장음표시 사용
51쪽
PERIOD O THE FRANCONIA EM Rons. 45 facient, absolvo; et, ut nullus ei sicut regi serviat, imterdico. Dignum est enim, ut, qui studet honorem ecclesiae tuae imminuere, ipse honorem amittat, quem videtur habere. Et quia sicut christianus contempsit oboedire nec ad Deum rediit quem dimisit sarticipando excommunicatim et multas iniquitates faciendo; meaque monita, quae pro sua salute sibi misi te teste, spernendo seque ab ecclesia tua, temptans eam scindere, Seperando-Vinculo eum anathematis vice tua alligo. Et sic eum ex fiducia tua alligo ut sciant gentes et comprobent, quia tu es Petrus et super tuam petram filius Dei vivi aedificavit ecclesiam suam et porte inferi non prae lebunt adVersus eam.
ay Promissio Minrita regia, quam ferit Hildebrando
popae, qui et Gregoriua. Consilio fidelium nostrorum ammonitus, sedi vo tolicae et tibi Gregorio papae debitam in omnibus se Vare obedientiam promitto, et quaecunque ejusdem sedis vel tui honoris imminutio per nos orta ridetur, devota satisfactione emendare curabo. Quia ero graviora quaedam de nobis iactantur, quae in eandem aedem et tuam reverentiam Statuerim, ea congruo tempore Vel innocentiae suffragio, Vel opitulante Deo, expurgabo et tum demum pro his competentem poenitentiam libenter amplectar Condecet autem et sanctitatem tuam, ea
52쪽
46 ELEM MEDI EVM DOCUMENTS. quae do te Vulgata scandalum ecclesiae pariunt, non dissimulare, sed remoto a publica conscientia et hoc scrupulo, unionalem tam ecclesiae quam regni tramquillitatem per tuam sapientiam stabiliri. M dierum generale. H. Dei gratia rex, archiepiscopis, episcopis, marchi nibus, comitibus, et cujuscunque dignitatis ordini, bonae
suae Voluntatis gloriosam dignationem. Quia mansuetudini nostrae contra sedem apostolicam ejusque Venerum dum praesulem domum Gregorium papam ab aliquibus subreptum esse fidelium nostrorum suggestione recox norimus, placuit nobis priorem sententiam salubri consilio mutare, et more intecessorum progenitorumque nostrorum eidem sacrosanctae sedi et qui ei praeesse dinoscitur, domno Gregorio papae, per omnia debitam eoare ob dientiam, et si quid in eum grarius praesumptum est, competenti satisfactione conponere. Volumus autem, ut et Vos serenitatis nostrae exemplo ammoniti solennem beato Ρetro ejusque vicario satisfactionem exhibere non
dubitetis, et quicunque ejus anno se adstrictos inteli, gunt, ab ipso Videlicet domno papa Gregorio solenniter absolvi elaborent.
Gregorius episcopus seros servorum Dei omnibus archiepiscopis, episcopis, ducibus, comitibus, caeteri
53쪽
PERIOD OF THR FRANCONIA EMPEBona. 47 quo principibus regni Teutonicorum christianum fidem defendentibus salutem et apostolicam benedictionem. Quoniam pro amore justitiae communem nobiscum in agone christianae militiae causam et periculum sumcopistis qualiter rex, humiliatus ad poenitentiam, abs lutionis veniam impetraverit, et quomodo tota causa post introitum ejus in Italiam huc usque deducta sit, vestrae dilectioni sincera caritate indicare curavimus.
Sicut constitutum fuit cum legatis, qui ad nos de vestria partibus missi sunt, in Longobardiam enim circiter viginti dies ante terminum, in quo aliquis
ducum ad Clusas nobis occurrere debuit expectantea adventum illorum, quatenus ad partes illas transisspossemus. Verum cum jam decurso termino, hoc nobis nunciaretur his temporibus prae multis quod et nos quidem credimus dissicultatibus ducatum nobis obviam mitti non posse; ne aliunde copiam ad Vos transeundi haberemus; non paris sollicitudine, quid potissimum nobis agendum foret, circumVenti sumus.
Interim Vero, regem Gentare, certe cognorimus.
Qui etiam, priusquam intrasset Italiam, supplices ad
nos legatos praemittens, per omnia se satisfacturum Deo et sancto etro ac nobis, obtulit; et, ad emendationem Vitae suae, omnem e seoaturum oboedientiam,
repromisit; dummodo apud nos absolutionis et apost licae benedictionis gratiam impetrare mereretur. Quod eum diu multis consultationibus differentes, acriter eum de suis excessibus per omnes qui intercurrebant nuncios redargueremus tandem per semet ipsum, nihil hostilo aut temerarium ostentans, ad oppidum Canusii, in quo morati sumus, cum paucis adVenit. Ibique per triduum ante portam castri, deposito omne regi cultu, miser
54쪽
48 ELEO MED VAL DOCUMENTS. biliter, utpote discalciatus et laneis indutus, persistens, non prius cum multo fletu apostolicae miserationis auxilium et consolationem implorare destitit, quam omnes, qui ibi aderant et ad quos rumor ille pervenit ad tantam pietatem et compassionis misericordiam morit: ut pro eo multis precibus et lacrimis intercedentes, omnes quidem insolitam nostrae mentis duritiam mirarentur, nonnulli Vero, in nobis non apostolicae severitatis gravitatem sed quasi tyrannicae feritatis crudelitatem esse, clamarent. Denique instantia compunctionis ejus et tanta omnium qui ibi aderant supplicatione devicti, tandem eum, relaxato anathematis Vinculo, in communionis gratiam et sinum sanctae matris ecclesiae recepimus acceptis ab eo securitatibus, quae inferius scriptae sunt. Quarum etiam confirmationem per manus abbatis Cluniacensis et filiarum nostrarum Μathildis et comitissa Adelatae et aliorum principum, episcoporum et laicorum, qui nobis ad hoc utiles visi sunt, recepimuS. His itaque sic peractis, ut ad pacem ecclesiae et comcordiam regni, sicut diu desideravimus, omnia plenius
Deo adjuVante coaptare possimus, ad partes Vestras data primum opportunitate transire cupimus. Hoc enim dilectionem Vestram indubitanter scire VolumuS, quoniam, sicut in descriptis securitatibus cognoscere potestis, ita adhuc totius negocii causa suspensa est, ut et adVentus noster et consiliorum Vestrorum unanimita per maxime necessaria esse Videantur. Quapropter in ea fide quam coepistis et amore justitiae omnes permanere studete; scientes nos non aliter regi obligatos esse, nisi quod Puro Sermone-sicut michi mos est in his eum de nobis sperare dixerimus, in quibus eum ad salutem et honorem suum, aut cum justitia aut cum misericordia, sino no tra et illius animae periculo adjuVare possimuS.
55쪽
PERIOD O THE FRANCOHAN EMPERORA. 49M Jusjurandum Henrici regi Teutonicorum. Ego Henricus rex de murmuratione et dissensione, quam nunc habent contra me archiepiscopi et episcopi, duces, comites, ceterique principes regni Teutonicorum et alii, qui eos in eadem dissensionis causa sequuntur, infra terminum, quem domnus papa Gregorius constituerit, aut justitiam secundum judicium ejus aut comcordiam secundum consilium ejus faciam nisi certum impedimentum mihi vel sibi obstiterit; quo transacto, ad peragendum idem paratus ero. Item, si idem domus papa Gregorius ultra montes seu ad alias partes terrarum ire Voluerit, securus erit ex mei parte et eorum, quos constringere potero, ab omni laesione Vitae et membrorum ejus seu captione iam ipse quam qui in ejus com ductu et comitatu fuerint seu qui ab illo mittuntur vel ad eum de quibuscumque terrarum partibua Venerint in eundo et ibi morando seu inde redeundo. Neque aliud aliquod impedimentum habebit ex meo conse v, quod contra honorem suum sit; et si quis ei fecerit, cum bona fide secundum posse meum illum adjuvabo.
Actum Canusiae 5 Kalendas Fabruarii, indictione 15.
Quoniam investuras ecclesiarum contra statuta sanctorum patrum a laicis personis in multis portibus cogno-
56쪽
vimus fieri et ex eo plurimas perturbatione in ecclesia oriri, ex quibus christiana religio conculcatur, decernimus ut nullus clericorum investituram episcopatus Vel abbatiae vel ecclesia de manu imperatoria vel regis vel alicujus laica personae, Viri Vel feminae, suscipiat. Quod si praesumpserit, recognoscat investituram illam apostolica auctoritate irritam esse, et se usque ad Omdignam satisfactionem excommunicationi subjacere.
Sequentes statuta sanctorum patrum- sicut in prioribus conciliis, quae Deo miserante celebrarimus, do ordinatione ecclesiasticarum dignitatum statuimus ita et nunc apostolica auctoritate decernimus et confirm
mus ut si quia deinceps episcopatum vel abbatiam domanu alicujus laicae personae susceperit, nullatenus inter episcopos Vel abbates habeatur nec ulla ei ut episcopo seu abbati audientia concedatur. Insuper etiam ei gratiam sancti etes et introitum ecclesiae interdicimus, quo usque locum, quem sub crimine tam ambitionis quam inobedientiae, quod est scelus idol trie, cepit, resipiscendo non deserit. Similiter etiam de inferioribus ecclesiasticis dignitatibus constituimus. Item si quis imperatorum regum ducum marchionum comitum vel quilibet saecularium potestatum aut persinnarum inissuturam episcopatuum Vel alicujus ecclesia ticae dignitatis dare praesumpserit, ejusdem sententiae Vinculo as obstrictum esse sciat Insuper etiam, nisi resipiscat et ecclesiae propriam libertatem dimittat, divinae animadversionis ultionem in hac praesenti vita tam in corpore suo quam ceteris rebus suis sentiat ut in adventu Domini spiritus salvus fiat.
57쪽
Beat Ρetre princeps apostolorum et tu beate avis doctor gentium, dignamini ques aures Vestras ad moinclinare meque clementer exaudire. Quia Veritatis ostia discipuli et amatores adjuvate, ut Veritatem Vobis dicam, omni remota falsitate quam omnino detestamini; ut se tres mei melius mihi adquiescant, et sciant et intelligant: quia ex vestra fiducia post Deum et matrem ejus semper virginem, iam pravis et iniquis resisto, Vestris autem fidelibus auxilium praesto. Vos enim scitis: quia non libenter ad sacrum ordinem accessi; et invitus ultra montes cum domino papa Gregorio abii, sed magis inubtus cum domino meo papa Leone ad Vestram specialem ecclesiam redii, in qua utcunque Vobis deservivi dein valde invitus cum multo dolore et gemitu ac planctu in throno Vestro Valde indignus sum collocatus. eo ideo
dico, quia non ego vos, sed os elegistis me et gravissimum pondus Vestrae ecclesiae supra me posuistis. Et quia super montem excelsum me jussistis accendere acclamare atque annunciam populo Dei scelera eorum et filiis ecclesiae peccata eorum, membra diaboli contra me coeperunt insurgere et usque ad sanguinem praesumpserunt in me manus suas inicere Astiterunt enim reges terrae et principes seculares et ecclesiastici, aulici etiam et Vulgares conVenerunt in unum adversus Dominum et adversus Vos christos ejus dicentes: Mirumpamus Vincula eorum et proiciamus a nobis iugum ipsorum V; et ut me omnino morte Vel exilio confunderent, multis modis conati sunt in me insurgere.
58쪽
52 ELEM MED VAL DOCUMENTA. Inter quos specialiter Heinricus, quem dicunt regem, Helario imperatoris filius, contra Vestram calcaneum erexit ecclesiam, facta cum multis episcopis ultramontanis et Italicis conspiratione annitens, me deiciendo eam sibi subjugare. Cujus superbiae Vestra resistit auctoritas, eamque Vestra destruxit potestas. Qui, confusus et limmilitatus ad me in Longobardiam veniens, absolutionem ab excommunicatione quaesivit. Quem ego ridens humiliatum, multis ab eo promissionibus acceptis de suae Vitae emendatione, solam ei communionem reddidi; non tamen in regno, a quo eum in Romana synodo deposueram, instaurari nec fidelitatem omnium, qui sibi jur Verant Vel erant uraturi, a qua omnes absolvi in eadem synodo, ut sibi servaretur, praecepi. Et haec ideo detinui, ut inter eum et episcopo Vel principes ultramontanos, qui ei causa jussionis Vestrae ecclesiae restiterant, justitiam facerem Vel pacem componerem; sicut ipse Heinricus iuramento per duos episcopos michi promisit. Praedicti autem episcopi et principes ultramontani, audientes, illum non serore mihi quod promiserat, quasi desperati de eo, sine meo consilio Vobis testibus, elegerunt sibi Rudulfum ducem in regem. Qui rex Rodubius festinanter ad me misso nuncio indicavit se coactum regni gubernacula suscepisse tamen sese paratum michi omnibus modis oboedire. Et ut hoc verius cree tur SemPer ex eo tempore eundum mihi misit sermonem,
adiciens etiam filio suo obside et fidelis sui ducis Bomtaldi filio, quod promittebat, firmare. Interea Heinricus cepit me precari, ut illum contra predictum Rodulfum adjuvarem. Cui respondi: me libenter facere audita utriusque partis ratione, ut scirem, cui justitia magis faVeret Ille vero putans, suis viribus eum posse derim
59쪽
PERIOD F THE FRANCONIA EMPERORA. 53cere, meam contem it responsionem. ostquam autem
pereenSit, se non posse sicut sperarit agere, duo episcopi, Verdunensis videlicet et aenburgensis, de consentaneis suis, Romam Venerunt et in synodo ex parte Henrici me, ut ei justitiam facerem, rogaverunt. Quod et nuncii Rodulfi fieri laudaverunt. Tandem, aspirante Deo sicut credo, statui in eadem synodo in partibus ultramontanis fieri colloquium, ut illic aut pax statueretur aut, cui amplius justitia faveret, cognosceretur. Ego enim, sicut Vos mihi testes estis patres et domini, usque hodie nullam partem disposui adjuvare nisi eam, cui plus justitia faveret. Et quia putabam, quod injustior pars colloquium nollet fieri, ubi justitia suum locum Semaret, excommunicavi et anathemate alligavi omnes personas sive regis sive ducis aut episcopi seu alicujus hominis, qui colloquium aliquo ingenio impediret, ut non fieret. redictus autem Heinricus cum suis fautoribus, non timens periculum inoboedientiae quod est scelus idolatriae, colloquium impediendo excommunicationem incurrit, et seipsum anathematis Vinculo alligavit, magnamque multitudinem christianorum morti tradi et ecclesias fecit dissipari, et totum paene Teutonicorum regnum desolationi
dedit. Quapropter confidens de judicio et misericordia Dei ejusque piisime matris semper Virginis ariae, fultus
Vestra auctoritate, saepe nominatum Heinricum, quem regem dicunt, omnesque fautore ejus Xcommunio
tioni subicio et anathematis vinculis alligo. Et iterum regnum Teutonicorum et Italiae ex parte omnipotentis Dei et vestra interdicens ei omnem potestatem et dignitatem illi regiam tollo; et, ut nullus christianorum ei sicut regi oboediat, interdico; omnesque, qui ei juraverunt vel jurabunt de regni dominatione, a juramenti
60쪽
54 ELEO MED VAL DOCUMENTA. promissione absolvo. Ipse autem Helaricus cum auia
fautoribus in omni congressione belli nullas Vires nubiamque in vita sua victoriam optineat. Ut autem Ro-dulla regnum Teutonicorum regat et defendat, quem Teutonici elegerunt sibi in regem, ad Vestram fidelitatem ex parte Vestra dono largior et concedo; omnibus sibi fideliter adhaerentibus absolutionem omnium Boeatinrum Vestramque benedictionem in hac vita et in futura, Vestra fretus fiducia, largior. Sicut enim Heinricus pro sua superba inoboedientia et falsitate a regni dignitate justo abicitur, ita Roduli pro sua humilitate oboediem tia et Veritate potesta et dignitas regni conceditur. Agite nunc queso, patres et principes sanctissimi, ut omnis mundus intelligat et cognoscat, quia, si potestis in coelo ligare et solvere potestis in terra imperia regna
principatus ducatus marchias comitatus et omnium hominum possessiones pro meritis tollere unicuique et concedere. Vos enim patriarchatus primatus archiepiscopatus
episcopatus frequenter tulistis pravis et indignis, et resipiosis viris dedistis. Si enim spiritualia judicatis, quid do
saecularibus Vos posse credendum est Et si angelos,
dominante omnibus superbis principibus, judicabitis, quid de illorum servis facere potestis Addiscant nunc reges et omnes saeculi principes, quanti Vos estis, quid potestis; et timeant parvi pendere jussionem ecclesiae Vestrae. Et in praedicto Heiurio tam cito judicium
Vestrum exercete, ut omnes sciant, quia non fortuitu sed Vestra potestate cadet. Confundetur utinam ad penitentiam, ut spiritus sit salvus in dio Domini. Acta Rome Nonis, iii, indictione 3.