Sortes Sangallenses

11쪽

inter se distincta non Sunt. Neque tamen uno tenore peragitur scriptura, sed singulis uersibus vacuis relictis diuiditur in capita uigenorum sere uersuum, quae duodenas Continent sententias singulos partim, partim Complure uersus explentes, ita tamen ut una quaeque sententia a nouo incipiat uersu sententiarumque initiis deinceps praefixi sint numeri I-XII. hae cloclecacles num et ipsae numeris fuerint Signatae, adfirmare nequeo, quamuis uerisimilis res uideatur; uestigia deprehendere non potui sortasse hi numeri in spatiis illis vacuis minio scripti erant, quo abluenti minus resisteret quam atramentum. Priora VI ex XVIII soliis sortes continentibus duos efficiunt quaterniones Coclicis qualis nunc est, hunc in modum:

ex quibus quae adnexa sunt alteri ternioni folia paginas 203. 204 et 217 21 continentia inter se non Cohaerent. CCedunt duo folia, agg. 275. 276 et 293 294, quae inter se cohaerentia Circumplicata sunt quaternioni, qui amplectitur paginas 277-292. Μaximam partem hunc soliorum Coclicis rescripti ordinem plane diuersum esse ab ordine pristini libri primo obtutu intellegitur feliciter tamen accidit, ut uno certe loco genuinus ordo Seruaretur bene enim inter se excipiunt folia inde a pagina 207usque ad 14 cui seriei quattuor soliorum minores cluae binorum foliorum di possunt, tum modo ex hodierno contextu

Inter compendia scripturae uix potest numerariis pro aes 11, 5. 26, 1. 29 6 6 30 10. 11. 32, 1 l. 8, 4. 5. 48, 1.

12쪽

soluta sella aliter complicentur: agg. 197 198-191 1s et pare. 215. 216 - 205. 206'. trium igitur libellorum hodieque

exstant partes mediae cum tamen quae his apte adnectantur folia inueniri non possint, nihil amplius euincitur quam deesse soli haud pauca. Nihilo minus hae series summi momenti sunt ad restituendum

totum librum nam si quis accuratius eas et maximam potissimum illam quattuor soliorum, qua Continentur nouem fere clocleCades, examinauerit, saCile legem inueniet, SeCundum quam singula responsa per clocleCades distributa sunt post tema dena responsa redeunt responsa, quae ad eandem rem pertinent ne tamen quasi in Circulum res reuoluatur, ubi post duodecim responsa eandem quaestionem spectantia iterum a numerum I series reclit noua incipit quae aliam rem quaerentibus satisfaciat duo sus-1iCiat proposuisse exempla: p. 207, 15 I non expedii

habere consortium. 208, 11 I expedis ubi, I habeas consomitam. 209 8 II habeto consortium e munum lucraris. 10, 10 IIII habes consorvum e multum lucraris. 211, 7 V non ubi expedis habere consortium, quia snge sibi ei de fraude cogitat. 212, VI expedi tibi, ut consortium habeas, ubi des est Imul, lucraris. 13,11 VI DII Ie inde e noli habere consortium, quia inposior est. 14. VIII habeto consortium expedi enim ubi e multum lucrabis amplius hae series produci nequit, quia quae sequebantur odecades desunt oligenda igitur est altera, Cuius initium quidem deest, sed finis seruatur uelut 208, 4: VII hunc annum fructi miserrimi sun caue ne inopiam satiaris. 209, 1 X hoc anno fructus bonus ubi signi catur. 210,1 X hunc annum fructi rari nascuntur et Iempus laboriosum signi eas. 10, 23 XL hunc annum boni fructi sunt. 211, 22:I circumuenit e, ut e expoliet; nam non te ad Isai; ad Mi

p. 108, 22: aedilis modo non procedis p. 191, 1 I modo furire uult sed in itinere carietur. - . 216 23 οἱ inces quidemtatem, quam habes, p. 205, 1 sed sumstibus atlyaris. VIII inces i

uersarium paulo tard s. - ne qui coniungat

13쪽

- dominus 2i3 23 III Dio animo se ad Mui . 214, 22 IIII fingi in promtuendo nam non te ad Isaflis. Haec lex per omnes fere libri reliquias obseruata est; paucis locis librarii culpa paullulum turbatus est ordo, uelut in hoc ipso, quod ultimum proposui, exemplo in clocle acle prima quo respondeat huic seriei, non VIII ut oportet, se VII loco positum est 207, 3 VII hunc annum multum gaudebiis habebis enim tirucius bonosJ . ubi tamen, Cum quod praecedit respo sum V aperte pertineat a seriem 2, 7 3 8 etc., dubitari nequit, quin librarius neglegenter festinans genuinum responsum VII omiserit, quod fortasse quasi XII addidit' uno tantum loco

p. 199 200 clodecaclum secles Commutatae sunt, ut ea quae praecedit eadem responsa et uno maiores numero Contineat

quam quae sequitur; sed hoc quoque librario tribuendum esse infra apparebit, ubi quo loco toti operi illae paginae sint inserendae, EXPonetur.

In aperto est quantum hac obseruatione lucremur ad restituendam uniuersam oraculorum collectionem ubi nque enim in soliis cliuersis eiusdem generis responsa eodem ordine se XCipientia inueniuntur, iam facillime ex seruatis responsorum numeriS, quot interciderint o lecades, conCludi potest. Proficiscamur ab eadem illa soliorum serie, ex qua Supra eligebantur exempla ultima cuius initium iis continetur clodecas

10 p. 2l4, 6 s. incipit a responso D, quo agitur de Ondemnatione eius, qui oraculum adit sequitur responsum II , quo appellare iubetur ad easdem quaestiones pertinent p. 1933 clodecaclis 1 responsa I et XII, et ita quidem ut i, 12 plane idem sit ac 10, 2 cum igitur respondeant inter se dicta, quibus praepositi sunt numeri I et XI, II et XII, intellegitur inter cloclecacles 10 et 1 intercidisse nouem cloclecades, siue Cum Ο-clecaclis ecimae tertia tantum pars, undecimae ultima Ct w- Sponsa seruata sint, inter paginas i et 193 periisse decem clodecacleS.

Eum solum responsa VII et VII inter se commutavisse propterea uix putem, quia obtinabis . I ad eandem seriem pertinere uidetur ac 2, i 2 illud obtinebis autem responso X dodecadis primae tribuendum St uide adnotationem ad hunc locum), ita ut hic quoque eadem sit pertur

14쪽

- AE Iam folium 193. 194 cohaeret cum soli 195 196. si igitur, ut quantum inter paginas 194 et is desit Cognoscamus, Omponuntur quae ultima est in p. 194 oclecas 1 cum prima paginae 195 l4i, apparet inter cloclecacles 13 et 14 quattuor e- siderari clo cades, intercidisse igitur, cum cloclemclis 1 posterior tantum pars pagina is contineatur, quattuor clodecades et imidiam. Itaque restituitur haec series p. 207 ad 214 - - 9--ἐclocle des p. 193 194 oclem p. 195 196, uel cum uno solio cluae sere et climidia contineantur cloclecades: p. 207-21 - 4 folia, p. 193. 194 folia H p. 195.196 folia illa duo quae inter p. 19 et 195 erant, inter se cohaesisse necesse est et media fuisse libelli, item soli 209. 210 et 11. 212 sunt media exstabant igitur olim a medio libello ad medium

octo folia, . . pristinus liber compositus fuit quaternionibus. desunt uero hodie quatemionis primi soli duo prima, duo -- trema, quaternionis alterius folia duo prima, duo extrema, duo media nam nulla alia fragmenta his quaternionibus attribuenda

esse incle concluditur, quod cum nulla cum Seruatis eorum reliquiis ex responsorum consensu coniungi possint, omnia duodecim doclecaclibus aut pluribus a p. 207 et 196 instare neCesse suit, duodecim autem clodecacles uobus foliis contineri non

potuerunt.

Supra dictum est p. D sequi inter se paginas 197 198.1si. 192 quae cum cohaereant, efficitur media olim ea fuisse soli libelli clodecadem 35 p. 192 post cluarum dodecadum lacunam excipit clodecas 36 p. 189), intercidere inter p. 192 et 189 paullo plus cluae et dimidia clodecacles uel unum folium. Cohaeret uero cum solio 189 19 solium 99 200, in quo

peruersus est ordo clodecaclum suspicari aliquis possit non plenumiuisse quaternionem, ruo quem pertinuerint sol. 197 198, 91.192, et sol. 89 190, 199 200 alii attribuenda esse libello, ut sequatur post aliquo spatium sol. 199 200 et in hac posteriore

collectionis parte escendat sicut in anteriore ascendat respon- sorum compages se mirum sane esset in tanto fragmentorum

numero nullum aliud huius ordinis inueniri uestigium deinde in ipsis paginis 199 20 sunt quae contra faciant nata tra- cluntur, respondentia inter se l99, 1 amicus mus nihil consequeris ab illo'. quae est pars posterior icti, cui VIII numerus prae-

15쪽

- et positus ruit 200, 2 XI De multos amicos habes e ab eis ibi promiuirum sed ab amico nihi consequeris; nemo tibi prode est. 200, 22 X non es sibi utilis amicus nec aliquid inde consequeris;

sine causa erubescis in his numeri neque asCendunt neque escendunt se aperte turbati sunt; quoniam igitur transpositione opus est, nemo dubitabit ita transponere, ut haec soli cum ceterorum lege Congruant, id quo fit si cloclecas 28, quae incipit p. 200, 7 ante clodecaclem 29, quae incipit p. 199, 5 transfertur tum recte alternantur 27 VIIII. 28 X. 29 XI. Quae mutatio aliunde egregie firmatur clemonstratum est deesse inter p. 19 et 189 unum solium necesse est, si uni libello attribuimus omnia de quibus agitur solia, inter paginas 200 et is item unum deesse solitani, quod olim cohaeserit cum altero illo iam si unum solium uel duae clodecacles quod plus quam cluae odeCades eo solio continebatur, a doclecaclem 30 supplendam necessarium est subtrahuntur a clodecade 30 p. 197), plane ii numeri eueniunt, qui sunt in clodecacle 29, ut inde

appareat hanc ultimam fuisse ante lacunam eique praeponendam esse odecaclem 28, qua mutatione facta, ut supra expositum est, bene Procedunt numeri.

Quaternionem uero suisse hunc quoque libellum intellegetur, si is qui sequebatur et is qui antecedebat restituti erunt ab ultima cuius initium seruatum est pagina 190, clodecade 39

listat quattuor cloclecaclum spatio clodecas 40 p. 201 39, I - 40,

cohaeret 187 188 inter haec lacuna est nouem cloclecaclum uel quattuor foliorum sequitur 201. 202 tertium esse solium ante medium libellum si igitur duorum soliorum, quae continebant quattuor illas cloclecades et ea responsa, quae hodie desiderantur in fine docle dis 39 initio ocle dis 40, alterum aptecedenti alterum sequenti tribuitur libello, uterque est quaternio.

Similiter a clodecacle 27 p. 199 quattuor dodecaclum spatio separata est odecas 26 p. 294i, duo igitur folia desunt,

quorum posterius si sequenti libello a complendum quaternionem adscribitur, prius ei de quo nunc agitur libello, hi quoque quaternio est cohaeret enim cum folio 293 29 solium 275. 276, a quo trium cloclecaclum uel unius solii spatio seiunctum est

sol 215. 2I6, quo cum solio 205. 206 in medio positum uitlibello uide p. 4). si igitur ante p. 275 unum suppletur solium

16쪽

- I conexum Cum priore illorum, quae post p. 294 desiderabantur, alterum deinde solium inseritur inter . 206 et 293, quod respondeat illi, quod inter p. 276 et 15 addendum fuit, iam nouus

restitutus est quaterni, Iam uero si uiginti quattuor soli inter se excipiunt, quae apte diuidi possunt in tres quaterniones, nemo homo sanus ita diuidere praeferet, ut cliuersi ambitus libelli evadant, cum pra sertim aliunde iam constet quaterniones inueniri in eo libro, qui restituendus est.

Restant duo soli 203. 20 et 17. 218, quae neque inter

Se neque cum ullo ex iis quaternionibus, qui modo restituti Sunt, coniungi possunt sequitur dodecacles totas duodecim et

responsa undecim clodecassis 49 et responsa quinque odecaclis 5 inter . 20 et 217 periisse num plura, discerni nequit desunt igitur quinque uel plura folia iam si sol. 17. 218 ultimum sui solium quatemionis sol. 203. 204 necessario tam prope ab eius initio positum fuit, ut si hic quaternio nullo intercedente

Sequeretur unum ex iis, quo iam nouimus, neCessario suturum fuerit, ut responSa, quae eo Coniungerent, inueniremuS. quae Cum desint, Concludendum est utique duos quaterniones praeter

quinque illos, qui supra restituti sunt, olim exstitisse plane idem efficiatur, si quis malit putare hae folia praecessisse, nostros

quatemione eSSe Subsecutos. Cum uero etiam inter quaterniones secundum et tertium, qui Coniungi inter Se non Possunt, unuSi Concedendum est litterarum paullo plus iis foliis tribui, quae inter p. 276 et i et 20 et 293 inserenda sunt, quam plerumque uno solio continetur a bina folia iis quae desiderantur impleri non possunt itaque cum de totis tantum foliis liceat cogitare, in singulis acquiescendum St. nequie quisquam fieri non potuisse ut tres dodecades uno foldi continerentur, contendet in una quaque pagina XXIV sunt uersus in folio igitur

in XLVΠI; tres dodecades uero, si singulos tantum uersus resPonsa requirant et talia responsa permulta sunt , XXXVI expleant uersus aut XXXVIII, si duo uersus computantur, qui disiungant dodecades restant igitur X uersus talibus responsis, quae unius uersus modum excedant.

quod uero attinet ad magnum illum dodecadum numerum VI et trientem dode dis), qui deest inter . 20 et id quod seruatur p. 294, non est obliuiscendum et in superiore huius paginae margine nonnulla periisse et praeter unum folium ad hanc lacunam explendam totam quoque p. 293 Praesto esse, in qua ne una quidem littera hodie legi potest.

17쪽

- s certe interciderit, contendere licebit constitisse pristinum librum octo quaternionibus aut pluribus, paucioribus ut constaret fieri non potuisse ut igitur minimum ponamus numerum, ex octo quatemionibus i. e. sexaginta quattuor soliis solum duo uiginti seruata sunt, et ab his si subtrahuntur eae paginae, quae adeo sunt elotae, ut minimam tantum artem aut omnino non possint restitui, neutiquam plus quam quarta pristinae collectionis pars nobis tradita est. In edendis sortibus ita disposui ramenta, ut praecedant

paginae 207-214, quippe quae longissimam seriem sine lacuna contineant, sequantur 193-196 275. 276 215. 216 205. 206. 294 199 200. 97 198. 191 192 189. 90 201. 202 187.188, quae quamquam lacunis interpositis hoc ordine alia aliam excipiunt in fine denique posui 203. 204 2l7. 218, quae neque

inter se neque cum ceteris possunt coniungi eundem ordinem secutus sum in eligendis numeris, quos singulis clodecassibus imponendos esse putaui, quo facilius unum quodque responsum significari posset et totius collectionis ratio Clarius perspiceretur. Priusquam uero ipsa fragmenta proponam eorumque restitutionem pro uiribus adgrediar, circumspiciendum est, num sortasse alia exstent auxilia, quibus aut in cognoscenda operis indole a natura aut in restituendis singulis sententiis adiuvemur. talia quaerenti statim se offerunt, quas iam uechelerus in Comparationem uocauit, Astrampycti oraculorum decacles est R. HerCher, progr. gymn. Joachimsthal. 1863 . primum enim haud pauca responsa aut tota aut ex parte cum latinis sententiis, quales leguntur inter sortes Sangallenses ad uerbum fere consentiunt, uelut g. 13 9 habebis empora uisae, str. 62, 1

18쪽

Neque tamen singula tantum responsa eorumque partes ita congruunt inter Astrampsychin et sortes Sangallenses, sed quod multo etiam est grauius, uniuersa operum natura eadem St: ut sortes Sangallenses per doclecades digestae sunt, quarum sententiis praepositi sunt numeri Ι-XII, ita strampsychi oracula progrediuntur per decacles, quarum sententiae numeris a -i signatae sunt et si accuratius examinatur Astrampsychi opusculum, per ecades etiam ipsas sententias eodem quo in codice Sangallensi modo distributas fuisse apparet, quamquam Postea, ut res paullo secretior magisque intricata uideretur, ipse auctor Consulto omnia permiscuit, ita ut praeter decacle 66 et 67 nullae ex tota collectione eodem quo primum compositae erant Ordine inter se excipiant ecce exemplum temere electum quaestionibus tricesimae primae et sequentibus a quartam adscribam res n-Sorum sedes, quales secundum normam in praefatione operis expositam inueniuntur et re vera cum ordine libri congruunt:

31 34, 1. 3, 2 68, 3 76, 4 50 5 53 6 4, 7. 6 8 40 9. 21, 10.32 3, 1. 68, 2 76 3 50, 4 53, 5 4, 6 96, 7 40, 8 21 9. 23, 10.33 68, 1. 76, 2 50, 3 53 4 4 5. 96 6 40, 7. 2l, 8. 23 9 70,10.34 76,1 50, 2 53 3. 4 4 96,5 40, 6 21, 7 23 8. 70, 9. 99, 10.

addo etiam responsa quaestionis quadrageSimae:

40 21, 1. 23, 2. 70, 3. 99, 4. 62, 5. 31, 6 33 7. 5, 8 45, 9 100, 10.

haec eadem ratio per totum OpusCulum nusquam interrupta in-

19쪽

Quae cum ita sint, neminem puto oblocuturum esse, si Contendero plane eiusdem generis esse Astrampsychi oracula et sortes Sangallenses et eodem modo quo illa has quoque fuisse usurpatas, nisi quo earum usus, cum tam perspicuus esset responsorum Orclo, multo simplicior fuit. strampsychus p. 1, 7 SS. quomodo oracula sua essent adhibenda luculenter exposuit exemplisque illustrauit quo si de eius praeceptis ea omittimus, quae mira tantum ecaclum perturbatio necessaria secerat, hunc sere in modum sortes Sangallenses usurpatas esse putandum St: quaestiones numeris istinctae responsorum Collectioni praemissae erant ut apud Astrampsychum qui consulere sorte uOlebat, alia quam quae continebantur illis formulis, quaerere non potuit ubi quaestionem protulerat, aut alea aut sortibus aut simili quadam ratione numerus aliquis ei eligendus fuit inter Let XII positus tunc is qui responsa edebat, eam euoluebat o

Cadem cuius primo loco quaestioni respondebatur, et Secundum numerum a quaerente electum aut hanc ipsam sententiam aut unam e Conuenientibus quaestioni proximarum undecim clocle-Caclum tamquam numinis responsum pronuntiabat . utrum ad inueniendam odecadem ut ita clicam principalem tali opus fuerit Claui, qualis apud Astrampsychum exstat, an simpliciter clocle- Cades iisdem numeris signatae fuerint a quaestiones, quibus Primae quaeque sententiae respondebant, discem iam nequit.

Primae quaestionis, quae ip inscribitur, primum responsum exstat primo loco decadis uicesimae cum igitur secundum normam Supra expositam ceterae huius decassis sedes expleri non potuerint, responsa iis continentur deinceps sed peruerso ordine ad ultimas nouem quaestiones pertinentia item decadis centesimae primae duo tantum primi loci occupati sunt sententiis tali quales supra describebantur seriei inserendis scit. resp. I quaestionis 13 2 quaestionis l23, ceteris locis responsa exstant extraordinem ad quaestiones 4-21 quadrantia similiter in omnibus decadibus, quae pro illa ratione compleri non poterant, quia aut in initio aut in fine pristini libelli positae erant. Similis uaticinandi modus describi uidetur corrupto scholio Vallae ad Iuvenal. sat. 6 u. 582.

20쪽

- 12 Quae si recte disputata sunt, quaestionum etenCho augentur ea, quae de toto sortium Sangallensium libello cleperiisse e- monstraui nescio an plura etiam Menda sint ualde enim probabile uidetur simstem ut apud Astrampsychum hic quoque fuisse praefationem quamquam fortasse minus adrogantem a vaniloquam, et paene pro certo adfirmauerim huius quoque libelli auctorem preCe Praescripsisse, quae Ortes adeunti et responsa edenti dicendae essent. Praeter Astrampsychi locos parallelos in adnotationibus hic illic adscribam etiam sententias et lormulas ex sortilegiis codicis Μonacensis 14846, quorum alteram Collectionem Thum senus eclicli in actis acad. onac. l. phil.-hist. 188 p. 90ss. Altirischeun briuische worte in iner sortes-sammtun clermunchenerbibliotheλε, ubi quae e codice ocenda sunt icta inuenies. ego quae proseram, ex ea Ortium collectione sumpta sunt, quam Thumeysenus ut a proposito suo alienam neglexit, ex ea in qua trium alearum iactu de rebus utim quaerebatur et uni cuique numerorum combinationi paucae atque certae respondebant sententiae addenda haec esse putaui non ut nouum ex his nugis multo recentioribus lumen actueret sortibus Sangallensibus, sed ut exemplo demonstraretur, quomodo ueteres sententiae formulaeque in his potissimum rebus per saecula multa traditae Con