장음표시 사용
261쪽
dippus deprecari Quinctium QPatres . . so.
institit festinarent decernere, quo de- D creto turbaturi orbem terrarum essent Tem-npus sibi sumerent, regi ad cogitan.
udum darent. Cogitaturum, quum renun octate conditiones essent is inpetraturum Daliquid, aut pacis caussa consensurum.' Ita integra dilata res est. Legatos mitti ad regem Int raras
eosdem, qui Lysimachiae apud eum fuerant, Aristoelo placuit, P. Sulpicium, P. Villium, P. AElium. σι turi LX VIXDUM ii profecti erant , quum a Carthagine legati, hellum haud dubie parare Antiochum, Hannibale ministro adtulerunt, Hannibaἰ injeceruntque curam, ne simul Iunicum . T.ὸ hellum excitaretur Hannibal patria profu- ςitu
gus, pervenerat ad Antiochum, sicut ante dictum est is erat apud regem in magno honore, nulla alia arte , nisi quod volutanti diu consilia de Romano bello nemo aptior super tali re particeps sermonis esse poterat. Sententia ejus una atque eadem semper erat, et ut in Italia bellum gereretur. Italiam in Suade . uem commeatus' militem praebituram externo bEllum eι, hosti Si nihil ibi moveatur, liceatque po- ως s, pulo Romano viribus .copiis Italiae eram tra Italiam hellum gerere neque regem, Tom. VIII. R
262쪽
N. e. I9. yneque gentem ullam parem Romanis esse. π Sibi centum tem naves o decem millia peditum, mille equites deposcebat si Eaen se classe primum Africam petiturum Magno-ον per confidere is Carthaginienses ad re-n bellandum ab se compelli posse. Si illincunctentur , se aliqua parte Italiae bes-γγlum excitaturum Romanis. Regem cum n ceteris omnibus transire in Europam de-ννbere, cin aliqua parte Graeciae copias a continere, neque trajicientem, quod B in speciem famamque belli satis sit para sntum trajicere. 3
concisa LXI. IN laanc sententiam quum adduxisset
Poenos , regem , praeparandos libi ad id popularium ' animos ratus , literas , ne quo casu inter thosiacm ceptae palam facerent conata, scribere non est ausus Aristonem quemdam Tyrium nactus Ephesii , expertusque solertiam Ievioribus ministeriis ; partim donis, partim spe praemiorum oneratum, quibus etiam ipse rex adnuerat , Carthaginem cum mandatis mittit: odit nomina eorum , quibus conventis opus esset instruit etiam secretis notis, peσquas haud dubie agnoscerent sua mandatae t 6 des. Gron. Crεν.
263쪽
e . Hunc Aristonem Carthagine obversan V. Gos'.
halis, qua de caussa venisset, cognoverunt. Et primo in circulis conviviisque celebrata sermonibus res est. Deinde in senatu quidam, vi Nihil actum esse dicere exsilio Hannian balis, si absens quoque novas moliri res, is sollicitandoque animos hominum turbare Μ statum civitatis posset Aristonem quemn dam, Tyrium advenam, instructum mand b, tis ab Hannibale, ab Antiocho rege,s vento certos homines quotidie cum eo B secreta conloquia serere, is in occulto a conloqui, quod mox in omnium perniciems erupturum esset. n Conclamare omnes,ti Vocari Aristonem debere, 'uaeri, quidis venisset: nisi expromeret, cum legatis Romam mitti Satis pro temeritate unius Μ hominis suppliciorum pensum esse Privantos suo periculo peccaturos. Rempublicant
ν non extra noxam modo, sed etiam extram famam noxae, conservandam esse is Vocatus Aristo purgare sese is firmissimo pro pugnaculo uti, quod literarum nihil ad quemquam adtulisset. Ceterum nec caussam adventus satis expediebat, in eo maxime haesi
264쪽
U. . I . tabat , quod cum Barcina solum factionis T. Ominibus conlocutum eum arguebant. Orta
deinde altercatio est, aliis pro speculatore comprehendi jam custodiri jubentibus, aliis negantibus, tumultuandi caussam esse. ει alin rem exempli esse , de nihilo hospites comis ripi. Idem Carthaginiensibus QTyri, vin aliis emporiis, in quae frequenter Om--meent, Venturum uillata eo die res est Aristo Punico ingenio inter Poenos usus, tabelIas conscriptas celeberrimo loco supra sedem quotidianam magistratuum u) prima vespera suspendit. Ipse de tertia vigilia navem conscendit in profugit. . Postero die, quum Sufetes ad jus dicendum consedissent, eonspectae tabellae , demiaeque lectae.
Scriptum erat, ARISTONE PRIVATI ADNEΜΙΝΕΜ PUBLICE AD SENIORES ita senatum vocabant MANDATA HABUIssE. Publicato crimine, minus intenta de paucis quaestio
erat. Μitti tamen legatos Romam, qui rem ad eonsules, ad , senatum deferrent,
placuit, simul inui de injuriis asinissa
265쪽
LXII. AsiNIssc postquam infames V. c. ys . Carthaginienses is inter se plas discordes
Masinissa sensit, principes propter conloquia Aristonὶ adgredisur
senatui , senatum propter indicium ejusdem Aristonis populo suspectum L locum injuriae
esse ratus, agrum maritimum eorum tae- populatus est,is quasdam urbes vectigales Carthaginiensium sibi coegit stipendium pendere Emporia vocant eam regionem ora est minoris Syrtis, agri uberis una civitas ejus Leptis ea singula in dies talenta vectigal Carthaginiensibus dedit. Hanc tum regionem totam infestam Masinissa, ex quadam parte dubiae possessionis sui regni, an Carthaginiensium esset , effecerat. Et quia
fimul ad purganda crimina, inuestum de se Romam eos ituros comperit; qui, illa onerarent suspicionibus , de iure vectiga lium disceptarent, legatos, ipse Romam mittit x . Auditi de Tyrio advena primum Tegari Carthaginienses curam injecere Patrihus, I ' cum Antiocho simul in Poenis bellandum es sinissae
esset. Μaxime ea suspicio crimen urguebat veniunt. quod, quem comprehensum Romam mitti placuisset, nec ipsum, nec navem ejus custoc misit Gron.CreV.
266쪽
V. e. Ist dissent. De agro deinde cum regis legatis disceptari coeptum Carthaginienses jure finium caussam tutabantur is quod intra eos isterminos esset, quibus P. Scipio victor Magrum, qui juris esset Carthaginiensium, is finisset: vin confessione regis si qui, quum is Aphirem profugum ex regno suo, cum parte is umidarum vagantem circa Cyrenas , per is sequeretur, precario ab se iter per eum m ipsum agrum, tamquam haud dubie Cartha-α giniensium uris, petisset , Numidaei laeis terminatione Scipionis mentiri eos argue- Dbant is, si quis veram originem juris is exigere vellet, quem proprium agrum Cadiis thaginiensium in Africa esse ρ Advenis. D quantum secto bovis tergo amplecti locis potuerint, tantum ad Urbem communiendam D precario datum. Quidquid Byrsam sedemn suam excesserint, vi atque injuria partum ν, habere. Neque eum γ), de quo agatur, a probare eos posse, non modo semper, ex quos, coeperint, sed ne diu quidem eos possedisse. 3, Per obportunitates, nunc illos, nunc reges, Numidarum usurpasse jus semperque penesis eum possessionem fuisse , qui plus armis D enim Gron.
267쪽
n potuisset Cujus conditionis res fuerit, V. c. Is n priusquam hostes Romanis Carthaginienses, B socius atque amicus rex Numidarum esset,n ejus merent esse nec se interponerent, quon minus, qui possent, tenerent. 1 Respondori legatis utriusque partis placuit, missuros se in
Africam, qui inter populum Carthaginiensem regem in re praesenti disceptarent. Nisi raripio P. Scipio Africanus, in C. Cornelius Cethe gus in . inucius Rufus audita inspecta ' ἴφ'
que re , suspensa omnia, neutro inclinatis sententiis, reliquere. Id utrum sua sponte fecerint, an quia mandatum ita fuerit, non tam certum est, quam videtur tempori aptum fuisse, integro certamine eos relinqui. Nam . ni ita esset, unus Scipio , vel notitia rei. vel auctoritate, ita de utrisque meritus, fi nire nutu disceptationem potuisset.