Fragmenta qvae reperivntvr

61쪽

servatur in Athini. II. p. I. A. M. Caset ap. Antigon Caryst in Hist. Miris. VUL

tibias inde parandas . vide αδεο Antip tro νι - auditinti Thebanorum esse invαι- tuin Athen IV. p. 18 D. diserti verbis ait: Θηβώιον ἄμμια φησὶν εἴνα Ιὀβας τὸν ἐκ - δεῖ κώλων κατοψκωκέμενον αυλον Callima , chus contra priscorum ominum opinionem, ut magis poeticam, seMens Minervae tribuit. mn in Dian. 44.

Plura vide ap. Ill Bechmann in ed. Antin Caryst. p. 6. et Spanhem ad Callim. l. c. -- ρυχ v. utigonus habet ζωήν, sed ab

teram lectionem, tanquam minus vulgarem, praefero. -- 2. λία κάκτος Theophrasto

et Plinio auctoribqa cactus ninebatur solummodo in Sicilia, phanta spinosa et cum n stra Arti AOeae quodammodo comparanda.

Eam ita describit Plinius Hist. Nat. XXI, 16.

62쪽

Π. p. o. D. et Salimas Exercit. Hin p. 226. - φυλήσσεera aut in medira, sus fodis adversus siquid, si cauere ab alia quo, ut ap. Latino etiam est avore a via. Eandem voci vini activae semiae inesse. contra usterum exemplis, probavit Clericus de verbis graecia med. cap. 46. inprimis

loco Eurip. lphi in Aul. 38.

Num vera sit opinio, tibiam ex ossibus him nutorum coniectam non edere sonum sive ossa eue sminino inepta, si a cocto vulnerati suerint hinnuli, vix operae pretium est adnotare ei proprio enim secuti Ptolemam, rum studio rerum mirabilium, praecipue in historia naturali notissum ita Philam case mini

63쪽

minibus suis immiseuit, qui et ipse erat satis περί γος. V. Antig Caryst. eap. XXIII.

Servavit Stephanus Byz in V. Φλιε , cum quo omnino conseratur Pausan. II, a. Re

ipse disticho ex. Salmafii emendatione ad h. l. Corruptissime antea legebatur ita r

emendavit in Not ad Apollon. h. I, II s. et firmatur Pausan. II, a. Fuit autem is Phlias Bacchi filius, unus Argonautarumqt matre auctores magnopere variant vid. loca ap. Burmam in Catalogo Argonautari editioni Valerii Fl praefixo sub v. Asias. Brunchium etiam secutus versus, antea itiose exhibitos distinxi. - λουκόλοφος, ο 1χει λόφον λευκον res Misae alba matus, ut v mm. φοινικόλοφος Praeclarum autem est,

64쪽

est, quod Hemius pudibat, Mintιχοφο ad

urbem speetare, ita ut comma post δεί-- inserendum fit. Ita dicuntur p. Hom. Il. II. 7ss. πάνοιο --xva' , ubi v. oepperi, et cf. omnino Heyn ad vim Aes ut, et a6. Quae loca pro sua erga me amicitia ommuni vi mecum minrichius. Quodsi de urbe Phliunt constaret, eam ii albo monte fuisse sitam, et λευκολοφοι non a subiecto, νυεν - .anis esset remotum, praeserendam sane plicandi rationem ducerem, praesertim cum dicat Pataui. l. c. Mops . - φώασιοις haἀκροτο- κώ- Ηβης, ἐδερον.

Iter ad insero feri, par no minus Mirorsum viator emi. Stob Serm. xv. p. II. Refinxi cum Maligero, cuius emendationem et versuum distinctionem iam receperat Grot L c. p. 486- ενυσα antea ad priorem versum erat re- 4ractum. t 'Auaω finis est pentametri. - - .

67쪽

uxore constitueritia. Me ita μῆλα, τά

pro ἀ)-Κυπρις δεκεν artis assi et quidem μαε, αρψο-- Διω-- Quodsi alteram interpretationem anteponas, . Mamilexa sint mngenda . et accipienda pro simplici μελα, ansvor ore is quatenus est pomorum inuent . - πο κο-άψων se. ιαυτεμ Veneri autem pomum suisti sacrum, discas vel exi est a Nero in Thesauro Brandeob. Vol. III. 43. ao6. excitatis, unde absonum non vide--:, Venerem fuisse pomis cinctam. Primetini explicationem Innuit. Scholiastes quis imistum conservavit alteram contra

Heyiii an Notis ad Apollod. p. 678. Cmeterum Theocr. III. o. et Servius ad Meg. n. III. II 3. Venerem ex Mesperidum horton a petiisse tradunt, et pro Hippo me alii Milanionem substituunt tuum

vero memoram, pr eter Theocr. III, Ο,

Hesiodus, Euripides et alii, Messe Aeoliod. Bibl. III, 9, auctores, qui de sabula ista egere recensuit Cl. Fischer ad Palaephat: cap .XIV. et Perigon. ad Aelian. V. H. X II, Lmnes de verbis quibusdam adhue vide

δώ ex eorreetione adscripsi, pro ιλέισα, quod antea in nullius suspicionem incidit sium enim neque in hoc, neque in aliis nostri pomis reliquiis dorica adsint, cur in hoc vocabulo letineamus, non video. tam

68쪽

νυ re Codd. nonnulli vaticani legunt: ἀ- σω μῆλα ιαιόσσον, .co rupte, uti recte iudicavit Warton in mendati Schol. Theocri ad L. L sum vinis prior non esset integer, Mirnesius p. L.' est Warti eum. ita supplevit:

τρισσαὶ Διων σινυῶκεν ἀπο κροτάφονν et Casaub in De fit Theocr. III. p. a48. pro σρισσὰ solummodo interposuit δωροι Διωin s non autem, Pod Warion. R dit, pro μῆλα. Uterque tianient abeo saltem iudicio, ins nium filicius allis laciniis in servatis scriptorubus .dhibuisset Bουγενέας φάμενος ἡροσε σαπο μακρὰ με- Aper e bovibus orias Mu status magnis

Ad nos pervenit operantigoni Carystis e. XXIII. ubi haec adiunxit: quis δὲ καὶ περὶτὰς

συγκρίμεις καὶ ἀλλοιώσεις τῶν ζώων. - δὲ γενέσεις. οῖον ἐν Ἀρουπτο τον βῆν ιὰν κα τορνενς ἐν τοποις τισὶν, ais αυτὰ τὰ κέρατα τῆς γῆς ουπερέχειν, IF -ρον ἀποπρίσνς, λέγουσι μμ τας ἐκπιτυθα σαπέντα γὰρ - , ais τοτο

69쪽

n non iste solus, sed lares poeinea re epitheto am infinitiarit. iriecta nimirum.

adeoque et Ues, cadayeribus generari, communis erat oriens, opiniό, quae forsan ex observatione illa ortum habuit, quod NMdes homines viderent in regionibus ineuitia et silvosis insescia prodire' putresvistis animalibus et apsa in cadaveribus exsiccati inelyara Uregio V. S. Hea nius ad Vim Georg. Iv. a81 sqq. L CL Beck- malinus ad h. vi. 36 , qui multa eum diligentia veterum loca, in quihus huius rei mentio fit, congessit, et Bochari Hieroκ. P. II. L. IV. c. o. nustas adde I. Η. voLsinn, y. Acutus ad irg. l. c. - φάμενος. Barnes in vita Theoci'. p. LI. ed wari cor rigere 'oluit οβ αμενος, sine caussa; o santur eisiti in stagmine euius ebnte tuti streutrumque φάμενος esset, ps' nam is eisin rus erat, pro solenni ωισφατο, καὶ προσa-ρματι - προσερήσανο. Alii hasent πιοσε,3 - αιο, mina a poeta prosectum sit, eaden do eaussa nobis iscernere non licet. - Mil.

70쪽

βψιν αν βή ἐιναν τράφεται γὰρ καὶ σπιος κρήνη ἐχυ ρινήτης Κω ααὶ Φαήτοις δας Βορειης - δάσσατο Dan uestis in Lecti Theocr. XIl. p. 336. voluit νάσσατο, quod sensum quidem bonum praebet, habitavit, sed δάσσατο cum antecedenti versu cohaesisse potest, nam in unico versu sententiam absolutam quis tandem postulabit Melius itaqqefecisse arbitror, quod pro δάσατο vulgari reposuerim δάσσατο - ωροκοα sunt aut i. q. σ3ματα, ostia, Hom. Od. v 4s3. aut si oreas, ὀοι Hom. d. XX, s. - istius 'πέτροιο vaticas ius 3 et alii σελαμα, em Peram, M et permutata. Ut nunc imgis restituit primum Finins L c. μελ- rετρος, qui nigras habet lapillos, adeoque Ilavius -- ger, qui nigritiem a lapillis nigris duxit, ut alias solenne est epitheton μι- μῶλάνυδρος, v. c. I m. h. XVI, 3. id et v. Praeclarisi. Wolfius ad Hesiodi Theog. g. Sed voc