장음표시 사용
51쪽
52쪽
Ad quam cons0nam duo tantum n0mina ex lingua Latina repetita pertinent 1 dom R. p. 689ὶ.2. sal. o. p. 296).
Praeter ea, quae m0d enumeravi, eXStant alia n0mina, quibus, etsi in lingua 0rr0ena alias exi0nes secuntur, tamen praesertim cum easdem stirpes solidum praebeat in 0calem desinentes neque vero hac in lingua stirpes in a neque stirpes in i inveniantur, quae in declinati0nem v 0cali terminatam transierint, pri0re aetate stirpes in v subjectas fuisse Verisimile est. Adde qu0d40mina in v vocalem desinentia ut Vetustissim0rum Germanorum temporibus, quibus singulae linguae n0ndum inter se discesserant, hac ipsa v0cali interdum privata sunt, ita in lingua 0rroena, antequam v0cales in syllabis praecedentibus p0sitae mutarentur u 0num in stirpis terminati0ne c0d0catum saepius nullo vestigio relici amittere p0tuerunt u referenda sunt: I. 0st 60ns0nas dentales. 1. postri sonum.
53쪽
mitivum thema in v vocalem desinens exstat in Gotico flo du-s Sch. p. 90). Nomen fl0edhr Eg. p. 184J, qu0 lingua 0rroena exhibet, flexionem incia sequitur.
n0mine, cum anteeedentis syllabae mutati n0 exstet, u 0calis in stirpis fine c0ll0cata jam prisca aetate exstincta est. Addo 0men grund-Volir Eg. p. 2753, cujus c0mp0 siti pri0r pars cum Gotica illa grundu-c0nferenda esse mihi videtur.3. 0st 40num.
54쪽
vocali terminatam tranSgressum St. Ex qu apparet, in singulis linguis Saxini si is Thei tis Si μ V0cali in stirpe exeunte posita esse privata 1. 0st dentales c0nsonas n0mina 2 post liquidas Μ 3. post gutturale M is 4. 0st Semiv0ealem Dixerit quispiam contra c0n80narum seriem eam, quam eg0 constitui, cum in majore numero nominum ad declinationem in revocandorum V0eali thema significanti cons0na aut dentalis aut liquida praecedat, copiam ipS0rum nominum corrept0rum majorem esse oportere quam ali0rum idque rectissime At ut dijudicari possit, utrum c0njectura mea Verisimilis sit necne, qu0 pleni0res sing. nominativi formae in linguis , Saxonicis- Theotiscis exstent Th.
55쪽
quaeremtum est. Sed antequam illud persequar, de praecedentibus e0ns0nis labialibus pauca disputare mihi libet. Ac mirum quidem est, n0mina ejusmodi ad declinati0nem in v referenda neque e0rrepta neque integra inveniri. Quae lim exstitisse, exi0nes in aetri desinent0s lingua Goticae dem0nstrare videntur, quippe quibus 1540mina si s 0norum omplexi0nibus finita adnumeranda sint. Jam vero quaeritur, utrum talia nomina in linguis , Sax0nicis-Τheotis eis priusquam uo0ealis in stirpis fine coll0cata exstingueretur, interierint necne. Mea quidem sententia, praesertim eum in Gotic n0mina hujusmodi desilinati0nem in v sequentia n0ntradantur, major ill0rum pars exstincta est ea aetate, Ha 0- ealis in stirpis fine p0sita n0ndum perierat. - Transeo ad V semi-Vocalem. Ad quem sonum in lingua G0tie adiectiva tantum pertinent. u0rum nullum nisi unum ei a Th. glau V0galis exstinctionem praebet, alia autem Meetiva ejusmodi in exi0nem a syllaba terminatam transierunt ut aΤh. enhi, Ags. enge a S.)engi G aggVu-S. - 0eali u 08 s 80num deletae ne minima quidem exstare vestigia ex antecedentibus patet. Hae e qu0que 110mina priscis temp0ribus evanuisse, dem0nstrat lingua Gotiere, nam in ea num
tantum Meetivum aursu - traditur, qu0d resp0ndet adjectiV0 a Th. durri. Itaque quaesti est de eis tantum n0minibus in quibus V0calem thematis cons0nae aut dentales aut liquidae aut gutturales antecedunt. Atque his ipsis e0njectura mea maxime confirmatur. raemittendum autem existim0, linguae antiquae Frisiae , quippe in quam V0ealis in stirpe exeunte p0sitae vestigia tam exigua supersint, ut nihil certi inde e0njiei 0ssit, rati0nem habendam esse nullam. Ejusmodi formae pleni0res sunt: rede, freth R. p. 760), Sunu, une R. p. 1042). Indipi igitur a lingua antiqua Theotisca In hac ex 240minibus, in quibus u 0calieons0na dentalis praecedit, non plura quam 4 exstant nomina, quae Vetustiorem sing. 0minativi Drmam servarunt qu0d 0 cent
plificatam esse, ex casibus obliquis Istate UdeS sca te Hue, eat de elucet.
Itemque inter 13 0mina, Π 0rum stirpes in v 0calem antecedente liquid desinunt 3 tantum pleni 0re ilarinae inVeniuntur. Tales sunt
56쪽
gutturalis c0ns0na posita est 4 integra permanserunt f.
reV0candam isse puto, AEu0 illud temporis 4 40num gutturali aspiratae confinem fuisse Verisimile est. Deinde in lingua antiqua Saxonida e 1 110minibus huc referendis, in qu0rum stirpibus dentalem c0nsonam 0calis excipit, 340la pleni0ra exstant1 frithu, frith Selim. p. 40. - Η Ρ. 116ὶ 2. 0 ad 0 Selim. p. l. m. p. 160).3 sidu, Sido Selim. p. 73. Simile quid dicendum est de n0minibus, in quibus u 0qalem finalem liquida anteit. Nam ex l0 0minibus huc pertinentibus Π0 plura quam 3 0rmas exhibent integras cf. 1. eru Selim. p. 30 . 2. heru Selim. p. 5).
A de Τ 0minibus, quorum stirpes in gutturalem S0BUm cum V 0cali 0njunctum desinunt, 40mina v0cali in stirpis sine c0ll0eata, etsi interdum debilitata, in sing. 0 minatiV non arent. Talia sunt
57쪽
Minor etiam numerus est pleni0rium Drum Dominum, quorum stirpes liquida cum v 0eali 0njuncta terminantur, etenim v 0-calis exstincti in Sing. 0minati V eo Sque progreSSa est, ut de
cis v0ealem in stirpe exeunte collocatam p08 001180nas et dentales et liquidas p0tissimum interiisse. Quam rem compr0bant n0nnulla nomina, quae jam e temp0re, qu linguae Germanissae n0ndum inter se digressae erant, correpta sunt. Talia sunt G0tica illa man, tagri Laur s. Similiter in lingui et Italicis et Graeca, ut antea demonstratum est, p0St ea8dem p0ti SSimum e0nsonas V0ealis in stirpis terminati0ne p0sitae facta Si ex Stinetio quae certe na-l0gia permagni est m0menti. Sequitur, ut de aetate, qua illa nomina c0rripi 0epta sunt, paucis disseratur. Cujus rei fere nihil e0nstitui p0test, nisi qu0d jam vetustissimis temporibus v0 ali u exstingui seri coepit. Verum illa vocalis utrum Syn00pam an apocopam a88 Sit, idem qu0d antea deo et i Vogalibus exp0sui, dicendum esse mihi videtur nisi qu0d, praesertim cum, ut supra explicatum est, u 0nus in universum diutius quam et a et i servatus sit, n0minum v 0caliterminat0rum, quae linguae , Sax0nicae-The0tiscae exhibent, multo majorem numerum n0minativi sigii a stet u 0gali in stirpis fine p0sita esse privatum Verisimile est. Quae quidem Vocalis, ut antea vidimus, linguae Latinae c0nvenienter m0d in modo in i debilitata, priusquam interiret, in e imminuta est. - Haec milia in ea tantum quadrant 110mina,qHae German0rum ab initi fuerunt etenim n0mina illa ex aliis linguis repetita amiserunt t0tam terminati0nem In quibus 110minibus, prout e linguis aut Graeda aut Latina in Germanicam 8Sumpta sunt, aut aut v vocalis periit. Restat, ut 110nnulla de lingua media he0tisca disputentur. In qua omnes v0cales finales s0nantes in e debilitatas esse
p0test quarum illa saepius p0s t 0us inam et liquidas interire
58쪽
Similis est rati linguae regentioris he0tis eae ita tamen, ut e V0calis finalis multi interierit muta , 0ssit abjici
Summarium. Ex quibus omnibus rebus facile perspicitur, in sing. Ominati v v0calis in stirpis sine c0ll0eatae exstincti0nem in linguis Germanici tant0pere increbruisse, ut paullatim lex honetissa fieret, in Italicis ad magnum nominum numerum pertinere, in
Quae re repetenda est imprimis inde, qu0 finales syllabae minus fuerunt distinetae accentu. Namque b id ipsum, qu0 in Germanicis linguis aedentus in syllaba radicali 0situs est, fieri p0tuit, ut exstinctio illius v0ealis in anni n0mina sensim irreperet. Similis est rati linguarum Italicarum, quippe quibus Baryt0nismus ille, qu syllabas finales essentu afficere Verentur, tribuendus sit. Sed in lingua Graeca syllabae in v0cabul0rum
terminati0nibus c0ll0catae plures servatae sunt, quoniam in hac lingua permagni fuerit momenti rati se formati Va , quae pertinet ad efferendas particulas v0eabul0rum larmati0ni inservientes. Eae sunt aut praefixa aut suffixa. Huc referenda sunt imprimis V0cabula, qu0rum terminati0nes Sunt adm0dum crassae e S0lidae, qu0d 0cent, ut exemplis utar, n0miua in ira deSinentia ea, quae acti0nem aliquam exprimUnt. Sed hae causa s0la vocalis illa exstincta esse nequit, nam si ita esset, in Italicis qu0que linguis ad muli maj0rem 110minum, qu0rum stirpe in v0 cales desinunt, numerum pertineret. alias
59쪽
tura p0sitas esse portet. Cum qua re illud c0ngruit, qu0 in linguis Graec0italicis vocalis illa maxime p08 dentales ante s 0- minativi signum periit. Id igitur, cur ita Sit, ex sequentibus elucebit. C0nstat enim, c01180nis dentalibus cum s 80n sibilanti quandam pr0pinquitatem et affinitatem intercedere. Ex qu patet, illos s0n0s inter se quandam attrahendi Vim habuisse, quae paullatimeo usque pr0gressa Sit, ut intermedia V0cali magis magisque de bilitata denique interiret. Exin, 0stquam 30ni dentalis et inter se c0njuncti aliquamdiu fuerunt, illa c01180na periit. Veni ad linguas Germanissas. Etiam hic necessitud0, quae intercedit inter dentales c0ns0nas et sibilantem , permagni fuit m0menti, qu0 dem0nstrant nomina exi0nis v 0cali in stirpis fine posita privata. Qua exstinctione facta post easdem c0nsonas alia quoque n0mina hujus exionis, qu0rum ing. 0minatiVus aut ab initi par erat stirpi aut jam vetustissima aetate casu Signum amiserat, v0galem illam abjecerunt. Τranseo ad liquidas e0ns0nas. Post has qu0que in linguis et Germanicis et Italicis persaepe interierunt v0 cales illae Ex Graeca quidem huc referendum est unum tantum Π0men αλς), sed eum in hae lingua praeter et 0Π0s dentales p0st nullam c01180namV0 cales illae perierint, de ea idem Valet. Quae Sententia eo c0nfirmatur, qu0 in mediis v0eabulis p0st liquidas cons0nas
saepius illae vocales extrusae sunt quod d0cent: κατερ - θεν, φει -
τατο-ς. Sed ne h0 quidem diffidite est ad explicandum, nam p08 eqn80nas liquidas te. 0nantes insequens V0galis, praeSertim eum ad alteram particulam illius 80ni, quae vocalis quandam imc0ntinet, adjungeretur, fassile evanescere p0tuit. Huc accedit, qu0 80n0rum complexiones is, ns, s 0 80lum in linguis Graec0italicis, sed etiam in Germanicis pr0nunciari potueruntqu0d apparet ex n0minibus his Gr. αλέ Ital. termitis, an tins, piis Se Vers, G0t. bailrs, Urruns, an S, Ubiis. Nec vero mirum est, in linguis Italicis post, con80namV0calem illam n0 interiisse, nam in exeuntibus V0cabulis 80n0rΠmm et consonae c0mplexi in his linguis est inaudita. Similia linguarum Germanistarum nominam Vocali priVata, praesertim cum pleniores larmae in G0tiea pr0rsus n0 traditae sint, in 0rroena, quod ego sciam, una tantum cf. lim plur. Rec. inVeniatur, aut plane interierunt aut vetusta aetate in alias flexiones transgressa sunt. Sed ea lim exstitisse ex eo, qu0d flexiones et in a et in i desinentes satis multa n0mina ejusmodi
60쪽
Ρ0st alias consonas v0ealem in stirpis terminatione c0ll0catam raro periisse, lingiuae Itali ea demonstrant, at in Germanicis p 0sterioribus temp0ribus p08 quamvis c0n80nam attenuata estv0ealis finaliS
IX. Cal. Jul ann MDCCCXLI patre Ferdinand et matre Lud0vica e gente reusiana natus um Carolus J0annes Albertus Maass. Fidem pr0fite0 evangelieam. Usque ad annum aetatis XII a ludi magistro prim0rdiis literarum imbutus in gymnasium uestroviens ereceptu Sum, Ubi per septem annos artibus liberalibus me dedi. Vere anni h. s. LXIX in seli0la Thomana Lipsiensi maturitatis testim0nium nactus civibus academiae ejus urbis adseriptus sum in studiis versaturus phil0l0l0gicis Seholis usus sum vir0rum d0ctissimorum te der manni, Curtii, Dr0bis chii, clis te inii, Frit g schii, Hildebrandi Langit, eskienti, Rit schelii, Volgi ii Zarnckii. 0dietatis Ritschelianae 80dalis fui ordinarius per tria semestria, pr08eminarii regii phil0l0gici, cui tum praeerat Langius, per unum; seminarii regii paedag0gici, qu0dm0deratur et stet nius, per duo semestria s0 eius extra0rdinarius. Praeterea interfui Xerditati0nibus phil0l0gicis in s0cietatibus et grammatica Curtii per quinque semestria et Zarnelii Norr0ena per tria atque The0tise per unum. Quibus mnibus viri gratias