장음표시 사용
21쪽
Minus recte naxagorae accusatio a Clintono ad Archontem Pythodoruin resertur. Diodori locus XII. 39. quem ipse citaVit, meliora docet. Quodsi Clintonus sorte putaverit, Aspasiae Anaxagoraeque accusationes haud longius a Phidia in ius vocato removendas esse, notissimi tamen Aristophanis versus Pae. 586. et L. abunde probant, uniam Phidiam ante . . in ius vocatum fuisse Aspasiae Vero naXagoraeque ulla ibi mentio invenitur, ut Statuere possimUS, horum aCCUSationes post hostium irruptionem demum institutas fuisse, ericle variis occupationibus diStracto, a Propter obsidionem minus
grato apud populum. Cons. Comm. it. Obs XXXu, et vero in primis Schaubachius de Anaxag. p. 47. q. Ι). Didascalica nota, quae in Medeae argumento invenitur, hanc Euripidis tragoediam Pythodoro Archonte in scenam productam suisse testatur. Vicit Euphorion ci); Secundas tulit Sophocles 3); tertias Euripides Medea, Philoctete, Dictye et Messoribus. aefabulae, etiamsi a poeta Consociatae, Singulae tamen diversum a ceteris argumentum habuisse videntur. Sed animadvertenda sunt Hermania vortin, qua in DiSS. leguntur,
quam Scripsit de Compositione Tetralogiarum, p. 4 et 13. 4 quae nobis de Philoctete et Dictye nota sunt, non sufficere, ut quam similes illae Medeae aut dissimiles fuerint coniicere possimus' 5) Quapropter non nisi de Aledea nonnulla hic a me adiicientur
Imitatus est Euripides in hoc ramato, numerorum puritate insigni 6), Calliae
Comoediam, Γραμματιοκης ραγωδως vel Θεωριας titulo inscriptam, testante Athenaeo locis a Clintono citatis. Eam autem imitatioDem in choris ConStituendi CONSPici, OS JUe, quod primaria tragoediae pars habebantur, την μίγδειαν πασαν ab Athenaeo dici potuisse, docet idem ei mannus in Diss. Solemnibus agistrorum creandorum indicendis, Lipsiae Scripta a. 18o7 8). Neque aliam olim Boeckhius sententiam prodiderat
in libro, quem de ragg. r. edidit 9 p. 86 sqq. ubi summo Critico prorsus adsentiens
E. scΠknBAcsa etc. aips. 82T. quaestionem de aetate 5 CT Eurip. Fragmm . quae editioni subiunxit A. MATTHIAE, qua Anaxagoras Athenas advenerii, nunc quidem retractare Tom. IX. p. 53 sqq. 275 sqq. VLIcKENAni Diatribe in ur. Dolui quae sero sit causa, cur Clintono , Anaxagoram Fragmm. c. II. p. IIT sqq. iterum Athenas venisse Censenii, adsentiri nequeam, si Cons. AEEstu anni ad noti ad Medeam ab Elmsteio cu-
indicent vett. scripti loci a Suhaubachio audati p. 14. ratam. Opuseo. II. p. 148 sq. 2 De eo vide , quae contra Boeokhium , loco a ruegero 7 Vid. A. MEINEEII quaesit Scen. I. p. 50. ad T lini. Jaudato, disputat G. Egia,NNui in iiss. 4Ι. de S Opusco. I. p. 129 sqq. in primis p. I37. sqq. Choro umenidum Opus c. ΙΙ I 5 sq. 9 Graeca oragoediae principum , es hyli, Sophoclis , 3 An vero edito Oedipo Colone , quod vult L cnna Navs Euripidis, num ea , quae superstant, et genuina muta in Mus Rhen. I. . p. 313 sqq. , equidem haud assirmaverim sint , et sormn primitiva servata , an eorum familiis aliquid Sed cons. ad a. seq. et 429. debeat ex iis ribui scripsit h. OEennius. Heideib. 808.
22쪽
vir celeberrimus, haec verba Hermanni descripsit: ista perSonarum descriptione ad Caloliae exemplum conformata, carmen multo fieri PraeStabiliuS, quum personis ita pervices ista dicentibus maius chori Studium, maiorque motu declaretur.' Eamdem tamen opinionem celeberrimo Viro poStea minus Probatam fuiSSe cognoscitur emuseo Rhenano I. p. 37. not. Nec Probat et Cheru l. l. cuius tamen de Cassiae Abecodario
suspiciones vereor ne reiiciendae sint.
Altera est quaestio quis primus hanc tragoediam docuerit Quae enim leguntur apud argumenti scriptorem: b δραμα δοκε υποβαλέσθαι, γενναιοφρονως διασκευ σας, ως δικαιαρχός τε περὶ του Ελλὰλ βιου 1 καὶ Ἀριστοτελης ἐν Υπομνημασιν e Cod. Flor ita correxit Elmst eius, ut παρα εοφρονος διασκευὰσας, legendum iuberet;
Summopere probante Hermanno, in ania ad edeam a doct. Anglo editam ti). dem autem Hermannus I. l. p. 56. q. de duplici edeae recensione quaestionem vocat admodum lubricam propter diversas virorum doctorum opinione de eo, quod in Correcta fabula mutatum fuerit. Ipse autem eorum sententiae adhaeret, qui cum orSono ad s. oo et 1314.), fabulae correctionem fere in dictione expolienda constitisse putant; Booci lati certo, Wolpor o Boottigori 3), totam fabulae compositionsem mutatam fuisse statuentium, excogitata reiicit vir cel. Quodsi orsoni de s. oo sententia, cui tamen Hermannus non multum, Matthiaeus nihil sero tribuunt, videatur admittenda, tempus iteratae editionis definiri poterit, idque constituendum erit post l. XCII. I. A. C. 4II. quo anno Aristophanes, ThesmophoriaZUSas in cenam producens, Vocem σοφὰ riserit, eoqU Euripidem permoverit, ut eam in axi mutaret. Conf. tamen Bankium, in Comm. de Aristoph. Vita, p. 277
Ceterum, Medeam primo . . tempore doctam fuisse, probant rerum politicarum significationes. Quas inter Hermannus s. 995. 218. Elmst. sq. memorabile Vocat, quippe quibus Cleon indicetur Vix tamen cuivis persuaserit Vir summus, Cleonem istum maxime CiVes incommodasse, quo tempore ipsis vix innotuerat. Ipsi tamen Euripidis versus Ιeonis ingenium ad vivum depingunt, eodemque fere tempore ab Hermippo Comico Vocabatur αιδίον, in qua Voce nonnulli quaesiverunt notissimi Homerici versus
Odyss. A. 84. parodiam, ut ostendit C. Sintenisius ad lut Per. c. 33 fin.
l De micaearcho, eiusque petibus, quae inscri- 2 Opusce. III. p. 48 Neophronem antiquiorem pol huntur Bίος Eλλάδος et 'Aναγραφῆ Eλλάδoc: nuper an is ogat Matth in ann ad argm. Tom. I. i. 420. sq. scripsit A. BdTIMAN qui huic quoquo Dagmento suum Io 3 Cons. Eo Ecnn de Tragg. p. 64 sqq. 0SITIGFRIque cum addixit, nulla tamen explicatione addita Vid. p. 39. Prolusio I de Medea, p. 8. iot Optasec. I. P. 368. OL FRIeoll. . . libellum inspicere non licuit.
23쪽
Α. C. N. 431. AEL LXXXVII, 11 Neque omittendi videntur VSS. HI9. Sqq.
quos simulac quis legerit, continuo ipsi in mentem Veniant, neceSSe St, turbae ac molitiones, et vel vehementissimum illud bellum, quae ortum ceperunt ex Odio, quod tu PeloponneSio ac Megarenses in primis conceperat Ummu Atticarum rerum arbiter, PericleS.
Praeter alteram in Atheniensium agros irruptionem ingruentemque pestilentiam i), Clintono memoranda erat altera ericlis in eloponnesum expeditio. Neque omittenda, quae agnone et Cleopompo ducibus Suscepta est medio fere mense Thargetione Quibus imperatoribus post quadraginta dies extremo Cirophorione reVerSis, re male gesta in Chalcidice et ad Potidaeam, ericles in populi favorem, quo paulo ante prorsus exciderat, reStituitur eique Strategi munus denuo desertur. Posteriori anni parti addicenda Lacedaemoniorum adversus Zacynthios irrita expeditio. Contra Ambraciotas proficiscuntur Athenienses duce hormione, a quo urbs ArgoSAmphilochicum, quam Acarnanibus eripuerant Ambraciotae, recuperatur incoliSque red-
24쪽
ditur. Eodem sere tempore levi clade afficiuntur Athenienses in Lycia, ad quam ele- sander appulerat. Denique et hic memorandi legati, quo a Lacedaemoniis ad Regemmissos, Athenienses paulo ante hae tempora interceperant, mox interfecerunt. Quae quidem omnia pluribus Veterum Scriptorum testimoniis confirmata videas in Comm.cit ad h. R. Humaniora bonarumque artium studia in tanto armorum trepitu non prorsus silue runt. Plus semel sonuit ericleum illud os laudes eorum celebrantis, qui pro patria mortem oppetiverant, SeSeque Coram populo defendentis. Cons. Comm. Obs LX coli Seci. II S . De fabulis hoc anno doctis incertior res est. Clintonus huc refert fragmentum Hermippi apud lui. erici cap. 33i, Neque aliter sensisse Videtur einekius, Q. . . p. o. q. Ubi ho VerSu deSumto puta Vit ex fabula, μοιραι, inscripta, quam probabiliter actam Statuit quo tempore eloponnesii primum Atticam invaserunt. Cons. Sintenisi iis . l. Praestat autem Silere, quam pauca, neque illa satis accurate exposita, dicere de te,
quam de Sophoclis fabula, edipo Cotoneo, Rei sigio oeckhius intendit plures deinceps
viri docti, in qhibus Lachmannus et Sue ei nius, continuarunt r); nemo tamen ita diremisse videtur, ut adversario nihil admodum Supersit, quod probabiliter opponat I). Quae quidem me doctioribus indaganda relinquenti, Veniam mihi daturum spero benevolum lectorem, qui secum reputet, nostrae DiSSertationi speciminis loco conscriptae consilio minus accommodatam eSSe intricatae, De doCtiSSimis quidem Viris satis perspectae. quaestionis pertractationem, nedum diiudicationem.
25쪽
Potidaeam expugnatam Clintonus minus recte, uti nobis quidem videtur, collocat ante Munychionis finem, quum tamen illa urbs iam sub Anthesterionis finem Atheniensibus dedita sit Probatur hoc ex ipso Thucydidis loco, quem Clint attulit ΙΙ. o. . Verbis enim τι τος τεLυτα plerumque Elaphebolionis finis indicatur, numquam unychionis.
Sin utem notecessserit mori i inter alari Posideon ΙΙ. quod hoc anno accidit, illa verba
de Anthesterione exeunte intelligenda sunt i). Nulla fuit hoc anno in Atticam impressio eloponnesiorum; qui lataeas aggreSSi SUnt, cff. l. l. in Comm. it. Obs. XLII. et quidem ineunte Scirophorione, si Dodwelli computationem SequariS, perversa argumentatione nixam quod iam Videamus. Archidamus, quo duce eloponnesii urboni adoriebantur, lataeensibus, qui statim post eius adventum legatos ad eum miserant, paucos dies concessit, per quos Athenas mitterentur legati de pace deliberaturi. Qui quum rediissent, a Plataeensibus decretum est, nullam facere cum eloponnesii compoSitionem. Urb Coepit tum Circumvallari, variisque machina tionibus oppugnari, in quibus fuit agger ad urbem ductu orco u εχουν προς την πολιν Thuc. H. 5.), cui Congerendo exerCitu Septuaginta die DOCtesque impendit. Quum vero αἱ τε μηχανα ουδἐν φέλουν καὶ τω κωματι το ντιτειχισμα γιγνετο, C. 77 initio , nec melius Peloponnesiis cessisset incendendi oppidi Conatus, intellexerunt, arborum circumvallationem περισταυρωμα ad obsidendam urbem haud sufficere. Itaquellataeas muro, ex lateribus πλωθοις aedificato, duplicique fossa Cinxerunt nec prius abierunt quam se εξειργαστο Do lxvelli aUtem error in eo Cernitur, quod posteriorem hunc murum cum aggere, Septuaginta dierum Spatio XStrUCto, Confudit Tempore igitur indicato, quo eloponnesii Ρlataeis recesserint, Septuaginta die retro ComputanS, Vigesimum tertium Scirophorionis diem reperisse sibi Visus est, quo legati reVersi urbs machinatio nibus tentari coeperit. Sed verba πειδη παν Ἀξειργαστο περὶ ' κτουρου πιτολὰς, καταλιποντες ὰνε ζωρησαν τῶ στρατω, καὶ διεδευθησαν κατα πολεις cap. 78. , minimo ad illa pertinent, quae initio capiti leguntur: μερος Ἀεν τι καταλιποντες του
l Ια niagna V. B. dissensiones de scribendo hu- quodammodo mutatae, Torsinus et CIintonus adhaerent. ius archontis momine, admittendam luto lalmerii sen- 2 Cons. Prooem p. 5.tentiam, quatenus rei, in esset ingio ad Diod. XII. 6.
26쪽
Gτρατοπεδου, . . L Sed PeloponneSi Primum aliquam exercitus partem dimiserunt post infelices oppidi incendendi conatUS; deinde Vero, munitione lapidea confecta, quod profecto haud paucorum dierum Pu fuit, CUStodibusque cum Boeotis relictis qui Plataeenses observarent, eloponneSi in Sila Sedes Singuli abierunt. Illis igitur septuaginta diebus, quorum tantum rationem habuit odwellus, multi sunt addendi, ut ipse dies, quo lataeas aggressi fuerint eloponnesii, incertus, tempore vero a Dod ello indicato longe prior fuerit. Animadvertendum porro, Thucydidem nequaquam significare, eodem, in quem incidant Arcturi μιτολαι, diellataeis discessisse Peloponnesios Denique, de ipso tempore, quo hicce Arcturi heliacus ortus a Veteribus collocatus fuerit, magna est V. D. dissensio. Incidebat, teste Plinio Hist. Nat. ΙΙ. 47. 1 , in undecimum diem ante auctumnale Aequinoctium Dodwellus igitur Arcturi ortum decimo tertio Septembris posuit alii aliam sequuntur computandi rationem, intra illum diem vigesimumque fluctuantes. Qui Gallius, haud dubie male, primo Septembris die, Scholiastes huc. non melius Octobri mense, oriri statuunt. Cons f. Poppo ad Thuc. l. l. oeckhius in Oec Civ. I. p. 15Ι. Ideleru in I. l. I. p. 47. diem I 8. Sept. ponit. Dum Circa lataeas versabantur Peloponnesii, thenienses adversus Chalcidenses in Thracia habitantes, κμὰζοντος του σίτου cons. ad a. seq.), Potidaea profecti Sunt ducibus Xenophonte Euripidis filio, hanomacho et Cassiade. Magna autem clade asse-
Cius exercitus, caesis imperatoribus, aegre se olidaeam recepit Thia C. V. 79. Diod Sic. XII 47. lut in Nic. c. . . u6. E. Phanomachus cum ΗeStiodoro Xenophonti erat collega, quo tempore Otidaea expugnata est Thuc. II. g o. eStiodorus non amplius Strategi munere functus esse videtur, Cui fortasse Successerit Cassiades a Phitarcho l. l.
Calamitatis in Thracia acceptae dolorem Atheniensibus minuit irrita Lacedaemoniorum expeditio, qui Ambraciotis auxilio profecti, quum Stratum Sque Processissent, ab Acarnanibus profligati sunt huc. H. 8o sqq. Diod. l. l. Eodem fere tempore Corinthiorum claSSis, quae Lacedaemonii auxili Ventura erat, a Phormione 2 Atheniensium imperatore in Crisaeo sinu devi Cta est, qui et brevi post
I Goeuerus ad huc. l. l. atque ex eo oppo citant iu α ξιαρχοις ragm. VIII et X. Runkelii, qui in Add. XXIV. l. vitiose de hoc loco meliora dedit Oniisit vero Λημoiiς, cuius sata 2 De Phormione plura , neque tamen reliquorum Vese bula fragmentum iiiVenitur in eodem ad Pa . 348. Scholi o. rum testimoniis confirmata , videas apud Paus. l. l. d. I. s. s. c. n. Aspius de Eupolidis At μοι ac Loλεσιν Lips. 23. I 12. Discimus ex huc. . III. uni iam Samiae 832. p. 5. et 3. Exstabat Phormionis sepulcrum au intersuisse expeditioni, uti et Potidaeae obsidioni I. 64. saniae aetate : Ι, 29. I 3. Patris nomen apud Pausaniam Diod. XII. T. Genio suo minime indulgens , duram ad scribitur Asopichus , quam formam inveniri quoque in in- modum vitam agebat Aristoph. Pac. 34T. ibique Schol. daro docet lebetisius Sequor tamen constantem apud Thu- Athen. . . I9. . Praeter Aristophanem in variis Coin cydidem scribendi rationem, in primis o Lib. III. o. T. Cons. moediis of Schol ad Pac. l. l. Fritzsch ad Bab. p. 153, etiam Schol. Aristoph. ad Isistr. Vs 805. ubi 'Aoώπoii Iesi-oius meminit etiam Eupolis, quum in 'A0τρατ ετ οις , ium tur sed correxit Bindorsius ad Aristoph. fragm. in add. p. vi.
27쪽
alteram de Peloponnesiorum classe nactus est victoriam ad Rhium promontorium, utrimque licet erecto tropaeo. Praeter locos, huc et Aristoph. Equiti a Clintono laudatos, Cotis Diod. XII. 48. lut de glor Ath. . . p. 345. Aristid ΙΙ. p. 213. AriStoph. Equiti. vs. 559. ibique Scholi , o quibus profecit Suidas quamquam hunc Phormionem iam
Crotoniata cognomine confundens Victoriae ad Rhium promontorium partae monumenta Delphico Apollini dicata Paus. X. 11. S 5. quod ne mireris, animadVertendum CSt, AthenienSe Victoriam reportasse, postquam Sese prope litus, in quo Dei sanum erat, recepissent. Thuc. II. I. Silentio praetereundus non videtur Lacedaemoniorum Conatus Piraeei de improviso occUpandi, qui quamquam fausto successu caruit, Atheniense tamen terrore perculit,
urbemque pSam in maximum periculum et paene discrimen adduxit. o DL Thuc. II. 93 sq. Diod XU. 49 ad haec igitur fere tempora retulerim vel exstructum, Vel certe excogitatum a Cleone munimentum, quod Aristophanes Eqq. 814 sqq. ei ita exprobare videtur:
Συ δ' Ἀθηναίους ἐζητησας μικροπολίτας ποφῆναι Λια ε χέζων καὶ χρησμωδων, Ῥεμ ιστοκλει ἀντιπερίζων.
Αpte USUS est Aristophanes voce διατειχιζειν, ut Cleonis consilium, a ThemiStochSexemplo ProrSUS diversum, indicaret. Quorum prioriiraeeum urbi iungi voluit, posterior
muro transverSo, ab altero longorum murorum ad alterum ducto, ab urbe Separandum
censuit Cleonis consilium haud reprehenderim, quo urbs etiam capto iraeeo defendi posset. in enim Atheniensibus saepius periculium a Lacedaemoniis metuendum erat: LySander muniti SSimo portu, una Cum urbe, fame quam vi potiri maluit haud vero diu post phodrias iraeeo insidias se struere Simulabat, τι δ' πυλωτος ην. Ita sane Xenophon, Laconi haud dubie favens: Heli. V. 4. Scio. Verius fortasse Diod. V. C. 29. Quo tempore Sulla Athenas obsidebat Piraeeum egregie munitum fuisse, ut Vel Septemplici muro cinctiis diceretur, scriptores testantur, quos citavit C. O. uellerus de totalia quaestione consulendus, in libro, quem de Athenarum munimentis nuper edidit 1 . Sitalca adversus Perdiccam expeditio, a Graecorum rebus etsi paulo alienior, Non tamen prorsus abhorret. Ille Atheniensibus haud diu ante haec tempora Conciliatus, Thuc. ΙΙ. 9. Constantem semper et fidum se praestitit socium huius perfidia, qui ex nuper Ambracioti contra Acarnanes, Atheniensium amicos, auxiliatus fuerat, in B. .
hiStoria Satis famosa est. Cons. Interpp. ad Plat de Rep. I. . . p. 336. Quae ha dere e hucydide colligi possunt, videas apud opponem, Protegg. I. 2. P. 4M Sqq. et Gentium, Virum amici, de Archelao p. o. sqq. ti). Perdiccas muliis oppidis amissis, Per
I c. o. MLE ERI de munimentis Athenarum quaestiones 2 a. n. v. sΕs , Biss. IIist. it. di Archela Macedoniae Historicae et tituli de instauratione eorum perscripti ex Rege; publice defensa L. B. d. 28. Apr. Ι 834. plicatio. Goets. 836. p. l. 3.
28쪽
Seuthen, Sitalca patruelem filium, ibique promiSS in matrimonium Stratonice sorore conciliatum, effecit, ut Thrace fame et hieme preSSi domum redirent Thuc. ΙΙ. 95- Io I. Diod. ΙΙ. o. q. in poStremi e huc emendandus. Hic fuit annus, de quo dubites, candidone an atro lapillo sit notandus in Fastis Atticorum. Cuius fere . Thargetioni S a1-χχ. aii die quum natus esset divinus ille lato, auctumno circa Io. Septemb. interiit ericleS, Columen Civitatis. Cons. Commentationes citatae pluribus locis. Animadvertendum autem, quod Supra monuimus, Superiorem annum fuisse intercalarem, atque igitur SeX menSeS, quo huiu anni Pericle επεβιαν, o Thucydidis mente, ab Elaphebolionis initio esse repetendoS. Nullam in Didascaliis reperire licuit dramatum hoc anno actorum recenSionem. Clintoni et oineliti sententia locus e rotegg. ad Aristoph. p. XIX. Beckii ita intelligendus est, a primae Eupolidis Phrynichique fabulae hoc anno datae fuerint. Quapropter uterque in eamdem coniecturam incidit, Suidae verbis ci 'Oλυμπιὰδος mutatis in ζ 'OHυμπ Cons et Runkelium p. I. i). Ad hunc quoque annum e C. F. Hermanni Sententia l. l. p. 98 sqq. prodita, Sophoclis Oedipus Tyrannus referendus est, quae tragoedia secundas tulit, victore hilocle a). Cons. Dicaearchus apud Arg. Scriptorem 3 et Aristid. H. P. II. Quae Si vere Statuerit vir clar. non dubium est, Cui assentiendum Sit in lite de Oedipo Cotoneo, post Tyrannum
sane in scenam producto. Sed, ut de reliquis taceam, et vel lubens clar. Viro concedam, peStilentiae Commemorationem S. S. Coll. 68 sqq. his temporibus quam maxime convenire primarium tamen, quo USUS St, argumentum, admittendum non
putem. Contendit enim Vir eximius, magnam perspici similitudinem Oedipum inter et Periclem, qui uterque piaculo pollutus Deorum iram in populare excitasse putaretur; neque alia de causa pestilentiam sibi divinitus immissam credidisse thenienses, quam quia ericli summam reipublicae administrationem tradidiSSent, qui licet non suo ipsius, at maiorum tamen crimine Diis invisus piaculoque bStrictu eSSe videretur. Ea coniectura inde petita est, quod, hucydide J. 127. teste, Lacedaemonii id ipsum illi publice exprobrarunt, quo invidiam ei apud populium constarent Lacedaemonios vero id tentasse quidem, at nulla ratione populo potuiSSe perSuadere, Satis apparet exiliit Per c. 33 ubi legimus: Η δὲ πειρα περιέστη Mς Ουναντιον Ἀντ γαρ υποὶ για καὶ διαβολῆς Περικλ/j δει μειζονα πιστιν inscit καὶ τιμην παρὰ τοῖς πολιταις.
29쪽
At, pertinet Plutarchi narratio ad . . initium, Sophoclis vero ragoedia docta est
altero huius belli anno tantum non finito. Audio, ne repono, Poetae Sati magno temporis spatio opu fuiSSe, quo drama componeretur id tantum respondeo ipsa grassante peStilentia, ch ης καὶ τὰ σωμιατα κακουμενοι καὶ τὰς φυχὰς παντὰπασιν ηγριωθησαν προς τον Περικλεα AthenienSes, a ericlis inimicis excitati, morbi tamen causam eam intellexerunt: ως την μὲν νοσον η του χωριτικου πλίγδους εις
τ ὰστυ συμφορησις ργὰ εται, . . L IOCO longiore, quam qui hic integer ρ- scribatur, sed Omnino legendus est apud lut. . . . 34. id et Diod. XII. 45. Neque enim Thucydidis silentium ita expliceS, Historicum humanarum magis quam divinarum rerum curiosum fuisSe contra ea in Cylonii piaculi historia narranda praeter consuetudinem tam prolixus fuit, ut leo ibi risisse diceretur. Cons. Goellerus ad Thuc. I. 126. eminit U. C. 4. et oraculi, quo pestilentiam praedictam putabant Athenienses. Quod si quis reputet, mirabitur profecto duplicem gravissimae istius rei commemorandae occasionem, quam sibi oblatam videret Thucydides, ab eo fuisse neglectam. Sed mittamus iam Thucydidem. Quid Diodorum, quid lutarchum memoraSSe Putemus, quo Hermanni suspicio defendatur Diodorum dico et lutarchum, Utrumque e posterioris aetatis scriptoribus haud raro ea petentem, quae ad interiorem vitam rumoresque in vulgus sparsos pertineant Vel ipsi Comici, iniericlem quamvis iniqui iudices, absurdis,
quae de B P initiis excogitarunt, commenti addere omiserunt Placiali mentionem, quod an secerint Periclis famae consulentes, aut Cylonii sceleri immemores of Aristoph. Equiti. 444. q. hilonid. p. IIan ovium Exerce in Comm GP. P. II. , Pene aequUm lectorem est iudicium.
Phormio, qui per totam hiemem ad Naupactum Stativa habuerat, unde profectus plures in carnaniam expeditione Suscipere solebat, eosque ex oppidis eiicere, qui dubiaqfidei esse viderentur hic igitur eneadas aggressus Acheloi stagnatione impeditus est. quo minus propositum perficeret, et ante veris initium 5. Apr. Athenas rediit. Cf. Thuc.
30쪽
II. 1 odi. 1o3. I). Ac brevi inta idem mortem obiiSS Videtur, bellum certe administrare amplius non potuit. Acarnanes igitur praeStanti SSimi imperatoris virtutem desiderantes, ab Atheniensibus impetrarunt, ut ibi mitteretur hormionis filius Asopius Mic vero patris famam male tuitu eSt; nam poS Oeneadas insulas frustra tentatas Leucadem quum appulisset, copiis profligati ipSe interfectus est Thuc. ΙΙΙ. . Quae etsi tempore fuerunt posteriora, nam Circa Hecatombaeonem Athenis solvit Asopius, hic tamen apte
Quo tempore hormio Athenas rediit, graviSSima pestilentia, qua adhuc Athenienses afflicti erant, licet non cessaret, a pristina tamen Saevitia aliquantum remittere Coepit. Τhuc. ΗΙ. 87. Oppo Praef. de estil. e. Verba αμα τῶ σιτω κμὰζοντι, quibus huc. ΙΙΙ. . tempti indicat, quo Peloponnesii tertiam in Atticorum regionem fecerunt irruptionem, eamque Ultimam cui Archidamus praefuit χ), hodie ab optimis interpretibus accipiuntur de Drenti segete. f. Neoph. Ducas ad h. l. et in primis ad Q. 15. Poppo ad ΙΙ. 9. e rueger ad Dionys.
HiStoriogg. P. XXXII. Dot Iou. nonnulla describens, partim huc pertinentia, partim quae aliena identur. iror tamen, nullum ex viris istis doctissimis rationem habuisse Diod. XII. p., e quo discimus, Peloponnesios in hac irruptione τι σῖτον τιν ν τῆ λoncorrupiSSe Quum autem frumentum sui nondum esset idoneiim, manserunt, UOad Cibaria secum portata absumta essent. Quae eadem ipsis iterum fuit revertendi causa, quum anno 425 discedere coacti sunt quamquam eo tempore etiam CCessit CCupatae Pyli nuncius Cons. huc. IV. 6. του σίτου τι χλωρου οντος ωπώνιζον τροφῆς τοις πολλοις, quo loco non negligenda, quae eiuSdem libri . . leguntur: πρὶν τον σιτον
Peloponnesiorum irruptionem statim secuta est Lesbiorum desectio. Hanc moliti fuerant Mytilenaei 3 iam ante . . initium, sed a LacedaemoniiS, Uorum auxilium imploraverant, repulsi omnia tamen ad bellum praeparabant. Tandem quadraginta navium Athenis missarum adventu permoti sunt, ut palam deSciScerent. Quod exemphim omnes Lesbii secuti sunt, exceptis tantum Methymnaeis Thuc. ΙΙΙ. -6. Diod XU. 55. 4). Lesbii, qui iterum ad Lacedaemonios se converterant, ab his iubentur olympiam venire, ut ibi, OS ludorum celebrationem, in sociorum ConSeSS re Sua agant. . Thuc.
l od quem locia Blooms annotat, ito primum in derivantium. accedit monumentorum nummorumque au- veniri exemplum aptivorum a bellantibus populis invicem toritas. Cotis. Poppo ad huc. III. 2. I . commutatorum 4 Wesselingius ut discrepantes Thuordidis et Diodoris2 quae de tempore annotare cogitaveram , per quod narrationes inter se conciliaret, posterioris Verba τι βου- Archidamus regnavit, occupata iam vidi a Clintono in Append. λομενων συνοικίζειν πασας et ας κατα τὴν Λέσβον πολεις, p. 227 add. Poppo ad lib. III 89. LI. εἰς τη- Μυτιληναίων rotis διεκόμ ισαν, si legi iussit r 3 Melius scribitur Μυτιλήντη quam Μιτυλ, wn ut vulgo o. 9. . πάσας τας κατα τὴν Λέσβον πολεος εἰς την fit Prioro lectionem exhibent optimi dd. et confiimant 'fυτιληναίεον πολιν, διεκιώλυσαν. Grammaticorum praecepi , urbis nomen amylone conditoro