장음표시 사용
41쪽
Λ. C. N. 426 OL. LXXXVIII 29 hieme. An onymus in vita Thuc. 3 8. addit περὶ b βδομον τος Quae Verba quomodo sint accipienda, dubitari potest quae a Clinton ita explicantiar, ut SeXtUS . . annus fere CompletUS, septimus dicatur Magis placet Dodwelli ratio, qui Ann. p. 73. B. ostendit, Donymum 1 Chontes computasse Euthydemus enim septimuS S a Pythodoro. - Causam, ob quam Athenienses Delum lustrandam Censerent, κατὰ χρησμον
δνη vid ad a. 22. τινὰ fuisse dicit Thucydides Diodorus XII. 58. autem in eo quaerit, quod Athenienses, quum diutius pestilentia affligerentur, hanc calamitatem in
Apollinem referrent, qui Lacedaemoniis pollicitu ESSet S VOCatum et non VOCatiam illis adfuturum Thuc. I. 118. Unde Phit de Pyth. OraC. C. 9 P. 4Ο3. . Quo minu Vero credamus e istratione morbi levamen quaesivisse Athenienses, prohibet huc. ΙΙΙ. 87., ex quo discimus, peStilentiam circa haec tempora cesSasSe ut putem, AthenienStum m gistratu morbi decrescentis occasione usos fuisse, qua et ponendo in eius honorem signo Ρaus. I. 3. Q. , et lustranda sacrata insula, Deiari pia Care Conarentur, ne SVPOrata vixdum morbi calamitate in aliam relaberentur. Eadem occasione, quamquam aliqURDto
post Thargelione mense si credimus Boeotuit affirmanti in OeC. Ci V. I. P. I P. q. I p. ΙnSCripit. I. p. 955. uidi instituti sunt quinto quoque anno Celebrandi. Quo prima Vice maiori Solemnitate actos, et propter ea horum, qui iam antea in hanc in Sulam mitti Solebat, Splendidiore apparatu instructum fuisse, non temeraria videtur USpicio. Itaque, quamvis tacente lutarcho de insulae lustratione, ubi splendidum Niciae Choragium commemorat C. . p. 24.), nihil tamen impedit, quo minus utemiis, Niciam choragi munere Saeptu funCtum, hac opportunitate omnes reliquos non tantum, Sed Vel Se ipsum, superasse. Quod autem Contendit Boeckhius Oec Civ. II p. 93Ο. Corp. ΙDSCrr. II. P. 26 I.
theorias ante Niciam in Delum ductas, de quibus lutarchus l. l. loquitur, ab hoc
nem habuisse suspicor eorum quae apud Thucydidem . . leguntur: υστερον post antiquissima nempe tempora δε τους μὲν χορους οἱ νησιωται καὶ οἱ Ἀθηναιοι με εθ' ἱερῶν πεμπον, τὰ δὲ περὶ τους γωνας καὶ τὰ πλειστα κατελυδ η υπο ζυμφορων , ω εικος, πριν δὴ οἱ Ἀθηναῖοι τοτε τον γωνα ποίVσαν καὶ ἱπποδρο-
ΗΟrum ludorum commemoratio aptam obis praebet occasionem agendi de comoediis Eucle Archonte actis; nam de tragoediis nihil constat. Magnis Dionysiis i), Schol Acharian. S. 377. in lucem edita est Aristophanis comoedia, Cui nomen Γαβυλωνμον inditum fuisse a choro ex servis molitoribus composito G. in dorsita Si SpiCatUS St, segmm AriSt. P. 56. Sed vehementer improbante FritZschio de Babyloniis p. 7. q. Qui
l quorum celebrationern octavum inter decimumque et scripti. loci citati a Schneidero de Theatro Att. not. 29, sextum alaphobolionis diem lonendam isse. doceri veti l. 6.
42쪽
vir doctus, dum negat Aristophanem choriam Omponere potuisse ex infimae sortis mastigiis, ex optimatibus patriae Salutem Strenue defendentibus chorum constitisse suspicatur Babylonios vero intelligit legatos e diversi Sociorum civitatibus Athenas missos, qui tamquam ei Vi et βαρβαριστί incedente in scenam prodierint. Comoediae argumentum politici Sane generi fuiSS Videtur, multique magistratus in ea exagitati sunt, tum alii, tum vero etiam Cleon. Sed illa derisio facta coram magna peregrinorum, ad pendenda tributa Athenis versantium, multitudine cf. Acharn. s. 476 sqq. Isocr. de Pac.)auctori magno constitit, sive is fuerit ipse AriStophanes, quod nonnulli Volunt, Sive potius Callistratus. Quae quidem quaestio Cum altera de Acharnensium διδασκαλι', ita coniuncta est, ut ex ea prorsus sit dirimenda. FritZSchius autem, ubi Quaesit Aristoph. p. 99. obloquitur C. F. Hermanno I), putanti Callistrati nomine in scenam ab Aristophane commissos fuisse Charnenses, eo in primis argumento utitur, quod Acharnensium
Quum enim constet Equites ab Aristophane suo nomine esse editos, echo VerSu PParere, non Sine quadam veri specie, Contendit, Charnenses eidem poetae qui quites docuerit, esse adscribendos, atque adeo Chai nn versum 355. Sqq.
1mice Aristophanem spectare, qui de iniuriis questus sit, qua ipSe propter doctam Babyloniorum Comoediam a Cleone perpessus fuerit. At Dititur Fritzschii disputatio falsa, ut mihi quidem videtur, opinione, poetam Verbis: ν κατατεμ 'γω τοις Ἱππευσιν. τ λ. fabulam indicare Voluisse, quam quidem fortasse animo meditabatur, Spectatoribu Vero prorSUS ignotam. At nos, quibus Compertum St, Uantopere Aristophanes in sabula In1τῆς inscripta, Cleonem insectatus fuerit, hunc locum legentes, celeberrimae fabulae continuo meminisse, nemo erit qui miretur: Contra ea, ab Atheniensibus intelligi omnino non potuerunt haec verba, nisi de ipsis Equitibus, quorum auctoritate cf. s. . et Eqq. pluribus locis fretus, poeta iam nunc Cleonem aggreSSUS, maiora etiam in posterum minabatur. Neque ullum reperire potui exemplum, e quo Pateret, poetam aliquem in scena hoc illudue drama animo adhuc conceptum, tali modo spectatoribus pollicitum fuisse. Haec igitur quum satis probent, locum a FritZSchio Citatum nequaquam de comoedia 'Iππης inscripta, intelligendum esse non puS St, ut demonStremuS,
etiamsi ristophanes illud rama se daturum indixisset, inde nondum equi, ut Calim Stratu Acbarnenses docere non potuerit. Quidni Aristophane sperare poterat, Calli-
l Progyrim Aristoph. I. p. 19 ubi utriusque opinionis fautores enumeraDtur.
43쪽
Stratum eamdem ibi operam praestiturum, quam toties ab eo expertus fuerat Nec magis mirandum, Si Callistratus, primum a SuscipieDdo munere non alienUS, Octamen, quum fabula in summam lacessendi petulantiam crevisset, Cleoni autem auctorita post hacteriae Xpugnationem insigniter aucta fuisset, iterum se periculis obiicere noluerit, in quae nuper ob datos Babylonio adductus, non nisi aegre e Xpedire potuerat. De reliquis, quae FritZschius Hermanno opposuit, ne in longiorem annotationem eVagemur, animadvertisse sufficiat, multa in utramque partem posse disputari Fritzschii vero opinionem multo gravioribus obnoxiam mihi videri molestiis, quam quibus adversarii Sententia prematur. Prius vero quam ab hacce comoedia discedamus, Verbulo quaedam dicenda restant de Clintoni mendatione 6 ετεσι προ του υκλειδου, Cui nequaquam adversari debuerant . indorsius p. 56. eumque secutus Bankiu P. 33o not. o. Namque, ut recte animadvertit Hanovius, Exerciti. . . a Dionysii Urbanis Ol. LXXX HI; affectae ad XCIIx ineuntem, ne integri quidem sunt viginti et quatuor, nedum viginti et quinqUe anni. Fragmentiam, Uod e Hermippi Poluo; οροις servavit Athenaeu I. 27. C., hanc comoediam anno 4I7. iuniorem probat mentione seditionis, qua Corcyraei eo anno exati sunt, prioriSque in Siciliam expeditionis. Sitalces vero, qui anno 24. Supremum diem
obiit, ViVUS Commemoratur; nec non silentium, quo poeta praeteriit Ni Ciae maritimam
expeditionem, hoc loco opportune celebrandam, fabulam Eucli Archonti adiudicare videtur f. eine ius Q. S. I. p. I.
Praeclaram de eloponnesiis Aetolisque a Demosthene reportatam victoriam. huic anno a nobis adscriptam, ilius fortasse ad superiorem exeuntem reserendam Censeat,
I Archontii memoriam Strabone ΙΙΙ. p. 55 l. ser chonti sic adscribenda. Palmerius, tolleret vitium, vatam coniicit Messelingius ines Diod. ΔΙΙ. 60. levique quo verba Sirabonis laborant , conieci Σοφοκλέους uno mutatione 4πὶ cρατοκλέους egi iubet. Clintono tamen Eurymedoniis mollegam agnoscit huc. IV. Neque est non persuasith nec deve sano illud obstat, quod vir et quod miremur duos nantum duces a Strabone enumeratos a Diodoro suo in errorem ductus expeditionem in Siciliam esse , tortius frunim Pythodorus praemissus fuerat. Cons. Stratocles Archonte susceptam putaverit, quum priori Ar infra , pag. 2.
44쪽
32 . . . 25. OL. LXXXVIIIlcui, si qui sit, Don admodi in refragor. Μaximi illa momenti fuit, qua labantes in illis regionibus Atheniensium res ita reStitutae fuerunt, ut Ambraciotae duplici clade afflicti
prorsus subacti fuissent, ni Si AcarnaneS, quamquam initio Strenue auxiliati Demostheni, postea vero, socios AthenienSe uicinis AthenienSibu praeferentes, hunc praetorem ulterius sequi recusaSSent. Qui neque in eo Substiterunt, sed centum annorum foedere cum Ambraciotis cladi Superstitibus facto, neque Atheniensibus nec eloponnesii sese adducere decreverunt. Itaque eloponnesii, reditu ab Atheniensium praetore impetrato, in patriam profecti Sunt, ipseque Demosthenes priorem cladem satis reparasse sibi visus, in popularium adspectum redire ausus est , huc. III. Io5-114. Diod XU. 6o. Interea Laches, Siculae expeditioni praefectus, post escensionem in Himeraeorum agros factam Rhegium advectus, ibi successorem ythodorum offendit Athenienses a Siculis sociis maiora auxilia rogati, hunc cum paucis navibu praemiSerant, maiorem ClaSSem apparantes Thuc. III. 115. Quae fuerit causa, ob quam Lacheti imperium ademtum fuerit, non tam Certo constat, quam putavit oppo ad i. t. paulo iniquius de hoc praetore iudicans in Prolegg. I. u. p. 84 Vulgo autem putatur Lache Peculatus damnatus fuisse, nimia fide tributa Scholiastae testimonio ad VeSpp. s. 94o. tillara ibi turbata sunt. Haud dubie illid scholion e tribus conflatum est diversi Vett. Criptorum teStimoniis, singulis rem bene explicantibus 1 , sed temere coniuncti a Grammatico, qui operi coronam imposuit inepto additamento: εικις γουν μετακλληθῆναι αυτον ai τρην κρισιν ης νυν ὁ κωμικις μνημονευει Itane Laches huius anni hieme revocatus fuit, ut do eo idem fieret iudicium, quod Aristophanes anno 22 diXit o εσται. αχητινυνι' Id credat, qui velit. Sin vero aliquis putet, illo Versu 24o. Lachetem in ius voCatum atque ami Corum ope Vix absolitatum indicari, nec potius AriStophanes existimandus sit significasse, qualem ipse huius iudicii exitum speraret id tamen refragari non poterit, totam rem ibi proponi, quasi illo ipso tempore agatur, neque Cogitari poSS de aliqualite, ante tres annos intenta. Vid. et s. 36. 13. t latuit Laches fortasse seque populi indignationi subduxit, ut nuper DemostheneS; mox Athena redUX, tamen expertus est malum civium in se olimtatem. Nihil minus proelio enim ad Delium anno 424. commisso imperator interfuit. Conf. lat. Sympos p. 21. B. Lach. paSSim, ibique interpp. Porro nihil in Acharian. Equiti. Nubb invenitur, ex quo suspiceris Lachetiquemquam accusatorem molestiam fuisse. Equidem, etsi Lachetem Surreptarum pecuniarum prorSUS immunem Vocare non ausim prohibent enim frequente a perspicuae
in Gespis huius rei significationes putaverim tamen Lachetem, fortiSSimiam militem
I quod legitur προ τριῶν natum suspicor e scri nihil mutatur , sed post τῶν interpungitur, magis placeat,pturae compendio δ προ υσαρωνὶ Sin vero Siebelisi non intercedo. Lenato perperam hoc fragmentum ad ad Philoch. fragm. p. 58 n. 90 explicandi ratio , qui Ol. 88 2 refertur, cuius errorem corrigere neglexit Siebelisius.
45쪽
suisque civibus Sati probatum, incertam quamdam ob causam imperio destitutum 1), mox Athenas advenisse, ibique tranquille egisse, donec divitiis suis in bello adversus Siculos paratis, civium sibi invidiam Conflavit. Ea Occasione usus esse videtur Cleon Schol. ad Vesp. 24 o. ut, qua ibi iam ad rempublieam Straverat ratione, magnis nimirum viris calumniando, Cons Comm. it. p. 57. 28. Aristoph. Eqq. initio, eadem
adeptam auctoritatem ConserVaret.
Quaecumque vero Lacheti abeundi fuerit causa, ipso absente res circa Siciliam non eo felicius cesserunt. Siquidem ythodorus ad Locrorum CaStellum, a Lachete antea expugnatum Thuc. III. 99. profectUS, proelio Victu diScedere coactus est Thuc. III. 115 fin. Cogimur autem hic rueger annotatione ad Clintoni verba de Aetnae eruptione, ut ab instituta rerum narratione iterum deflectamus. Etenim exorta est lis aliqua inter viros doctos de sensu, quo Thucydidi Verba ΙΙΙ. 116. , λεγεται δὲ πεντηκοστω τε ρυῆναι τουτο μετὰ τ προτερο ρευμα, CCipi porteat. Utat DodWellii τω προτερω ρευματι intelligi eruptionem, quae circa ersica tempora accidit, adeo ut haec fuerit secunda, tertia Ol. XCV. I. A. C. 4oo. Si adscribenda ex quo porro collegit, hucydidem post illud tempus in conscribendi hi Storiis occupatum fuisse. Alii maiori iure statuerunt eruptionem, a Thucydide Vocatam τι προτερο ρευμα, Hi Storico fui SSe e tribus quas enumerat secundam, tertiam autem illam, quae OC anno accidisse memoratur. Non addidit annorum spatium, quod inter primam, ch o Σικελια ab 'Ελλὴνων ίκειται Ol. V. 3. A. C. 759. α), alteramque eruptionem interceSSit, quoniam illud propter summam antiquitatem ignoravit. Restat tamen difficultas, quod altera illa eruptio Secundum marmor Parium evenit Ol. LXXV. a. 479 quana differentiam quatuor annorum oechhius Expl. Pind. I. p. dici 4 ita tollere Conatur, ut dicat, Thucydidem rotundum numerum pro incerto posuisse deinde eruptionem per plure anno Continuatam SSe. Aliam viam ingressus est Κruegerus, locum Thiae emendaUS, ut pro ν πεντηκοστῶ legamus νε . Prius sane Boech hi argumentum admittendum non Videtur. Cons. Oppo ad Thuc. . . et in Ρrolegg. I. u. p. o3 Sqq. Ceterum haec eruptio referenda ad exeuntem Elaphobotionem anto . Apr.), quo hucydideae hieme finiuntur, Ver autem Verum iam inceperat.
Conf. rooem . . . In viam redeamuS, et interruptam rerum hoc anno gestarum narrationem PerSequamur. Temporum autem ordo ΟStulat, Ut tribus velut verbis meminerim eSSanae, nuper
si quodsi modwelli sententia, Siralegos Gamelione mense VI. 3. - usebianus Codex Hieronymi Syracusas conditas creatos esse, admittenda ideatur , quamquam Vehementer refert ad Ol. XI. . . C. 33. Sed marmoris rationes de hac re dubito, legitimo empore Laches imperio se abdi praeferendas esse probavit Boeckhius ad Orp. Inscr. II. cavit. p. 335 ausebium sequitur Tlint. in Append. l. 278.i2 Ex auctoritate marmoris Parii, p. 3l collato Thue. s. etiam C. F. Hermannus Ant. Gr. m 2.
46쪽
Atheniensibiis conciliatae, nunc vero ab iis deficientis. Ne populari Messanorum factioni opitularentur Rhegini in horum agro eodem tempore a Syracusanis Locrisque irruptio facta est, huc. IV. I. Ubi Verba, γα μη - 'Oh θῶσι τοῖς Μεσσηνιοις, collatis prioribus,
sibus bene voluisse, sed ab optimatibus peregrinos in civitatem fuisse adductos, quorum opera prohiberent, ne populia Urbem Atheniensibus servaret. Acciderunt haec περὶ σιτουέκβολην, quae quum τῆς κ γῆς prior it cons huc. c. q. et nos ad a. di 8.), e tamen eam longe antecedat, ad affectum vor referenda videtur. Admodum fluctuare videtur Dod elli ratio, qua omnia ad Pyli occupationem quintamque eloponnesiorum in Atticam irruptionem pertinentia, suis temporibus assignaVit. Quod quum harum rerum peritis Satis manifestum fore Putem, modo cel. Viri argumentationem in iudicium vocaverint, sufficiet meam opinionem indicasse, omissa diserta errorum demonstratione, quos Dod melius Commisisse videtur. Circumspicienti vero mihi, unde elici posset accurata de his rebus temporis definitio, nihil prius se obtulit, quam Niciae Cleonisque de στρατηγια lites, posteriorisque electio. Vanuit enim, qUam
veram, spes, fore ut festum, Cuius huc. C. . meminit, nobis occaSionem praeberet
lucis aliquid his tenebris afferendi hic enim si quid certi statui posset, tolleretur maxima difficultas. Attamen, quamvis firmo hoc fundamento niti prohibear, prorsu deSperandum non censeo, quin probabilia certe proferre liceat. Nimirum in Aristoph. Equiti. quae Comoedia seq. anni Gamelione menSe acta est, Vocatur Cleon s. a. νεωνητος queriturque Demosthene de Sene, qui VS. 43. :τῆ προτερα νουμηνι
'Eπρίατο δουλον βυρσοδέμ ην Παφλαγονα. Populis per senilem heriam, Nicias et Demosthenes publicarUm rerum Curatores per
servos indicantur. Probanda igitur V. D. sententia, qui Aristoph. Verba do Cleono nuper Stratego electo accipi iubent. Quae Verba Si Cum S. 4. Sqq. ComparemUS apparet illam στρατηγων intelligi, quum ylo a Demosthene munita, sed diutius a Lacedaρ-moniis oppugnata, AthenienSe Cleonem illuc miserunt. Qui postquam advenit, cito Spartanos coegit in deditionem venire. Itaque sibi laudem peperit Cleon, quae Demosthoni debebatur in Con Schol. Eqq. S. I97. Quo vero tempore illa electio facta Sit, nam Verba τῆ προτερα νουμηνια reCte a Chol. explicantur νεωστι, idemque Significant, quod VS 54. legitur, πρόθην non dubium erit, post locum e Nubibus, Vs. 572 sqq. allatum, qui hi describendus videtur:
47쪽
Τὴν θρυαλλίδ' ις αυτο ευθέως ξυνελκύσας
Addit Scholiastes: πειδη κλειφις γενετο σεληνης τῶ προτερω ἔτει επὶ Στρατοκλεους βοηδρομιῶνι CL Rankiu l. c. p. 376. q. Novi equidem odwellum nia Thuc P. 77. A. pro βοηδρομιαγνι legere Voluisse λαφηβολιωνις Sed temere eum hoc voluisse apparet. Namque Lynae defectum transtulit ad Soli eclipsin, teste Thuc. IV. a.
Elaphebosione mense a. 424. Observatam a nulla tunc erat causa, cur Cleon StrategUS crearetur Confinermannus ad Vs. 73. et ad Schol. S. 577.
Pollicitus erat Cleon, intra viginti clies Thuc. c. 28 3 4 ibique oppo se capturum
PeloponneSios, ac stetit promisso Vertente Boedromione redierit, DeCesse eSt namque
Athenienses contra Corinthios profecti sunt του αυτου θερους μετὰ ταυτα ευδυς, I huc. IV 4 a. itaque nondum finito hoc mense. Eodem mense fere medio electus sit interiectis aliquot diebus fatali clade affecerit hostes retro computando duos et septuaginta dieS C. O.), templa lucrabimur, quo priori navali proelio commisso, Spartani in Sphacteria obsessi fuerint, idque adscribendum erit affecto Scirophorioni ante diem 29. Iunii). Eatenus igitur mihi cum Dodwello convenit, quod dicat Serius illa accidere non potuisse idque etiam eo confirmatur, Uod legati, Post priorem navalem pugnam Athenas missi, illic degerint Euthydem adhuc Archonte Philoch. ap. Schol ad Lucian. imon. c. o. Sed nullo modo eidem Viro et assentiri licet, contendenti Ugnam illam navalem Thargelione mons factam fuisse quod si Verum esset, Cleon etageitnione reportasset victoriam, qui tamen, ut Vidimus, non ante Boedromionem facti S S praetor. Itaque neque ante nec post tempus a nobis indicatum Spartani in Sphaeteria obsideri coeperunt. Hisce praemissis interruptum narrationis filum repetamus. Ex iis, quae ad h. a. et u 8. dicta sunt de σιτου κβολὴν et σιτω κμαζοντι, apparet, quintam Peloponnesiorum irruptionem ad Thargetionem referendam SSe I huc. IV. . His per quindecim dies Omnia in Atticorum regione depopulantibus, sed acriori quam tempestas ferret frigore et inopia laborantibus, nuncius affertur, Pylum ab Atheniensibus munitam SSe quo audito quam celerrime inieloponnesum revertuntur Thuc. IV. 6. Diod. XII. 61. Athenienses enim eodem fere tempore classem in Siciliam emiserant, duCibu EU medonte et Sophocle Sostratidae filio. isdem vero mandatum erat, ut priUS adii Varent Corcyraeo ab exSulibus obsidione pressos eaedemque nave DemoStheni, quamquam
si Nullam huius loci rationem habuit Boot deisius, i. c.
48쪽
privato, permissae erant, quibUS eloponneSum inseStaret. Qui quum Pylum occupare vellet, classi vero praefecti obniterentur, procella interim exorta naves Pylum compulit; nataque militibus muniencli loci cupiditate, munitione maxime necessarias Demosthenes perfecit intra sex dies deinde reliCtu ibi cum quinque navibus, reliquis munimentis viginti dies impendit, Lacedaemonii feSto copiarumque absentia impeditis, quo minus statim hosti resisterent Thuc. IV. 2-5. Diod. l. c. Strabo VIII. p. 55 I. Themist de Pac.
ad Val. p. 38. d. ar. Spartani vero, reVocati copii e Attica, Cum περιοίκοις quidem statim adversus Pylum tenderunt reliquorum vero Lacedaemoniorum, Sociorumque per nuncio arcessitΟ-rum tardior fuit profectio, ut Satis magnum tempori Spatium intercesserit, ante quam Dentosthenes clasS Optime inStructa, pedeStrique exercitu terra marique interclusus est. Praemiserat hic clam dua naveS, quae Eurymedonti nunciarent, quanto in periculo versaretur. Sed Lacedaemonii, omne praeSidium in Celeritate ponentes, quo citius Demosthenem opprimerent, Sphacteriam occuparunt, ut a portus introitu Athenienses obsessis auxilio veniente arcerent. Variis deinceps eloponnesiorum aggressionibus a Demosthene repulsis, tertio OS Peloponnesiorum adventum die Athenienses advehuntur, mox portum V ingreSSi SpartanoS, qui in Sphacteriam transierant, intercludunt. Faciunt illud est, ut supra ostendimus, paulo ante qUam Stratocles Archontis munus obiit, nec metuo ut mea Sententia Satis se Commendatura Sit aequo lectori, qui reputet tande ad Pyli recuperationem accessisse eloponnesi OS. Thuc. IV. - Ι3. Diod. XII. I. q. tui.
de glor Ath. . . . 347. coss. . . P. 49. ΡaUS. I. 3. Schol ad Equiti. s. 5. tibi multa turbata et vitioS inveniuntur. Spartanis audita clade placuit, Ut agistratu Se in castra Conferrent, qui quum animadverterent in clii Si nullo pacto SUCCUrri OSSe inducia ab Atheniensium praetoribus impetrarunt, ut legati de pace Athenas mitterentur. Sed frustra illi profecti sunt, elatam secunda ortuna multitudinem quum magis etiam incitaret Cleon. Legati igitur intelligentes, Conditione Sibi impositas, magnae Lacedaemoniis offensioni apud socios futuras, infecta re di SCeSSerunt. Thuc. IV. 15-22. Diod. XII. 3. Legationis princeps fuit Archeptolemus, cuius meminit Aristoph. iniquiti. S. 791., ubi etiam Cleoni exprobratur, quod paci eStitit. Nugator Schol ad h. S. neminem morabitur. De eadem legatione cff. Scholi ad Equiti. s. 666. Vespp. 4 I. Ρac. 648. Ubi locus inveniture Philochori Atthide, quem et vidit Schol ad Luc. Tim. c. o. Cuiu verba e Schmiederi recensione haec lint: 'Επεστη ὁ Κλεων καὶ τῆ προς Λακεδαιμονιων ειρηνη δες Φιλοχορος προσθεὶς αρχοντα υθυνον κ τ λ. Quae Verba difficultatem moverunt
HemsterhUSio, ex qua Se expedire cupiens, de Subsortitione Archontum Cogitavit CL hiloch. Fragnam p. 59. Omnia autem optime Conveniunt, noStramqlle Sententiam egregie confirmant.
49쪽
Instauratis igitur ad Pylum proeliis, Thuc. c. 23. quum obsidio in longius tempus
produci videretur, Atheniensium exercitu fame laboraret, iamque hiems appropinquaret nam odwessi suspicio e ceteris illius erroribus fluxit), Athenienses poenitere coepit, quod inducias non accepissent Quod Videns Cleon, ac metuens, ne populi favorem amitteret, nuncios falsa retulisse contendit, ipsisque yli imperantibus calumniatus est. Aristoph. Equiti init. s. 355. Deinde ipse cum heagene electu qui exploraret, quomodo res sese haberent, mandatum abnuit, populo per SuaSit, ut millis inspectoribus missis, ipsi confestim irent adversus hostes Ut verbi Parcam, Ortae de στρατηγια Niciam inter Cleonemque lites tum eventum habuerunt, hic praetor Constitutus Pylum advenerit, illo ipSo tempore quum a Demosthene omnia ad descensionem faciendam parata erant. uncti igitur copiis Athenienses adorti Peloponnesios primum in
munitionem e recipere coegerunt; deinde ameSSenii circUmventos, post magnam tragem inter eos editam, in deditionem acceperunt. Ita praestitit Cleon quod pollicitus fuerat, qui post scriptam ad Athenienses epistolam 1 ipse cum captivis Athenas rediit,
Boedromione mense: Ῥylus Messeniis concessa, qui hoc loco ορμητηριω Si Laconiam vastarent. Quibus omnibus permoti Lacedaemonii iterum sed frustra pacem petiVerunt. Thuc. IV. 7-41. Diod. XII. 63. ilut in Nic. . . p. 5 7. q. Os ComP. NiC. O CI ISS. c. u. p. 566. Aristoph. s. c. laus. IV. 6. Captivorum scuta, quorum meminit etiam Aristoph. Eqq. s. 843., ait Saniae etiam aetate asservabantur. Cons. Lib. I. 5 fin.
Cleon autem splendida hac victoria, ad quam posteriori tempore Rhetores frequenter respexerunt Libanius v. c. et ax Tyrius , maximam ibi apud populum adeptus est auctoritatem, atque ab hoc in primis inde tempore in Solentissimum Se praestitit. ConfAristoph. passim. Plut in Nic. . . p. 28. Temporum ordine servato, Thucydide occupatae Pyli narrationi interposuit earum rerum mentionem, quae interim in alii regionibus gestae sunt. Quod, etsi pro suo instituto recte fecisse Censendus est, et a Dion Halic. Ιud de huc. c. 3. p. 84o. a )criminationibus vindicandus ego tamen illa hic demum adiicienda putavi, in eo praecipue occupatus, ut Stenderem, quo modo in definiendo rerum ad Pylium gestarum ordine progressus fuerim. Videbantur enim nec clades in Thracia ab Atheniensibus accepta Simonide duce Thuc. IV. . , ne pugnae Siculos inter et Athenienses vario arte Commissae, illiu eSSe momenti, Ut earum commemoratione institutus disputationis ordo impediretur. De quibus igitur sufficiat obiter monuisse adiecto tamen, post Siculam Naxum cf. Poppo rolegg. I. a. p. 29 sq. a Messanis, horumque urbem ab Atheniensibus, frustra tentataS, POSterioreS Rhegium navigasse quod quum factum SSet, Siciliotas
50쪽
38 4. C. N. 425 L. LXXXVIII lroiecto Atheniensium auxilio bellum priVatim ContinuaSSe Thuc. IV. 24-26. Mari autem nondum a bello cessarunt Athenienses Confahuc. IV. 48 6 D. Statim post Cleonis reditum, Sub finem aeStati nova expeditio suscepta est adversus Corinthios, quos Nicias acri proelio ad Solygeum collem in Isthmo situm equitum maxime auxilio superavit. o autem animad Verten e Vicinis oppidis plures hostibus auxilio Vonire, ut Cadavera reciperet Victoriae renunciavit, inque vicinas insulas traiecit. Brevi tamen rediit, Corinthiorum agros iterum Vastavit, deinde tentata ethone regionesque circa roezena, Halias et Epidaurum ita depopulatus, domum revertit Thuc. IV. 4a-45.
Diod XIL 65. lut in Nic. c. . p. 527. Aristoph. Equiti. s. 592 sqq. ibique Schol Polyaeni fides I. 39. i. elevatur iis, quae leguntur ap. opponem ad huc L c. Eodem, quo Nicia Athenis solvit, tempore Eurymedon et Sophocles ylo ad Corcyram
appulerUnt. EXSuleS, qui ex monte Isione oppidanos vexabant, superati Atheniensibus se tradiderunt, nulla fide popularibus suis tributa. A quibus turpissima fraude circumventi violant conditiones, quibus in deditionem accepti fuerant. Itaque praetores, qui in Siciliam navigantes, eos interfectos malebant, quam ut ab aliis Athenis deportarentur, arbitrium de captivis reliquerunt ipsis Corcyraeis, a quibus atrocissimum de exSulibiis sumtum est Supplicium. huc. IV. 46-48. Polyaen. I. O. Extrema denique aestate circa 26. Sept. Athenienses Naupacti habitantes, ab Acarnanibus adiuti, Corinthiis eripuerunt Anactorium oppidum, quod illi a. 432 per fraudem ceperant. huc. IV. 49. cos. I. 55. Docta hoc anno Lenaeis ristophanis comoedia 'Aκαρνης, qua victor fuit aemuliSCratin x μαζομ ένοις, et Eupolide Noυμηνιαις. Cons. Clint. qui satis iam dixit de errore Scaligeri in Otav a. ναγραφῆ et usgravit in Chron. Cen. Archontem Euthymenem, duodecim annos Vetustiorem, cum huius anni Eponymo Archonte Confundentium.
Sic et Rankius i. c. p. 345. FrisChlini obvenit errori, quem haud minorem VOCIVeriS. Cogitatione enim descenderat vir doct. ad Siculum usque bellum, eoque tempore, quo fabula ageretur, Lamachum iam mortuum contendebat. Idem Rankius, Babyloniorum comoediam apte huc conferens cf. Schol ad Acharn. s. 356 477. , OS . alios etiam Reishium refellit, ubi, utilissimam nonymi vitae scriptoris 1 auctoritatem fortasseseCutuS hancce comoediam Equitibus uno anno posteriorem ratus est, Ut et ipsa Poetae Verba mutare USU Sit a). Missa igitur Didascalica nota, ob corruptum Archontis nomen a Viri docti Varie exagitata, Rankius ex ipso dramate probavit, illud anno .