장음표시 사용
11쪽
me ossala sunt, benesaelorum recordationem redire gestio. Neque enim in eo substitit ouus in me animus et caritas, ut puer pater existereSamantissimus, adolescenti ad Optima quaeque dux certissimus admonitorque fidelissimus; verum et iuveni, quantum in e erat, iam munire non recusasti, qua, licet ad Academicorum studiorum melam nondum pervenissem gravissimo muneri nee minus honorifico et iucundo admo verer. Denique his omnibus, quamquam erant maxima, Cumulus tamena e inde accessit, quod non tantum pater filio reVerendus amandusque esse voluisti, sed amicus amico diligendus eaque amicitia, ut ille ait, prosperas res splendidiores mihi secisti, adversus leviores. Quas ubi
Commemoro, non possunt meae menti sese non Osserre crebra illa su-nera, quae luctuosam domum nostram affixerunt. Verum is mihi suisti, qui et matris et novercae, at matris instar pie colendae, amorem, et fratrum Caritatem, et Essi nostri curam, et vero coniunctissimi Collegae IΛCOBI ERPsΤR amicitiam mihi compensares, eorumque bitum etsi longe
acerbissimum, leniorem tamen mihi redderes et tolerabiliorem.
12쪽
Τuo igitur nomini hance qualemcunque Dissertationem inscribendam putavi, quae etsi per se non satis digna videatur tot tantisque uis de me bene meritis, ibi tamen prorsus iniucunda non erit, ubi eam habueris gratae meae mentis sincerique pectoris documentum. Quo autem maior mihi es tenuitatis meae conscientia, eo acrius intentiusque enitar, ait uae exspectationi aliqua saltem ex parte satisfaciam, bonaque nostrae gentis in optimis doctrinis fama, quam ab VO, Venerabili Viro, conditam, o confirmatam, frater TnEODOnus, immatur lato nobis ereptus, tueri felicissime coeperat, ne ego quidem nimis inferior reperiar Vale.
13쪽
in conscribenda hacce qualicumque Dissertatione quid mihi fuerit Consilii, lectorem, faventem quem mihi exopto, nec SeVeriam iuVenili Opellae iudicem, paucis praemonendum existimo. Neque enim caeca tenuitati inSCitia, inani Sue immaturos doctrinae fructus proferendi cupido ad scribendum me impulit, Sed partim optimi Parentis aestumatissimorumque Praeceptorum exhortatione et Vota inCitarunt, partim lex Academica coegit. Accessit intimum inceri pectoris Votum testificandi aliqua saltem ratione gratum erga viros tam praeclare de me merito animum quibuS, si quid in his literis profecerim, id unice debeo reseroque aCCeptiam. Et Prosecto, ut proposito si digne a me satisfactum putarem, abunde SSet quod laetarer nun Vero, Si cui ausis excidisse videar, doctrinae laudem etsi tribuere gravetur aequia lector, industriae tamen ne Veniam neget,
Ex quo tempore humanioribus literi operam mare incepi, mirifice semper mihi placuit Graecorum historia Atticaeque antiquitatis inVestigatio. Qui puer delectabar praecipue audiendo, quandocunque heroum, quo illa terra tot tantosque protulit, rerumque praeclare ab iis gestarum fieret commemoratio dein Cornelium Nepotem avide perlegeram postquam ad fonte aditus apertu fuit, quantum Voluptatis perceperim e suavi Herodoti simplicitate, aut Thucydide de . . quodammodo bellicum canentes 1 , difficile dictu est. Crevit etiam illa ex Historicorum lectione percepta Voluptas, Oratorum, Tragicorum Comicorumque Commentatione, e quorum scriptis ea potissimum in meum usum Convertere Studui, quae pertinere Videbantiar ad vitam tum publicam tum privatam cultissimae antiqui aevi genti accuratius cognoSCendam meliusque diiudicaudam.
14쪽
Aluit hanc mentem Boech hii, viri in Germania celeberrimi, admonitio, quam quum logoram in initio Praefationis ad lib. de ec CiV. Athenia. Ι), dicere vi possum, quantopere ea me incitaverit, Ut bonarum literarum iam a patre mihi ostensam, ab eodem optimisque praeceptoribu Stratam Unitamque, pro Virili fortiu persequerer Pergrata igitur mihi orat Cl. romotori exhortatio, quem simulatque adii, constulenti mihi de studiorum ratione optime inStituenda auctor fuit, qua est insigni benevolentia promtoque discipulorum adiuvandorum animo, ut eiusmodi eligerem Cribendi argumentum, in quo elaborando Historiae indagationem cum reliquorum Scriptorum tractatione coniungerem. Neque in eo substitit V. C. humanitas, qui mihi Suasit, ut iterata Thucydidis lectione, ex illo Historicorum facile principe notarem, quae per Viginti numque priores . . anno Graecis acciderint adversa et prospera deinde reliquorum scriptorum testimonia apponerem nonnulla denique de literarum per illa tempora adiicerem historia.
Erunt fortasse, qui hunc libellum, brevi post editos Clintoni astos Hellenicos a
scriptum, intempestivum VoCent. Haec ipSa fuit causa, quae opus adgredientem me retardavit aliquamdiu probe enim sciebam, fore ut merito importunus haberer, si hacce opella praeclaro illi operi quidquam detractum obiisse viderer. Animadvertamus autem Clintonum, quum maiorem Graecae hiStoriae ambitum complectatur, singulas res non nisi leviter attingere potuisse, quin etiam nonnulla mittere debuisse, quorum accuratior expositio Cl. Viri consilio quidem minu con eniret, Scitu Vero non prorsus
indigna sint. Etiam illii meminerint aequi lectores , huiusmodi disputatione illiud
potissimum spectari, Ut Specimen exhibeatur profectuum, quos in literarum studiis fecerit scriptor non Vero, ut no i quid ac reconditi cum eruditioribus Communicetur. Itaque hanc mihi legem Scripsi, ut, quae a Clintono uberius illustrata essent, a me non nisi Strictim Commemorarentur; quae ero ille pro suo consilio omisisset aut levius adumbrasset, equidem accuratiUS tractanda sumerem errore denique, Sicubi pro humana imbecillitate, irrepsisse viderentiu , modeste indicati, quantum liceret, emendarentur.
Praeter Clintonum in eamdem hanc arenam descenderant, ne de Scaligeri συναγωγῆἱστορικῆ, Petavii Rationario, MarSham Sinisonique Chronicis dicamus, duo viri celeberrimi, alter Clintoni popularis Dodwelliis alte Italus, Corsinus quorum ille condendis Annalibus 3 primus viam monstravit, qua res . . estas, ducibus Thucydide ac
Xenophonte, suis Hemporibus adsignari 'oporteret hic in Fastis Atticis 4 rerum
si A. EoEcgn , di Siaatshavshaltuns de Athenem, eto. 3 Annales Thuerili dei iraemittitur apparatus , cum vitae ΙΙ. meri. J8lT 8'. hucrdidis Syliopsi Chronologicari abis non ELLO. In Thue. 2 Η. Lia Toms. Fasti Hellenici civiles et litterarias Grae Edd. saepius repetiti.)corum res explicantes et ait Angi Exemp. d. conversi 4 Fasti Attici te auctore E consINO. Tom. IV. Florent. c. s. KRPEGERO Lips. J830. 4'. Latinae versionis, qua 175l. 40. usus sum , non nisi Primum volumen hucdum prodiit.
15쪽
gestarum arrationem perpetuam cum iterariae historiae mentione coniunxit. In eo in primis bene meruit Corsinus, quod emendatiorem Archontum, lympionicarum, inque ceteris hidis victorum indicem confecit, quamquam mulium hac in re adiutus eruditis Wesselingit ad Diod. Sic annotationibus quae quanti pretii hodieque sint aestimandae, sensit nec dissimulavit Clint in Prooemio p. I. Hi Viri quantum singuli praestiterint, iudicare meum non est id tamen grato pectore praedicandum, omnibus haud parum me debere. Relecto igitur hucydide, quem summo iure omnes harum rerum periti primarium fontem habent, ex illius de . . Commentariis praecipua re iSto bello gestas enotate coepi, inque tabulas ad sua quaeque tempora referre. Quo facto, ad Diodori Siculi me converti Bibliothecam, qua rarius usus est Clintonus, nec fere nisi tibi de Archontum nominibus exponit; equidem, quamquam non neSCius, quam graViter Scriptor in Computandis temporibus errare soleat, tamen non ita Contemnendum putaVerim, quippe qui ea em re uno tenore perseCuius sit, neque omnia sua e solo Thucydide hauserit, sed ex horo, Theopompo, ceteris, multum profecerit. inc igitur annotata supplevi, AI Chon- tum seriem essetingi potissimum duce concinnavi Excepit Diodorum lutarchus, quo veteris historiae peritiorem quemquam vix inveneris, quamquam et ipsum in temporibus con Stituendis paulo negligentiorem sed mulium tamen hic nobis profuit in primis utraque, tum Alcibiadis, tum Niciae vita. Quibus tamquam fundamento disquisitioni
substratis, ad reliquos scriptores me contuli aetate propiores, GraeCo maxime, non tamen prorSUS neglectis, quae e Latinis in meum Sum congeri poterant. Oratorum
Platonisque lectio plus attulit utilitatis privatis studiis, quam ut multa ex iis Andocidem si excipias , quae ad noStrum institutum pertinerent, colligere licuerit Pli ira dabant Comici, Aristophane praecipue, Cuius comoediae vix satis legantur, si internam Atticae civitatis conditionem, Celebriumque virorum, aut eorum, quo uter lapi notarat, indolem penitus CognoSCere Velis. Nec profecto, omittendae Inscriptionum Syllogae, quae quum ultimo loco hic a me commemorantur, lectorem ogo, ne putet id a me ideo fieri, quasi de pretio isti monumentis tribuendo quidquam detractum Velim ipsaque ad ista lectionis subsidia Vellati releganda censeam, quibus, etsi omni Utilitate non destitutis, facilius tamen careaS. A qua temeritate prorsus alienum me sentio quin potius optare soleo, fore ut aliquando Si experiar, quam vere dixerit Lenneptus V. Q in Boeckhiani operis censura Ι): horum tractatione monumentorum iuvenes insigniter proficere poSse etiam ad rerum scientiam.' Atque eo maioris quidem aestimanda dixerim publica mo-il Invenitur illa censura in Bibl. Trit. Nova sol. III. 825 s m. oden sere tempore ν os LN us e tendam Curaxit: p. I sqq. moechiliani operis titilluc hic est Corpus In Inscriptionum Antiquarum Graecarum et Latinarum STt logeri. scriptionum Graecarum Auctoritatae et Impensis Classis Lips. 1823-l834. Hist et Philol. Acad. Lit Bortiss. d. A. 0ΕCΚΠiss Berol.
16쪽
numenta, quae nobis e primis B. Ρ temporibus SuperSunt, quo minor est eorum hominum numerus, qui dum ipsis rebuS, quae tun gerebantur, interfuerunt Scripto eas consignarunt. E quibus superstites hucydideSetariStophanes, alter, unicus fere testis de externa Athenarum conditione, alter, alii laudibu ornatissimus, historica vero fide non aeque florens, quin plurimum luci ex publicis Sti monumenti accepturi sint, nemo facile dubitabit. Ego vero, cui nonnisi obiter oechhianum Corpus perlustrare contigit, ne praeclarum illud adiumentum prorsus neglexisse Viderer, paucis quidem hic monendum putavi a suo loco, in Fontibus non indicavi, quoniam eo nondum pro sua dignitate me
usum fuisse, confitendum erat.
Crevit autem sensim annotationis quaedam silva ad temporum ordinem digesta, quae haud parvam scribendi materiem praeberet. At, quod praevideram, plurima CCupaVerat Clintoni, quem tum demum adieram, diligentia Seligenda igitur erant, quae post Cl.
Viri operam non prorsus Supervacanea Viderentur; neque alienus eram a scribendis Observationibus ad singulos Clintoni locos, qui mihi ulteriori explicatione subinde et emendatione egere viderentur. Reieci tamen illud consilium, monente Promotore aeSt. fragmentariam sit verbo veniat inde exstituram disputationem, animumque appuli ad perpetuam annotationem Scribendam quam ob rem etiam uberiorem Corfini de his rebus agendi rationem Clintonianae praetuli. Nec parum molestiun mihi fuit, quod plurima a Clintono memorata mihi retractanda erant ut, si de rebus maioris momenti uberius egisset Vir Doct. mihi, niSi alii Verbis, quae prior memoraSSet, repetere essem, quod putidum, nihil fere superesset, quod alicuius momenti videretur. Itaque ne magna observaretur in mea scriptione inaequalitaS, quia in de graviSSimi rebus, pauci saepe verbis, de levioribus uberius diceretur, etsi cuperem, Vitare tamen non potui in quo potissimum lectoris benevolentiam imploro. Fuit quum dubitarem, utrum Dodwelli an Clintoni annorum describendorum rationem praeferrem prior magi placebat, utpote convenientior Thucydideae aestatum hiemumque recen Sendarum conSuetiadini, ad quam igitur aptissime relaturus videbar de rebus B. . memorabilibus annotationem idque in primis quod ragicorum Comicorumque dramata plerumque Versus hiemis finem doceri solita, in exeuntem incidunt Thucydideum annum. Reputanti vero mihi, meam scriptionem in luCem vocatam esse a Clintono Fastos suos edente, huic me addicere visum est. Annorum igitur initium a Ianuario Iuliane computandum Censui ita tamen, ut, quae hiemis tempore gesta tradit Thucydides, interdum non nisi dubitanter priori anno exeunti, vel posteriori ineunti, a me tributa fuerint. Cuius rei mentio optimam nobis praebet occasionem de Odwesso pauca adiiciendi. Hunc enim eruditissimum sagacissimumque temporum indagatorem quo minii omnes, qui lac in re tantissum operae posuerint, Summa proSequantur admiratione, nemo
17쪽
umquam prohibebit. Negari tamen non potest, 'Virum Celeberrimum Subinde nimis indulsisse ingenii subtilitati, ita sibi videbatur intricatas quaeStiones satis explicuisse, immo profligasse, quae tamen minime omni moleStia essent immunes. Nec minus audax fuit in iis definiendis, quae nullo, aut perexiguae auctoritati teStimonio confirmarentur. Quin etiam plus semel diserti antiquorum Scriptorum verbis, quod Suae coniecturae repugnent, omnem fidem negat. Inde factum St, ut, quum primum Dodwelli annales cum meis tabulis conferrem, eximiam Viri diligentiam admirarer, qua plerumque ipsum diem computando reperisse sibi videbatur brevi tamen animadverterem, haud pauca in istis computationibus inveniri, quae vel audaciora, Vel etiam sibi contraria reperiantur. Itaque in ipso die definiendo cautius agendum ne semper hunc Iulia Dei anni diem indicat i posse crediderim. Certius definiri potest ipse dies, quo e monte Thucydidis cuiusque anni aestate hiemesque in Cepis, Censendae sint. Nam postquam elon Ol. LXXXVII. I. . C. n. 43I 'Εννεακαιδεκαενηριδα instituit, Athenienses Stronomi Calendario si sunt tam publice, quam privatim. Confodelerus 1 in Enchiridio
Chronologiae, Tom. Ι. p. 3I6. Cui adsentiuntur oeckhius . l. II. p. 82. et plerique, de quibus Comperi, noStra aetate viri docti. Idem Sensit odwelliis, idoneisque argumentis, e solis lunaeque defectibus petitis probavit Thucydidem elonis aera usum fuisse ut, post intercalarem mensem Osideonem II. Elaphebolionis mensis initio aestas ex huius sententia inceperit, ad Boedromionis finem usque pertinens. Quae tamen elo-berrimi viri sententia, Ut videatur ad veritatem proxime accedere, tamen omni dubitatione haud vacat nec dissimulavi, quas mihi creaverit molestias. Cons. d. a. 423 42I. IiSdem ex parte animadversis permoveri se passus est Ultrichius ti), ut totam Dodwelli doctrinam damnaret, Thucydidisque aestate hiemesque a vernali auctumnalique aequibnoctio Computando censeret. Sed quum alia sunt, quae in Ultrichii disputatione improbanda putem De tamen uberius ea nunc quidem refutare licet, quia iste libellus ad me allatu eSt, quillo iam CCuparentur operae in describenda hac mea scriptione tum maxime in eo desidero iustam Thucydideae Voci θερος notionem, quam Um ηρι confudisse videtur. Unum igitur sufficiat citasse locum Thuc. V. 4o. qui primu mihi sub oculos venit, et oct. Viri de Thucydide aestate opinioni haud parum obstat. Quis enim molestam ferat ταυτολογιαν, et aliis loCis et hi obviam : αμα τω ῆρι ευθυς του et γιγνομενου θερους, Collatis in primi quae praeceSSerant C. 39J του χειμωνος τελευτῶντος ηδη καὶ προ εαρ, Si uer Semper aestati tributum fuerit At idem hic locus Dodwelli rationes confirmat quam maxime quandoquidem propter Embolimaeum menSem, qui antecesserat, iniens aestas ab Elaphebolione erat computanda. Nec minus
18쪽
hoc valet de altero, quem citavit, loco VII. I9. qui, quum ad a. 13. pertineat, et ipse de Elaphebolionis initio est accipiendus. Contra ea a 428 το εαρ Thucydide aestate prior fuit. I huc. II. Io3. Neque omittendum, quod lib. IV. c. 16. post Verba: περὶ
αυτ τ εαρ, mox legatur: ταυτα μεν κατὰ τι χειμωνα τουτον γενετο. Quare illud Ullaichius effecisse mihi Videtur, ut quasdam dubitationes, nec sane negligenda eaS, contra Dodwelli rationem movisse dicendus Sit, quae tamen alia prorsus ratione, quam qua ipse usus est, Solvendae Videantur. Nec dubitavi Thucydidis narrationem ad elonis 'Εννεακαιδεκαετηριδα redigere, quam quum a die 6 Aug. a. 432. computaverit Astronomus, cuiusvis Attici anni dies quisque cum Iuliane comparari poterit. Id tamen monendum, discrimen unius duorumve dierum hic illic inter Dodwelli meamque definitionem observari, inde explicandum, quod deleri de mensibus exemtilibus doctrinam, a Dodwelli sententia nonnihil discrepantem secutus, meas tabulas ad illius normam confeci. Quod ad alteram Disputationis partem, de literariis rebus, attinet ea potiSSimum in censum vocanda existimavi, quae nonnihil conferre videbantur ad earum historiam aliqua ex parte illustrandam. Itaqiae, quae de his rebus conscripsi, Spectant, quum clariorum quorumdam oratorum, Demagogorum, Philosophorum fata, tum Di amatum didascalias, inque iis rerum civilitam, quae sectae sunt significationes. Sed multa hic abesse, quae, si absoluti quid quaeras, fortassis exspectes, quisque facile intelliget, qui secum reputaverit, Atticae scenae historiam iis premi molestiis, quae vel peritissimos Antiquitatis interpretes morentur. Illa historia ut rite aliquando illustretur, opus est, ut prius omnium, quae SVPerSunt, fragmentorum quasi corpus colligatur, quo si mein et ii, Seidleri aliique horum similes, imaginem nobis exhibeant privatae domesticaeqiae Atticorum vitae, et in medias eorum res aditum aperiant.
19쪽
AD TRUCYDIDEAM BELLI PELOPONNESII POCHAM
I lataeas adoriuntur Thebani extremo mense unychione Thuc. II. . inuni siquis miretur Thucydidem hic a nobis afferri, missis Diodori Demosthenisque locis, quibus de lataearum invasione nonniilla notari possint observet, Velim, non niSi Paucis ac Velut in transcursu, de rebus . . initio gestis, in hacce Dissertatione agi quippe quas in Commentationibus de Periclis vita, ab amicissimo Bootio et me ipso nuper editis 1), uberius tractatas videre liceat. Neque esset fortasse quod hic addendum putarem, nisi post scriptam illam Commentationem mihi innotuisset praeclarusiopponis Commentarius, e quo, ut multa alia, ita et nonnullos Vett. Scriptorum locos a me miSSOS Sse comperi. De lataearum igitur oppugnatione etiam conferantur Aeneas Poliorcet. . . Theo, Progymn. C. 4. - Κrilegeri vero ad Clintonum annotationem, in opponiano Commentario deScriptam, qua de CaUS minus necessariam putem, in Comm. it. Obs XXXVI dictum est.
I Inseriae sunt hae commentationes Annalibus Acad. Traieci I 833-I834.
20쪽
8 4. C. N. 431 GL LXXXVII 'Dod welli opinionem ἱερομηνιαν , qua lataeae Captae SSe perhibentur, oportere esse ενην καὶ νέαν multi interprete amplexi Sunt, oppone Vero monente, hac de re nihil certi statui posse, quum Vocabuli ἱερομηνια noti latiUS pateat. Quod autem Goellerus,
qui frustra a Dulier monitUS, ἱερομηνιαν, νουμηνιαν intelligit, eumque secutus Bloonifieidius ad Thuc. ΙΙΙ. 56. contendunt quae postrema menSi nocte incepta sit aggressio, primo die proximi mensis continuatam eam et finitam esse eaque ratione, quae τελευτῶντος του μηνος Thuc. ΙΙ. 4 geSta Sint νουμηνια gesta dici potuisse non satis attendisse videntur viri Doct. Graecorum ab hodierna diversam dierum noctiumque discernendarum rationem Quum enim nos civilis diei initium a nocte media ad mediam noctem computare soleamus, Graeci illud a Soli occasu ad occasum ponebant; quod satis apparet e locis Vett. Scripti quos citatrideterii l. . . P. O. Coll. oo et 279. Neque obstat, quod monet DroySenus, in uS. Rhen ΙΙΙ. u. p. 64. eamdem noctem, quae a Plut Alcib. c. o. νη καὶ νεα Vocata Sit νουμηνιαν a Diod XIII. u. dictam esse. Plutarchus enim Romanorum more dies noctesque discrevit. Cons. Quaesit. Rom. I. p. 284. . . At, quum Diodorus Graecorum consuetudinem religiose observandam
putaverit, quis hucydidem in tali re negligentiorem dicat De irruptione in Atticam octoginta nisi in numeris sit error diebus post Plataearum
oppugnationem , proinde mense Hecatombaeone facta, cons. Clint. Quae de solis defectu, die . Augusti observato, nuper dixi, confirmantur iis, quae leguntur apud Interpretes ad huc. II. 8., delerum lib. I. I. p. 28O. et Heisium in Disquis de Eclipsibus B. . tempore ObSerVatiS. p. 6. Sqq. Ι).Μomoravit Clintonus Atheniensium in egaridem incursionem omisit maritimas expeditiones, quas Atheniense hoc anno Carcino Cleopompo et ericle ducibus susceperunt de quibu cons Comm. it. Ubi ea post Peloponnesiorum in Atticam irruptionem, sed iante Atticorum in egaridem invasionem, suscepta fuiSSe Stendimus.