Vocales in stirpium terminationibus positae nominum italicorum

41쪽

adjiciendas censet Delbrueckius ex Graeco similes larmas, quas Curtius Stud. II. p. 159 sq. optime explieaVit. Ru auct0re, Ut

exemplo utar, πατ ρ 8Similationis Via e 'πατερ - ρ, πατερ - ς ortum est. Praeterea huc pertinent: γαστηρ, νηρ, αἰθηρ,

Etiam ex lingua 0rr0ena huc reV0eanda sunt multa nomina, nam 80nus in v0cabuli fine p0situs abjiditur et post Ara et e0n-80na antecedente p08 s I, , n Wimmer l. c. p. 25J, quod de-

Eodem accedunt n0mina gen fem flexi0nem inci sequentia: dad Soti, a St, mus. Qu0rum tantumm0d pauca n0minativi signum retinuerunt Nimm l. c. p. 47 naudhr, Urdhr, udhr,

que Syne0pam, rarius ap000pam pa8Sae esse mihi videntur. Nam cum dubitari n0n40ssit, qui jam vetustissimis temp0ribus vocales et a et i Vanescere c0eperint, in multis nominibus huc referendisv0 cales illae, priusquam Mnominativi interiret, ejectae sunt. Tamen nonnulla n0mina v0eales diutius quam casus signum e0 SerVarUnt, qu0 quidem ex Angl0sax0nie byre perspicitur, Alia est rati a V0ealis n0minum gen neutr. In quibus amo0tam terminati0nem sing. 0minativi Xstinctam praebent omnes linguae Germanicae. Qu0niam autem me0Πs0na in v0 stabuli fine collocata jam prisca aetate evanescere ingipit, id qu0d imprimis formae horna, sta ina Cornu aureum, une dem0nstrant, quibus, ut Supra c0mmemoravi, fides habenda est, a v0calis haud scio anap000pam passa sit. Ea igitur c0n80na, antequam periret, in attenuata est, qu0d, ut exemplum afferam, ex Sing. accuSatiV0gota - a Th. elueet. Ac profecto n0bis naturam hujus e0nsona m liquidae paull0 accuratius c0ntemplantibus apparebit, stur tam celeriter evanuerit. Nam cum m sonus semivocalis sit te et vocalis et consonae Vim contineat, priore particula. quae V0calis quandam naturam

42쪽

exhibet, cum a praecedenti conjuneta, eo celerius ac stellius exstinctus est: am, an an, a. Ium demum a Vestium est.

Restat, ut qua via et a et i odales X8tinctae sint, Stendam. Cujus rei certa testim0nia Π0nnisi de i 0eali n0bis tradita sunt, nam e Sub Stantiu AnglosaX0nisi hyre cogn0scitur, eam voealem ante exstincti0nem in e imminutam esse. Item a V0galem, priusquam exstingueretur, pauli 0bseurius 80nuisse Verisimile est. Antequam ad declinati0nem in v transgrediar, breviter attingam duas illas v0ealium exstineti0nes, quae s0lius linguae 0r-r0enae pr0priae sunt. Quarum altera est a v0calis in stirpis finep08itae ap000pa, Ham et n0mina gen fem sexi0nis in a V0ealem desinentis et adjectiva sin feni. exi0nis indefinitae; in sing.

Sp6k. Quem a 80num, priusquam interiret, in v obseuratum esse ejus V0galis, quae syllaba anteeedenti c0ntinetur, mutati d0cet. Sed cum haec deminuti 0mnia nomina gen fem. quae declinati0nii a tribuenda sunt, et omnia adjecti V gen fem ejusm0di 0mplectatur, p08 quas p0tissimum consonas laeta sit, incertum est. Altera exstinti0ne, quae huc pertinet, n0minum exi0nis in Laet mnia adjectiva ut d yrr, 0err gr0en et ea substantivagen neutr. quae breVem Syllabam radicalem praebent ut hyn, n ef, ne S, kegg fyl, hyr ametuntur. In quibus t ex j a c0ntractum atque extenuatum periit. Neque hie neque illi utrumc0Π80nae praestedentes ut insequens Vocalis interiret, effecerint necne constitui p0test. Quem l 80num olim exstitisse, ex V0calis, quam syllaba anteeedens exhibet, mutati0ne c0gno Seitur. Veni adis V0calem. Quae etiamsi in universum pauli firmi0 et stabilior quam et a et i 0eales in stirpis fine p0sitae esse videtur, tamen haud dubie jam illis temporibus, quae Germanica V0gantur, exstingui 00pit. Qu0d ut demonstrem n0nnulla

Richth0fen. Jthies W6rterb. p. 1056 u 0calem syncopa elisam esse agile intelligitur, conferenda enim sunt ex Graeco et Latin0

G0ticum illud adjectivum ' haur Ser. guru - Gr. βα- ρυ- Schulge p. 182J. ariterque ma n0men Sch. p. 222Jexplicandum est. De u accuratius a Delbrue eLio Zacher t. II p. 406 agitur Cert muli alia Π0mina huc pertinent. Adde qu0 in lingua G0tie exiguus tantum numerus et adjectivorum et substantiv0rum gen femininineutriusVe SerVatu est.

43쪽

Similis est rati lingiuarum Sax0nicarum-Τheotiscarum , in his enim adjectiv0rum declinati0nis in v ne minima quidem vestigia exstant. Atque in lingua Norroena 0calis sive primigeniae ut in n0minibus 80ur, Ogr, Ogr, tot Sive ex V contractae et extenuatae, qu0d demonstrant exempla haec dogg, fior, folr dyggr, rong exstincti0nem Secundum legem honeticam laetam esse constat. Itaque dubitare Π0 licet, qui u vocalis jam

antiqua aetate Vanescere c0eperit. Cum mea autem intersit de eis tantum exp0nere nominibus, quae v 0cali priVata Sse certissimis testim0niis demonstretur sive exione sive simillimis v0cabulis, quae linguae alicui Germanicae VetuSti 0ri tribuenda sunt, linguam Goti eam pr0rsus mittendam esse patet. Itaque mihi demonstrandum est, ex parvis reliquiis nominum ad linguas seri a xi ni eas-Τheotis eas pertinentium e0rum, quae magis primitivas stirpes in v desinentes praebent, c0nStitHi 08Se, 0 Si quas potissimum cons0nas v0ealis illa in sing. 0minativo interierit. Agitur primum de lingua antiqua The0tis ea. Cujus linguae n0mina u 0cali privata sunt I. 40st 60ns0nas dentales.

Secuntur nonnulla n0mina ex aliis linguis assumpta:

45쪽

V0eanda sunt

Ρ08 quam c0ns0nam duo tantum n0mina e lingua Latina traducta v voeali privata sunt

46쪽

V0calis exstincti0nem praebent haec v0cabula.

50쪽

1. earn Elim. l. - Gr. III p. 2493.2. Spon Elim. p. 7193. Praeterea huc referendum est Π0men ex lingua Latina repetitum diacon de ac0n Elim. p. 560. - Gr. III p. 194 diac0nus,