbere, I is, qui bona multa stopertus, malu assciatum, sententia est, quum poeta ad amicum sigillatim relatam in hoc epigrammate expressit. - . a. d. Trincav. legit δὲ perperam. - γινώσκειν notione exquisita, pro experiri, percister Similiter puto Propen I, 2, 13.

50쪽

Turam si aliquando ostendent; nunc vero ventorum rapidorum reg- οὐ raras in sieu.Λp. Eundem in Flor. LVII. p. 36a.

περὶ ναυτιώας καὶ ναοαγίου. d. Trinc et

Gesa de nomine carminis, quod Francos. Tecte apposuisse videtur, silent. Est autem epigrammi in eo on optum, em medis in